Vriendin zegt oppasafspraak af

eens

Ik vind ook: afspraak is afspraak, tenzij er iets heel dringends tussen komt. Maar blijkbaar is je vriendin hier wat laconieker in. Ik zou haar dan ook niet meer vragen om op te passen.

Eerder gebeurd

Als het al eerder is gebeurd ben je zelf een beetje dom geweest om haar weer te vragen, met de kans dat ze op het laatst afzegt.
Verder heb je geen arbeidscontract met haar, dus is het wel heel vervelend voor je, maar je kunt haar moeilijk dwingen. En je hebt ook geen sanctie zoals ontslag ofzo.

boos zijn helpt niks

Tien weken van tevoren vragen of je een avond kunt opppassen - dat is het uitgangspunt? Inderdaad is 10 weken lang, het was kennelijk heel belangrijk voor je om dat goed te regelen. Maar zelfs met een lange tijd tevoren kan er van alles tussen komen, vriendin had ook ziek kunnen zijn en dan zat je met dezelfde oppasloze situatie.

Maar nu is het een ander verhaal, je vriendin ziet er voor bepaalde omstandigheden niet overheen en zegt drie dagen tevoren af. Niet op het nippertje, vind ik, als je de tandarts/pedicure/kapper 24 uur tevoren afzegt, is dat oké
Het is naar, maar ik denk dat ze het niet voor niets doet.

Jij moet sportles geven, en ik neem aan dat dat een terugkerend feit is, met oppas die er anders altijd is.
Nu loopt het anders.

Tja, deze vriendin ontzien, lijkt me, niet meer vragen. En misschien kan je dochter bij een vriendinnetje logeren, dan heb je verder geen oppas nodig.

Succes ermee!

oppas vragen omdat je zelf training moet geven

ik ben er niet helemaal over uit of ik oppassen voor een vriendin (als vriendendienst) in verband met zelf training moeten geven bij elkaar vindt passen.

Als we goede vriendinnen zijn dan help ik je graag, ongeacht de reden, helemaal gratis, maar dan zou ik ook niet afzeggen want dan weet ik waarom ik dat doe. 10 Weken van te voren vind ik wel erg lang trouwens. . .

Ik denk dus dat je vriendin niet 'betrokken'genoeg is bij jou, en/of niet durft te zeggen dat ze de reden niet goed genoeg vindt bijvoorbeeld (als jij training moet geven, dan moet je gewoon betrouwbare, niet-gratis oppas regelen met wie je zakelijke afspraken maakt).

gr Angela

Verantwoordelijkheid

De afspraak met mijn vrijwillige onbetaalde oppassen was altijd dat zij alleen in uitzonderlijke situaties werden gevraagd. Voor vaste terugkerende afspraken en lang van te voren geplande zaken regelde ik een vaste betaalde oppas.
Zou het kunnen zijn dat je vriendin zich onder druk gezet voelt door jou? Boos worden lijkt mij zinloos en ik vind het ook niet terecht om haar op basis hiervan als onbetrouwbaar af te serveren. Als de vriendschap het je waard is zou je er met haar over kunnen praten, maar dat is alleen zinvol als je ook bereid bent om naar je eigen houding te kijken.

Onduidelijk/ te weinig info gegeven

Tien weken van tevoren was, omdat ik een cursus roeien ging volgen, waarbij ik 8 weken lang elke week oppas nodig had. De cursus kost geld, dus ik wilde vooraf zeker weten dat ik de lessen zou kunnen volgen. Ik heb verschillende mensen gevraagd om dit te doen. Daarop heeft zij heel enthousiast gereageerd dat ze wilde oppassen. Er zijn dus meerdere oppassen geweest, waarvan een aantal ook betaald. Vooral omdat ik niet van 1 persoon teveel wil vragen (het moet leuk blijven !)
Het is dus niet zo dat ik training geef, maar dat ik mee doe met roeien, waarbij we met meerderen in een boot zitten en tegelijk vertrekken met de instructeurs.... vandaar dat er 13 mensen op mij staan te wachten!

Zij wil liever iets leuks doen dan komen oppassen. Als ze ziek was geworden had ik inderdaad in dezelfde situatie gezeten, maar dat voelt toch echt wel anders.

