Wel of niet doen Oma laten oppassen.

Duidelijk

Als je er geen vertrouwen in hebt, dan doe je het niet. Wat vindt je man ervan?

Niet doen

En dat lekker door je man af laten handelen.

Misschien dat je de 4-jarige af en toe eens een uurtje bij haar kan laten als je even een winkel induikt met de baby?

Niet doen

Je schoonmoeder heeft duidelijk wel behoefte aan contact met jouw kinderen, verzin een modus waarbij ze wel samen tijd doorbrengen en het lijkt of je schoonmoeder de verantwoording heeft, maar zorg er voor dat er altijd iemand in de buurt is die de boel kan sturen. Nep-oppassen eigenlijk.

skik

Bedankt

Voor jullie reacties. Mijn man vindt ook dat zijn moeder beter niet kan oppassen. Zelfs mijn 4-jarge laat ik niet bij haar. Ze ziet dingen gewoon niet die gevaarlijk zijn en dingen die veel minder gevaarlijk zijn…daar reageert ze buitensporig angstig op. Zo zet ze rustig een pot kokende theel op een laag tafeltje waar ons kind pal langs loopt. Of ze loopt bewust met 4-jarige op de kat af waarvan wij weten dat de kat niet te vertrouwen is. Kat deinst al achteruit zodra die ons kind ziet en begint al te blazen. "Doe maar aaien", zegt mijn schoonmoeder dan……tja.
Zo liet ze ook een keer, toen mijn 4-jarige nog veel kleiner was en net begon te kruipen, de steile trap bij hun in de hal opkruipen….Toen kind bijna boven was en ik toevallig naar de wc moet en dat zag, schrok ik me kapot.

Schoonmoeder was zonder dat ik het wist met kleinkind naar de gang gegaan en liet kleinkind bewust de trap op kruipen (het is echt zo'n enge super steile trap) Ze zei: "Ja, ik denk, ik ga maar hier staan (onderaan de trap) voor als hij valt". Ik ben naar boven gerend en heb zonder iets te zeggen mijn peutertje opgepakt. Dat soort dingen bedoel ik dus ook.

Nee, bedankt. Het feestje kan voor haar niet doorgaan. Dit is vragen om problemen. Oh, ja en luiers verschonen…..dat doet ze niet, wil ze niet, vindt ze vies. Ze loopt weg zodra een van de kleinkinderen verschoond moest worden. Ze heeft nog nooit een luier verschoond. Een keer hield ze doodleuk vol dat de baby niet gepoept had, terwijl hij toch echt een flinke poepluier had. En haar moet ik dus laten oppassen omdat zij dat leuk vindt? Ik vraag me af of ze het wel zo leuk vindt of dat ze het meer als bezit ziet (ze is erg van de buitenkant, het plaatje dus).

O god,

Ik snap niet dat je er nog over twijfelt!
Niet laten oppassen natuurlijk, als ze zelfs niet eens een poepluier wil verschonen..
Tjomge zeg..

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

De buitenkant

Mijn schoonmoeder is ook erg van de buitenkant. Zolang ze zich gedragen als een pop en lief kijken voor de foto zou ze het nog wel trekken, maar zodra ze huilen of willen spelen haakt ze af. Die heeft dus ook nog nooit opgepast. Gelukkig woont ze ook te ver weg. Hints hebben we gewoon genegeerd.

Hoe wil ze oppassen? Structureel, incidenteel? Is het ook nodig?

Geen probleem

Onzeker, het lijkt wel of je je een beetje schuldig voelt en daardoor doorslaat in het opsommen van redenen waarom ze niet mag oppassen. Als je haar niet vertrouwt met je kinderen, laat je je kinderen gewoon niet bij haar achter, punt. Je man is het zelfs volledig met je eens, eigenlijk zit je daarmee in een hele luxe positie, want je hoeft geen strijd te voeren hierover.
Als je je op een of andere manier een beetje schuldig voelt of het rot vindt, ga dan een keertje met haar en je kinderen naar de dierentuin of bij een pannenkoekrestaurant wat eten of iets anders bijzonders. Dan heeft ze op een andere manier contact met haar kleinkinderen en ben je er gewoon bij. Als ze nog eens zegt dat ze wil oppassen dan zeg jij of je man duidelijk dat jullie dat niet nodig vinden. Een reden hoef je niet te geven, dus je hoeft geen kwetsende dingen te zeggen of iets te verzinnen, het is gewoon niet nodig dat zij oppast.

