Verschil in behoefte

Pil

Ben je aan de pil? Dat is bij sommige vrouwen funest voor hun libido.

Toch therapie

Je hebt er namelijk wel last van, je kunt hierdoor geen normale relatie hebben. Want ja, sex hoort seker bij een normale relatie en dat kun je je partner niet eventjes de rest van z'n leven ontzeggen omdat jij er geen probleem mee hebt. Dan moet je gewoon vrijgezel blijven.

Ik heb zelf een relatie gehad waarbij de man nauwelijks zin in sex had, en het was echt verschrikkelijk. Ik ben heel erg aan mezelf gaan twijfelen en ben echt over mijn grenzen heengegaan om zijn interesse proberen te houden.

Onderschat echt niet wat het onthouden van sex doet op de lange duur.

Heb je altijd geen behoefte aan sex gehad of is dat sinds een bepaald moment in je leven.

Therapie

dank voor jullie reacties. Ik heb heel lang de pil geslikt, maar sinds 3 jaar niet meer. Ben nu gestilleriseerd. Stoppen met de pil maakte geen verschil in verandering van mijn behoefte.

Ik deel absoluut jullie mening dat dit voor vriend heel frusterend en lastig is. Dat geef ik ook aan in mijn eerste bericht. Ik vind ook niet dat 'seks tegen je zin' minder erg zou zijn dan 'geen beantwoording van behoefte aan seks'. En dat het hem onzeker maakt, begrijp ik ook heel goed. Het is alleen dat ik zelf niet het gevoel heb een probleem te hebben en dat het abnormaal is. Ik voel er dus eigenlijk niet iets voor dat iemand gaat 'graven' naar een onderliggend probleem terwijl ik denk dat dat er niet is. Maar goed, misschien moet ik dat traject wel in als laatste poging om de relatie te redden. Als het wat oplevert is dat mooi, en als er niets uitkomt heb ik in ieder geval alles eraan gedaan om het op te lossen.

Hormonen

"graven naar een onderliggend probleem" kan betekenen gewoon eens kijken naar je hormoonhuishouding. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je te weinig testosteron aanmaakt wat van grote invloed is op je libido. Ook een verlaagde oestrogeenspiegel kan dat effect hebben.

Het hoeft dus niet om psychologisch gegraaf te gaan: ik kan me voorstellen dat je dat niet prettig vindt als je niet het gevoel hebt dat daar iets aan de hand zou kunnen zijn.

Inderdaad

Bij zo weinig animo zou ik ook eerder aan hormonen dat psychische problemen denken. Ik heb 7 maanden na geboorte kind echt maar dan ook echt geen greintje seksgevoelens. Dus ik weet wel wat je bedoelt

Seks tegen je zin is niet goed, maar dan zou het voor mij echt wel een geldige reden zijn om de relatie te beeindigen. Tijdelijke problemen kun je overwinnen, het uitzicht op nooit meer zou mij veel te uitzichtloos zijn.

Zelfde 'probleem'

MIjn libido is ook nul komma nul. Voor mijn man doe ik het wel eens maar eigenlijk had ik liever helemaal geen seks met niemand niet. Ik heb wel een hoog libido gehad en dat gaf altijd wat onrust. Altijd die honger naar de ultieme vrijpartij e.d.
Ik voel mij nu zo goed, zoveel energie en zoveel meer interesse in andere dingen dat ik zelf niet terug zou willen naar het hoge(re) libido. Jammer voor mijn man dat wel.
Dus ik begrijp je helemaal! Maar hoe dit op te lossen dat weet ik ook niet. Mijn man wordt ouder en de behoefte wordt toch wat minder. Zijn behoefte wordt misschien ook minder doordat ik helemaal geen actie meer onderneem op dat gebied.

Toch therapie

"Het is alleen dat ik zelf niet het gevoel heb een probleem te hebben en dat het abnormaal is. Ik voel er dus eigenlijk niet iets voor dat iemand gaat 'graven' naar een onderliggend probleem terwijl ik denk dat dat er niet is. Maar goed, misschien moet ik dat traject wel in als laatste poging om de relatie te redden. Als het wat oplevert is dat mooi, en als er niets uitkomt heb ik in ieder geval alles eraan gedaan om het op te lossen. "
Je zegt dat je geen probleem ziet, maar dat is er wel, nl behalve geen behoefte en je partner wel. En dan nog een relationeel probleem, want er is duidelijk verschil in behoefte wat kan gaan leiden tot relatie problemen. Ik zeg niet dat je abnormaal bent, maar helemaal normaal is het ook niet.
Tigerfeet

