Te jong maar
Even Julie mening of ervaring of andere tips 
Het klikte meteen tussen mij en collega G. Zelfde humor, fijne sfeer en samenwerking. Tot het een maand of zes later duidelijk werd dat er meer speelde, het knetterde zodra we elkaar zagen. Dit ook naar elkaar uitgesproken, maar er niks mee gedaan. De 11 jaar tss ons vind ik toch wel wat, hij was toen 26, ik 38, gescheiden, kinderen, hij nog nog thuis...dus we bleven leuke collega's en daten met anderen, tot twee weken we weer samen stonden. Voor de duidelijkheid, we werken op andere plekken, maar soms staan we samen. Gekust, geknuffeld, gepraat en de 10de gaan we samen wat drinken om kort te gaan...maar dus nu geen contact, voordien was dat sporadisch, met maanden of weken tss, niks ergs. Maar na de kus voelt het stille contact anders. Krijg mijn vraag niet goed geformuleerd, maar rustig afwachten tot de 10de. Leeftijd is nog steeds een ding trouwens. Ik weet het niet 😁
Dat valt toch wel mee die 11 jaar, als jullie je er allebei goed bij voelen is dat toch prima. Alleen kijk ik zelf wel naar de toekomst, zou hij kinderen willen en zou jij dit nog willen.?
zijn kinderwens is niet erg uitgesproken en de mijne death and gone...oudste wordt 18 jaar, dus voor mij is het een nee. Hem gezegd dat onze gevoelens er mogen zijn, maar dat ik al een leven heb gehad met alles erop en eraan en hij nog moet starten. Gezegd dat ik erken wat er speelt, maar het niet perse tot uitvoer wil brengen. Hij geeft aan het verwarrend te vinden vanuit mij, voor hem is het ja, voor mij ja nee mss ik weet het niet. In november wordt hij 28 🫣 dat kan ik maar niet los laten, het leeftijdsverschil.
Als het een aantal jaren leuk is dan is dat toch prima, je hoeft niet meteen met hem te trouwen
Bolmieke schreef op 30-03-2024 om 17:28:
Als het een aantal jaren leuk is dan is dat toch prima, je hoeft niet meteen met hem te trouwen
Dat is ook waar
Kijk niet zo ver in de toekomst. Het is nu leuk. Je kunt gewoon kijken hoe het gaat. Hou je kinderen er verder buiten. En ga niet samenwonen etc.
Ik zou heel duidelijk zijn over geen kinderen meer. Maar gewoon daten zonder verplichtingen. Niet vergelijken met je vorige langdurige relatie met de vader van je kinderen. Dat is dit niet.
Ik zou overigens naast de leeftijd meer een probleem hebben met iemand van die leeftijd die nog thuis woont. Niet heel aantrekkelijk.
izza je zegt kijk niet naar de toekomst, ik zou dit namelijk wel.doen. Als hij over 2 jaar zegt zeker kinderen te willen loop je hier misschien gigantisch tegenaan en kan het je relatie kosten.
Kikki39 schreef op 01-04-2024 om 09:27:
izza je zegt kijk niet naar de toekomst, ik zou dit namelijk wel.doen. Als hij over 2 jaar zegt zeker kinderen te willen loop je hier misschien gigantisch tegenaan en kan het je relatie kosten.
Ohh daar zou ik wel direct duidelijk over zijn. Maar vraag jezelf af of je meteen een serieuze relatie etc wilt. Het kan ook gewoon nu gezellig zijn natuurlijk.
We hebben besproken dat er geen serieuze intenties achter zitten. Kan me niet voorstellen dat we elkaar bij familie zouden gaan voorstellen. In feite lijkt het me helemaal geen goed idee. Normaal zien we elkaar 10 april, ik twijfel of het niet beter is te annuleren. Dit gaat nu al een jaartje zo, we komen elkaar tegen en het knettert, we appen soms heel onregelmatig, maar er gebeurd nooit iets, we pakken beiden niet door. Buiten een kus, is er nog niks gebeurd dat de werkverhouding scheef kan trekken, daarom denk ik er sterk aan het te laten voor wat het is. Niet alles moet nu eenmaal tot uitvoer komen. Bedankt in elk geval voor jullie aanvullingen, ik denk dat ik toch ergens twijfelde, anders zou ik het hier niet open gooien.
Zo bekeken is het ook belachelijk, ik ben bijna 40, hij moet nog 28 worden🫨 te gek voor woorden!
En als het serieuzer wordt, wat dan nog? Je komt er alleen achter of er echt meer tussen jullie speelt als je elkaar beter (en privé) leert kennen.
Een vriendin van mij heeft altijd gevochten tegen haar verliefdheid voor een veel oudere man (en denk dan aan 20+ leeftijdsverschil). Geprobeerd andere relaties aan te gaan, maar ze konden elkaar niet vergeten. Uiteindelijk zijn ze toch een serieuze relatie begonnen. Zelfs samengewoond. Maar het bleek (ook door andere factoren) dat ze toch te verschillend waren en de liefde ging over.
Als ze die relatie NIET was aangegaan, dan was het verlangen of 'de droom' ook altijd gebleven en had ze misschien niet een andere blijvende relatie aan kunnen gaan (met de man met wie ze nu al jaren getrouwd is en kinderen heeft bijvoorbeeld...).