Niet laten oppassen

Bij ook maar geringste twijfel nee zeggen.
Ze is en blijft oma, dus ik zou dan af en toe op stap gaan. Idd dierentuin, pannenkoekenhuis, zwemmen, bos in enzo.
Vanaf de zijlijn is het makkelijk om te zeggen dat je liever niet wilt dat ze gaat oppassen, maar vindt de juiste woorden maar zonder dat ze van streek raakt....
Succes!

Misschien

wil ze vooral pronken met haar kleinkinderen want van echte liefde is geen sprake. Bovendien is er iets in die bovenkamer niet helemaal tof. Het doet me zelfs denken aan munchhauasen by proxy-gedrag!

Ik zou, als je haar een beetje tegemoet wil komen, veel foto's maken van haar met de kinderen. Deze in een fotoboekje geven. Kan ze op haar manier veilig pronken of kijken naar de foto's en het idee hebben wat een leuke band ze hebben.
Maar twijfel vind ik belachelijk: met de dingen die je beschrijft zou ik haar geen minuut alleen laten met de kinderen.

Pippe

munchhausen by proxy-gedrag? Dat ken ik niet. Wat is dat precies en hoe zie jij dat gedrag van mijn schoonmoeder hierin?

Dat foto's maken van haar met de kinderen (en dan vooral de baby want 4-jarige is niet meer zo meegaand en dus interessant), daar is ze ontzettend gebrand op. Verder doet ze helemaal nooit wat met de kinderen. Die foto's zijn het belangrijkste. Inderdaad wat je zegt. Dan heeft ze het idee dat ze een band heeft ofzo…die er gewoon totaal niet is want ze bouwt die band helemaal niet op.

Wat ik wel erg vind is da te tegen anderen zegt dat ze haar kleinkinderen nooit ziet (terwijl ze nooit naar ze omkijkt, nooit wat met ze doet of wil doen). Ik wordt dus een beetje scheef aangekeken….en dat raakt me wel ja (ik ben daar nu eenmaal erg gevoelig voor).

Maar bedankt voor alle tips. Het overtuigt me wel dat ik niet degene ben die een dokter nodig heeft.

Chris35

"Ze is en blijft oma, dus ik zou dan af en toe op stap gaan. Idd dierentuin, pannenkoekenhuis, zwemmen, bos in enzo".

Dat hebben we een keer geprobeerd. Dat is het 'm juist. Ze wil niet lopen, het is te warm, te ver lopen, te koud, te veel mensen, te moe, het regent, de weg is te hobbelig...er is altijd wat. Het lijkt erop dat we op zo'n dag alleen maar met haar bezig zijn en dan nog is het nooit goed. Dat wekt behoorlijke irritaties op.

Foto's

Ja dat is een goeie,... iedere keer als jullie er zijn met de kinderen maak je even en paar fotootjes (kan tegenwoordig altijd wel, een camera is dankzij onze telefoontjes altijd wel bij de hand) en die print je thuis dan uit voor in haar fotoboekje of zet ze op facebook voor haar (als ze dat heeft/wil) dan kan ze met de kleinkinderen pronken. (en door al die foto's ook niet mopperen dat ze ze nooit ziet, het bewijs staat op de foto's) en als zij dat het belangrijkste vind, dan zou ik het lekker daarbij laten.
Oppassen is gewoon niet nodig, zoals An al schreef, verder niets bij uitleggen.

