we vinden elkaar heel leuk,
en er is een echte klik en alles lijkt gewoon te kloppen, ook voelen we op ons gemak bij de ander, mogen we zijn zoals we zijn, maar protesteert 1 van haar kinderen.
Ze laat bijv duidelijk merken aan haar moeder dat ze het niet eens is met onze relatie, zelf zegt ze dat niet tegen mij, dat zegt ze dan tegen haar moeder en moeder is soort van klankbord die het tegen mij vertelt.
Mijn vriendin zelf zegt dat het tijd kost, en geduld moet hebben, en ze gaat hier verder dan ook niet op in met haar dochter.
Geduld heb ik natuurlijk wel, maar hoe ga je hier het beste mee om als ik dan toch bij haar ben en haar dochter ook thuis is bijv, aangezien ze er nooit met enig woord over rept??
leren kennen
Je kunt denk ik alleen je best doen om interesse in het meisje te tonen en proberen een band met haar op te bouwen door samen kleine dingen in huis te doen of samen als gezin wat te ondernemen zodat ze je leert kennen en waarderen.
Terughoudend en niet ingaan op haar afwijzing. Daar heeft ze haar eigen redenen voor die mogelijk weinig met jou te maken hebben al kan ze al jou kleine karakterdingetjes wel negatief gaan opvatten en inkleuren als ze daar de kans voor krijgt. Dus ik zou me daar ook helemaal niet mee bemoeien.
En er het beste van hopen.
hoe lang kennen jullie elkaar?
Ik zou het niet overhaasten. Ik heb ook een nieuwe partner en wij kennen elkaar nu 4 maanden.
Onze kinderen zien we wederzijds niet veel, ik ga naar hem als zijn kinderen er niet zijn, hij naar mij als mijn kinderen er niet zijn. Zijn ze er toevallig wel, dan gaan we zelf even op pad, of alleen even een kopje koffie drinken ofzo.
Zijn kinderen heb ik maar heel kort even gezien en gesproken, andersom ook. Mijn kinderen hebben er gewoon totaal nog geen behoefte aan, dus laten we het voorlopig even zo.
De kinderen zijn 12, 15 en 18 en de andere kinderen 17 en 20
wegblijven
Concentreer je op de leuke relatie en diep die uit. Respecteer dat de dochter je nu niet in haar leven wil, blijf gewoon zoveel mogelijk weg.
De momenten dat je wel bij haar bent (maar zou dat echt minimaliseren) probeer *echt* contact te zoeken. Verdiep je in het meisje, sluit aan bij haar interesses, voer een charme offensief.
Inderdaad, aardig doen en niet te vaak daar zijn als ze thuis is
Jij bent natuurlijk een indringer in haar ogen. Soms heb je geluk en vinden de kinderen het wel best, soms vinden ze het maar niets. Maak in ieder geval niet de fout nu al in hun bijzijn te zoenen en te knuffelen of op straat elkaars hand vast te houden. Bemoei je voorlopig ook vooral niet met de opvoeding. Hoe oud zijn de kinderen?
de leeftijd
van de 2 kinderen zijn 18 en 20
overigens heeft een van haar kinderen er geen moeite mee.
we proberen ook zoveel mogelijk bij elkaar te komen als de kinderen er niet zijn, maar soms doen zich situaties voor dat ze ineens eerder thuis komen dan verwacht.
Ik begrijp best dat ze me als een indringer ziet, had ze voorheen alle aandacht van haar moeder, moet ze dit nu ongewild delen met een voor haar vreemde man.
Ik heb ook al eens geprobeerd om samen met de kinderen iets leuks te ondernemen, gewoon om een band te creëren, was daarin nog niet helemaal in geslaagd, maar werd door mijn vriendin wel erg gewaardeerd.
