Stank voor dank?
Dit jaar heb ik een vriendin uit een diep dal getrokken, voornamelijk veroorzaakt door financiële problemen. Dankzij mijn bemoeienissen heeft ze geen geldzorgen meer en dat wilde ze vieren door op een waterpretpark te trakteren (haar dochter, de mijne, ik + vriend, zelf wilde ze niet mee, vindt er niets aan).
Dat uitje is al vroeg in de middag geëindigd omdat mijn dochter in het zwembad tegen een glijbaan viel, deels door eigen onvoorzichtigheid, deels door een technisch onveilige situatie. Twee voortanden gebroken, huilen, mond vol bloed, drama. Waarschijnlijk moet ze twee wortelkanaalbehandelingen en in ieder geval twee kronen.
Om een lang verhaal kort te maken, die moeder kwam diezelfde avond nog vertellen dat ze vond dat mijn dochter door haar onvoorzichtigheid het uitje voor haar dochter heeft verpest en dat ik haar had moeten straffen of op z'n minst een flinke preek had moeten houden. De eerste uren, grotendeels doorgebracht in de wachtkamer van de spoedeisende hulp, vond ik het echter nog te vroeg voor een "dat-heb-je-er-nou-van"-gesprek en een donderpreek of straf vind ik onzin, het rondlopen met gebroken tanden en de bezoeken aan de tandarts vind ik al straf genoeg. Later heb ik mijn dochter gevraagd hoe het allemaal precies gegaan was en het blijkt dat ze het onvoorzichtige gedrag van haar oudere vriendinnetje kopieerde maar dat weet die moeder nog niet eens, op een sms vandaag om er nog eens over te praten heeft ze niet gereageerd.
Mijn dochter is 9 en dat andere meisje 11, beiden kunnen zwemmen dus ik was er niet constant bij, anders had ik natuurlijk gezegd dat ze niet zo wild tekeer moesten gaan. Vermoedelijk zat de badmeester te suffen want in een ander waterpretpark dat ik ken is het om de haverklap "hé jij daar, niet doen" (in het algemeen, niet tegen mijn dochter).
Ik vind dit een uiterst rare reactie en ben eigenlijk heel kwaad. Terecht of is haar reactie begrijpelijk en moet ik het naast me neerleggen?
Ehm
"of is haar reactie begrijpelijk"
wat denk je zelf 
Ik ben boos met jou.
Ik ben in spanje eens in zo'n waterpark geweest, was een jaar of 20, en kwam al met blauwe plekken en een gigantische bult van de glijbaan af.
De volgende ronde sloeg ik dus (vond het vreselijk wijs van mezelf) over en zei: ik loop wel langs de glijbaan als jullie aan het glijden zijn.
Blij met zoveel verstand liep ik langs de glijbaan over het pad terwijl ik omhoog keek en ging plat op mijn plaat.
Diepe schaafwonden, ontvelde tenen en sneden vol met gruis belandde ik op de eerste hulppost van het park.
Als er ook maar iemand het had gewaagd te zeggen dat ik het voor de anderen had verziekt had ik ter plekke een rolberoerte gekregen.
Ik was 20, jouw dochter en vriendin 9 en 11..dat IS gewoon niet voorzichtig. Hoezo verziekt, haar gebit is kapot en zij komt klagen over een verpest uitje dat eigenlijk bedoelt was om JOUW gezin (en niet zozeer haar dochter) een plezier te doen?
Heeeeel aparte redenering van haar, ze zou mijn aandacht niet meer waard zijn.
Van je rug af laten glijden en je energie steken in de tandartsbehandeling. Sterkte
Kleine toevoeging.
Uitje was in eerste instantie bedoeld om haar dochter een plezier te doen, jarenlang hadden ze geen geld voor dat soort dingen. Wij waren voor de hand liggende kandidaten om haar dochter te mogen vergezellen.
Ze maakte ook nog een opmerking dat het zonde van het geld was (niet waar, ik heb vrijkaarten gekregen) en ik het zakgeld voor drankjes en ijsjes niet eens heb opgemaakt. Heb aangeboden het overgebleven geld terug te geven maar dat hoefde niet. Voor mij is het nog maar de vraag of ik de volledige tandartskosten vergoed krijg.
Maar
al zijn kinderen roekeloos, lomp, onhandig, druk of wild, dan nog doen ze zoiets niet expres.
Dan moet ze toch volgende keer maar zelf gaan, ook al vindt ze het niet leuk; dan merkt ze dat je dat soort dingen niet altijd onder controle hebt, zelfs niet bij gewoon wandelen. Ik vind het allemaal wat onfatsoenlijk en ik zou me, als ik haar was, zorgen maken om je dochter's welzijn. De rest vind ik bijzaak.