Munchhausen by proxy

nou, ze doet zulke gekke dingen met de kinderen dat het echt wel mis moet gaan. Op die manier claimt ze op een rare manier jullie aandacht. terwijl zich werkelijk niet om het welzijn lijkt te bekommeren van haar kinderen.
Meestal betekent het dat een ouder het kind ziek maakt d..m.v. bijv. bepaalde stoffen of door het te bezeren om op die manier aandacht te forceren van medici:

Algemene indruk bij een Münchhausen by proxy-geval :

* Sommige kinderen lijken wel altijd wat te mankeren. Lichamelijke, maar ook psychische ziektes of antisociaal gedrag.
* Een kind heeft (medische) problemen die niet overgaan door een reguliere behandeling.
* De (medische) problemen volgen een ongewoon patroon dat telkens terugkomt. Dit patroon kan niet uitgelegd worden.
* Vaak gaat het in eerste instantie om verschijnselen die niet wetenschappelijk kunnen worden bewezen.
* De waarden van lichamelijke of laboratorium uitslagen zijn meestal erg ongebruikelijk. Ze kloppen niet met de voorgeschiedenis. Vaak zijn ze lichamelijk of klinisch onmogelijk.
* Een ziektehistorie die zelf ook ongebruikelijk is en vragen oproept.

Andere aanwijzingen dat het om Münchhausen by proxy kan gaan :

* Als ze alleen is met het kind, zorgt de moeder ervoor dat de symptomen verergeren.
* Als ze alleen is met het kind en zich onbespied waant, zal ze vaak het kind volkomen negeren.
* Wanneer het kind gescheiden wordt van de moeder verminderen of verdwijnen de symptomen.
* Als een behandeling wordt gestopt, blijken de kinderen kerngezond te zijn.
* Münchhausen by proxy-daders gebruiken in hun toneelstuk opvallend vaak (erfelijke) auto-immuun ziekten waarbij de witte bloedlichaampjes niet werken.
* Er is een familiehistorie van vergelijkbare ziekten bij broers/zussen of onverklaarbaar overlijden van broertjes/zusjes.
* De dader heeft symptomen die met haar kind vergelijkbaar zijn.
* Een ouder die een onverzadigbare behoefte lijkt te hebben aan ophemeling en/of die ervoor zorgt dat iedereen op de hoogte komt van haar talenten.
* Een ouder die wanneer haar kind een behandeling ondergaat, de aandacht naar zichzelf probeert te trekken door dramatische gebeurtenissen te rapporteren, zoals brandjes in huis, inbraak, auto-ongelukken die invloed hebben op haar familie.
* Een Münchhausen by proxy-ouder heeft vaak geen emotionele band met de andere ouder.
* De echtgenoot valt op door afwezigheid bij het bezoekuur. Zelfs wanneer het kind is opgenomen met een ernstige ziekte. Hij heeft weinig contact met dokters.

Verzonnen psychische symptomen

Het wordt al helemaal moeilijk als de moeder een psychische ziekte heeft bedacht. Psychische klachten die verzonnen worden kunnen bijvoorbeeld zijn: adhd, aan autisme verwante stoornissen, borderline bij kids (lastige pubers), depressiviteit zogenaamd zelfmoord willen plegen, hechtingsstoornis, faalangst, nachtmerries, afscheidsproblematiek, zindelijkheidsproblematiek, laag IQ of EQ of bijvoorbeeld seksuele mishandeling.

Mbp

Het zal vast voorkomen maar mbp is ook een beschuldiging die volstrekt onschuldige ouders kunnen oplopen. Het hele verhaal is een soort van indirect bewijs en geen feit.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Roy_Meadow
Na een artikel in de Lancet heeft Roy Meadow gezorgd voor een hausse aan zaken en beschuldigingen waarvan er later, en in Hoger beroep, een fors aantal ongegrond werden verklaard.
Ook in Nederland is zo'n zaak, Brenda, de moeder van baby Lani, die, zonder bewijs, beschuldigd is van het ziek houden van haar dochtertje door het verdunnen van voeding. Helaas zit ze nog steeds in de gevangenis.