Het is een goede vriendin van me, dus heb ik de eerdere keren dat ze afgezegd had niet zo zwaar gewogen, vooral omdat het toen redelijk makkelijk was om een andere oppas te regelen.

Ik ga haar niet meer vragen voor oppassen, maar ik vind het wel jammer. De kinderen zijn gek op haar.

niet netjes

Ik vind het niet netjes om zo'n afspraak zo kort van tevoren af te zeggen. Vooral het stukje waar er toegezegd wordt wel even te kunnen maar als puntje bij paaltje komt niet.

Ik ben wel benieuwd waarom een vriendendienst vragen als je training moet geven evt niet bij elkasr zou passen.

betaald/niet betaald

@Hanne,

"Ik ben wel benieuwd waarom een vriendendienst vragen als je training moet geven evt niet bij elkasr zou passen."

gevoelsmatig zit 't 'm voor mij hierin: als iemand voor zijn of haar inkomsten afhankelijk is van het geven van die training, net zoals ik afhankelijk ben van mijn werk voor salaris, vind ik in principe betaalde oppas het meest betrouwbaar en ook 'zuiver'. BSO betekent dat bij ons.

Als een goede vriendin van mij geen geld heeft voor betaalde oppas en dus nóg afhankelijker is van binnenkomend geld dan zou ik het als vriendendienst zeker doen. Maar als iemand genoeg geld heeft om training te geven en ook oppas te betalen waarom dan gratis?

Ik vind het wat anders als je met gesloten beurzen werkt, dus bijvoorbeeld voor elkaar op elkaars kinderen passen. Zij training geven, ik cursus volgen, whatever. Dan help je elkaar uit de brand.

Zo'n roeicursus, wat het dus nu blijkt te zijn, ik zou daar zelf geen onbetaalde oppas voor zoeken. Dat zou ik gevoelsmatig niet vinden passen. Als ik geld heb voor een roeicursus heb ik ook geld voor oppas.

gr Angela

opdraaien

En dat zij mij laat opdraaien voor de gevolgen van haar keuzes.

Zeg je.

Ik denk dat je het zo niet moet zien. Het is niet de schuld van je vriendin dat je een dochter hebt die niet graag alleen thuis is en dat jij naar sport moet. Je daar boos over maken heeft dus weinig zin.

Ze is alleen niet iemand waar je (nu?) op kunt rekenen. Dát is niet prettig. Wat ik eigenlijk het vervelendste in het verhaal vind, is dat ze het voorstel dat ze zelf deed (een deel van de avond) óók intrekt, terwijl ze dat uit zichzelf had aangeboden.

mensen zonder kinderen

Waarschijnlijk heeft die vriendin geen kinderen of niet het voorstellingsvermogen hoe ze je klemzet met zo'n afzegging omdat ze zelf 'iets anders' wil doen. Maar misschien heb je ook zelf niet in de gaten dat dat 'iets anders' belangrijker voor haar is dan jij denkt.
Ik zou daar stoicijns op reageren maar haar niet meer vragen. Het heeft helemaal geen zin om daar boos over te worden. Per slot van rekening is de opvang van je kinderen jou verantwoordelijkheid en je bent inderdaad niet haar werkgever, het is een vriendendienst.
Maar eerlijk gezegd heb ik ook weinig respect voor mensen die zomaar een afspraak om op kinderen te passen afzeggen. Het is me een keer overkomen met een ex. Nota bene voor een buurvrouw die moest gaan werken. Tijdig geregeld. Maar die ex bedacht de avond van tevoren dat hij toch liever zijn auto naar de garage bracht. Dat heeft beslist bijgedragen aan het feit dat hij een ex werd. Dat doe je gewoon niet.

@angela

Ah je gaat uit van betaald training geven. Ik doe veel vrijwilligerswerk dus mijn associatie was training=vrijwillig.

Voor een betaalde baan als vriendendienst oppassen heb ik ook geen grote problemen mee. Mits incidenteel. (Muv opa en oma die doen het structureel). Soms is de BSO helaas geen oplossing en kan de betaalde oppas niet. Vrienden betaal ik nooit voor oppassen. Althans niet met cash geld. Zal ze eerder uitnodigen voor een lekker etentje oid.

Oke

Het is me duidelijk dat ik haar beter niet meer kan vragen.

