Sociale relaties
Ik wil gewoon even wat van me af schrijven, Ben of voel me ook absoluut niet zielig. Alleen bij tijden wat eenzaam.
Tot een paar jaar terug hadden we een hele hechte vrienden groep. Kwamen regelmatig bij elkaar, soms kwam er eens iemand bij en soms zag je er een paar wat minder vaak.
Er is een WhatsApp groep (waar ik inmiddels al een hele poos niet meer in zit)
Een paar jaar geleden is een van onze goede vrienden zeer onverwachts komen te overlijden, iedereen had hier onwijs verdrietig van.
Doordat er binnen de groep mensen dichter naar elkaar trokken (logischerwijs) om steun bij elkaar te zoeken, merkte je dat er een tweedeling ontstond.
Waar we voorheen met zijn Allen optrokken, werd er nu vaak alleen binnen dat groepje afgesproken. Er werd een aparte WhatsApp groep aangemaakt en eigenlijk was dit het begin van het einde.
Op een gegeven moment werd de bestaande app groep weer wat actiever, maar de sfeer was niet bepaald gezellig te noemen. Uiteindelijk ben ik uit de app groep gegaan.
Sinds ik uit de groep ben merk ik dat het contact steeds verder verwaterde. In het begin kreeg ik nog wel eens apart een berichtje of uitnodiging, maar steeds vaker niet dan wel.
Nu hoor ik eigenlijk niemand meer en dat vind ik erg jammer.
Ik mis die gezellige avonden met vrienden, maar niemand lijkt ook echt meer tijd voor elkaar te willen maken. Als ik ze afzonderlijk app is het altijd goed, maar afspreken is er niet meer bij.
Gisteren een heerlijke avond gehad met mijn vriend, gezellig samen uit eten etc.
Vanavond is hij lekker op stap met zijn vrienden. Ik vind het super voor hem dat hij zo'n hechte band heeft met zijn vrienden, maar soms maakt het me verdrietig. Dan zit ik zoals vanavond helemaal alleen op de bank met de wil om iets te ondernemen. Er is alleen niemand die daar ook nog tijd voor lijkt te hebben.
Ik zou gewoon zo graag weer die gezelligheid vinden.
Heel herkenbaar Bijltje. Door een verdrietige periode waar ik doorheen ging een paar jaar geleden ben ik heel veel " vrienden " verloren. Ook een groepje waar ik bij hoorde.
Ik heb er enorm veel verdriet van gehad. En ik was er zo klaar mee dat ik " vermeden werd" omdat ik het moeilijk had zeg maar. Dat ik trainingen ben gaan volgen los te komen van dat oneindige diepgewortelde eenzame gevoel...
En wat ik ook gedaan heb is nieuwe contacten op gedaan via een opleiding, nieuw werk aangegaan, schilderlessen ben gaan volgen etc etc.
Heb nu een sport Maatje, een uithuil Maatje, een collega waar ik veel mee lach, een Maatje waar ik mee naar museums gaan of terrasjes mee pik.
Het heeft echt heel wat jaren geduurd maar van deze investering pluk ik nu de vruchten.
Het niet meer hebben van die vrienden groep miste ik ook heel erg maar ik zie er nu de voordelen van in.
Misschien kun je je focus ook meer op dat soort waardevolle vriendschappen gaan leggen?
Mijn oma zei altijd, beter één vogel in de hand dan 10 in de lucht. Want die poepen toch alleen maar op je. En ze heeft nog gelijk gekregen ook.
Eenzaamheid kan je echt knakken, het geeft veel verdriet.
Ik snap het niet helemaal: je bent uit de app groep gegaan maar je mist die groep?
Kun je dan geen poging doen die (app) groep te herstellen? Met je ondernemingslust
(Nodig je ze eens allemaal uit bij je thuis oid)
Ik ben zelf al niet zo ondernemend en in deze fase mis ik al helemaal de drive. Vind het heel leuk af te spreken maar ben moe, heb kwalen en ben druk.
En als anderen dan toch druk leggen dan probeer ik toch wel wat te regelen hier en daar en daar dan achteraf vaak heel blij mee.
Het is dus zeker geen niet-willen of geen-zin maar echt niet de puf en energie.
En misschien is er iets te halen bij de vrienden van je vriend? Ik ga geregeld met vriendinnen maar met sommigen wordt het ook weleens een gemengde avond met de mannen erbij, ligt een beetje aan samenstelling groepje etc.
