vrienden samen/apart
Wij hebben een prima relatie samen, mijn man en ik. We doen wel vrij veel apart merk ik. Wij hebben bijv. inmiddels helemaal geen vrienden meer waar we als stel bevriend mee zijn zeg maar. Als we ergens samen op visite gaan, dan gaat het eigenlijk altijd over familie. Wij hadden een bevriend stel waarvan de man van oudsher een vriend van mijn man was, maar nu is dat contact verwaterd.
Wij hebben allebei apart wel vrienden waarmee we regelmatig iets leuks gaan doen. Toch merk ik dat ik het wel leuk vind omtoch als stel ook vrienden te hebben. Onlangs had ik een klik met iemand die de banden zeg maar als stel ook wilt aanhalen. Dus ik ben benieuwd hoe dat uitpakt: man kent deze man ook en het leek hem ook gezellig.
Maar hoe gaat dat bij jullie? Hebben jullie veel vrienden samen juist niet/wel en hoe zien jullie dat? Voordelen, nadelen?
toevoeging
Ik vind het bijv. wel eens een nadeel voor zoon: we hebben dus eigenlijk bijna nooit vrienden die bij ons op visite komen, maar hij maakt wel vaak mee dat papa of mama apart op stap zijn. Wat geeft dat hem voor beeld mee?
Niet veel
Het grootste deel van mijn vriendschappen zijn 1 op 1. Voor mijn man geldt hetzelfde. Wij hebben weinig echte gezamenlijke vrienden. Echte vriendschappen met andere stellen hebben we ook niet veel. Ik heb eigenlijk nooit nagedacht hoe dit voor de kinderen over zal komen.
Het is hier overigens niet zo dat die vrienden nooit hier op bezoek komen met hun partners. Zowel mijn man als ik nodigen regelmatig vrienden uit om hier te komen eten met hun gezin. Mijn man is dan weliswaar niet bevriend met bijvoorbeeld de man van een vriendin maar als ik die vriendin uitnodig met haar gezin om hier te komen eten dan is mijn man uiteraard gewoon vriendelijk en beleefd tegen die vriendin en haar man. Ze hoeven helemaal geen vrienden te worden maar gewoon een avond samen doorbrengen kan best. Andersom ook. Mijn man heeft vrienden en ik heb weinig gemeen met die vrouwen maar als ze hier een avond zijn dan ben ik uiteraard gewoon aardig tegen ze en ben de gastvrouw.
Maar echt vriendschappen in de zin van dat ik met zowel de man als vrouw super goed bevriend ben en mijn man ook nog eens bevriend is met allebei dat hebben we dus eigenlijk niet.
Ik ben bijvoorbeeld best goed bevriend met de man van mijn beste vriendin. Echter mijn man is dan weer niet echt bevriend met allebei. Ze houden het best met elkaar uit maar goede vrienden zijn het gewoon niet. Toch komt mijn beste vriendin hier wel eens een paar dagen langs met haar man (ze wonen verder weg). Mijn man gaat dan ook heus wel met ons mee als we dingen ondernemen maar dat doet hij meer voor mij dan voor hemzelf. Ik ga daar wel eens logeren maar dan ga ik meestal alleen.
Mijn man en ik spreken dus ook vaker apart af met vrienden. Dat is ook handig ivm oppas hoewel dat de laatste jaren met groter wordende kinderen niet meer nodig is. Maar ik vind het vaker gezelliger om alleen met vriendinnen af te spreken en niet de partners er bij te hebben (tenzij ik daar ook bevriend mee ben) en voor mijn man geldt dat ook denk ik.
Maar als er feestjes zijn of groepsuitjes dan gaan we gewoon allebei en dan is dat ook geen enkel probleem.
Ik vind het in elk geval meestal wel leuker om gewoon alleen met vriendinnen af te spreken; zonder mijn man er bij. Dan praat je toch over andere dingen en ga je eerder echte gesprekken voeren en is het minder oppervlakkig.
Allebei
M'n man en ik hebben allebei niet een hele grote groep vrienden. Ik heb wat vriendinnen die ik vooral zie als hij werkt. Soms ook 's avonds of in het weekend, en als hij er dan bij is doet hij gezellig mee, maar het zijn wel mijn vriendinnen. Een vriendin heeft een man die ook niet werkt (zij wel), en daar klikt het erg goed mee, dus daar drink ik ook wel eens een kopje thee als m'n vriendin aan het werk is. De andere kant op blijft m'n man daar ook wel eens lang hangen als hij de kinderen er op haalt, dat klikt alle kanten op erg goed. Dus hoewel dat eigenlijk mijn vriendin is spreken we ook wel eens met beide gezinnen samen iets af. En dat vindt iedereen erg leuk.
Verder hebben we in de vakantie een gezin leren kennen waren we inmiddels goed bevriend mee zijn en daar zijn regelmatig gezamelijke activiteiten, logeerpartijen enzo. Dus ook samen, alle kanten op.
