Relaties
Ron
23-10-2018 om 14:58
Twijfel -
Hallo
Dit is echt de eerste keer dat ik mn verhaal doe op een dergelijk forum, maar weet even niet meer waar anders gehoor te vinden.
Ik ben ruim 30 jaar bij mijn huidige vrouw, twee kinderen (jonge pubers) en twijfel erg of ik bij mijn huidige partner moet blijven. Onze relatie is gevoelsmatig echt een broer zus relatie geworden, geen slaande ruzies ofzo, maar we doen helemaal niks samen, praten eigenlijk alleen maar over de kids en echt noodzakelijke dingen, er is van mijn kant uit geen interesse meer in haar als persoon, er is al 10 jaar geen intimiteit en aantrekkingskracht meer, ik ben liever alleen dan met haar samen en ga er ook liever met de kids alleen op uit. Met dit gevoel loop ik eigenlijk al een aantal jaren maar heb er eigenlijk niks mee gedaan omdat ik mss dacht dat het zo hoorde en dit mijn lot was. Des te meer ik er over nadenk naar de toekomst toe als de kids de deur uit zijn....zie hier echt heel erg tegen op.
Sinds begin dit jaar heb ik iemand leren kennen die in een vergelijkbaar schuitje zit en onze vriendschap heeft zich vertaald in houden van met diepe gevoelens naar elkaar toe die verder gaan dan de oppervlakkige vlindertjes. Ik ben hier absoluut niet trots op (vreemdgaan), maar dit is voor mij wel een alarmbel geweest...heb gezien hoe partners ook met elkaar kunnen omgaan...optrechte interesse en gevoelens. Ik schaam me voor dit overspel en dit is ook de reden geweest dat ik het heb opgebiecht naar mijn partner. Zij is hier erg verdrietig van en heeft het niet zien aankomen , hetgeen absoluut aan mij ligt.
Ik heb mijn sitiuatie besprlkken met een goede vriend en hij gaf aan dat sommige koppels om diverse redenen uit elkaar kunnen groeien en dat mijn situatie niet uniek was. Dat dacht ik nl in het begin wel...dacht dat ik abnormaal was....pffff..
Nu zou ik graag willen weten of er mensen zijn die in een vergelijkbare situatie hebben verkeerd en mij kunnen voorzien van een advies.
Mijn partner wil door met mij, heeft ze aangegeven, alleen ik wil dat eigenlijk niet. Losstaand van mijn nieuwe relatie (die weliswaar serieus is maar ook niet dusdanig serieus dat zijn zal gaan scheiden) denk ik dat het feit dat ik echt van iemand anders ben gaan houden geen goede basis is voor een herstart. Ik hou nog welk van mijn vroiuw en gun haar echt het allerbeste, maar al het gevoel dat er tussen partners zou moeten zijn is verdwenen.
Wie kan mij helpen....
Pennestreek
13-11-2018 om 21:36
Senna
Die opmerking van je man snap ik niet. Bedoelt hij dat hij het nu niet vervelend zou vinden? Of bedoelt hij dat hij het dan ‘zonde van de moeite’ vindt? Ik vermoed het laatste. Maar dan gaat hij eraan voorbij dat jullie allebei, hij ook, zullen groeien in dit proces. Of jullie nou over een jaar alsnog uit elkaar gaan of niet. Trouwens, juist je man zal zich er nu toch wel van bewust zijn dat ‘voor altijd en eeuwig’ echt alleen in sprookjes voorkomt? Je kunt toch niet in de toekomst kijken? Het moet nu de moeite waard zijn, en volgens mij vinden jullie dat allebei. Hou nou eens op over hoe het later (misschien wellicht) gaat, en kijk naar het nu. Hoe is het nu tussen jullie? En kijk vervolgens naar wat je wil dat het gaat worden, en ga samen uitvinden hoe je daar komt. Bespreek regelmatig met elkaar wat er nu goed gaat, hou dat vast, en werk verder aan wat er niet goed gaat.
Daar geldt trouwens nog steeds mijn eerdere advies voor: doe dat niet in the heat of the moment, maar bespreek emotionele dingen op een rustig moment, lekker met een wijntje en een kaasje bij het haardvuur. Dan komen jullie er volgens mij echt wel uit.
Senna
13-11-2018 om 22:54
Zonde vd moeite
Ja hij bedoelt het idd zo dat hij het dan zonde van de moeite zal vinden. In de zin van zonde als we er nu tijd en energie insteken als ik toch wil stoppen. Hij zou er nu zeker stuk van gaan als ik de stekker er alsnog uittrek.
Maar we hebben hier inmiddels nog eens over gesproken en ik heb ook aan gegeven dat ik er echt voor aan het gaan ben en dat het idd de moeite is om nu met veel vallen en opstaan uiteindelijk naar een sterkere ‘ons’ te komen. Hij is wat rechtlijniger dan ik en vind dat we niet te veel meer achterom moeten kijken maar naar de toekomst.
Ik heb vandaag de intake gehad bij de EFT therapie. Erg prettig gesprek en ik heb een goed gevoel bij dat zij me kan gaan helpen om dichter bij mijn gevoel te komen. Ze zei het zo mooi: wil je na een paar sessies met je hart kunnen kiezen ipv alleen met je hoofd? Je precies dat! Dat is mijn intentie om er mee te starten. Daarnaast besproken om meer rust in mijn hoofd te creeëren, met triggers om te kunnen gaan, de pijn, verdriet en woede een plekje te kunnen geven en ook nog een hele belangrijke dat ik mijn liefde weer kan geven aan hem. Dat ik het gevoel weer terugkrijg zonder hier telkens aan te denken. Ik kan de liefde nu wel ontvangen maar kan het hem niet goed teruggeven waardoor ik een afstand creeer wat hij uiteraard jammer vind. Maar hij begrijpt me hierin.
Dus ik heb er na vandaag echt vertrouwen in. Mijn man heeft altijd twijfels bij therapieën etc maar laat me mijn ding doen omdat hij weet als ik het niet doe ik blijf circelen en dat zal uiteindelijk voor ons samen niet ten goede komen.
Daarnaast nog naar de relatietherapie vlgd week. Er zijn wat patronen die doorbroken moeten worden maar we zijn iig in gesprek (ene keer beter dan andere x) Vaak eerst een ruzie waarna we daarna rustig in gesprek gaan. Als dat nu eens zonder de ruzie kan... daar gaan we aan werken.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.