Tijd met partner zonder kind
Benieuwd hoe anderen zich voelen in deze situatie en hoe ze dit aanpakken...
Ik heb sinds 2 jaar een relatie met een hele leuke man, hij heeft een dochter van 8 jaar uit een eerdere relatie. Zij is fulltime bij hem, dus wij hebben weinig tijd met z'n tweeën. Nu merk ik dat mijn vriend dit gewend is en hier logischerwijs heel relaxt mee omgaat. Maar hoe doen anderen dit? Hiervoor was ik vrijgezel en kon gaan en staan waar ik wilde. Ik merk nu dat die vrijheid voor een heel groot deel weg is en dat heb ik natuurlijk te accepteren. Maar hoe vinden anderen tijd met hun partner? Ik kan me wel eens schuldig voelen als ik tijd met z'n tweeën wil. Hij heeft een leuke dochter, maar ik zit er niet altijd op te wachten en mis tijd met m'n vriend samen. Op zoek naar tips en handvatten om deze situatie wat beter te accepteren en er ook meer het positieve van in te zien! 
Is kind nooit bij de andere ouder? Kan er niet soms een oppas komen of kind uit logeren naar een vriendinnetje of opa en oma of een familielid?
MamaE schreef op 10-06-2024 om 10:42:
Is kind nooit bij de andere ouder? Kan er niet soms een oppas komen of kind uit logeren naar een vriendinnetje of opa en oma of een familielid?
Soms wel een keer naar opa en oma of er komt oppas, maar ik merk dat ik zelf vaak een voorstel moet doen om wat met mijn vriend te doen. Als ik het zelf niet doe, dan komt het er niet zo snel van. En ik denk dat ik dit ook jammer vind. Naast mijn werk ben ik met het laatste stuk van mijn studie bezig én nu samenwonend met hem en zijn dochter. Dat kost best wat energie en dan is het fijn om ook tijd met z'n tweeën te hebben. Want als we weekend hebben en vrij zijn, dan is zij er ook altijd en ik merk dat me dit een beetje opbreekt. En dus op zoek naar mensen in een soortgelijke situatie die misschien tips hebben.
Ja, wat wil je. Hij kan dat kind in het weekend niet zo maar even twee dagen laten verdwijnen hè? De meeste ouders vinden het ook gewoon fijn om hun kind om zich heen te hebben. Dat is een normale situatie voor ouders. Zij willen tijd door brengen met hun kind. En als er dan eens oppas geregeld moet worden, is dat meestal ook maar voor maximaal een paar uurtjes. Zijn kind staat zo te lezen op nummer 1 bij hem en zo hoort het ook.
Dat jij als kindvrij persoon de gevoelens die ouders voor hun kind voelen niet helemaal kunt meevoelen is je niet kwalijk te nemen. Dat je tijd wilt met je vriend ook niet, maar dan is deze vriend echt een verkeerde match voor jou. Zijn dochter staat nog minstens 10-15 jaar centraal in zijn leven, zowel emotioneel als financieel. Daarna kom jij. Altijd op de tweede plaats dus. Als je dat nu al niet aankan is dit niets voor jou en doe je er beter aan de relatie verbreken. Je studeert nog zeg je, dan ben je waarschijnlijk nog jong. Beter voor jou om iemand zonder kinderen te daten.
Ik kan me best voorstellen dat je graag meer tijd met alleen je vriend door wil brengen. Maar hij kan moeilijk steeds zijn dochter wegbrengen en waarschijnlijk wil hij dat ook niet eens. Misschien past een lat relatie beter bij jou?
Klopt het dat de moeder van dit meisje is overleden en dat je hier al meerdere topics over hebt geopend onder een andere naam? Zo ja, jullie zijn geen match, jij zal hun leven en verleden nooit kunnen accepteren, ongeacht hoeveel topics je hierover ook opent.
RoodVruchtje schreef op 10-06-2024 om 13:11:
Klopt het dat de moeder van dit meisje is overleden en dat je hier al meerdere topics over hebt geopend onder een andere naam? Zo ja, jullie zijn geen match, jij zal hun leven en verleden nooit kunnen accepteren, ongeacht hoeveel topics je hierover ook opent.
Nee, dat ben ik niet. Dit is mijn eerste topic hier...
Ik herken het in de zin dat mijn kinderen 24/7 bij mij zijn. Gelukkig werkt vriend onregelmatig en ik werk parttime, waardoor we doordeweeks regelmatig tijd samen hebben.
Een partner met een 9-17 baan zou voor mij niet goed gewerkt hebben.
Vaak is een kind niet voor niets 24/7 bij een ouder. Dat betekend meestal dat het kind een verleden heeft en niet zo soepeltjes ieder weekend uit logeren gaat. Mijn kinderen trekken dat ook niet, die hebben een stabiel en veilig leven nodig. Vriend komt daarbij.
lijkt me lastig voor jou in zo een andere fase nog zitten. Gaan jullie samen nog een kindje maken? Wellicht sta je er dan iets anders in, milder en berustender en zie je de mooie vaderkanten van vriend dat hij graag kind om zich heen heeft. Moeder of vadergevoelens zijn niet voor te stellen als je ze zelf niet hebt.
