Was ik te terughoudend?

andere fora

Nou ik heb wel eens op een ander forum gelezen, maar snel afgehaakt. Op de meeste topics wordt totaal niet serieus gereageerd, er zitten daar heel veel trollen tussen. Echt niet leuk. Het kan daarom zijn dat Brink hier gewoon meer vindt wat ze zoekt en ik vind het dan niet erg dat ze geen kinderen heeft, want dat is bij deze vraag totaal niet aan de orde.

Anders

Hadden we anders gereageerd als Brink wel kinderen had?
Kinderen of geen kinderen, het doet niets af aan haar vraag en haar onzekerheid.

Vroeger

Vroeger werd OO niet geindexeerd door Google, dat hebben 'ze' op een goed moment aangezet met als gevolg wat we nu zien.

Het zou misschien beter zijn als 'off-topic' rijke rubrieken als 'echtscheiding' en 'relaties' werden uitgezonderd van indexatie (robots.txt) zodat het soort verkeer een beetje wordt bijgestuurd.

Flanagan

Als Brink een paar kinderen had gehad, had ze vast niet zo extreem afhankelijk en overgevoeldig gereageerd op een date die op niets uitdraait. Ik vind het nogal typerend voor een heel jong iemand met weinig levenservaring.
Dus nee, ik vind dat niet erg passen op een forum voor ouders.

Eens met Jippox

Het is een forum voor ouders. Het heet niet voor niets OUDERS online.

Nou

er is hier zelfs een rubriek Huisdieren. Wat een gezeur zeg.

Stoepkrijt

Brink gaat op dit forum niet geholpen worden. Wij zijn ouders, geen psychiaters. Brink kan echt veel beter aansluiting zoeken bij https://stichtingborderline.nl/. Daar krijgt ze de hulp en adviezen die ze nodig heeft.

Sydney

Je kan ook gewoon dit draadje negeren. Waar maak je je druk om? Laat haar in haar waarde. Waar gaat het over.

Eens met Ad

Er worden de laatste tijd erg veel draadjes gestart door (bijna altijd) vaders in echtscheiding. Daar wordt dan zeer uitgebreid en serieus op gereageerd maar je ziet de TS vervolgens nooit meer terug in andere draadjes.

Ik vind het vooral onvriendelijk

Toegegeven: Jippox, Ad en Sydney hebben strikt genomen helemaal gelijk. OO is een oudersite en het forum een ouderforum.

Maar hé...... aangezien het gaat om iemand met een serieuze vraag die terugkomt in de eigen topics vind ik het een boel gezeur om er over te vallen dat diegene geen ouder is. Het is al vaker gezegd maar hier zijn zoveel draadjes die helemaal niets met ouderschap te maken hebben, dat ik zo’n territoriumdrift vooral flauw principegedoe vind.

Daarnaast: wat een felheid om ts af te serveren en zelfs in de hoek van de psychiatrische stoornissen te zetten Sydney. Elders wordt betoogd dat hier niet met psychiatrische stoornissen gegooid moet worden.....en zie dan hier.....

Ik vind overigens het advies aan ts om hulp voor haar onzekerheid en andere issues wel een goede. Maar daarmee wordt geen diagnose gesuggereerd.

Jippox

"Als Brink een paar kinderen had gehad, had ze vast niet zo extreem afhankelijk en overgevoeldig gereageerd op een date die op niets uitdraait. Ik vind het nogal typerend voor een heel jong iemand met weinig levenservaring."

Nou dan heb je mij nog niet zien (beginnen met) daten toen mijn dochter een jaar of 10 was 🤣🤣
Wat een geklets toch weer.

Wat ik in het andere oude draadje zei

Brink, dat had ik eigenlijk in dit draadje willen zeggen.
Je start draadjes over 1 onderwerp en komt er dan steeds er weer op terug in een nieuw draadje. Het geeft je eigen onzekerheid en niet zo'n inzicht in je gedrag weer.
Ga daar aan werken, zoek afleiding en andere interesses en je wordt vast veel gelukkiger dan je met welke man ook zou kunnen worden.

Dankjulliewel

Ik stel een vraag en nu gaat het opeens weer over dat ik geen ouder ben. Beetje jammer. Dat weten we nu wel.En ik weet ook dat ik beter moet leren omgaan met teleurstellingen. Het is niet zijn schuld en niet mijn schuld we passen gewoon niet bij elkaar anders was het niet klaar na 2 dates.

