Verjaardag ik haat het door familie
Mijn verjaardag, gisteren, ik had er wederom geen zin in, het komt allemaal door mijn familie. Alleen mijn ouders hebben 3 keer gebeld, mijn opa heeft me een kaart gestuurd en mijn man en kinderen hebben me verwend.
Mijn zus heeft niets laten weten, ze is nog boos op me omdat ik niet op de verjaardag van haar kinderen kon komen omdat ik geen vervoer had. En ik mocht niet op een andere dag komen. Toen ben ik uiteinelijk bij haar ex op de verjaardag van de kinderen geweest.
Mijn broer appte me alleen om te vragen of ik vandaag op zijn kinderen kon passen.
Mijn schoonmoeder heeft niets laten horen, mijn zwager feliciteerd me al 3 jaar niet en mijn schoonzus met haar man ook niet. Mijn andere schoonzus stuurde wel een appje.
Maar.. Als hun jarig zijn MOET ik komen. Ik heb dat altijd trouw gedaan.
Dat doe ik dus ook niet meer.
Zondag is mijn dochter jarig, van de familie komen alleen mijn ouders en mijn schoonzus die me wel felicteerde. Uit andere jaren weet ik dat alleen mijn ouders me dan nog feliciteren en de rest 'vergeet'mijn verjaardag. Ik heb er een hekel aan gekregen.
Het zelfde
Ik voel helemaal met je mee. Door dat familiegedoe vier ik ook geen verjaardag meer in de hoop dat het mij niet meer kan raken.
ach verjaardagen
Ik vind verjaardagen vieren eigenlijk vooral iets voor kinderen. Wat wij vaak doen is onze (die van mijn man en van mij) verjaardagen vieren door een dagje uit te gaan met ons gezin. Leuk naar een museum of uit eten of naar een voorstelling ofzo. Met allerlei familie opgeprikt gaan zitten, ik zie daar de lol niet van in.
Creëer je eigen leuke traditie met de mensen die je wel graag dicht bij je hebt, en laat de rest toch lekker los!
Eens Jippox
Verjaardagen gaan bij ons als volgt: pa's en moe's vinden het belangrijk, dus die komen op een za of zo koffie met taart eten, of lunchen, of borrelen. Prima. En als ik het verder nog wil vieren, dan is dat gewoon met een ander stel bevrienden (uit eten, of eten bij ons of borrel), of ik ga met een paar vriendinnen iets leuks doen. Geen gemengd gedoe met familie en vrienden.
Verjaardagen
Verjaardagen zijn bij ons ook eigenlijk alleen voor kleine kinderen. Mijn broer en zussen en ik nodigen wel elkaar uit, maar zonder verplichtingen en zonder cadeautjes. Op mijn verjaardag was er dit jaar een mooie mix van vrienden en familie.
Van het geld dat we besparen gaan we met broer en zussen uit eten rond de trouwdag van onze ouders zie er allebei niet meer zijn. Alleen onze generatie, geen kinderen en kleinkinderen. Kunnen wij ook eens rustig praten 
Over een paar maanden doen we dat voor het eerst. Kijken hoe het bevalt. Gelukkig kunnen wij het bespreken en is het oud zeer net niet te groot.
Ik herken het wel, de irritatie rondom verjaardagen. Eigenlijk doe je het nooit goed, de anderen ook niet. Mijn zus voelt zich op haar verjaardag altijd vreselijk jarig en is erg teleurgesteld als anderen niet kunnen komen. Daar hebben anderen dan weer minder last van. Blijft ingewikkeld.
Wat jammer
Bij mij is het altijd heel gezellig met verjaardagen. Al ver van te voren worden er datums geroepen: "ik vier mijn verjaardag op ..." Er wordt ook nooit moeilijk gedaan als je een keer niet kunt (wat de reden ook is). Soms wordt de viering verzet en anders doen we de verjaardag nog eens dunnetjes over met een kleiner groepje.
