vreemdgaan tijdens zwangerschap
Hoi Allemaal,
Ik ben er in maart achtergekomen dat mijn man tijdens de 1e helft van mijn zwangerschap vorig jaar verliefd is geworden op een andere vrouw 
. Hij heeft haar ontmoet met carnaval, in de week dat we net wisten dat ik zwanger was. Zij heeft hem daarna toegevoegd op facebook en allemaal berichtjes gestuurd, waarna het contact steeds intenser is geworden. Uiteindelijk hebben ze 7 x afgesproken onder werktijd bij een parkeerplaats (zodat ik en haar vriend er niet achter zouden komen). Aan het einde kwamen er gevoelens bij kijken en hebben ze gezoend. Haar vriend is er toen achtergekomen en daarna is hun contact gestopt. Mijn man was wel zo verliefd dat hij nog een liefdesbrief naar haar heeft gestuurd als afscheid.
Na de bevalling (een half jaartje later) heeft hij met oud en nieuw het contact weer opgezocht met haar, omdat we een woordenwisseling hadden.. Hier kwam ik dus in maart achter, deze keer was het contact wel 'vriendschappelijk' (zoals ik in de berichtjes kon zien) en hebben ze niet meer afgesproken. Hij heeft 2 weken lang gelogen en gezegd dat er niets gebeurd was en het alleen vriendschappelijk was, totdat ik de liefdesbrief vond op zijn telefoon. Toen kwam pas het hele verhaal eruit. Hij zegt dat het een vlucht was, omdat hij zo bang was om vader te worden en dat hij niet goed genoeg zou zijn.
Ik merk dat ik nog steeds heel veel moeite heb met hem vertrouwen, vooral door alle leugens die hij mij verteld heeft en ik echt niks door heb gehad. Ik had echt het gevoel dat we een goede relatie hadden (al 10 jaar). Ik heb wel besloten om bij hem te blijven, omdat de liefde er nog is en we samen ook een kindje hebben. Alleen blijven de twijfels er wel, ondanks dat hij zo zijn best doet om het goed te maken. Heeft iemand hier ervaring mee en kun je er goed uitkomen? Kan het vertrouwen weer terugkomen na zoiets? We hebben wel relatietherapie en dit lijkt wel wat te helpen..
Groetjes Anne
Ach wat ontzettend rot dat je dit zo mee hebt moeten maken.
'Kan het vertrouwen weer terugkomen na zoiets?'
Ik zou zeggen: lees het draadje 'verder na ontrouw' elders op dit forum eens. Het is geloof ik het 7e draadje met elk 1000 posts en nog struggelen en hopen mensen al jarenlang omtrent de vertrouwenskwestie. Ik heb heel weinig tot geen mensen gehoord waar het vertrouwen terug is. Mijn eerlijke mening is dus dat dat haast nooit gebeurd.
Ik weet wel meerdere stellen waarbij dat vertrouwen is terug gekomen.
En die na een flinke en soms langdurige crisis een diepere laag bij elkaar hebben weten te vinden en het vertrouwen echt terug is. Twee stellen die ik ken zeggen dat de relatie 'echter' is geworden met minder aannames, vanzelfsprekendheden. Onbewust niet werkende patronen in de relatie zijn aangepakt. Maar vooral de vreemdganger heeft ook echt aan zichzelf gewerkt en eerlijk en kwetsbaar nderzocht hoe hij/zij zo ver heeft kunnen gaan. Want in de situaties die ik ken is het veel -onbewust- veel complexer geweest waarom iemand vlucht in een affaire/ontrouw.
Maar stellen zoals ik die ken en hiermee gedeald hebben zullen minder snel nog op dit forum zijn. Als het goed gaat, de ontrouw verwerkt is,onderdeel us geworden van het levensverhaal samen, vervalt de behoefte aan lotgenotencontact denk ik.
Daardoor krijg je hier denk ik geen realistisch beeld. Hier komen logischerwijs de mensen die er (nog) mee worstelen.
Ik hoop dat jullie samen diep willen gaan om er allebei 'echt' uit te komen.