@Angela, waarom zou ik als ik geld heb voor een roeicursus, dus ook geld voor een betaalde oppas moeten hebben? Ik ben een alleenstaande moeder, die net uit een burn-out aan het krabbelen is. En door haar psycholoog geadviseerd is om te gaan sporten, liefst in teamverband ivm de sociale contacten. Dus heb ik gekeken wat een sport is die bij mij past en dat bleek roeien te zijn, wat heel betaalbaar is. Het geld bij elkaar gesprokkeld. Maar beslist geen geld over om iedere week een oppas te betalen. Een paar keer lukt wel, maar dat drukt zwaar op het budget.

Ze was zelf heel enthousiast hiervoor en wilde graag oppassen. Bood het in het verleden ook heel vaak aan. Ook nog toen ze al in moeilijker omstandigheden zat. Wat dat betreft geeft ze hele onduidelijke boodschappen af, zoveel is me nu wel duidelijk geworden.

Ik blijf dit lastig vinden. Natuurlijk kan ik haar niet dwingen, zou ik ook niet willen. Maar ik vind wel dat als je iets beloofd, dat je dat dan (in alle redelijkheid) moet nakomen. Anders kan een ander toch niet op je vertrouwen?!

geven en nemen

In een vriendschaps relatie is het geven en nemen, voor wat hoort wat, afrekenen met gesloten beurs noem alle dingen die er bij horen maar op.
Ik had jaren terug een vriendin die altijd op mij kon rekenen en daar ook (on)dankbaar gebruik van maakte. Te pas en te onpas stond ze voor de deur met kind om dan kind bij mij achter te laten om naar de kapper te gaan, met het andere kind naar zwmles te gaan, met migraine in haar bed te duiken en ga maar door. Onze zoons konden het leuk met elkaar vinden dus ach, ik paste op. Tot ik op een bepaald moment een begrafenis had en al drie dagen voordien kwam vragen of zij mijn twee kinderen kon opvangen voor een middagje na school. Ik moest wat verder weg, zou niet voor 17.30 terug zijn. De TSO regelde ik op school met een overblijf beurt.
Hier moeilijk daar moeilijk zo druk twee kinderen extra, kan je moeder dat niet doen? Het hele smoezenboek kwam langs. Mijn moeder kon niet die moest ook naar de begrafenis (dat heb je zo met familie).
Daarna nooit meer op gepast, en de vriendschap is nu over.

daarom zeg ik ook . . .

als ik uit vriendschap zoiets zou beloven dan gelden al die overwegingen niet die ik noem; betaald of niet e.d. Dan beloof ik dat omdat we vriendinnen zijn en dan laat ik je niet zitten. Daarom zeg ik: volgens mij verstaat zij onder vriendschap iets anders en vindt ze dit niet zo belangrijk.

Mbt onbetaald/betaalde oppas: ik zelf zou het niet doen, voor een cursus die ik wil volgen, gratis oppas vragen. Maar dat wil niet zeggen dat ik het niet zou doen voor een vriendin die slecht bij kas is.

gr Angela

Niet netjes

Niet netjes inderdaad. Natuurlijk heeft vriendin geen enkele plicht om op jouw kinderen te passen maar als je een afspraak maakt dan hou je daar je aan behalve bij overmacht. Maar sommige mensen nemen afspraken inderdaad niet zo serieus. Daar kan je weinig mee behalve dan niet meer vragen de volgende keer. Ik ben zelf ook alleenstaand ouder geweest en juist dan is het zo belangrijk dat je op mensen aankunt.

andere kant

Ik zou haar kant toch ook wel willen horen, voor ik hier over kon oordelen, al houd ik me zelf wel zoveel mogelijk aan afspraken. Je hebt het over niet zo'n rooskleurige omstandigheden bijv. Wij hoeven niet de details te weten maar zonder is het lastig oordelen. En de vraag is in hoeverre vriendin overtuigd is van de noodzaak tot oppassen, als je spreekt over een dochter die liever niet alleen is.(heb zelf ook een kind dat niet graag alleen is, weet hoe lastig dit kan zijn maar denk dat anderen zich lastig kunnen inleven over het algemeen)
Verder doen heel veel mensen oprecht heel erg enthousiast over heel veel dingen, en komt het er niet van als puntje bij paaltje komt. Niet perse onwil maar ook overschatten van tijd, energie enz. En misschien voelde ze zich wel overvallen door jou, durfde ze geen nee te zeggen, weten wij veel.

wederdienst

Beter voortaan voor betaalde oppas zorgen en vriendendiensten alleen in geval van echte acute nood. Dan heb je nooit scheve verhoudingen.