Endless schreef op 01-04-2024 om 13:39:
We hebben besproken dat er geen serieuze intenties achter zitten. Kan me niet voorstellen dat we elkaar bij familie zouden gaan voorstellen. In feite lijkt het me helemaal geen goed idee. Normaal zien we elkaar 10 april, ik twijfel of het niet beter is te annuleren. Dit gaat nu al een jaartje zo, we komen elkaar tegen en het knettert, we appen soms heel onregelmatig, maar er gebeurd nooit iets, we pakken beiden niet door. Buiten een kus, is er nog niks gebeurd dat de werkverhouding scheef kan trekken, daarom denk ik er sterk aan het te laten voor wat het is. Niet alles moet nu eenmaal tot uitvoer komen. Bedankt in elk geval voor jullie aanvullingen, ik denk dat ik toch ergens twijfelde, anders zou ik het hier niet open gooien.
Zo bekeken is het ook belachelijk, ik ben bijna 40, hij moet nog 28 worden🫨 te gek voor woorden!
Oke, dus omdat de jongere in dit geval de man is, is het te gek voor woorden. Wat we omgekeerd dus praktisch normaal vinden...
Helemaal schuldig...andersom had ik het minder eng gevonden moet ik toegeven. Hij woont nog thuis, is nog bezig met zijn rijbewijs, is gewoon nog bezig te starten terwijl ik al kilometers ver ligt. Voelt ergens oneerlijk. Maar we zijn beiden ok met gewoon afentoe wat ontspanning samen, we denken niet op lange termijn. Maar je hebt gelijk, een man van 11 jaar ouder had me niet zo doen twijfelen.😬
Ipv een relatie kan je ook alleen friends with benefits worden toch? Dat hou je mooi voor jezelf en daar hoef je niemand in te betrekken.
Izza schreef op 31-03-2024 om 22:23:
Kijk niet zo ver in de toekomst. Het is nu leuk. Je kunt gewoon kijken hoe het gaat. Hou je kinderen er verder buiten. En ga niet samenwonen etc.
Ik zou heel duidelijk zijn over geen kinderen meer. Maar gewoon daten zonder verplichtingen. Niet vergelijken met je vorige langdurige relatie met de vader van je kinderen. Dat is dit niet.
Ik zou overigens naast de leeftijd meer een probleem hebben met iemand van die leeftijd die nog thuis woont. Niet heel aantrekkelijk.
Eens... in de zin iemand die nog thuis woont. Van ongeveer die leeftijd, zeg 25+ hoor ik er tegenwoordig zoveel die nog (of weer) thuis wonen, dat ik denk dat dit anders ligt dan 20 à 30 jaar geleden.
Ik zou eerlijk zijn naar hem toe, geen kinderwens wat jou betreft. Hij heeft dan wel geen rammelende eierstokken, maar wil misschien wel iets opbouwen op termijn....
Endless schreef op 01-04-2024 om 13:39:
We hebben besproken dat er geen serieuze intenties achter zitten. Kan me niet voorstellen dat we elkaar bij familie zouden gaan voorstellen. In feite lijkt het me helemaal geen goed idee. Normaal zien we elkaar 10 april, ik twijfel of het niet beter is te annuleren. Dit gaat nu al een jaartje zo, we komen elkaar tegen en het knettert, we appen soms heel onregelmatig, maar er gebeurd nooit iets, we pakken beiden niet door. Buiten een kus, is er nog niks gebeurd dat de werkverhouding scheef kan trekken, daarom denk ik er sterk aan het te laten voor wat het is. Niet alles moet nu eenmaal tot uitvoer komen. Bedankt in elk geval voor jullie aanvullingen, ik denk dat ik toch ergens twijfelde, anders zou ik het hier niet open gooien.
Zo bekeken is het ook belachelijk, ik ben bijna 40, hij moet nog 28 worden🫨 te gek voor woorden!
Ik kan me dit van jou heel goed voorstellen. En dan niet perse omdat hij zoveel jonger is dan jij, maar omdat er geen serieuze intenties achter zitten. Ik zou daar meer twijfels over hebben dan het leeftijdverschil.
Friends with benefits, geen intenties, no strings attached, voor mij is het allemaal echt helemaal niks.
Ieder zijn ding hoor, maar dat jij je twijfels hebt vind ik niet raar.
troelahoep schreef op 01-04-2024 om 20:02:
[..]
Eens... in de zin iemand die nog thuis woont. Van ongeveer die leeftijd, zeg 25+ hoor ik er tegenwoordig zoveel die nog (of weer) thuis wonen, dat ik denk dat dit anders ligt dan 20 à 30 jaar geleden.
Ik zou eerlijk zijn naar hem toe, geen kinderwens wat jou betreft. Hij heeft dan wel geen rammelende eierstokken, maar wil misschien wel iets opbouwen op termijn....
Ook in deze tijd kan je binnen een redelijke tijd een woning krijgen. Zeker als je gewoon een inkomen hebt en nog geen kinderen. Wellicht geen mooi koophuis. Maar er zijn ook kamers, studio's of gedeelde woonruimte. Ik ken diverse mensen die bijvoorbeeld vanwege een scheiding of verbouwing of studie iets nodig hadden. En als je niet teveel eisen stelt is er echt wel wat mogelijk.
Tijdelijk weer thuiswonen na studie of relatiebreuk kan altijd. Maar als je ver in de 20 bent en afgestudeerd? Heel onaantrekkelijk. En het zegt mij ook wat over iemands karakter (gemakzuchtig, niet zelfstandig kunnen of willen worden etc).