Zoals gezegd, hoor graag tips en iedeeën hoe hier het beste mee om te gaan en vooral de dont`s
Hmm, dat zijn geen pubers meer maar jonge volwassenen
Niet in hun bijzijn knuffelen lijkt me simpel te realiseren. Haar kinderen zijn al wat ouder, ik vraag me af of op die leeftijd de behoefte aan aandacht nog zo erg speelt. Ze heeft een leeftijd waarvan ik vermoed dat ze helemaal geen behoefte heeft aan geforceerde uitstapjes met zijn allen. Misschien mag ze je gewoon niet. In dat geval lijkt het me de taak van de moeder om ervoor te zorgen dat ze zich tenminste dan beleefd gedraagt. Wat ook nog kan meespelen, is dat het meisje zelf geen vriendje heeft of dat het net uit is ofzo.
neutraal
De kunst is ook om het wat neutraal op te vatten al richt ze haar pijlen persoonlijk op jou. Het heeft vaak meer met kind zelf en de verhoudingen en ongemakkelijkheden te maken dan met jou als persoon die ze gewoon niet zo goed kent. Er boven staan als volwassene. Niet te snel happen en als er aperte onbeleefdheden zijn wat theatraal verbijsterd of verbaasd reageren.
maar.....
je kent elkaar pas een maand of 2 a 3?
Dan ga je toch niet al "leuke" dingen doen met haar kinderen om een band te krijgen die je eigenlijk zelfs nog niet eens goed met de moeder hebt?
Die tijd kun je dan toch beter in je eigen kinderen steken en je scheiding eerst afronden?
Waarom willen mensen toch zo roadrunnersnel..
Wat Jojo zegt
Waarom in vredesnaam de kinderen zo snel erbij betrekken? Pubers nog wel, die daar helemaal niet op zitten te wachten. En ook nog terwijl je zelf nog niet eens gescheiden bent. Prima dat je een reboundliefje hebt, daar heb je misschien ook steun aan tijdens je scheiding, maar houd dat gewoon lekker voor jullie tweeën.
In deze leeftijdscategorie vind veel uitwisseling plaats via facebook en twitter.zo kwam mijn kind via de wereld van de internet in contact met een familielid van dezelfde leeftijd. Ze hadden elkaar ruim 6 jaar niet meer gezien of gesproken.gewoon kwestie van naam intoetsen.
Het is heel goed mogelijk dat de dochter jou niet ziet als een indringer waarmee ze de aandacht moet delen maar als iemand die mogelijk haar moeder verdriet kan doen zoals die ex ook verdriet heeft ervaren volgens de info op facebook. Juist omdat je nog geen paar maanden geleden aangaf het zwaar had met de afronding, moet je niet vreemd opkijken als de dochter twijfelt aan jouw oprechte liefde voor haar moeder.
Ze kan jouw aandacht naar haar moeder wantrouwen omdat er zo'n korte tijd zit tussen de relaties, in haar ogen.
Ten tweede,
'Als ze eerder thuis komen dan verwacht' komt wel erg stiekum over. Het is wel hun huis en dan ze thuis komen en ze zien een onverwachte bezoeker op de bank, is het te begrijpen dat dit hen stoort. Andersom zou hun moeder misschien ook storen.
Tip; geen tip probeer je in haar gevoelens in te leven.
Inderdaad, geef het tijd!
Mijn hemel thuiszitter, je wilt veel en veel te snel!! Jullie kennen elkaar net een par maanden en nu al "moet" je gezellig doen met haar kinderen?! Dat moet helemaal niet.
Dit is je eerste vriendin sinds jij en je bijna-ex uit elkaar zijn. Heel waarschijnlijk is ze een rebound-liefde (heftig en meestal kort), zoals Katniss al schrijft. Geniet ervan, leer ervan, maar laat de kinderen daar toch buiten!
IK heb absoluut geen behoefte aan
om mu al gezellig te doen met de kinderen, hoe komen jullie nou daar toch bij!
IK heb eenmaal geprobeerd om de kinderen bij iets leuks te betrekken om op die manier te proberen een band met ze te krijgen, thats it
En jullie doen net of ik sta te popelen om er een gezins situatie van te maken wat Niet is, en waar ik ook zeker niet op doel.
Dus Niki73, begin deze topic eens vooraan te lezen dan weet je miss wat mijn eigenlijke vraag was, nu schrijft iemand hier iets, daar wordt op ingehaakt, en er wordt nu al Off topic gereageert!!
Mijn vraag was hoe om te gaan als 1 van haar kinderen haar moeder laat weten dat ze mij niet mag?
antwoord
Dan moet die moeder haar kinderen en haar vriend voorlopig vooral gescheiden houden. Zeker gezien de prilheid van de relatie en de bijkomende complicaties (bijv. dat die vriend nog niet gescheiden is).