Nee

Je schrijft weer precies het oude op.
Lees je je eigen postings wel eens terug?
Je zit vast in een negatief zelfbeeld/afhankelijke positie van anderen. Herinner je je nog die oom die dood ging nadat zijn vrouw was overleden? Je voelde je toen ook zo onzeker hoe je je moest of kon gedragen. Ik dacht toen nog dat je een vrouw was die gewoon heel veel, teveel tijd in anderen stak ten nadele van zichzelf. Maar het was daar volgens mij ook een soort afhankelijkheid, een verlangen naar 'ergens bij horen' en het is zo ontzettend menselijk en herkenbaar dat je echt heel gewoon hulp hierbij kan zoekwn. Hoeveel mensen hier ook mee worstelen en ook zo slim zijn om hier ondersteuning bij te zoeken wil je niet weten. Dus hup zet jezelf op nummer 1 mAaaaaar.. wees eerlijk tegen jezelf. Niet meer ducken ...
Gr Angela

Angela

Nee niet zijn vrouw maar zijn moeder(mijn oma dus). Ik wil het altijd voor iedereen goed doen dat is het. Maar inderdaad ik moet mezelf op nummer 1 zetten.

je wilt het voor iedereen "goed" doen

Je bent ontzettend bang dat anderen jou niet goed en lief vinden, daarom wil je iedereen helpen en veel contact hebben en veel contact houden zodat ze jou telkens bevestigen dat je lief bent. Maar je doet het niet 'goed' voor hen, je vraagt niet wat zij willen maar jij denkt dat je iets moet doen en het enige wat je weet is heel hard werken of er hard aan trekken of continu over nadenken. Het gaat je niet om hen, het gaat je om jouzelf.

En dat mag ook, maar zeg niet dat je het voor anderen 'goed' wil doen.

Kun je je voorstellen dat mensen jou gewoon best leuk en lief kunnen vinden als je niet zo hard werkt en er hard aan trekt?

Wanneer heb je voor het laatst met iemand koffie gedronken zonder dat je hard ging werken om leuk gevonden te worden en gewoon ging kletsen over vanalles en nogwat, en dat je naar huis fietste en dacht: dat was gezellig, nu lekker naar huis en op de bank een boek lezen/tv kijken. Blij zijn met je eigen gezelschap, zonder te denken: vond die ander het wel leuk, zou hij/zij nog wel een keer koffie willen drinken, moet ik misschien mijn hulp aanbieden etc.

Jij bestaat bij de gratie van jouzelf, niet door de ogen van anderen.

gr Angela

Codependentie

Als ik het allemaal goed begrijp, dan vertoon je naar de inschatting van menigeen hier codependent gedrag, Brink. Nu is over codependentie enorm veel informatie te vinden op het Internet. Google er maar eens op. Dan kan je jezelf gratis en vrijblijvend informeren.

Rode krullenbol

hardleers, onzeker, vermijdend

Brink, ik verbaas me erover dat je heel hardleers bent in dit draadje door steeds maar weer over andere dingen te schrijven, dan datgene waar het in de ogen van velen hier (vermoedelijk oudere, ervaren mensen....) om gaat.

Het gaat in onze ogen nl. om jouw onzekerheid en dat jij je geluk afhankelijk maakt van wat anderen (volgens jou) van jou denken. Jij zoekt steeds maar bevestiging dat je leuk, lief, aardig, behulpzaam etc. bent.

Maar in jouw reacties vermijd je hier op dieper in te gaan, in #75 begin je weer (!) over jouw date. Echt, daar hoef je het hier niet meer over te hebben, dat vinden we totaal niet interessant (althans de meesten hier, schat ik in).

Het zou beter zijn als je reageert op onze visie dat je je afhankelijk opstelt van anderen en dat je daaraan zou moeten werken. Dan geef je blijk dat je snapt wat wij jou al vele malen hebben gezegd.

Eraan werken kan je doen door te googlen op codependency en er veel over te lezen en vervolgens te reflecteren (kritisch naar jezelf kijken of je dingen herkent en hoe je dat doet en er lering uit trekken)

Maar je bent er zo hardnekkig in (ook hardnekkig om er serieuzer op in te gaan en hoe je het gaat aanpakken, want vanzelf zal het niet over gaan, ook niet als je je een schop onder de kont geeft), dat ik inschat dat je wel wat professionele hulp kunt gebruiken.

Het voordeel is: je hebt er zo sterk last van, dat er een wereld te winnen is en dat je er met hulp/therapie vast veel beter uit komt. Is dat geen heerlijk vooruitzicht?

Wil je er niet van af?

Dus, hoe wil je dat gaan bewerkstelligen? Wat wil je er concreet aan gaan doen om die onzekerheid en afhankelijkheid van anderen kwijt te raken?

Dankjulliewel

Ja ik wil me heel graag snel weer beter voelen als het niet snel gaat dan ga ik zeker hulp zoeken.Ik weet ook niet wat het is. Gewoon zo'n teleurstelling dat alles zo leuk leek en het nu al voorbij is en dan ook nog met smoesjes.Had liever gehoord dat ik gewoon zijn type niet ben ofzo. Ik mis het contact gewoon nogsteeds ookal doe ik leuke dingen met vriendinnen enzo. Maar ga echt aan mezelf werken nu zodat ik snel weer de oude ben.

En wat ga je doen!

Wie of wat ga je maandagochtend bellen om uit te zoeken hoe je aan hulpgesprekken kunt komen? Huisarts? Ziektekostenverzekering bellen wat er vergoed kan worden? Werkgever vragen of er coachingstraject mogelijk is?
Gr Angela

Wat voor actie?