Ik deed een keer een beroep op x die vlakbij woont omdat ik mij had ingesloten. Ik kon daar even naar mijn man bellen en even wachten. Een week erna werd ik opgetrommeld om op haar 3 jarige dochter te passen, wat helemaal niet nodig was want die kon en wilde mee met haar moeder. Ik vraag die buurvrouw dus niet meer omdat ik anders voor elk wissewasje wordt opgetrommeld. En kom alleen voor echte nood, slagaderlijke bloedingen ofzo in die trant

Oordeel

Quote van Goofy: =Ik deed een keer een beroep op x die vlakbij woont omdat ik mij had ingesloten. Ik kon daar even naar mijn man bellen en even wachten. Een week erna werd ik opgetrommeld om op haar 3 jarige dochter te passen, wat helemaal niet nodig was want die kon en wilde mee met haar moeder.=

Het is niet persoonlijk tegen jou Goofy maar ik haal hem even aan om een voorbeeld te hebben.

Jij deed een beroep op x, omdat jij inschatte dat dat zou kunnen, en je had gelijk zij liet jou even bellen en in haar huis wachten. Haar oordeel was gelijk aan jou oordeel.
Toen kwam zij vragen of je op haar 3 jarige dochter wilde passen, zij schatte in dat jij dat wel wilde doen. Vervolgens heb jij daar een oordeel over: kind kon en wilde wel met moeder mee. Moeder was echter van mening dat dat niet kon/niet wenselijk was.
Ik lees en hoor het hier op OO en elders wel vaker. Ik meen dat ik oppas nodig heb, de beoogde oppas meent te weten dat mijn kinderen al zonder oppas alleen kunnen blijven en weigert dus.
In het geval van mijn vriendin kwam ze dan nog met allerlei zwakke argumenten om niet te hoeven oppassen terwijl ze mij wel altijd vroeg om onbenullige redenen. Als ze naar de kapper wilde zonder bijna 4 jarig kind, ging ik er van uit dat ze daar een goede reden voor had en paste ik op. Mijn oordeel in deze (kind kan makkelijk mee) liet ik niet heel zwaar wegen.
Toen zij mijn diensten ging misbruiken, wel altijd kinderen bij mij stallen maar nooit eens mijn kinderen opvangen ben ik selectiever geworden en heb soms ook letterlijk gezegd dat ik geen gratis oppas was voor haar (al dan niet) leuke uitstapjes. Het heeft de vriendschap beëindigd.
Inmiddels heb ik door goed te doen iemand die goed doet ontmoet. In het recente verleden heb ik heel vaak haar jongste opgevangen, omdat zij met haar moeder steeds naar het ziekenhuis moest op rare tijden en ook nog een andere baan kreeg. Toen ik pas geleden echt in grote oppas nood zat vroeg ik haar. Het kwam eigenlijk helemaal niet uit bij haar maar ze heeft een oplossing gezocht, omdat ze vond dat ze mij niet kon laten vallen na alles wat ik voor haar gedaan had.
Geen vraag of ik het anders op kon lossen, geen oordeel door te zeggen dat onze kinderen wel mee konden met mij en zich dan in de wachtruimte van de dagbehandeling van het ziekenhuis maar zelf moesten vermaken, zij ging iets regelen met haar echtgenoot en dochter.

Liesk

Er zat nog een hele geschiedenis voor. Mijn kind mocht daar ook nooit spelen, haar (andere)kind altijd hier. Het ging mij erom dat het wel ergerlijk was dat het allemaal op de weegschaal moest. Ik 1x een beroep doen op haar, hupsakee had ze weer een reden om mij aan bezigheidstherapie te laten doen De 'vriendschap'of wat het ook was, is ook danig bekoeld. Ik ben er alleen voor slagaderlijke bloedingen, en totaal zonder weegschaal

weegschaal?

Als het op de weegschaal moest was de balans erg doorgeslagen naar haar voordeel, zowel in jou verhaal als in mijn verhaal. Alles in het voordeel van mijn "vriendin" nooit in mijn voordeel.
dat nieuwe noodgevallen contact dat ik nu heb gaat veel beter, niet op de weegschaal maar de nood oplossen zonder vragen.