Ze kan dan samen zijn met haar vriend in de tijd dat haar kinderen niet bij haar zijn.
die moeder
hoeft jou toch niet te vertellen wat haar kinderen over jou zeggen? Ik zou haar voorstellen dat ze je dit soort dingen gewoon niet meer zegt.
Je kunt er toch niets mee en dan wordt het alleen maar 'verkrampt'.
En ja je weet het nu maar ik zou er niets mee doen en ook niet meer naar vragen én je vriendin zeggen dat je het liever niet weet.
gr Angela
Verliefde moeder
Mijn reacties waren niet gebasseerd op het wel of niet beginnen met een gezinssituatie. Maar aan de behoefte van de dochter haar moeder te beschermen tegen de pijn van een kortstondige verliefdheid.
Je kunt haar vertrouwen winnen door met de moeder juist naar plekken te gaan zoals een restaurant of een film of naar jouw huis zodat de dochter zonder verrassingen thuis kan komen.
De dochter heeft nog niet zoveel vertrouwen in jullie relatie, naar mijn mening.
Welliswaar een moeilijke afronding #11
een paar maanden geleden, maar snap even niet wat dat met dit te maken heeft, ik ben toch echt in de veronderstelling dat ik redelijk incognito hier mijn problemen en vragen beantwoord hoop te krijgen, daar heeft nooit iets van op FB gestaan, laat staan dat ze mijn verhalen hier aan een persoon kan koppelen
#12 de 1e regel snap ik ook niet helemaal, wij doen niks stiekum, wij proberen zoveel mogelijk samen te zijn als de kinderen niet aanwezig zijn, dat er dan een keer een dag tussen zit dat dochter eerder klaar is van haar werk, dat kan altijd gebeuren, daar is niks stiekums aan!
Dat ze wantrouwend is en bang dat ik haar moeder verdriet zou kunnen doen, dat begrijp ik wel, maar dit kan voor beide partijen op elk moment gebeuren zelfs na jaren. Kijk maar eens om je heen hoeveel mensen na een ( schijnbaar ) gelukkig huwelijk uit elkaar gaan.
Jij bestrijdt gevoel met logica
en dat werkt niet.
Dochter is niet blij met jou. En argumenten gaan niet helpen om haar gevoel te veranderen.
Geef het tijd.
Vertrouwen
Het FB slaat niet op je draadje maar op de wijze van communiceren en info uitwisselen op FB. Hoe gemakkelijk je via anderen over info kan beschikken over een bepaald iemand.
Vb onze gescheiden vriend ging bij zijn familie in Nederland op visite. Via de FB leest mijn puber dat de zus van hem op FB reageert met dat haar broer net binnen is gekomen met de kinderen. Mijn puber kent die zus niet maar door wat handige steekwoorden zoals de achternaam, komt ze op die pagina. De zus schreef nu geen negatieve dingen over haar broer, maar ze was er ook niet van bewust dat een onbekende die haar broer wel kent, op de pagina haar reacties kon lezen.
De thuiszitter en zijn vrouw zijn uit elkaar. Een moeilijke tijd. Daar kunnen zijn ex of zijn kinderen best negatief over gebriefd hebben naar anderen. Een beetje handige puber kan mbv een oaar juiste steekwoorden aan die info komen, zonder dat htuiszitter daarvan bewust is. Dat bedoelde ik te zeggen. Maar ik had het te snel verstuurd.
Het stiekum slaat op je zin in #6 door gebruik van het woorden 'als' en 'situatie'. Het komt over als ongemakkelijk. Niet dat ik dan meteen denk aan een vrijpartij. Maar aan het niet vertellen van moeder aan dochter dat je die dag daar zou zijn zodat de dochter verrast wordt.
'we proberen ook zoveel mogelijk bij elkaar te komen als de kinderen er niet zijn, maar soms doen zich situaties voor dat ze ineens eerder thuis komen dan verwacht.'
Je zegt dat je haar bezorgdheid begrijpt maar reageert erop uit door het vanuit jouw perspectief te bekijken. Daar heeft de dochter niets mee. Een paar maanden geleden hoefde ze niet bezorgd te zijn om haar moeder.
Onderneem met je vriendin meer dingen buitenshuis zodat haar dochter meer vertrouwen krijgt in jullie relatie.