En anders toch idd zelf actief een nieuw groepje vormen met mensen waar het mee klikt. Ik zou daar best voor open staan, maar neem dus weinig initiatief.
Pinokkio schreef op 07-05-2022 om 23:50:
Ik snap het niet helemaal: je bent uit de app groep gegaan maar je mist die groep?
Kun je dan geen poging doen die (app) groep te herstellen? Met je ondernemingslust
(Nodig je ze eens allemaal uit bij je thuis oid)
Ik ben zelf al niet zo ondernemend en in deze fase mis ik al helemaal de drive. Vind het heel leuk af te spreken maar ben moe, heb kwalen en ben druk.
En als anderen dan toch druk leggen dan probeer ik toch wel wat te regelen hier en daar en daar dan achteraf vaak heel blij mee.
Het is dus zeker geen niet-willen of geen-zin maar echt niet de puf en energie.
En misschien is er iets te halen bij de vrienden van je vriend? Ik ga geregeld met vriendinnen maar met sommigen wordt het ook weleens een gemengde avond met de mannen erbij, ligt een beetje aan samenstelling groepje etc.
En anders toch idd zelf actief een nieuw groepje vormen met mensen waar het mee klikt. Ik zou daar best voor open staan, maar neem dus weinig initiatief.
Die app groep is niet meer wat geweest is. De vrienden van toen zijn ook erg veranderd. Vriendschap moet van twee kanten komen. Als ik steeds diegene ben die het contact moet leggen, dan gaat er iets mis. Een van de meiden spreek ik nog wel regelmatig en we proberen zo nu en dan wat op te trekken, maar door drukte en afstand is dat wat lastiger.
Heb ook een andere 'vriendin' die woont hier op nog geen 2 min lopen. Zij en haar man vonden het zo leuk dat wij (ex en ik) hen ook regelmatig vroege om iets te gaan doen want bij andere vrienden moest zij altijd contact zoeken.
Sinds we uit elkaar zijn merk ik dat ze nooit meer tijd heeft, contact moet vaker van mijn kant komen. En dan horen dat ze wel met ex in de kroeg staat.
Mijn vriend en ik gaan pas een jaar samen dus ik wil me nog niet teveel in zijn vrienden groep mengen. Hij heeft ook gewoon recht op zijn eigen avond. Dat vind ik zo fijn aan hem, dat hij gewoon tijd maakt om echt iets voor zichzelf te doen aan zijn vrienden denkt en aan mij.
Hij werkt soms 100 uur per week, dus ik gun hem z'n eigen tijd.
Ik probeer zeker wel nieuwe contacten te leggen hoor, maar is niet altijd even makkelijk. Verhuis komende week naar een dorp waar ik niemand ken. Wel een leuke wijk met veel kinderen en mensen van mijn eigen leeftijd, dat moet dus wel goed komen.
Ik was in de vrienden groep juist altijd diegene die vaak iets met de groep organiseerde. Kookte soms voor 20 man, iedereen is welkom. Ben wat dat betreft heel gastvrij, bij mij kan veel.
Het punt is dat het altijd bij mij vandaan moet komen en niemand meer tijd heeft. Moet er wel ook bij zeggen dat het sinds de breuk met m'n ex ook wel stiller is geworden. Ergens vermoed ik dat hij dingen heeft zitten rond bazuinen die niet waar zijn. Hij is het afwachtende type, iemand die nooit initiatief neemt. Maar heb al een paar keer mee gemaakt dat er mensen uit de groep buh hem zitten, terwijl hij daar nooit zin in had.
Een paar maanden terug had ik een van de vrienden op bezoek op de wisseldag met de kinderen. Die kwamen thuis. Dat liep niet helemaal lekker nog, een van de dames had het er wat moeilijk mee. Dus op gegeven moment zei ik dat ie beter kon gaan, want hij maakte het alleen maar moeilijker. Nog ff kus, nog ff knuffel, nog een keer.. Weer contact zoeken met ander kind. Terwijl het er niet gezelliger op werd en ik hem nadat ie met middelvingers begon te strooien de deur uit heb gezet. Mijn bezoek zat intussen gewoon op de bank.
Enkele minuten later krijgt ie een berichtje. Sorry dat je dit mee moest maken, maar als ik niet eens normaal afscheid mag nemen van m'n kinderen..
En ik vermoed dat ik op deze slinkse slachtoffer manier een hoop goede vrienden ben kwijt geraakt.
Maar hoop dat ik straks in de nieuwe wijk weer nieuwe vrienden kan maken.
