Uit elkaar in lockdown. Tips!
Hallo,
Ik meld mij hier aan om tips te krijgen.
Lees wel al een tijd mee maar hoop nu op steun.
Het is 2 weken uit met mijn ex. De liefde is er heel sterk maar hij heeft een persoonlijk probleem en kan die liefde
niet toe laten en daarom is hij weg gegaan. ( 1.5 jaar relatie en dit "probleem" is bekend)
We woonde nog niet samen, dat scheelt.
Nu respecteer ik zijn keus en ga door met mijn leven( hoe moeilijk ook). Ik heb natuurlijk ontzettend verdriet maar wat ik het moeilijkst vind is dat ik er nu niet iets mee "kan" voor mijn gevoel.
Ik probeer mijzelf af te leiden door overdag er voor de kinderen te zijn en in de avond op bijv de playstation een spelletje te doen, was te vouwen of naja iets. Maar ik merk dat ik maar aan hem blijf denken, het voelt als een rollercoaster en dit is logisch maar door de lockdown, het thuiswerken en de kinderen die thuisonderwijs krijgen zit ik zoals zovele hele dagen binnen of het bos.
Verwerken doe ik wel echt tot op het bot, maar nu moet en wil ik echt verder.
De tip is natuurlijk ga er op uit ect, ga op vakantie of sporten/shoppen naja iets. Maar dat wil niet echt in een lockdown. Afspreken met andere gaat ook wat lastig want ik merk dat iets mij tegenhoud, ergens geen zin of puf voor.( bel wel met mensen)
Kortom: Het voelt eng, eenzaam en ontzettend verrot en ik wil hier natuurlijk vanaf. Ik heb teveel tijd om na te denken omdat op mijn werk en kids na alles even stilligt. Tijdens de relatie had ik ook avonden alleen maar dat is toch anders. Nu voelt het alsof ik de eenzaamste persoon ter wereld ben( ik weet dat het niet waar is).
Mijn verstand is al goed bezig maar mijn hart pffff.....
Sorry voor mijn warrige verhaal. Iemand tips om een break-up te verwerken nu?
Greetz.
Trouwens:
Trouwens; Ik typ al telkens van mij af en nee ik wil hem niet terug "winnen"!
Tijd geneest
Joh, twee weken is nog zo vers. Soort liefdesverdriet? Je gaat door een rouwproces, daar al over gelezen? Geef het tijd. Je doet al juiste dingen. Maar vooral je hersenen voeden met afleiding en positieve gedachtes (ook al voel en vind je dat niet) helpt je hoofd om anders te gaan denken en voelen. Dwing jezelf tot wel afspreken, kijk wat wel kan. Veilig (buiten wandeling?). Misschien grote klus in huis gaan doen, kamer schuren en schilderen? Nuttig voor afleiding en je huis knapt op. Sterkte met verwerking!
Herkenbaar
Vorig jaar begin november zette ik een punt achter mijn relatie van 5 jaar, met een man met wie ik samenwoonde. Net als jij was er liefde maar door alle problemen dat hij meesleurde was het leven met hem voor mij een ... euh laten we zeggen uitdaging.
Eerst was ik in december compleet murw en lamgeslagen, daarna begon ik in januari en begin februari weer goed voor mezelf te zorgen: sportschool, regelmatig uit met een paar vriendinnen (bioscoop, lange wandelingen etc) En toen kwam de lockdown.
Ik heb uiteindelijk mezelf goed gehouden door bezig te zijn met dingen die goed voelden en waarvan ik wist dat ik er later nog plezier aan zou hebben: mijn slaapkamer compleet opnieuw behangen en geschilderd (nu kan het ook als je het materiaal online bestelt en laat bezorgen), mijn kasten uitgemest, het breien weer opgepakt, begonnen met eigen zuurdesem brood te bakken, weer muziek luisteren etc... Ik heb ook een tuin, het scheelt, ik ben er veel in bezig geweest vanaf maart. Mijn tuin is nog nooit zo mooi geweest dan vorige zomer. En ... het werk ging door, thuis (lesgeven) maar nam veel tijd.
Uiteindelijk ben ik redelijk geestelijk gezond uit de lock down terecht gekomen. En, compleet onverwacht ben ik begin van de zomer tijdens een feest buiten een nieuwe man tegengekomen, die na een poosje even twijfelen of ik het wel aandurfde me heel erg gelukkig maakt.
Kortom: ik begrijp je gevoel maar je hebt meer in jezelf dan je nu voelt. Sterkte
Sini
Hart onder de riem
Ik wil je een hart onder de riem steken, ik heb ook net een soortgelijke relatie verbroken. Het is heel verdrietig en doet verdomd veel pijn,. We willen wel maar hij kan het niet. Weet dat je niet de enige bent. Ik weet dat de pijn mettertijd slijt zolang ik afstand van hem hou, dus dat doe ik.
Ik merk dat wandelen me echt helpt, dus dat doe ik zo vaak mogelijk. Alleen of met een vriendin. Weer of geen weer. Goede jas aan en gáán.
Verder kook ik lekker en gezond voor mezelf en probeer ik genoeg te slapen. Met de nadruk op probeer, want vaak genoeg lig ik wakker. Maar ook dat gaat wel weer over.
Zoek uit wat werkt voor jou, dingetjes waardoor je je een beetje beter voelt. Verder mag de pijn er ook zijn, je hebt tenslotte van hem gehouden. Dus laat het verdriet toe Als je het wegstopt, duurt het alleen maar langer. Wees lief voor jezelf en zorg voor jezelf.
Slijten
Ja het doet verdomd veel pijn. Vooral omdat de liefde er nog is! Ben ook soms boos dat hij het niet aangaat met mij. Als je van iemand houdt dan ga je er toch voor?
Helaas woon ik in een appartement dus de tuin opknappen wordt lastig haha. Inmiddels her en der wel bezig met iets, verder zal het moeten slijten.
Sinilind: Lijkt mij ook moeilijk het uitmaken maar dat eigenlijk niet willen.
Zelfde: Jij ook sterkte! I feel you!
Heb net vanalles nieuw in het appartement. Kijken voor iets creatiefs
Bedankt voor de lieve woorden.
Schrijven
En dan gewoon voor jezelf, dus niet een blog met reacties of zo. Een soort dagboek bijhouden, met alles wat je wil opschrijven, boze en verdrietige gedachten, liedjes, leuke herinneringen en herinneringen waardoor je begrijpt dat het echt niet kan.
Of tekenen.
Tsjor
Lieverd, ik zit ook in gelijkwaardig situatie, 5 jaar relatie maar mijn vriend heeft knoop nog niet doorgehakt maar is praktisch weg, omdat hij emotioneel met zichzelf zit in deze onzekere tijd.
Ik herken dat piekeren en overthinking, omdat er geen afleiding is. Breng de aandacht van je gedachten naar je lichaam.. hardlopen help! Wandelen niet even veel, omdat tijdens wandeling niet evenveel dopamine vrij komt. (Dopamine is een neurotransmitter dat belangrijk is in ons beloningssysteem en een fijn gevoel geeft.)
als je kleine kinderen hebt, kun je rennen met kinderwagen voor extra kracht. Of ze mee laten fietsen. Geef je gelijk goed voorbeeld ook en hou je ze fit!
Dat is wat bij mij helpt, omdat alles op schrijven/ op een rijtje zetten resulteert tot overthinking en raak ik in een spiraal van emoties en negatieviteit wat me nergens heen brengt.
zoek vooral wat voor jou werkt en gun jezelf tijd. Sterkte met het verwerken.