Oh wat erg
Van een vriendin verwacht ik in deze situatie veel medeleven. Is ze nou helemaal gek geworden. Het zou mijn vriendin niet meer zijn. Sterkte voor je meisje!!!
Dit meen je niet
Het is dat ik weet dat je hier al jaaaaren komt, anders zou ik het verhaal niet eens geloven! Ik vind het totaal bizar, ongevoelig, lomp etc. etc. Kan werkelijk niets van haar redenering volgen.
Ontzettend zielig voor je dochter, 2 voortanden kapot, dat is toch hartstikke erg? Sterkte voor haar!
(en voor jou ook, want het is natuurlijk wel rot als een ogenschijnlijk goede vriendin zich zo gedraagt).
Teleurgesteld?
Ik denk dat de moeder gewoon zo teleurgesteld is voor haar kind, dat ze even haar perspectief verloren heeft. Natuurlijk ga je je dochter niet straffen, die heeft meer dan genoeg straf gehad.
Sterkte voor je dochter!
Ik sta paf
Na zo'n reactie zou ik haar niets meer te zeggen hebben..
Ach ja, scheelt weer wat verjaardagen, kan je weer lekker opruimen (zie rubriek huishouden)...
Heel veel sterkte met je dochter!
Jakkes
Dubbel jakkes, voor je dochter en over die vriendin. Ik vind het lief van Dc dat ze nog een verklaring probeert te zoeken, en ik denk dat haar theorie kan kloppen - je hebt er lang naar uitgekeken dat je dochter een leuk uitje meemaakt, en dan loopt het zo af. Maar dan nog, als je dat voelt, dan haal je drie keer adem en bedenk je dat twee afgebroken voortanden een andere categorie is dan een afgebroken zwembaduitje.
Ik zou een keer rustig zeggen dat ik haar reactie niet begrijp, en waarom, en haar daarna in haar sop laten gaarkoken.
Extra vervelend
Die bizarre reactie komt waarschijnlijk nog eens dubbel hard aan omdat je de afgelopen tijd veel hebt gedaan voor je vriendin.
Ik zou proberen er toch nog eens met haar over te praten, aan te geven dat je haar reactie heel naar vind en vragen of ze er na een nachtje slapen nog steeds zo over denkt. Afhankelijk van haar antwoord kun je dan bedenken of je haar nog zo intensief in je leven wilt toelaten.
Chris
Bizar
Ik vond het ook een bijna ongelooflijk verhaal, kan er ook geen enkel excuus of reden voor bedenken dat ze zo reageert. Of het nou door de meest eigenwijze wilde actie van je dochter komt of niet maakt helemaal niks uit.
Deze vriendschap zou voor mij op zo'n moment toch echt op het punt staan om te klappen, of ze moet met een wel heel goed verhaal en excuses komen.
Sterkte met je dochter!
Ik word steeds bozer en verdrietiger maar jullie woorden steunen
Ik denk dat die moeder wat verknipt is geraakt door allerlei moeilijkheden in haar familie en na dit rare gesprek vraag ik me af wat haar rol daarbij is geweest. Het gaat niet om een langdurige innige vriendschap, meer een kennis die ik de afgelopen maanden stukje bij beetje heb geholpen een groot financieel probleem op te lossen en dan word je van lieverlee wat inniger met elkaar. Ik denk dus dat het een eindgesprek wordt. Ik zal zeggen dat ik geen contact meer wil en haar ook niet meer zal groeten op straat, tenzij ze haar excuses aanbiedt. Pff, iemand expres niet groeten op straat, het zal voor mij de eerste keer zijn. Ik was tijdens het eerste gesprek te verbluft om meteen lik op stuk te geven. Ze belde die dag dat ze met me wilde praten en eerlijk gezegd had ik half en half verwacht dat ze zou aanbieden me te helpen met de kosten als de verzekering van het waterpark niet alles vergoedt, sinds kort heeft ze veel meer geld dan ik.
Vanmiddag naar de tandarts, arm meiske van me, wat hangt er allemaal nog boven haar hoofd.
Cabra
Je hebt gelijk. Als ik voorlopig geen zin heb haar te groeten dan kan ik ook net doen of ik haar niet gezien heb. Misschien dat mijn gedachte werd ingegeven door een opmerking die ze zelf maakte in die trant. Ze zei dat het gebeurde voor haar geen aanleiding was om me niet meer aan te kijken. Da's dan heel aardig van haar 
Eindgesprek?