Hormonen enzo

Dank voor jullie reacties. Ook fijn om te lezen dat het ook herkend wordt. Mijn hormoonhuishouden na laten kijken is inderdaad een goede suggestie; zo had ik het nog niet bekeken. Alleen vraag ik mij wel af wat ik kan met een constatering dat die uit balans zou zijn. Waar moet ik aan denken om dat weer in balans te krijgen (als dat al kan)? Afijn, ik ga me hier zeker in verdiepen.
Daarnaast blijft het niet voelen als een probleem. Niet het feit an sich. Wel dat ik in een relatie zit met iemand die wel behoefte heeft aan seks. Deze relatie doet hem tekort en dat vind ik zeker een probleem. En als vrijgezel verder gaan is geen gekke optie. Als ik de tijd terug kon draaien en met de kennis van nu, zou ik daar wel voor kiezen. Maar we staan nu eenmaal waar we staan, houden erg van elkaar en hebben een kind samen. De relatie verbreken zou betekenen dat het een bij-de-voordeur-afleveren-verhaal gaat worden ('alles of niets' visie van vriend) en dat wil ik absoluut niet. Drie verliezers in dat geval.

Tineke

Heeft jou man het geaccepteerd dat jullie nauwelijks seks hebben of hebben jullie andere oplossingen gevonden? Is er veel over gepraat of is het er zo 'ingesleten'?

Ff zo

Als je hormoonhuishouding uit balans is, kun je dat met medicatie herstellen.

Depressie

Ik vind het toch een beetje emotieloos overkomen. Ondanks dat jullie 'erg veel van elkaar houden' is 'als vrijgezel verder gaan geen gekke optie'. Met de man met wie je kinderen hebt gekregen? Waar je de rest van je leven bij wilde blijven (ga ik maar van uit)? Ik zou persoonlijk vechten als een leeuw als zoiets gebeiurde.

Is het mogelijk dat je last hebt van depressieve verschijnselen? Niet alle depressies zijn hetzelfde en soms kan het heel lang duren. Verlies van het vermogen om te genieten hoort er vaak wel bij.

Ik zou heel snel een psycholoog opzoeken als ik jou was. Onder invloed van hormonen lijken dingen logisch die dat helemaal niet zijn.

Hombre

Ik zat steds al te denken hoe kan ik dit nu opschrijven, jij verwoord het mooi.
Tigerfeet

Hmm tja

ik weet uit ervaring dat zin in seks ook aangewakkerd kan worden, dus begin bij jezelf en breidt het wat uit, check doen bij huisarts lijkt mij ook wel zinnig.

Tigerfeet

Dank je.

Geen depressie

Ik weet heel zeker dat ik geen depressie heb. In die hoek zit het echt niet.

Wat betreft het emotieloze...tja, ik poog hier heel kort en to the point een probleem te omschrijven, maar het verhaal is uiteraard wel wat uitgebreider. Zo hebben we wel een geschiedenis en in het verleden wel een aantal jaren samengewoond.

Ik ga zeker achter mijn hormoonhuishouding aan maar ik ga mezelf ook eens goed in de spiegel aankijken of ik wel echt van hem hou als 'geliefde' (wat ik voor ons kind en om zijn gevoel te kunnen beantwoorden zo graag zou willen) of dat mijn liefde voor hem eigenlijk niet verder gaat dan vriendschappelijke liefde. Kind vindt deze lat-relatie overigens een heel prima situatie. En ik zou ook niet meer samen willen wonen. We hebben dagelijks contact, maar mis hem door de week niet...

Ik schiet spontaan in de lach, eerlijk gezegd

Ik lees dit draadje nu pas maar ik vind ffzo helemaal niet depressief overkomen. Grappig dat iemand uit een stukje van vijf regels iets dergelijks denkt te kunnen halen.
ffzo.. het komt me heel herkenbaar voor. Ik kan ontzettend genieten, heb veel lol, ben erg gelukkig, vind mijn partner lief, maar heb geen behoefte aan seks. Hij wel, maar ik kan me er gewoon niet toe zetten om op het gebied van seks te gaan faken of zo. Ook niet voor hem. Dat het eventueel aan een te laag testosteron-gehalte zou kunnen liggen wist ik, maar dat ik nu ook al moet vermoeden dat het een verborgen depressie zou kunnen zijn is nieuw voor me.

Even meelachen

"Grappig dat iemand uit een stukje van vijf regels iets dergelijks denkt te kunnen halen."

Ach, ik probeer wat mee te denken, bovendien schreef ik:

"Is het mogelijk dat...?"

Vrij voorzichtig geformuleerd zou ik zeggen...
Maar dan nog, 2 seconden googlen levert deze quote op:

http://www.patient.co.uk/doctor/Loss-of-Libido.htm

"Any form of mental illness is likely to be associated with loss of libido. The most common of these is depression."

