Vreemdgaan vriend

Heb je psychologische bijstand gekregen om het gedrag van je ex te verwerken?

Misschien heb je je namelijk vergist, maar misschien trek je ook wel (onbewust!) naar minder betrouwbare/vreemdgaande types toe. Het lijkt me nuttig in te zien dat het weer mis gegaan is,  en niet alleen te kijken waarom je weer in deze val getrapt bent, maar ook hoe je die val voortaan herkent en ontwijkt.

imi-x2 helemaal eens. Goed om eens te gaan onderzoeken Lizzy. Het kan echt zn eye opener zijn in je pijnlijke leerproces... 
Niet dat jij schuldig bent, absoluut niet maar je zou kunnen onderzoeken wat maakt dat je misschien op een patroon vaart.. (ik heb heel veel gelezen over codependentie en zag daarna zoveel eye openers en patronen bij mezelf, waarom trok ik altijd net "die buurvrouw aan die veel hulp nodig had" of waarom trok ik altijd hopeloze misbruikende " zogenaamde vriendinnen aan" of een zeer onbetrouwbare man?) 

Door jezelf vragen te gaan stellen en echt het onbewuste en bewuste gedrag te gaan onderzoeken kan je daarmee de verdieping in en inzicht krijgen in hoe, wat, waarom etc.
Als je wil en er voor open staat natuurlijk. Nogmaals sterkte. Ben benieuwd hoe het nu met je gaat... ik deel een filmpje, herken je er niks in dan skip hem! Maar ik heb de behoefte dit te delen want misschien heb je geen idee, net als ik toen in het verleden. Dus ik deel het met goede bedoelingen omdat het mij erg geholpen heeft en je je verhaal gedeeld hebt.

Persephone schreef op 15-03-2024 om 13:45:

[..]

Ze wonen volgens mij niet samen, toch?

Dat maakte ik op omdat TO schrijft dat ze de volgende ochtend ongerust was. Maar je hebt gelijk, ik had er overheen gelezen dat hij zich thuis had laten afzetten. 

Maar wat ik  me nou afvraag, als er nou echt niets meer gebeurd is dan beneveld wat tegen elkaar aan liggen en wat foezelen, hoezo dan opbiechten, waarom die drama's "kapot gaan van schuldgevoel¨ en "kapot van verdriet". Wat valt er dan te ΅vergeven¨?

 Iets in die bombastische  woordkeus, het tijdspad wijst erop dat TO een hang heeft naar drama, het bewust of onbewust op zoekt. Liever een spannende, grillige relatie dan geen relatie of een meer alledaagse relatie heeft  .

Dat is allemaal leuk en aardig, als je rond de 20 bent.  Veel vrouwen maken rond die leeftijd wel zo'n fase door. Maar sneu als er kinderen bij betrokken zijn. Vind ik.

RoodVruchtje schreef op 15-03-2024 om 19:07:

[..]

Ook jij mag dat natuurlijk slimmer vinden hem te geloven, net zoals anderen dat niet geloven.

Lizzy-5 schreef op 13-03-2024 om 21:33:

[..]

Waar baseer je dat op?

Als je bovenstaande vraag aan iemand stelt en je krijgt daarop een antwoord, dan vind ik het inderdaad heel raar om daar op te reageren zoals zij reageerde. Stel dan niet de vraag als je het antwoord niet wil horen.

Vrij opvallend ook dat Lizzy enkel op de ‘lieve’ posts reageert, terwijl meerderen toch zo hun bedenkingen hebben en niet eens zo ‘hard en bot’. Om dan te vallen op het woordje ‘naïef’, wat het overigens ook best is als je hem zou geloven, dan is het misschien niet zo handig je verhaal op een openbaar forum te delen, maar een dagboek te kopen.

Het antwoord was op niets.  Want ze baseerde het op niets. Dus dan vind ik haar reactie niet zo raar.  Zo had er niks aan en dat gaf ze aan.   Ik vind dan ook nog zeggen dat je niet zo naïef bent ongepast.  

kenfan schreef op 15-03-2024 om 19:32:

[..]

Dat maakte ik op omdat TO schrijft dat ze de volgende ochtend ongerust was. Maar je hebt gelijk, ik had er overheen gelezen dat hij zich thuis had laten afzetten.

Maar wat ik me nou afvraag, als er nou echt niets meer gebeurd is dan beneveld wat tegen elkaar aan liggen en wat foezelen, hoezo dan opbiechten, waarom die drama's "kapot gaan van schuldgevoel¨ en "kapot van verdriet". Wat valt er dan te ΅vergeven¨?

Iets in die bombastische woordkeus, het tijdspad wijst erop dat TO een hang heeft naar drama, het bewust of onbewust op zoekt. Liever een spannende, grillige relatie dan geen relatie of een meer alledaagse relatie heeft .

Dat is allemaal leuk en aardig, als je rond de 20 bent. Veel vrouwen maken rond die leeftijd wel zo'n fase door. Maar sneu als er kinderen bij betrokken zijn. Vind ik.

Nou ik zou je zeggen dat ik het veel erger zou vinden als man heel de nacht ligt te knuffelen en zoenen met een meisje in bed in zijn huis en hij vraagt haar of ze blijft slapen en ze is er ook nog bij als hij met mij belt dan dat hij in een geile bui wat sekst en daarna door. Ik vind dit allemaal heel intiem. Dus ik snap de drama wel. 