Hallo Anne, wat heftig voor je. Misschien heb je iets aan deze blogs. Hielp mij goed.
https://www.relatietherapie-nijmegen.nl/blog/verraad-en-vergeving/
Overigens is de werkelijkheid vaak erger dan vreemdgangers bekennen. Ook al vraag je er paar keer naar. Laat je partner vooral de waarheid vertellen want als je er later achterkomt is het vertrouwen helemaal weg. En ik vertrouw mijn man wel weer wat betreft de vrouw van de affaire. Maar het blinde vertrouwen is nog niet terug. Geef het tijd.
sterkte!
Gevallen komen vaak voor, vooral omdat vrouwen in deze periode vaak erg nerveus zijn en het moeilijk is voor mannen
Maar als we het hebben over een gelukkig huwelijk, wanneer de zenuwen van de vrouw in orde zijn en de man gewoon naar links wilde gaan, dan is hij een geit
Verbindingisnooitzwartwit schreef op 05-08-2021 om 12:44:
Ik weet wel meerdere stellen waarbij dat vertrouwen is terug gekomen.
En die na een flinke en soms langdurige crisis een diepere laag bij elkaar hebben weten te vinden en het vertrouwen echt terug is. Twee stellen die ik ken zeggen dat de relatie 'echter' is geworden met minder aannames, vanzelfsprekendheden. Onbewust niet werkende patronen in de relatie zijn aangepakt. Maar vooral de vreemdganger heeft ook echt aan zichzelf gewerkt en eerlijk en kwetsbaar nderzocht hoe hij/zij zo ver heeft kunnen gaan. Want in de situaties die ik ken is het veel -onbewust- veel complexer geweest waarom iemand vlucht in een affaire/ontrouw.
Maar stellen zoals ik die ken en hiermee gedeald hebben zullen minder snel nog op dit forum zijn. Als het goed gaat, de ontrouw verwerkt is,onderdeel us geworden van het levensverhaal samen, vervalt de behoefte aan lotgenotencontact denk ik.
Daardoor krijg je hier denk ik geen realistisch beeld. Hier komen logischerwijs de mensen die er (nog) mee worstelen.
Ik hoop dat jullie samen diep willen gaan om er allebei 'echt' uit te komen.
Dankjewel voor je reactie, dit geeft me wel moed en inderdaad, als alles weer goed zou zitten zou ik ook geen behoefte meer hebben om mijn verhaal te delen en dus op dit forum zitten.
LucasScott schreef op 05-08-2021 om 16:08:
Gevallen komen vaak voor, vooral omdat vrouwen in deze periode vaak erg nerveus zijn en het moeilijk is voor mannen
Ik was helemaal niet nerveus. Had een prima zwangerschap zonder kwaaltjes en zenuwen gelukkig. Alleen had ik niet goed genoeg door dat mijn man die wel had. Baal gewoon heel erg dat mensen die zo dichtbij je staan je blijkbaar zo kunnen kwetsen en voorliegen. Heel mijn kijk op de mensheid is veranderd hierdoor.. Ik had ook helemaal niet door dat er wat mis zat in ons huwelijk. We waren net een half jaar getrouwd en dan ook samen besloten dat we graag een kindje wilden. Ik kan het gewoon niet snappen dat je dan precies in die periode vreemdgaat. Kan er best vaak nog heel kwaad om worden als ik eraan terug denk.
Anne, het is heel logisch dat je boos wordt bij er aan denken. Het is nog maar zo kort geleden. Ik herken je opmerking dat het je (mens)beeld heeft veranderd. Jammer is dat hé. Wat ik lees hier bij veel vrouwen met vreemdgaan ervaring, is dat er wel twee jaar overheen kan gaan voor je gevoelens normaliseren.
lucas wat een dommige en niets toevoegende opmerking. Bleeeeeeeeeeeeeh. Inlevingsvermogen van een leeg ei vermoed ik.
Annevb100,
Hoe voel je je nu? Iets aan de tips gehad?
Anna Cara schreef op 10-08-2021 om 06:14:
Annevb100,
Hoe voel je je nu? Iets aan de tips gehad?
Ja de emoties gaan nog steeds alle kanten op, maar heb me er nu door de tips op ingesteld dat dit normaal is en dat het lang kan duren. En ik heb zeker iets aan de tips gehad! Dankjewel daarvoor.
