Verdrietig, maar heel verstandig
Goedenavond allemaal,
Vanmiddag heb ik een beslissing genomen die mij erg verdrietig maakt, maar het kan niet anders. Ik ben getrouwd, 2 kinderen, mijn man en ik zijn allebei half 30. De spanning is er wat af, maar we zijn eigenlijk wel behoorlijk gelukkig samen. Nu wil het geval dat ik op mijn sportclub een medesporter heb die zich enorm tot mij aangetrokken voelt. Ik ook tot hem, vooral op "lust"-gebied. Op zijn initiatief hebben we een paar keer hele spannende berichtjes naar elkaar gestuurd. Fantasietjes die we hebben, of hij stuurt een berichtje dat hij aan mij heeft gedacht tijdens de seks met zijn partner. Kortom, ik voelde me helemaal gewild, begeerd en aantrekkelijk. Daarbij de spanning van de stiekeme berichtjes maakte dat ik me behoorlijk "levend" voelde. Maar, ik wil gewoon verder met mijn man. Schuldgevoel begon op te spelen en ik heb vandaag aangegeven dat hij best aan mij mag denken enzo, maar dat ik het niet meer wil weten. Duidelijk gemaakt dat ik natuurlijk wel blijf sporten, maar dat we platonisch verder gaan.
In real life is er echt niks gebeurd, maar dat komt ook omdat ik het heb ontweken. Gister stuurde hij een smsje of ik 's morgens een keer een bakkie kwam doen, maar ik heb gevraagd of zijn partner (die ik ook ken) er dan is. Die is er dan niet, dus ik kom niet. Eerlijk gezegd dat ik dan niet voor mezelf in zou staan en dat ik geen gebroken huwelijk wil, dus we gaan de kat niet op het spek binden. Hij snapt dat, vindt het erg jammer, zou er zelf niet zo mee zitten om een keer vreemd te gaan. Tsja, hij is bijna 50 (oef) en heeft geen kinderen en kan er ook wat makkelijker over denken.
Nou ja, lang verhaal kort. Oei wat ben ik nu verstandig geweest, maar ik heb even zwaar last van zelfmedelijden en ben gewoon erg verdrietig hierover... Ik kan het met niemand bespreken, vandaar maar even mijn verhaal hier op het forum, onder een andere nick dan normaal, dat wel. Dus... ik hoef geen begrip, maar mag natuurlijk wel 
Ik ben het in ieder geval even kwijt!
Even zo
Superverstandig
!! heel goed gedaan....want als je toegeeft is het hek van de dam en dan is het veel moeilijker om te stoppen. weet je .........dit gevoel slijt, echt waar.
Je weet wat je hebt en als dat wilt behouden is vreemdgaan een slechte moove
Strekte met je verdriet
Bravo!
Vergelijk de pijn die je nu hebt met een inenting. Peanuts dus als je denkt aan de ellende van een vertrouwensbreuk in je relatie en een eventuele scheiding. Ook als je stiekeme verhouding nooit uitkomt kan ik je vertellen dat het bepaald geen rozengeur en manenschijn is. Tegenover de roes van de spanning en sensatie staat de stress van angst voor ontdekking en gewetenswroeging.
Dank
Dank voor jullie reacties. Ik weet dat het een verstandige beslissing is, jullie berichtjes steunen me in mijn gevoel dat dit de juiste keuze is. Verdriet zal vast slijten, maar misschien dat ik een andere sport ga zoeken. Ik merk na verloop van tijd wel of dat nodig is of niet. Vannacht wel goed geslapen, maar het is wel gelijk het eerste in mijn gedachten. Man vroeg gister nog wat er met me aan de hand was, heb het maar even op hormonen gegooid, die zijn bij mij regelmatig verantwoordelijk voor dwarse/verdrietige buien.
Goed zo!
Trots op jou!
skik
Skik
Dank je wel, lief!
Voelen
Is snap je gevoel, je voelt je waarschijnlijk een beetje leeggelopen. De spanning die je leven kleur gaf is weg en alles lijkt waarschijnlijk vaal.
Maar probeer eens van een afstandje te kijken naar wat je hebt: een man waar je van houdt, je kinderen, je huis, een hele wereld die je samen hebt opgebouwd en stel je dan voor dat dat er allemaal niet meer is. Misschien denk je dan niet alleen maar dat je verstandig bent geweest, maar vóel je ook echt waarom je afziet van een verhouding met die sportvriend en dat wat je hebt met je man de moeite waard is.
Sterkte.
Chris
En dan....
Heel goed besluit, maar wat nu...
Deze man bracht kleur en spanning in je leven en dat is wat je nu (ook) mist. Zie dit als een wake up call en bedenk hoe je samen met je eigen man het leven weer meer kleur gaat geven.
En zeg nou zelf, een stiekeme wip in de koffiepauze is op het moment wellicht spannend, maar achteraf vaak toch een beetje desperaat en armoedig. Die kater heb je jezelf tenminste ook bespaard.