Ook gehad

Ik heb een poosje wekelijkse oppas nodig gehad omdat ik zelf als vrijwilliger les gaf, en mijn man ging dan sporten. En heb daarbij inderdaad regelmatig een afzegger gehad. En dan ging het nog om betaalde oppas; een buurmeisje van toen 17. Dan bleef mijn man wel thuis, maar toch.
Dus heb ik iemand anders gezocht.

Maar wat me helemaal tegenviel was toen mijn man en ik concertkaarten gingen kopen. Voor we ze kochten nog gebeld; mijn schoonouders wilden graag oppassen; want ook nog zaterdag en dan mochten ze logeren en mee-eten.
De kaartjes waren iets van 70 euro, en dus best een hele uitgave.
En toen konden ze ineens niet, want de oom van mijn man (de broer van mijn schoonmoeder) was jarig. Dat wisten ze dus van te voren lijkt me.
En dat melden ze twee dagen van tevoren.
Nog geluk dat het concert ruim was uitverkocht, en we dus de kaartjes voor dezelfde prijs konden doorverkopen.
Maar we vragen ze dus nooit meer. En ik baal er nog van; ik had er bij willen zijn!

Het gebeurt dus (helaas) vaker. Sommige mensen beschouwen een afspraak niet als iets waar je je aan moet houden. Helaas.

Breekpunt

Dit zou voor mij een breekpunt kunnen zijn. Niet omdat je zonder oppas zit, maar omdat vertrouwen voor mij de basis van alles is.... Ik vind het cht heel respectloos wat je vriendin doet. Tuurlijk kun je terugkomen op een belofte, en kan er altijd iets onverwachts gebeuren. Maar niet zomaar en niet op deze manier. Drie weken eerder en met een concrete belofte, nou vooruit. Maar ik maak hieruit op dat ze zich niets aan jou gelegen laat liggen en totaal niet bezig is met hoe dit voor jou is, of hoe ze jou kan helpen. Bij een vage kennis is dit prima, maar van een gode vriendin zou ik andere verwachtingen hebben.

Ik zou haar in ieder geval niet meer vragen om om op te passen en concluderen dat mijn kinderen haar leuker vinden dan andersom. En ik zou ook wel even klaar zijn met haar. Voor dit zou toch wel flink wat water naar de zee moeten, voor ik hier weer neutraal zou kunnen instaan. Het hoeft niet op een weegschaal, maar is dit wel een gelijkwaardige vriendschap, vraag ik me dan af...

Niet netjes

Dat je vriendin je zo laat zitten vind ik niet netjes van haar. En ik begrijp dat je boos bent. Waarschijnlijk had jij een ander beeld bij de vriendschap.
Zelf heb ik trouwens niet de ervaring dat met een betaalde oppas dit is opgelost. Ik heb jaren een heel fijne en betrouwbare oppas gehad. Maar toen zij naar een andere plaats ging verhuizen kon ik niet makkelijk een betrouwbare vervanging vinden. Het is me twee keer overkomen dat de oppas ineens niet meer kwam opdagen. Gewoon helemaal zonder belletje.

Toen ik een paar jaar geleden voor een cursus om de twee weken op vrijdag middag oppas nodig had voor 1 van mijn kinderen heb ik dat heel fijn kunnen regelen met de ouders van een vriendje. Zij deed ook een cursus maar was elke vrijdag weg. De vrijdag dat ik cursus had gingen de kinderen met haar man mee en de andere vrijdag waren ze bij mij. Zo hoefde haar partner niet elke week een middag vrij te nemen maar enkel om de week.

maar even een andere kant

deze vriendin maakt een assertiviteitsontwikkeling door en vandaar dat ze toch meer keuzes maakt voor zichzelf. Dan kun je wel oordelen over haar omdat je er op dit moment zelf even last van hebt, maar een echte vriendin heeft ook oog voor de andere kant.

of...Misschien ben je wel te vaak al te dwingend geweest of kon ze om allerlei redenen moeilijk 'nee'tegen jou zeggen. En dan nu krijg je dit. Krijg je er straks wel een leukere vriendin voor terug met meer persoonlijkheid. Of.... is de vriendschap ineens niet meer zo leuk als ze beter voor zichzelf opkomt?

