Stel ik me aan?
Ik heb een fout uitstrijkje gehad en moest toen naar de gynaecoloog voor een lettzexcisie, spannend allemaal. Man informeerde zakelijk of hij vrij moest nemen, met de nadruk op liever niet. Dus ik ging alleen naar huis na de dagbehandeling. Helaas was de uitslag niet goed en volgt een conisatie. Vandaag ben ik bij de gynaecoloog geweest voor een datum. Paar keer aangegeven bij man dat dat vandaag was. Hij vroeg er niet naar. Volgens hem had ik hem gister even moeten herinneren dat ik zou gaan. Ben ik nou gek dat ik me zo alleen, onbegrepen en onbelangrijk voel?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Nou
Bij mij zou het huis te klein zijn, dus nee, ik vind niet dat je je aanstelt. Sterkte met alles!
Nee
Je stelt je zeker niet aan, het is een spannende tijd en je maakt je zorgen. Dan heb je behoefte aan een partner die je steunt en met je meeleeft. Maar is het voor je man echt duidelijk hoe ingrijpend dit voor jou is? Weet hij wat een conisatie is, en wat de implicaties kunnen zijn? Welke zorgen jij hebt? Zo ja, dan snap ik heel goed dat je je in de steek gelaten voelt. Maar ken je je man zo? Als hij normaliter wat attenter is, kan het ook nog zijn dat hij zo bang is voor een slechte uitslag, dat hij struisvogelpolitiek bedrijft. Of gewoonweg niet goed weet hoe hij om moet gaan met zoiets bedreigends.
heel veel sterkte in elk geval!
Nee, je stelt je niet aan
Ik kan me voorstellen dat je je alleen, onbegrepen en onbelangrijk.
Misschien moet je nog meer aan je man duidelijk maken dat je zijn steun nodig hebt. Je hebt natuurlijk vaak gezegd wanneer de ingreep was, dat had hij natuurlijk moeten onthouden en zich gister moeten realiseren dat het vandaag was. Maar dat heeft hij niet. Dan kan je twee dingen doen: berusten in je verdrietige gevoel dat hij er niet aan gedacht heeft, of hem er nogmaals aan herinneren.
Ik hoop dat je ingreep succesvol verloopt en het resultaat goed is.
skik
Nee natuurlijk niet en klein beetje wel
Je vraagt te veel eigen intitiatief van je man op het ondersteunende vlak.
HOezo na dagopname alleen naar huis? Moest mijn man zo'n ingreep dan ging ik natuurlijk brengen en halen. Maar hij heeft het gevraagd en jij hebt nee gezegd. Mannen gaan er dan vanuit dat je dat meent.
Zeg maar tegen hem dat dit heel eng voor je is en dat je dus wilt dat hij ieder bezoek aan het ziekenhuis met je meegaat. PUNT. En vertel hem dan ook wat hij precies voor je moet doen: je vragen hoe je je voelt, koffie voor je halen, je hand vasthouden, zich met de gesprekken bemoeien. Nou ja, wat jij wilt. Maar zeg het hem van te voren heel precies. Dat hebben zulke mannen nodig 
Het is geen onwil maar voor hem is niet vanzelfsprekend wat voor jou wel vanzelfsprekend is.
En heel veel sterkte verder want dit is naar een spannend.
Misschien
realiseert hij zich gewoon ook niet goed wat een 'fout' uitstrijkje betekent. Eis ook gewoon je aandacht van hem op en zeg gewoon dat je hem nodig hebt. Trek je er niks van aan dat hij laat doorschemeren dat hij liever gewoon gaat werken. Nee! Je hebt hem toch nodig!Zo simpel kan het zijn. En nodig met een hork die niet goed snapt wat er van hem verwacht wordt....☺
Sterkte!!
Sorry
sorry, ik ben een man en bied mijn excuus aan voor ons handelen..
natuurlijk is dat heel ongepast........ mannen komen van mars......
Nimue...
Beetje flauw, maar afgaande op het draadje hierboven, zou ik hem vragen of hij ook zo zou reageren als zijn moeder met dergelijk nieuws kwam...
Weer wat beter
Iedereen bedankt voor de opbeurende en steunende woorden, had ik net even nodig. Ik heb inderdaad uitgelegd wat ik wil, wanneer en hoe en een lijstje gemaakt met belangrijke data. Maar soms, heel soms wil ik dat allemaal niet regelen, zo'n dag had ik gister.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Nee
je stelt je helemaal niet aan! dit zijn juist momenten waar het er op aan komt dat je je gesteund voelt door je partner. heel veel sterkte! steun maar in ieder geval een beetje op ons, he?
Nee je stelt je niet aan
Sterkte!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Bloedcel,
"De dag daarna was mijn man ziek en ging lekker in bed liggen. Hij vond dat ik wel weer was opgeknapt, dus ik mocht weer vol aan de bak, inclusief de zorg voor mijn zieke man."
En dat heb jij gedaan?? Ik begrijp daar dus helemaal niks van. Manlief kon wat MIJ betreft de hoogste boom in.
Jouw man wilde geen vrij nemen, helpt jouw niet, wil met je vrijen terwijl jij bloed verliest en jij durft er niet tegen hem over te beginnen.
Dat klinkt alsof jij bang voor hem bent. Ik zou toch maar eens beginnen met een goed gesprek.....
Sterkte met alles!