Brink, je schrijft:
1. "Ja ik wil me heel graag snel weer beter voelen als het niet snel gaat dan ga ik zeker hulp zoeken."

en

2. "Maar ga echt aan mezelf werken nu zodat ik snel weer de oude ben."

Oke een paar vragen:
Bij 1.
Hoe snel moet je je weer beter voelen? Oftewel: wanneer ga je hulp zoeken (als je je dan niet beter voelt)?

En denk je dat als je je nu weer beter voelt dat je je altijd beter blijft voelen? Of zou het kunnen zijn dat je je even weer beter voelt, maar dat er maar iets hoeft te gebeuren of je voelt je weer onzeker en rot?

Oftewel: denk je dat het vanzelf beter wordt en beter blijft?

Bij 2.
Kan je het concreet maken? Wat ga je precies doen (en wanneer/hoe vaak ga je dat doen) zodat je je snel weer de oude bent.

Je beschreef trouwens dat je altijd (of al lang) last hebt van onzekerheid, zoals ook uit dat andere draadje (of je die jongen moet benaderen) blijkt. Dus als je weer 'de oude' bent, voel je je dan echt goed? Of alleen minder slecht dan nu?

Je snapt denk ik wel waar ik heen wil?

Waarom zou je niet nu meteen hulp gaan zoeken om voor eens en altijd een stap in je ontwikkeling te maken en je blijvend een stuk minder onzeker en afhankelijk van de goedkeuring van anderen te voelen?

Waarom niet?

Wat dacht je bijvoorbeeld van een sociale fobie?

Mogen we je een beetje eigenwijs noemen?

Een mens kan lang niet altijd alles zelf oplossen en niet alles gaat vanzelf over/wordt vanzelf beter.

Doe wat met de aansporingen die je hier krijgt. Schuif het niet langer voor je uit.

Angela,Annefleur,Wilgenkatje

Dankjulliewel ik weet wel dat ik soms (euh ik bedoel meestal) heel eigenwijs ben. Ik denk altijd dat ik alles alleen kan maar ik merk nu wel weer hoe snel ik in een dip raak als ik teleurgesteld wordt ofzo. Heeft denk ik ergens ook wel met dingen uit het verleden te maken. Steeds denk ik nu heb ik een keer geluk en dan stort alles weer in. Heb vandaag mijn huisje helemaal gepoetst kon ik me ook niet toe zetten omdat ik me zo rot voelde maar ook wel weer fijn dat ik vandaag door gepakt heb. Moet zeggen dat het momenteel wel gaat maar zoals eerder gezegd gaat het soms met ups en downs. Ik snap jullie wel hoor en vind jullie advies heel lief bedoeld.

Brink

Ik zou een heel verhaal willen typen maar dat is niet echt heel waardevol om dit topic mee te vervuilen of je moet het graag willen weten dan vraag het me maar zodat je je probleem in gaat zien, maar dan ook echt in een dieper level waar bijna iedereen op hamert, in je andere draadje zag ik het niet maar herken ik zo diep de co-pendency omdat ik het zelf ook had ( soms nog wel eens een minutje door me heen gaat) maar door de rest van de mede schrijvers zie ik het nu ook, je patroon. Soms overvalt het mij nog, dat zit enorm diep geworteld.

De ontwijking van ik weet het zelf wel.

Ik raad je aan het boek te lezen van Robin Nordwood, als hij maar gelukkig is heet het. Ben benieuwd of je daar wel voor open staat.

Vragen

Je weet, niet om je te dwingen, maar ik ben gewoon erg benieuwd.

Zou je mijn vragen in #83 nog willen beantwoorden?

En als je dat niet wilt, kan je dan uitleggen waarom niet?

Je draait nl volgens mij om de hete brij, en ik ben erg benieuwd wat de reden is dat je dat doet.

Ik vermoed dat je bang bent.
En ik raag me af of je zelf weet waarvoor je bang bent.

Je hoeft het ons niet te vertellen (mag wel), maar ik gun het je dat je het aandurft die naar binnen te kijkenen met je elf aan de slag te gaan. Ik ben ervan overtuigd dat je er veel sterker en gelukkiger uitkomt.

Maar goed, eerst maar de vragen van # 83 .

Annefleur

Ik zou niet aandringen op het doen beantwoorden van vragen.

Vragen stellen is prima.

Nadenken over de antwoorden kan voor de topicstarter heel zinvol zijn.

Maar ze mag de evetuele antwoorden natuurlijk voor zichzelf houden.

Ik vind het niet zo netjes om aan te dringen op antwoorden. En ook niet om een verklaring waarom ze niet wil antwoorden!

Topicstarter is niemand hier iets verplicht. Ze mag doen wat ze wil met de suggesties en vragen.

Inderdaad

Zo met je eens Veer. Ik vond het bericht, Annefleur, ook niet prettig. Zo ga je niet met mensen om.