Zou ik dus niet zo benoemen, maar wordt het in feite wel. Wist ze eigenlijk wel wat er gebeurd is? Dat je dochter tanden heeft gebroken? Want het is compleet waanzin om dan te verwachten dat daarbovenop ook nog een preek moet worden gegeven! En dat ze alleen maar denkt aan de teleurstelling van haar eigen dochter!
Daarom mijn suggestie: begin met 'ik begrijp dat je teleurgesteld bent dat ...' en dan vervolgens 'maar begrijp je wel wat er gebeurd is? Dat .... enz'? Als ze dat idd allemaal juist begrepen heeft, en ze bij haar woede en teleurstelling blijft zou ik zeggen wat Cabra voorstelt: dat je erg teleurgesteld bent in haar reactie. Niet van haar verwacht had. Event. aangevuld met geen behoefte meer aan contact, maar dat zal olie op het vuur zijn. Misschien moet je dat niet doen. Sterkte hoor, ik vind het heel dapper van je als je zo'n gesprek aandurft. Nooit prettig.
Niets aan toe te voegen, sterkte!
Wat een verdrietig verhaal. Sterkte met je dochter!
En ik zou ook niet blij zijn met de reactie van je kennis. Lekker lomp. Maar goed, ook hier zou ik geen energie meer steken in een eindgesprek. Lekker laten gaan. Wel je teleurstelling aangeven maar verder geen energie meer steken in niet-groeten. Dat komt ook zoals het komt. Ik heb wel eens 'per ongeluk' vriendelijk hallo gezegd tegen iemand die ik niet meer wilde groeten. Maar floepte er in een onverwachte ontmoeting uit. Daarna was ik blij dat het geen ding was waar ik een punt van gemaakt had, wist de betreffende persoon het ten minste niet.
Of die moeder wist wat er precies was gebeurd?
Ik denk het wel, want ze zei dat als ik mijn dochter niet strafte, ze niets van de ervaring zou leren. Ik herinner me nog dat ze iets zei in de trant van: Dan denkt ze: "Ze regelen wel een paar nieuwe tanden voor me." Lekker makkelijk."
Hoe krijg je het uit je strot?
In limburg zouden ze zeggen
"Die vrouw tikt niet richtig".
Is ze overspannen of zo? Ik blijf maar denken: dit kán niet waar zijn, het is zó bizar en lomp. Bah bah bah. Hoest nu met je dochter?
Niet normaal
Volgens mij is deze vrouw behoorlijk van het pad af. Zo horkerig en blind voor het leed van notabene een kind. Extreem egoistisch! Sterkte Brunette, aan haar verlies je niets. Ik blijf denken dat er echt iets aan haar mankeert. Anders gedraag je je niet zo.
Oooooooo
Mens, ik vóel het gewoon, getverdegetverdegetver, je voortanden, wat een smak zal dat geweest zijn, wat een schrik. Arm kind, achgossie. Hoe is het nu met haar?
De reactie van deze mevrouw is onbegrijpelijk. Ze moet wel een héél naar leven gehad hebben om zo te reageren.
Tirza
Niets meer aan doen!
Dat je zoiets al denkt vind ik al apart, maar dat je zoiets daadwerkelijk gaat zeggen tegen iemand die net terugkomt van de SEH vind ik echt niet te geloven.
Ik kan me niet voorstellen dat een normaal, weldenkend mens zo iets kan doen. Ik zou daar dus echt geen energie meer in steken. Gewoon klaar mee, schrappen uit het adresboek en het lekker zelf laten uitzoeken. Dit zijn geen mensen om mee om te gaan.
Ik vind het geen stank voor dank, ik vind het echt ongelofelijk bizar. Hoe komt iemand erbij om zo iets te doen????
Hoe is het met je dochter? Wat een naar einde van wat een leuke dag had moeten worden.
En...
Behandelt ze haar eigen kind ook zo streng? Arm kind, met zo'n moeder...
Veel sterkte voor je dochter, wat zielig...
Dom mens
Ik neem aan dat deze moeder jouw dochter een beetje kent toch? Heel raar dat ze jullie zulke achterlijke verwijten maakt en zo weinig medeleven toont met je dochter.
Sluit me aan bij anneque
Die tikt echt niet richtig, en heeft niet een pan, maar een heel dak af!
Iemand met zo weinig emphatie, daar zou ik helemaal klaar mee zijn.
Hoe is het nu met je dochter? Heeft ze veel pijn en nog erg geshrokken?
Sterkte voor jou en je meiske!
En het vriendinnetje?
Heeft je dochter al iets gehoord van het vriendinnetje? Een telefoontje? Een bezoekje, een kaartje? Als deze moeder zo vreselijk reageert ben ik echt benieuwd wat ze haar dochter leert in dit soort situaties.