Lizzy-5 schreef op 16-03-2024 om 09:11:

Maar noem me naïef, noem me zoals jullie willen. Ik weet hoe ik ben en wat mijn krachten zijn en ja, sommige krachten kunnen zorgen voor valkuilen of blinde vlekken. Ik ben geen haatdragend persoon. Op dit moment heb ik ervoor gekozen om niet te besluiten om te stoppen met de relatie, maar ik weet ook niet of het goed gaat komen. Ik merk dat ik af ga op basis van mijn gevoel. Niets roept in mij op dit moment dat ik hard weg moet rennen, maar ook niet om te zeggen ‘ik vergeef je’. Mijn deur staat op een kier en gevoelsmatig zal ik mezelf uiteindelijk vinden in de voor mij juiste keuze.

Interessant dat je dat benoemt, want ik zie je namelijk nergens redenen benoemen om je vriend NIET gewoon de wacht aan te zeggen. Vind je dat stoppen met deze relatie een teken van haatdragendheid is?

Geen oordeel hoor, maar nieuwsgierigheid. Ik probeer namelijk echt te begrijpen waarom je door zou gaan met een dergelijk prille relatie, waarvoor je termen gebruikt als "radeloos" en "kapotgaan" etc. 

Een einde maken aan een relatie heeft niets te maken met haten of haatdragend zijn. Het betekent alleen maar dat degene die dat doet, tot de conclusie is gekomen dat de relatie geen lange en gelukkige toekomst heeft. Vind jij drugsgebruik en vreendgaan acceptabele onderdelen van een relatie, dat is de vraag. Voor mij zou het antwoord heel simpel nee zijn. 

Ik kom uit een huwelijk waarin mijn ex vreemging en er ook open en eerlijk over was (nou ja, achteraf slechts zeer gedeeltelijk) en groots spijt betuigde. Maar hij deed het steeds weer. Toen heb ik uiteindelijk geleerd: het gaat er nuet om wat iemand zegt,  belooft, het gaat erom wat hij doet. Pas jaren na onze scheiding hoorde ik hoe ver het allemaal gegaan was, dat voelde voor mij als een vreselijke trap na. Tegenwoordig zou ik daar niet meer in meegaan. Als hij volgens zijn normen en waarden blijkbaar "mag" vreemdgaan en de helft of meer "mag" verzwijgen, dan zou ik al véél eerder besluiten dat die normen en waarden niet bij mijn idee van een warme, gelijkwaardige relatie passen.

Jullie zijn nog naar een jaar samen! En nu al doet hij dit. Lieverd, haal die roze bril van je neus. Deze man vind dat hij "af en toe" drugs mag gebruiken en dan bij andere vrouwen in bed mag kruipen. Mag dat ook volgens jou? Als je nu doorgaat met deze relatie, laat jij hem zien dat jij dit soort acties door de vingers kunt zien. Ik geef je op een papiertje dat het dan vaker gaat gebeuren. 

Weet ook: hoe langer jullie samen blijven, hoe groter de schade die jij oploopt, die je kinderen mogelijk oplopen én hoe moeilijker het wordt om de relatie uiteindelijk te beëindigen. 
Jij en je kinderen hebben al genoeg meegemaakt. Waarom denk je dat je weer genoegen moet nemen met een vreemdganger? Jullie verdienen een betrouwbare man. 

Jij ben geen slecht of haatdragend mens als je een punt zet achter deze relatie. Integendeel,  dan laat je zien dat jij en je kinderen waarde hebben en beter verdienen. 

Ik weet als geen ander dat het tijd kost om tot een besluit te komen. Neem je tijd. En neem het bovenstaande allemaal mee in je overwegingen alsjeblieft. 

Lizzy-5 schreef op 16-03-2024 om 11:08:

[..]

Nee dat is absoluut geen teken van haatdragendheid. Ik denk dat ik dit niet in de juiste context en volledigheid heb benoemd. Ik wilde daar namelijk ook bij zeggen dat ik vergevingsgezind ben, maar dat heb ik weggehaald om verdere discussie te voorkomen hier. Maar beide eigenschappen staan los van de keuze die ik maak in deze relatie. Het is juist iets dat ik zie als kracht, hoe het ook loopt met deze relatie; ik ga rust krijgen om dit een plekje te geven wegens deze eigenschappen.

De reden dat ik geen directe ‘ik stop ermee’ voel is door de gesprekken die ik met hem voer en simpelweg omdat ik dat nu niet voel. Ik ken de relatie die wij hebben, wat hij allemaal wel geeft, ik weet wat wij hebben besproken de afgelopen week en ik zie dat hij zelf geen moeite doet om de situatie goed te praten omdat dat simpelweg niet kan.
Mogelijk een vage reactie van mij, maar dit is het enige dat ik als reactie op jou erover kan zeggen.

Je hoeft aan mij uiteraard geen verantwoording af te leggen, hoor. Ik probeer je gewoon te begrijpen, aangezien je in je openingspost woorden als "kapot" en "radeloos" gebruikt. Ik ging er dus vanuit dat je met een dilemma zat, maar ik zie nu dat dat niet zo is.