Hee en nog eens wat. Je zei dat je dochter 'liever niet' alleen thuis is. Ik heb geen idee wat hier verder achterschuilt en hoe oud ze is en hoe verantwoord het wel zou zijn, maar is het op een bepaald moment ook niet zo dat 'lievere koekjes' niet gebakken worden? Het is dan misschien niet ideaal geregeld.... Maar moet dat altijd? Ervan uitgaande dat juist jouw opmerking liever niet alleen thuis betekent dat het in wezen wel verantwoord is?

jaloers?

Nu ik je reactie lees over dat je zelf opkrabbelt uit burnout enzo: Was het dan niet zo dat jullie eerst samen in de put zaten (wat een band schept) en dat jij er nu aan het uitklimmen bent? Dat ze zich hierdoor 'eenzaam'/achtergelaten voelt en dat ze jouw opkrabbelen niet ook nog eens wil faciliteren door op te passen? Al is het maar onderbewust?

Kortom: is ze niet gewoon jaloers?

Fijn

Fijn alle feedback en zeker ook van de mensen die de andere kant ook proberen te bekijken.

Een paar reacties:
- Het is geen lieverkoekjes van dochter (8), ze is echt bang om alleen thuis te zijn, helemaal als ze niet weet wanneer de oppas precies komt en ze weet dat ik niet bereikbaar ben (geen telefoon mee op het water). Daar krijgt ze paniek aanvallen van en dat voorkom ik liever. Vriendin weet dat, want daar hebben we het kortgeleden in een andere setting nog over gehad, en ze waar daar heel begripvol over.
- Wat het opkrabbelen uit de burnout en haar eventuele jalouzie betreft, ik denk het eerlijk gezegd niet. Want ik zat eerder in die burnout en ben al langer aan het opkrabbelen, dan dat zij worstelt met haar problemen.
- Het puntje assertiviteit ontwikkelen van haar kant kan ik wel plaatsen. Ze is inderdaad ook aan het proberen meer voor haarzelf te kiezen. En ik denk dat één van de problemen is, dat ze te lief voor een ander probeert te zijn en niet goed 'nee' durft te zeggen, waardoor ze zichzelf in een vervelende situatie plaatst.
Wellicht voelt ze zich daarin ook onder druk gezet door mijn vraag om op te passen. Maar dan weet ik niet goed wat ik daarmee moet/kan doen. Bij iedere oppasvraag die ik haar stel geef ik gelijk al aan dat als ze niet kan of wil, ze dat echt mag zeggen, omdat ik meerdere mensen in mijn omgeving heb die kunnen oppassen. Als ze dan zelf aangeeft graag te willen oppassen.... dan accepteer ik dat.

Waar het voor mij op neerkomt is dit: ze hoeft niet op te passen als ze niet wil. Dus ze mag als ik de vraag stel gerust nee zeggen. Dat zeg ik iedere keer weer en af en toe zegt ze ook gewoon nee. Als ze toegezegd heeft, maar tijdig bedenkt dat het niet handig is, ook geen probleem. Ik heb begrip voor haar omstandigheden, dus probeer ik op dat moment andere oppas te krijgen. Als ze door overmacht niet kan oppassen, ook geen probleem.
Maar maandags toezeggen op te passen, en dan 1 dag (woensdags) van tevoren afzeggen, omdat ze liever ging eten met haar huisgenoot, terwijl ze weet dat ik het niet meer voor elkaar krijg daar een oplossing voor te vinden.... dat vind ik niet oké.

Misschien ben ik daar dan wel heel zwart-wit in hoor. Maar op zo'n moment zou ik zelf denken: pech gehad, had ik dat maar niet moeten beloven, maar ik laat mijn vriendin niet in de kou staan.

Mijn boosheid hierover is wel weg, de teleurstelling dat ik me zo in haar betrouwbaarheid heb vergist, die is er nog. Vooral omdat ik het gesprek met haar aangegaan ben, maar ze niet lijkt te begrijpen waarom het voor mij een probleem was...

Heeft die vriendin nou wel of niet kinderen?

Want zo niet, dan hebben mensen geen flauw idee wat ze je aandoen door kort van tevoren af te zeggen.