Woeps!

"Ik kan ontzettend genieten, heb veel lol, ben erg gelukkig, vind mijn partner lief, maar heb geen behoefte aan seks."

Misschien kun je een nieuwe beweging beginnen voor volmaakt gelukkige, volmaakt gezonde vrouwen die geen zin hebben in seks. Wordt vast een hit!

Heb je tenminste mog wat gezelschap als je man er uiteindelijk genoeg van heeft.

Lachen, joh!

Aseksueel

Je schrijft dat je nooit heel veel zin hebt gehad in seks en dat de behoefte naarmate je ouder wordt helemaal is weggeëbt. In plaats van depressief zou je ook 'gewoon' aseksueel kunnen zijn. Of heb je die mogelijkheid zelf al uitgesloten?

Chris

Depressie en asexualiteit

Zozo en ChrisH, dank jullie wel voor je reactie. En Hombre, ik vind jouw reactie behoorlijk flauw. Je weet toch helemaal niet hoe zozo en partner uit zijn gekomen op de invulling van hun relatie zoals zozo omschrijft? Jij lijkt meteen aan te nemen dat de partner van zozo 'gewoon dikke pech' heeft. Terwijl zij misschien wel andere afspraken gemaakt hebben of partner voor zichzelf de balans heeft opgemaakt liever bij zozo te blijven zonder seks dan zozo te verlaten.
En wat betreft je googleresultaten: Tja, mensen met een depressie zullen vast vaker een laag libido hebben, maar of mensen met een laag libido dan maar altijd een depressie moeten hebben....ik vind het overigens prima dat je de suggestie van een depressie oppert, het had best een oorzaak kunen zijn, maar in mijn geval dus absoluut niet.

Asexualiteit heb ik niet bewust uitgesloten, maar ik heb me daar eigenlijk nooit zo in verdiept. In mijn beleving kwam dat redelijk overeen met een constant laag libido, maar wellicht is dat te kort door de bocht en is het wezenlijk iets anders? Ik ga me daar wat verder in verdiepen.

Flauw

"En Hombre, ik vind jouw reactie behoorlijk flauw."

Sarcastisch zelfs. Maar denk je eens in in mijn positie. Je doet je best om een wildvreemde op een forum enige hulp te bieden en dan valt er een of andere muts over je heen die zichzelf aangesproken voelt. Daar word ik wel eens flauw van, ja.

Gelukkig had ik Tigerfeet nog

Hombre

Vooropgesteld, ik waardeer het zeker dat je met me mee denkt. En je suggestie is ook niet zo'n vreemde; depresie zal best met regelmaat de aanleiding kunnen zijn van een laag libido.

Nog eens teruglezend, is het eigenlijk ook iets anders aan je reactie wat bij mij niet helemaal goed valt. Volmaakt gelukkig en gezond zijn lijkt wat jou betreft een onmogelijke combi. En daarmee zeg je dus feitelijk dat er wel iets mis moet zijn met mij. En daar draait het in mijn situatie nou net om: ik denk dat ik gewoon zo ben. Punt. Vriend denkt dat er iets mis met me is. Relatietherapie wil ik alleen als we dat doen omdat we iemand nodig hebben die 'bemiddelt', ons goed in gespek brengt en houdt, elkaars beleving beter leren inzien, enz. In de hoop dat wel daarme dichter bij elkaar en tot een oplossing komen. Vriend wil relatietherapie om mij te veranderen en zo 'mijn probleem' op te lossen. En dat geeft mij een onvolwaardig gevoel en het klinkt me vrij kansloos in de oren.

Aanvulling...

het moet natuurlijk zijn; "volmaakt gezond en gelukkig zijn en een laag libido lijkt een onmogelijke combi"

Maar er is wat mis!

Een gezonde, gelukkige vrouw heeft sexlust. Het zal iedereen een biet zijn als iemand seksloos is en zonder relatie door het leven gaat. Maar bij een volwaardige relatie hoort sex gewoon. (Een aantal periodes of ziektes daargelaten)

Ik ben heel erg gelukkig met mijn man, maar als hij me zou vertellen dat hij de rest van zijn leven geen seks meer wil, dan woon ik liever alleen, dan de hele tijd gefrustreerd te zijn. Want omdat ik een gezonde sekslust heb, zou ik hem wel begeren. Ik zou echt gek worden ervan!

Vanuit jouw standpunt denk ik echt niet dat je relatie te redden valt. Je kunt er lang of kort over praten, maar daar heb je niets aan. Je partner's natuurlijke behoefte aan seks zal er niet minder om worden. Ik denk dat je dit soort gevoelens heel erg onderschat, omdat jij ze niet voelt.