Tip verliefd worden
Nog niet zo lang geleden hoorde ik een uiterst interessant praatje op radio 1 over hoe verliefdheid ontstaat. De betreffende onderzoekster heeft een boek erover uitgebracht. Zij heeft allerlei onderzoeken hierover bijelkaar verzameld en deels ook zelf laten uitvoeren. Een van de dingen die me bijstaat is dat je vaak verliefd wordt op iemand met wie je iets engs/spannends deelt. Uitleg: ze lieten een groep mannen interviewen op twee verschillende bruggen over een wildstromende rivier (toevallige passanten) door een dame. De ene brug stevig en stabiel, de andere brug een krakkemikkige en zwabberige brug. Aan het eind van het interview gaf de interviewster haar telefoonnummer aan de mannen die ze had geinterviewd. (zelfde vrouw op beide bruggen)
En wat bleek: de mannen die met wie ze op de wankele brug had gesproken belden haar op en wilden een afspraakje met haar. Ze voelden zich tot haar aangetrokken en waren een beetje verliefd geworden.
Moraal van dit verhaal: ga met je man iets doen wat anders is dan anders, en wat een beetje spannend of eng is. Dus doe een slipcursus of ga bungeejumpen of parachutespringen. Dan heb je een grote kans dat de verliefde spanning tussen jullie weer terugkomt.
Er werden nog veel meer onderzoekjes besproken, maar dit is wel de crux.
Ik heb net geprobeerd de naam van die dame te achterhalen maar ik moet wat beter zoeken, nu lukt het niet. Het gaat erom dat verliefdheid een chemische reactie in je lichaam is die verklaarbaar en voorspelbaar optreedt. Je kunt dat dus sturen.
Even zo
Je bent enorm verstandig!!!! Knap hoor en nu volhouden. Toen ik jouw leeftijd had, 7 jaar geleden, heb ik hetzelfde meegemaakt. Ik ben toen helaas niet verstandig geweest, dacht "ach, 1 keertje moet kunnen". En dat kan dus niet, want het worden er meer tot je er tot over je oren inzit. Om een lang verhaal kort te maken: hem heeft het zijn huwelijk gekost, het mijne heeft het godzijdank gered , maar op het nippertje. Ik heb nog nooit zoveel liefdesverdriet gehad als toen.Jij voelt je nu al verdrietig, moet je je voorstellen hoe erg dat is als je al wel die grens bent overgegaan. Het is maar heel kort leuk, al snel wordt het eigenlijk een drama. Ik wou dat ik toen zo verstandig was geweest als jij nu bent.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Oh doornroosje
Wat kan ik me goed voorstellen dat je wel die grens over gaat, ik weet ook niet waar ik mijn gezonde verstand vandaan heb gehaald, maar gelukkig heb ik op tijd aan de rem getrokken. Hoewel ik vandaag in de buurt van zijn huis was, kinders op school, man op werk, vriendin van hem ook aan het werk, hij thuis... en toen schoot echt wel door mijn hoofd, hmmmm en als ik nu eens langsga? Dan kunnen we er nog even over praten en dan afscheid nemen en klaar. Maar in mijn achterhoofd dacht ik, yeah right wie neem ik in de maling? Als ik nu langsga, "sleurt" hij me zijn hol in en ik tippel heel graag mee! Dus, niet die afslag genomen maar braaf naar mijn eigen huis gereden!
Wat knap overigens dat jouw man je dit heeft kunnen vergeven en door is gegaan, mijn man zou het niet kunnen. 1 x vreemdgaan is gelijk over en sluiten. Als ik in de bedrogen positie zou zitten weet ik niet hoe ik zou reageren eigenlijk. Ik roep niet gelijk over en sluiten, maar je zit wel met een enorme vertrouwensbreuk onderling. Is dat bij jullie goed gekomen? Of voel je nog op de achtergrond dat hij moeite heeft jou te vertrouwen?
Mijn verdriet dat ik nu heb is al behoorlijk groot, als je de grens over bent gegaan kan ik me goed voorstellen dat het echt heel, heel, heel erg verdrietig is om te moeten stoppen. Oef, heftig!
Evenzo
Het is bij ons helemaal goed gekomen. Dat is inderdaad heel erg knap van mijn man, maar ik ben ook trots op mezelf dat ik uiteindelijk toch niet die verliefdheid achterna ben gelopen. Want ook dat is verschrikkelijk moeilijk. Een onmogelijke liefde doet veel pijn. Mijn man vertrouwt mij zoals een mens te vertrouwen is. Zeg nooit nooit en dat geldt voor iedereen. Mijn man en ik hebben op dat punt een realistisch beeld over hoe het werkt in de liefde. Vroeg of laat krijgt bijna iedereen die een lang huwelijk heeft te maken met verliefdheid op een ander of vreemdgaan. Het is heel jammer dat daar zoveel huwelijken op stuklopen. Dat zou niet hoeven als mensen een wat realistischer beeld hadden bij begrippen als eeuwige trouw etc. Dat wil trouwens niet zeggen dat ik vreemdgaan promoot, zeker niet. Het leidt tot veel pijn en verdriet bij alle partijen.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Klopt
Doornroosje, ik vind het van allebei de kanten ontzettend knap & dapper & stoer! Ik ben blij dat jullie gelukkig zijn samen!