Je hebt nogal wat achter de rug het afgelopen jaar ( jaren...) En nu een verhuizing. Dat schud je leven en vrienden kring nogal op.
En ik zie ook vriendschappen veranderen, ik heb ook minder tijd op dit moment ( zieke ouders kinderen vragen veel aandacht op dit moment) er zijn drie vriendinnen met wie ik de draad zo weer oppak. De rest komt en gaat een beetje.
Ik ben het wel eens met miss1984. Ik zou investeren in persoonlijke ontwikkeling. Echt goed nagaan bij jezelf waar je warm voor loopt, wat je echt de moeite waard vindt. Voor de een is dat een wandelclub, de ander gaat naar tekenles, een natuur club, natuurvoeding, een christelijke alfacursus, klankschalen of weet ik het wat. En daar in investeren. Natuurlijk misschien krijg je leuke contacten in de buurt. Beter een goede buur dan een verre vriend nietwaar. Maar ik zou daar niet alleen op gokken eerlijk gezegd. Je hebt meer kans op gelijk gestemde zielen als je iets doet wat goed bij je past.
En tsja die vrienden die nu bij je man komen en niet meer bij jou? Ik heb soms het idee dat mensen sneller voor de underdog kiezen. En aangezien jij degene bent die de stekker er uit hebt getrokken en nu een nieuwe vriend hebt ( hoe begrijpelijk ook van jouw kant, het is geen waardeoordeel van mijn kant hoor) maar weet je ik snap dat dit pijn doet maar die kun je maar beter kwijt dan rijk zijn.
Sterkte
Leene schreef op 08-05-2022 om 23:39:
Je hebt nogal wat achter de rug het afgelopen jaar ( jaren...) En nu een verhuizing. Dat schud je leven en vrienden kring nogal op.
En ik zie ook vriendschappen veranderen, ik heb ook minder tijd op dit moment ( zieke ouders kinderen vragen veel aandacht op dit moment) er zijn drie vriendinnen met wie ik de draad zo weer oppak. De rest komt en gaat een beetje.
Ik ben het wel eens met miss1984. Ik zou investeren in persoonlijke ontwikkeling. Echt goed nagaan bij jezelf waar je warm voor loopt, wat je echt de moeite waard vindt. Voor de een is dat een wandelclub, de ander gaat naar tekenles, een natuur club, natuurvoeding, een christelijke alfacursus, klankschalen of weet ik het wat. En daar in investeren. Natuurlijk misschien krijg je leuke contacten in de buurt. Beter een goede buur dan een verre vriend nietwaar. Maar ik zou daar niet alleen op gokken eerlijk gezegd. Je hebt meer kans op gelijk gestemde zielen als je iets doet wat goed bij je past.
En tsja die vrienden die nu bij je man komen en niet meer bij jou? Ik heb soms het idee dat mensen sneller voor de underdog kiezen. En aangezien jij degene bent die de stekker er uit hebt getrokken en nu een nieuwe vriend hebt ( hoe begrijpelijk ook van jouw kant, het is geen waardeoordeel van mijn kant hoor) maar weet je ik snap dat dit pijn doet maar die kun je maar beter kwijt dan rijk zijn.
Sterkte
Ja ergens heb je wel gelijk.
Nu heb ik nooit heel veel echte vrienden gehad hoor. Denk dat ik al zo'n dik 20x verhuisd ben in m'n 40 jarig bestaan.
Die opties die je aan geeft daar zal ik niet snel wat mee doen, is echt niks voor mij😅
De vrienden die nu bij hem komen daar maak ik me niet druk om. Hij is absoluut niet sociaal, dus dat zal van korte duur zijn.
Ik red me op zich wel hoor, maar soms als ik echt alleen ben en niemand heeft tijd. Dan ben ik soms best eenzaam.
Bijtje82 schreef op 09-05-2022 om 07:29:
[..]
Ja ergens heb je wel gelijk.
Nu heb ik nooit heel veel echte vrienden gehad hoor. Denk dat ik al zo'n dik 20x verhuisd ben in m'n 40 jarig bestaan.
Die opties die je aan geeft daar zal ik niet snel wat mee doen, is echt niks voor mij😅
De vrienden die nu bij hem komen daar maak ik me niet druk om. Hij is absoluut niet sociaal, dus dat zal van korte duur zijn.
Ik red me op zich wel hoor, maar soms als ik echt alleen ben en niemand heeft tijd. Dan ben ik soms best eenzaam.
