Uitgaan
Ik heb kinderen tussen 20 en 23 jaar. Ze plakken gewoon aan de zetel. Ze gaan misschien een keer in de maand weg van acht tt elf.En zijn nog single Het zijn knappe en slimme kinderen maar ze kunnen niet eeuwig thuis blijven. Hoe spoor ik ze aan?
aansporen tot wat? Avondjes uitgaan of t huis uitgaan? Voor dat laatste wordt t ook tijd...
En zijn nog single....
Wat vind je erger: dat ze geen relatie hebben of dat ze niet uitgaan?
Ik heb tot mijn 40e tot vervelends toe moeten aanhoren dat ik 'nog geen relatie' heb, terwijl ik veel uitging. Daar had het ook niet veel mee te maken.
Los daarvan: het is een mooie leeftijd om uit huis te gaan, dan hoef jij je ook niet meer de hele tijd te storen aan wat ze wel of niet doen.
Niet iedereen houdt van uitgaan; kan dat ermee te maken hebben?
Niet iedereen wil een relatie en blijft graag single
Er is nogal een woningtekort in Nederland; uit huis gaan is minder vanzelfsprekend .
Hdx hebben ze ook geen hobby's, sporten, muziek, toneel? Tsjor
Belangrijk is of ze inkomen hebben. Zonder dat blijft een kind thuis. Is er salaris kun je aangeven dat je toe wil werken naar een eigen onderkomen binnen x tijd (jaar?).
Maak het bespreekbaar.
Het niet uitgaan of verkering hebben is heel iets anders. Geef je kinderen daar gewoon hun eigen leven en ruimte voor.
Ze zijn ruim volwassen. Je kunt ze op allerlei manieren laten merken dat ze zich als volwassenen moeten gaan gedragen maar als je ze gaat vertellen dat ze vaker uit moeten gaan dan behandel jij ze niet als volwassen.
Laat ze maar passief zijn. Het is hun leven. En dat ze nog single zijn...alsjeblieft zeg!!! Hou ze dat niet voor he. Laat ze!!
Gingergirl schreef op 21-08-2022 om 07:57:
Niet iedereen houdt van uitgaan; kan dat ermee te maken hebben?
Niet iedereen wil een relatie en blijft graag single
Er is nogal een woningtekort in Nederland; uit huis gaan is minder vanzelfsprekend .
Ik denk dat ze in België wonen. Maar geen idee of en hoeveel makkelijker het daar is om een woning te krijgen.
Jesse_1 schreef op 21-08-2022 om 11:41:
[..]
Ik denk dat ze in België wonen. Maar geen idee of en hoeveel makkelijker het daar is om een woning te krijgen.
Nee klopt dat weet ik ook niet. Als je daar wellicht vlot aan een huis kan komen dan kan TO dat natuurlijk bespreken met de kinderen.
Maar uitgaan en single zijn is toch hopelijk iets wat ze zelf mogen bepalen lijkt mij.
Ik vind eens per maand een sociale activiteit hebben ook vrij weinig voor die leeftijdscategorie. Maar niet iedereen heeft dezelfde behoeften en niet iedereen vindt uitgaan leuk. Sommige mensen zijn ook heel gelukkig als single.
Hebben ze wel studie/werk/bijbaantje en iets van sport/hobby?
Je post klinkt een beetje veroordelend. Waarom moeten ze per se uit huis? En waarom per se een relatie?
Wat is je probleem en waar ben je bang voor. Dat ze met 40 jaar nog thuis wonen? dat ze depressief zijn of dreigen te worden??
Die relatie zou ik niet over beginnen, als ze op zich zelf gaan wonen hebben ze niet meteen een relatie. Ik was op mijn 17e al uit huis en het heeft nog een héle poos geduurd voordat ik een relatie had. Het is buitengewoon vervelend als je ouders, of nog erger tantes, de schoonmoeder van je broer etc allemaal opmerkingen gaan maken als "ben je nu nog alleen, het wordt wel eens tijd voor een relatie" alsof je dat altijd in de hand hebt en alsof je maar met iemand in zee moet gaan die niet bij je past etc.
Ik zou ze wel stimuleren om een huis of kamer te zoeken, voordat het zo ver is ben je al weer een poos verder. Tenminste in Nederland maar als je niets doet lukt het helemaal niet.
Ik zou ze ook vragen naar hun dromen, wat willen ze echt als ze niet tegen gehouden zouden worden door hun angsten, gebrek aan geld, hun jamaars etc. Dan kun je samen met hen kijken hoe ze bepaalde wensen evt kunnen vervullen. Niet altijd makkelijk maar beter dan veroordelend zeggen "ga nu eens uit, zo meteen blijf je altijd alleen, je bent saai als je zo bij moeders blijft plakken" Dat werkt ook verlammend.
Gooi het eens over een andere boeg. Of wat je ook kunt doen is zelf verhuizen, je droom achterna gaan, dan moeten zij ook wel in beweging komen. Maar goed dat is wel een heel bijzondere oplossing misschien, maar ik droom nog wel eens om dat te doen. Een keer opnieuw beginnen, niet om mijn kinderen en man kwijt te raken trouwens. Maar omdat ik weet dat van veranderingen je ook weer veel leert. "nieuwe rondes, nieuwe kansen"