Als ik jouw verhaal zo lees vind ik het echt heel naar voor je. Kun je misschien je verjaardag vieren met vrienden die ook een wat lossere instelling hebben? Mensen die je energie kosten zou ik geen energie mee aan verspillen.
Maak het gezellig zondag met de familie en de andere mensen die wel komen.
verjaardagen
zijn dagen waarop ons uitgevlogen gezin (vrijwel) compleet is. Sowieso een reden om verjaardagen niet af te schaffen.
TS, je hebt wel pech dat je verjaardag zo dicht bij die van je dochter valt, dat vinden mensen vaak lastig. Maar feliciteren kan altijd, er zijn nog nooit zoveel contactmogelijkheden geweest als nu.
Je ging niet naar de verjaardag van kinderen van je zus omdat je geen vervoer had. Is OV geen optie dan? Heb je wel iets anders gedaan om hen die dag te feliciteren, kaart of cadeautje gestuurd? Zo niet, dan snap ik haar teleurfstelling wel. Zij heeft er niks aan als je de verjaardag bij haar ex gaat vieren.
reacties
Denk je wel voor de reacties.
Wilgenkatje, ik woon in een heel klein dorp, hier is geen ov en met 2 kleine kindjes 17 km enkel fietsen is wel te ver. Ik heb geprobeerd om contact met haar te krijgen, maar ze had me overal op geblokkeerd. Met andere meerijden kon ook niet, dat had ik ook geprobeerd. Ik wilde niet dat de kinderen de dupe worden hiervoor, vandaar dat ik koos om het bij haar ex te vieren, de kinderen vonden dit super leuk!Ik zelf vind het kinderachtig hoe ze deed. Mijn broer kon ook niet komen omdat hij moest werken en die was wel welkom op een andere dag, zonder problemen.
Paddington, ik vier meestal nu mijn verjaardagen met mijn man en kinderen, we gaan dan een dagje weg, dit jaar was het ook carnaval.
Mijn ouders komen ook vaak wel langs. Maar de rest komt op de verjaardag van mijn dochter maar vergeten me dan ook nog te feliciteren. Met zoveel comminicatie middelen tegenwoordig is het toch een kleine moeite om iemand die dichtbij staat te feliciteren.
Herkenning
Na een paar jaren mijn verjaardag niet te hebben gevierd, wilde ik binnenkort er wel wat aan doen totdat manlief een familielid iets verteld had dat ik liever voor ons had gehouden om te voorkomen dat de verjaardag weer in teken staat van het geklep over die info. Hij heeft er spijt van maar de lol is er voor mij wel vanaf. Volgend jaar beter denk ik maar.
Het is maar een dagje en er is genoeg om wel blij mee te zijn.
zus van TS
we lezen hier altijd maar een fragment van het verhaal, zo gaat dat.
Je zus en jij waren misschien al langer wat minder close? Jammer is het natuurlijk wel! Misschien kun je eens zonder kinderen met haar afspreken.
Wilgenkatje
Mijn zus en ik waren heel close totdat ze ging scheiden en een verwaande trut werd, en ik haar constant achter na moest lopen en ik daar geen zin in had. Afspreken zonder de kinderen? Met kinderen neemt ze al een jaar lang niet de moeite om in mijn nieuw huisje te komen kijken en ons te condoleren met het verlies van mijn schoonvader..
Pijnlijk
Als je broer je appt op je verjaardag om te vragen op zijn kinderen te passen .... auw! Hoe heb je gereageerd? Dat lijkt me echt heel rot.
Nodig je iedereen van te voren uit voor je verjaardag? Of wacht je tot ze jou spontaan felicitaties sturen of bellen?
Je reaktie kan ik me wel voorstellen, maar het zal de sfeer niet verbeteren. Je kunt ook precies andersom redeneren: geef volgend jaar juist een groot feest!