Afhankelijk
Misschien is het ook afhankelijk hoe oud je was toe je je man leerde kennen? Ikzelf zat nog op de middelbare school. Alle vrienden die je daarna maakt maak je eigenlijk samen. De meeste goede vrienden kennen mensen uit hun studietijd of sport. Op die leeftijd ken je elkaar vaak nog niet. Wij hebben juist een relatief grote gezamenlijke vriendengroep. Ook de kinderen (variërend van 18 tot 8) gaan goed met elkaar overweg. Maar spreken nooit apart af.
Beiden hebben we nog van daarvoor en ook van daarna nog 'eigen' vrienden. Maar in onze weekeinden spreken we meestal met zijn allen af. Soms door de week apart, met 'eigen' vrienden.
nee
Het vriendenstel wat we hadden is pas gescheiden en mijn man gaat wel eens naar hem toe en zo maar meer ook niet. We zagen ze bij verjaardagen en in 'noodsituaties' met de kinderen.
Mijn jongens zien dus nooit dat vriendengedoe, maar alleen familie en voor ons is dat allemaal genoeg.
niet gezamelijk
Wij zijn niet zo het type voor bevriend zijn met andere stellen. En we hechten ook erg aan onze eigen dingen. Dus als mijn man iets gaat doen met zijn vrienden wil ik niet eens mee. En andersom kan ik hem ook echt niet gebruiken als ik met een vriendin klets.
We gaan wel samen om met onze buren, daar drinken we wel koffie mee. Maar dat is toch heel anders dan wanneer ik alleen met de buuf klets.
Voor mijn kinderen vind ik het alleen maar een goed voorbeeld dat je, ook al ben je een stel, gewoon een eigen leven kan leiden.
Beide eigen vriendenkring
In de loop der jaren, en door ervaring, ben ik er achter gekomen dat bij ons, "vriendenkoppels" niet werkt.
Mijn man heeft zijn eigen vrienden/vriendinnen, en ik ook, waaronder ook koppels.
We hebben samen wel eens geprobeerd de klik te maken, maar de klik die we dan hadden met vriend/vriendin lijdt daaronder.
De bezoeken vinden daarom ook meestentijds buitenshuis of daar plaats.
En in mijn geval, overdag, als man aan het werk is, wel hier.
Nadelen
Het grote nadeel van "stelletjesvriendschappen" lijkt me toch wel als zo'n stel uit elkaar valt. Dat betekent meteen iets voor de vriendschap.
Zo heeft een nichtje van mij sinds haar tweede huwelijk een compleet andere vriendengroep. Dat heeft me altijd wat verbaasd.
vrienden
Toen we nog jong waren had een collega/ vriendin van mij een relatie met vriend van mijn man.Dat was een hele leuke tijd.We deden bijna alles samen.Als mijn vriendin en ik op stap gingen,zochten de mannen elkaar op en andersom . Als we avonddienst hadden aten de mannen bij elkaar en we deden ook veel samen. Die vriend is verongelukt en toen mijn vriendin een andere man leerde kennen is het contact verwaterd . Daarna hebben we nooit meer een vriendenkoppel gehad. Mijn man kan het leuk vinden met sommige mannen van mijn vriendinnen en we gaan weleens met elkaar uiteen,maar hij heft er verder geen contact mee.Een vrouw van een vriend van hem,zoekt wel contact met mij, soms ga ik weleens bij haar langs ,maar ik blijf haar zien als de vrouw van....niet als vriendin.
Ik vind het juist heerlijk om alleen iets met vriendinnen te doen,zonder mn man erbij.
Verder doen wij ook veel apart,we hebben ook allebei een andere hobby. Maar juist als we dan iets samen doen is het leuk!!!
We houden er wel rekening mee dat we ieder week end iets samen doen.
goh grappig
het komt dus veel vaker voor dat er geen stel'vrienden zijn, maar meer apart.
Wij zijn inderdaad ook pas vanaf dat ik 35 was, samen gekomen en hadden inderdaad beiden al eigen vriendenkringen. ...
hier wel
Man en ik hebben hebben net alleen maar vriendenstellen als vrienden. Het zal er zeker mee te maken hebben dat we al voor ons 20e bij elkaar zijn en zo samen een vijftal stelletjes als vrienden hebben gekregen. Losse vriendinnen heb ik niet, man 1 losse vriend.
Beiden
Maar voornamelijk onze eigen vrienden. Man is er gesteld op een vriend die ik ook een leukle man vind en goed mee kan praten en lachen maar zowel man als ik hebben geen klik met zijn vrouw. Dat vind ik echt jammer. Maar ik schiet bij haar echt tekort, weet gewoon niet wat ik moet zeggen tegen haar of moet vragen aan haar. Het stroomt gewoon niet. Zonde want met alleen hem is het echt heel gezellig 
.
Verder heb ik ook dat ik toch vaak de leukste gesprekken heb 1 op 1 met vriendinnen. En anders liever een wat grotere groep dan vier. Raar misschien maar ja...