Sterkte voor je meisje!
Hoe het inmiddels is.
Aan moeder twee sms-jes gestuurd dat ik nog eens met haar wil praten. Niets op gehoord. Een dezer dagen ga ik een paar geleende spullen ophalen en dan merk ik vanzelf wel of ze niet reageert omdat ze zich doodschaamt of omdat ze nog steeds boos op me is.
Die vrouw heeft best een zwaar leven gehad en is net uit een hele nare periode aan het krabbelen maar ik vind haar soms overdreven fel, ook naar anderen toe. Sommige dingen kun je gewoon niet maken.
De meisjes zitten op dezelfde school, ik zal mijn dochter eens vragen of ze elkaar op het schoolplein nog hebben gesproken, in mijn verbijstering over het gedrag van haar moeder had ik daar nog niet aan gedacht.
Mijn dochter is vandaag bij de tandarts geweest om te kijken wat er moet gebeuren. Ze hadden het over twee wortelkanaalbehandelingen. Is dat nou echt nodig? Het gaat niet om rotte tanden, ze zijn alleen afgebroken. Heb haar een cadeautje beloofd als er volgende keer pijn aan te pas komt, zo bereid ik haar een beetje voor en maak het tegelijkertijd minder erg.
Wortelkanaalbehandeling
Even een hart onder de riem voor als het nodig mocht zijn: mijn zoon heeft vorig jaar (hij was toen 8 ) een wortelkanaalbehandeling gehad, en dat viel 100% mee. De verdovingsprik vond hij niet leuk, maar daarna ging alles van een leien dakje en hij had ook geen napijn. Zo kan het ook gaan!
Ook
Oudste had 2 kiezen gebroken. Daarvoor 2 wortelkanaalbehandelingen gehad en haar kiezen zijn 'gelijmd' (aan de onderkant rond tandvlees). De behandelingen viele erg mee...En qua gebit is deze dame nogal een piepert.
groeten albana
Oude ervaring
Ik was 6 toen er een flink stuk van mijn voortand afbrak. En ik heb jarenlang rondgelopen met een voortand waar een stuk was aangezet. Dat werd in de loop der tijd wat geel en is toen een keer vervangen. Pas toen ik ruim in de dertig was heb ik een wortelkanaalbehandeling en een kroon gekregen.
Nu is dit alles dus wel flink wat jaren geleden en zal in de wereld van de tandtechniek ook wel het een en ander veranderd zijn, maar ik zou dus niet zomaar beginnen aan wortelkanaalbehandelingen en kronen. Dat kan altijd nog, en weg is weg hè.
Wortelkanaal
Ik weet er niet veel van, maar volgens mij is zo'n wortelkanaalbehandeling (mooi woord voor doorzagen!) o.a. nodig om de zenuw dood te maken en te voorkomen dat ze heel afwijkend van kleur worden. Ik kan ernaast zitten
Dc had uiteindelijk gelijk.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ze had de smsjes niet gelezen en had daar een plausibele verklaring voor. We hebben met elkaar afgesproken en we hebben het helemaal uitgepraat. Ben opgelucht.
Wat de wortelkanaalbehandeling betreft, ik heb er vrede mee, de tand is toch al kapot dus als ze er nog wat meer af moeten slijpen, het zij zo. Ik begrijp van internet dat een ontsteking lang niet altijd op een röntgenfoto te zien is en dat je beter het zekere voor het onzekere kunt nemen en de boel van binnen schoon moet maken om te voorkomen dat de kroon later kapot gemaakt moet worden omdat er toch nog iets sluimert. Ook is een w.k.b. bij een voortand veel eenvoudiger dan bij een kies, er is maar één zenuw en het kanaal is recht, kiezen hebben meerdere zenuwen en de kanalen zijn kronkelig. Verhalen over verzwakte elementen waar de zenuw uit is en daardoor breken, gaan alleen op als er geen beschermende kroon op is gezet. Verder begrijp ik dat de ruimte die een w.k.b. achterlaat extra houvast geeft aan de kroon. Enige tegenargument dat ik kan bedenken is de vervelende behandeling. Ik hoop dat het geen traumatische ervaring wordt want ze heeft nog nooit gemiept bij de tandarts, zelfs niet toen er een klein gaatje moest worden gevuld (zonder verdoving, de pijn van de prik woog er niet tegenop).
Uhhh
hoe reageerde ze dan want het waren best heftige (botte) reacties van haar….?
Sterkte met je meisje overigens. Het valt niet mee wat er allemaal moet gebeuren zeg!
