verliefd op een nederlandse man, is het hopeloos?

Ik lees hier zoveel, maar toch niet veel kunnen vinden over lange afstand relaties. My story begint eind september/begin oktober. Na twee heerlijke flessen cava met mijn beste vriendin besluiten we plomp een tinder account te maken, ik ben dan al een jaar vrijgezel. eerst leek het idee me leuk, toen de cava echter was uitgewerkt had ik het wel gehad. toch... waarom niet even kijken dacht ik voor ik het weer afgooi. Dan toch iemand aangesproken, baat het niet, dan schaadt het vast ook niet. nooit gedacht dat ik reactie zou krijgen, maar dat deed hij wel. Sindsdien zijn we niet meer gestopt met appen, bellen, elkaar nu ook 3 keer ontmoet, telkens een weekend lang, want... hij is van Nl en ik ben Belgisch, we zitten op ongeveer twee uur van elkaar met de auto. ondertussen ben ik al twee keer naar Maastricht geweest, 3 uur treinen en toch zou ik het zo weer doen, en hij kwam de eerste keer een heel weekend naar Antwerpen. Elke ontmoeting is leuker dan de vorige en toch. Heel mijn lijf zegt dat het goed zit, we hebben het ook gehad over exclusiviteit en de interesse met anderen om te gaan is bij beide afwezig. maar feit blijft dat hij daar zit en ik hier en ook nog eens kinderen heb en hij niet en anderen me proberen te overtuigen dat het niet gaat lukken door de afstand en ik zelf ook twijfel, terwijl het zooo goed voelt. hij zegt zelf ook te hebben nagedacht over de afstand, maar het  als een fait divers te zien, iets dat te overbruggen is: komt goed joh, zegt hij dan, laat de rest maar kletsen.

om kort te gaan, heeft het kans op slagen? ik vind hem zo ontzettend leuk en lief
de afstand ja en soms ook nee, maar wil niet meteen weer met een man gaan wonen, mijn kinderen hebben een pracht van een vader, dat is dan ook weer niet zo nodig en ja, de dagelijkse verlangen naar hem maken de ontmoetingen dan weer ruimschoots goed

wie hier heeft ervaringen of tips of is het hopeloos?
en ook dit: door het verleden hou ik mijn gevoelens lekker gekoeld, ik loop niet holder de bolder, gewoon rustig en objectief, aftastend, gelukkig hij ook. we zijn geen tieners meer wiens gevoelens alle kanten opschieten, het is net de rust en realisme die het voor mij zo mooi maken