Egocentrisch

In het verhaal kun je zien dat er sprake is van egocentrisch gedrag, niet per se kwaadwillend, maar je mist het inzicht in anderen, in babies, het draait om haarzelf. Zal wel weer mijn perspectief zijn, je gaat alles toch een beetje naar je eigen situatie vertalen, maar ik denk dat dat inzicht kan helpen.

Reactie...

MBP is wel heel heftig hoor. Ik denk overigens niet dat ze dat heeft….hoop het niet voor haar (man heeft ook nooit dingen meegemaakt die erop wezen als kind…althans nooit gehoord).

Ze betrekt wel veel op zichzelf in die zin dat wanneer iemand ziek is of geopereerd is of moet worden, dat zij dan geheid ook wat heeft. Maar dat is dan ook alles.

Dat met die foto's is dus een heikel punt. Ze is zo geobsedeerd dat ze koste wat het kost de jongste continu beetpakt om ermee op de foto te gaan; of hij nou slaapt, het niet leuk vindt….etc. Bij oudste doet ze dat ook, maar die bijt nu meer van zich af. Een fotootje is helemaal niet erg, maar als het een obsessie wordt….alles lijkt om die foto's te gaan. Ze is zelfs zonder dat wij het wisten met jongste weggedoken in een donkere gang om foto's te laten maken van haar met jongste…(Wij mochten het niet weten of zien….het moest geheim). Ik vind dat gewoon heel eng…ik bedoe…zo'n actie vindt ik eng. Ook neemt ze het waar als een van de kinderen ziek is en zich dus niet of sterk verminderd reageert omdat hij ziek is. Zelf dan laat ze ze niet met rust. Ik vind dat obsessief en niets met liefde te maken hebben.

Annej

Daar heb je een punt wat ik dus ook sterk vermoed. Ik denk niet dat het kwaadwillendheid van haar is, maar inderdaad…egocentrisch gedrag en inderdaad alles draait om haar, zeker binnen de familie is zij het die het bepaald.

Mensen om haar heen vullen het ook in rondom haar om haar niet van streek te maken en daar zit 'm vaak de kneep. Ik vind niet dat ik altijd maar rekening met haar moet houden, puur voor de goede vrede.

Duidelijk

Onzeker, volgens mij ben je helemaal niet (meer) onzeker. Deze oma gaat niet oppassen, dat is zo klaar als een klontje. Laat de scheve ogen voor wat ze zijn, bij oppassen gaat het om het welzijn van je kinderen.

Hier ook een oma die niet oppast, trouwens. Wij willen het niet, omdat ze het kind zelf niet 'ziet'. Ze presteerde het laatst nog om aan mij te vragen, waar dochter naast stond: "In welke klas zit ze nou?" Ze is 11! Dat soort vragen kan ze inmiddels zelf wel beantwoorden Maar oma verzint het niet om het woord tot haar te richten. Dit slechts ter illustratie overigens, wij hebben het gewoon nooit helemaal vertrouwd bij haar. En bij een schoonzus ook niet, die direct na de geboorte een campingbedje ging kopen "want dan kan baby lekker vaak bij ons komen logeren". Nooit gebeurd, om min of meer dezelfde redenen. Tja, het is niet onze schuld dat zij een campingbedje koopt. Scheve ogen? Ja. Spijt dat we dochter niet toch af en toe naar deze tante of deze oma hebben gebracht? Nee.

Lou

Door jullie opmerkingen en dat ik erover doordenk, ben ik inderdaad niet meer zo onzeker meer. Bedankt daarvoor. Feit is dat mijn man zich nog vaak laat ringeloren door zijn moeder; zich nog te vaak laat overhalen om toch maar dingen te doen om haar rustig te houden….Maar oppassen is daar niet bij, gelukkig.

Ooooh en dat van die campingbedjes (c.q. kinderledikantjes) dat hebben we ook vaak genoeg gehoord. Schoonmoeder had het erover dat ze een bedje gingen kopen. Het zweet brak me letterlijk uit. Mijn man merkte toen heel terecht op: "Dat moet zijn toch zelf weten, dus is haar probleem" (kind komt toch niet slapen, punt).