Het zijn maar opties hé 
Maar de beste vrienden die ik heb zijn via mijn opleiding ( zelfde interesses,.werk en levensovertuiging) of via kinderen ( maar dat is maar 1 moeder) of via kerk ( ook niet veel hechte vriendschappen maar wel 2 diepe vriendschappen).
Buren gaat goed maar geen diepe vriendschappen en die heb je echt nodig om eenzaamheid te bestrijden. Dus mijn advies is echt om eerst eens te kijken wat je zelf leuk en belangrijk vindt. In plaats van je te storten op contacten in de buurt ( ook belangrijk) maar niet als jij je weer de kartrekker wordt. Vinden anderen maar wat fijn is mijn ervaring. Maar als jij dan verhuisd of er iets anders is moet je maar afwachten of er iemand voor jou is.
Leene schreef op 09-05-2022 om 13:42:
[..]
Het zijn maar opties hé
Maar de beste vrienden die ik heb zijn via mijn opleiding ( zelfde interesses,.werk en levensovertuiging) of via kinderen ( maar dat is maar 1 moeder) of via kerk ( ook niet veel hechte vriendschappen maar wel 2 diepe vriendschappen).
Buren gaat goed maar geen diepe vriendschappen en die heb je echt nodig om eenzaamheid te bestrijden. Dus mijn advies is echt om eerst eens te kijken wat je zelf leuk en belangrijk vindt. In plaats van je te storten op contacten in de buurt ( ook belangrijk) maar niet als jij je weer de kartrekker wordt. Vinden anderen maar wat fijn is mijn ervaring. Maar als jij dan verhuisd of er iets anders is moet je maar afwachten of er iemand voor jou is.
Ja dat anderen het fijn vinden dat ze zelf geen initiatief hoeven te to en ben ik achter idd.
Kerk heb ik nog (weinig) mee te maken. Vriend gaat op zondag trouw 2x en ik luister online vaak mee. Ben van huis uit niet Christelijk opgevoed. Maar het geeft me ergens wel een soort van rust. Er is een man bij waar ik mijn aandacht moeilijk bij kan houden. Maar gelukkig heeft vriend en meer uit de gemeente dat zelfde gevoel.
Eerst maar eens rustig verhuizen en dan zie ik wel. Heb nu teveel aan mijn hoofd om. Ook nog eens nieuwe dingen te starten
Ik denk dat die vele verhuizingen, jonge kinderen, scheiding etc. wel een rol hebben gespeeld. Het gaat denk ik niet om het aantal vriendschappen maar om de diepte ervan.
Het kan ook dat van jullie vriendengroep mensen vooral bevriend waren met jouw man. Het is sowieso lastig om samen in een vriendengroep te zitten en dan uit elkaar te gaan.
Via je nieuwe vriend kun je ook weer nieuwe contacten op doen.
Zelf heb ik niet heel veel hechte vriendschappen maar wel veel sociale contacten en ik kan erg goed alleen zijn dus op zich vind ik het wel goed zo.
Via je kinderen of hobby's kun je ook wel contacten zoeken.
MamaE schreef op 09-05-2022 om 14:21:
Ik denk dat die vele verhuizingen, jonge kinderen, scheiding etc. wel een rol hebben gespeeld. Het gaat denk ik niet om het aantal vriendschappen maar om de diepte ervan.
Het kan ook dat van jullie vriendengroep mensen vooral bevriend waren met jouw man. Het is sowieso lastig om samen in een vriendengroep te zitten en dan uit elkaar te gaan.
Via je nieuwe vriend kun je ook weer nieuwe contacten op doen.
Zelf heb ik niet heel veel hechte vriendschappen maar wel veel sociale contacten en ik kan erg goed alleen zijn dus op zich vind ik het wel goed zo.
Via je kinderen of hobby's kun je ook wel contacten zoeken.
Dit is 100% zeker niet het geval. Het is ook niet zo dat die hele groep nu ineens de deur bij hem plat loopt.
Mettertijd zal ik vast ook wel omgang hebben met de vrienden van mijn vriend, maar wil me daar nog niet teveel in mengen. Vind ook gewoon dat hij zijn eigen tijd met vrienden moet kunnen hebben zonder mij, daar hecht ik zelf ook waarde aan.
Sinds zaterdag weer in de vrienden app groep toegevoegd na bezoek van vriendin. Of eigenlijk, wat er nog over is van de groep. We waren ooit met ruim 20 man, nu incl mezelf, zijn we met 9..
Maar goed, het begin is er. 😊