Nee, ik onderschat dat soort gevoelens zeker niet. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat vriend bij mij weggaat omdat hij niet kan leven met een seksloze relatie. Net zo goed als ik me dat kan voorstellen bij iemand met een grote kinderwens en partner wil echt geen kinderen. Maar dat maakt nog niet dat ik een 'afwijking' heb, om het zo maar ff kort samen te vatten. Heb inmiddels iets gelezen over aseksualiteit en dat is wel interessant. In de tekst die ik vond werd het gezien als derde tak naar heterosekueel en homoseksueel. Maar in die zin heb je dan, hoe triets ook, wellicht wel gelijk dat onze situatie kansloos is en elkaar loslaten misschien het meest recht doet aan ons beider gevoelens.

Mee eens

Ik vind ook dat sex bij een gezonde relatie hoort, mist er niet ee nziekte of een tijdelijke dip bij hoort. Als je nu verlamt bent vanaf je middel okee, en zo zijn er nog wel wat meer situaties te verzinnen.
tigerfeet

Libelle-psychologie

Ik zag ergens een Libelle liggen, waar op de voorkant iets stond in de trant van: "1 op de 5 stellen heeft geen seks (meer), is dat erg?" Nu lees ik 'm zelf niet, maar is er iemand die dat stuk wel heeft gelezen? Stond er wat zinvols in?
Wat mij betreft: als twee mensen in een relatie allebei geen zin (meer) hebben in seks, dan houdt dat wat mij betreft niet in dat die relatie niet gezond is. Integendeel. Er kan spanning in een relatie komen door het *verschil* in behoefte. Dat verschil is dan het probleem, niet het verminderde of afwezige libido op zich.

Afwijking

Volgens mij verdwaal je jezelf nu in de semantiek, if I may:
'Maar dat maakt nog niet dat ik een 'afwijking' heb, om het zo maar ff kort samen te vatten.'

Technisch gezien wel: de meerderheid heeft sekslust, jij niet. Dat maakt het dus afwijkend.

Maar waarom boeit dat? Het is toch gewoon zo? Of het nou een afwijking of keuze is of een gekozen afwijking (in het geval van: het zou medisch oplosbaar zijn maar iemand besluit het niet te doen). Jouw standpunt is jouw standpunt, punt ( ). Het is aan jou of je eventueel wilt uitzoeken of er iets medisch achterzit en dan nog of je er wat mee zou willen doen. Want stel dat er een pilletje is, zou je het nemen? Ik krijg de indruk van niet. Maar kan er naast zitten.
Het gaat om twee -zo komt het op mij over- twee onverenigbare behoeftes. C'est tout. Helaas.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Juist lezer!

Lezer slaat de spijker op de kop. Jullie probleem is niet zo zeer het verschil ion sex behoefte maar het feit dat jullie daarin niet to elkaar kunnen komen. Het is een relatieprobleem.
Ook wij lopen al een jaar of 20 tegen hetzelfde probleem aan. Sextherapeutes bezocht, therapie gevolgd. Niets heeft mogen baten. Het IS er gewoon niet. We hebben er samen een oplossing voor moeten vinden. Allebei water bij de wijn doen. Het klinkt super onromatisch en dat is het misschien ook wel zo nu en dan. Maar het hoeft toch ook niet altijd een vrijpartij te zijn waar de spetters van af vliegen? Hoeveel stellen ervaren dat nu toch echt?
We houden van elkaar en dat laten we op zoveel manieren blijken. Dat hoeft echt niet alleen met sex. En ja als we sex hebben (gemiddeld 1x pw)doe ik het 9 van de 10 keer om mijn man te plezieren. En dat maakt mij dan gelukkig. Daar hoef ik geen orgasme voor te hebben.

Artikel (engels sorry...)

Uit:
http://www.psychologytoday.com/blog/living-single/200912/asexuals-who-are-they-and-why-are-they-important

"....Psychiatrists and psychologists sometimes see a lack of sexual desire as a symptom of an official disorder. Here, for example, is a description of Sexual Aversion Disorder: "Persistent or recurring aversion to or avoidance of sexual activity. The aversion must result in significant distress for the individual and is not better accounted for by another disorder or physical diagnosis. When presented with a sexual opportunity, the individual may experience panic attacks or extreme anxiety." The important point here is that to count as a disorder, the experience must result in "significant distress."

There is a problem in leaping from the fact of a lack of sexual desire to a label of a sexual disorder: You need to stop along the way to ask how asexuality is experienced in an individual's life. If you are okay with it, then everyone else should back off and keep their pathological labels locked in their file cabinets..."