Schoonmoeder
Van het thema schoonmoeder wordt iedereen nieuwsgierig, toch?
Ik heb een hele lieve schoonmoeder. Top mens, zeurt nooit dat we te weinig komen dus daar maken we lekker gebruik van.
We komen er dus niet al te vaak. Maar we zien ze genoeg!
Gisteren kwam ik om 15 uur thuis van een zware werkdag. Mijn twee oudste zonen waren ook net thuis, vol verhalen, hadden proefwerken gehad en terug gekregen. En mijn schoonmoeder zat aan tafel met de agenda. Dan kan ik mij. Tas nog niet neerzetten of vragen aan mijn kinderen hoe de dag was en ik moest de kalender er al bij pakken want ze wilde een eetafspraak plannen (kon pas eind mei, ai). Nu ga ik graag eten bij ze maar ik baal dan dat ik niet eens wat kan drinken en ze eist meteen de volle aandacht op. En ik weet bij mijn zonen dat het zo is dat ze net na school van alles vertellen en als ik later er naar vraag, dan is het moment voorbij en zeggen ze niets meer.
Daarom ben ik ook blij dat ik om 15 uur al thuis kan zijn. Zoon nummer drie kwam daarna binnen en ook hij werd genegeerd. Na een uur naar haar verhalen geluisterd te hebben over die en die met die en die ziekte, met alle details, kwam ik pas aan mezelf en de kids toe. En dat is iedere keer weer, ze praten, schoonvader ook, dwars door alle familiezaken heen. Negeren de kinderen en gaan op in hun verhaal over allerlei anderen die ik niet eens ken.
En ik, hoef alleen maar te luisteren en af en toe te knikken....
Geen vraag, maar even van me afschrijven.
Geen antwoord maar medeleven
Ken het probleem. Sterke en succes.
Misschien een kleine tip, zet je tas neer en mompel iets over hoge nood, kan je je een paar minuten terugtrkken op kamer 100 en even opladen voor wat komen gaat.
Accepteren of niet
Tja Threeboys, ofwel je accepteert dit, ofwel je zegt er wat van: "Ma, sorry maar dit is gezinstijd. De jongens moeten NU even hun verhaal kwijt, jij mag straks weer."
Als je niet duidelijk bent dat dit je stoort, zal het niet veranderen, zoveel is duidelijk.
maar als ik het goed begrijp
Heeft je schoonmoeder opgepast?
En hoe vaak is 'vaak genoeg" Dat is zeer subjectief en nog maar de vraag of zij er ook zo over denkt.
Heel lastig als je thuiskomt en er wordt op die manier direct van alles van je geeisd. Drie jongens is ook best druk natuurlijk, allemaal middelbare school leeftijd denk ik,....
Hoe zou je schoonmoeder de situatie zien? We proberen even vanaf de andere kant te kijken.
Als de situatie zo is, dat schoonmoeder heeft opgepast dan kan het best zijn dat je misschien ook best een beetje ondankbaar bent. Zo dat zij het zo ziet dat ze goed genoeg is om op te passen, maar "willen ze eens gewoon voor de gezelligheid dan hebben ze ineens geen tijd".
het zou kunnen helpen als je zelf initiatief nam om een afspraak met ze te maken om de gezelligheid. Want als zij zo met haar agenda zit, dan ga ik er wel een beetje vanuit dat daar ook een bepaalde ervaring van eerder bij komt kijken. Voelen ze zich misschien misbruikt?
Blegh
"Van het thema schoonmoeder wordt iedereen nieuwsgierig, toch?"
Nou nee, verkeerde aanname, dat onderwerp is echt hier al volkomen uitgekauwd. Sommigen hebben het echt slecht getroffen, behoor jij daartoe dan kun je voldoende tips vinden in het archief om beter met die situatie om te gaan. Maar jij hebt er een waar je "lekker gebruik van maakt" als gratis oppas. Dus dat zal wel loslopen.
Als je je kleine ergernissen even kwijt wilt, ga dan met een vriendin in de kroeg zitten en roddel er lekker op los, maar ga je schoonmoeder niet te kakken zetten op een internetforum. Bah,bah.
ook niet
'Van het thema schoonmoeder wordt iedereen nieuwsgierig, toch?'
nee, ik heb echt helemaal niks met dat onderwerp. Vooral niet omdat het meestal gaat om een eenzijdige klaagzang.
reden?
Waarom zat ze in jouw huis? Als ze je inderdaad een dienst heeft bewezen door op te passen, mag jij best wat interesse in haar al dan niet interessante verhalen tonen. Voor wat hoort wat nietwaar? Kwam ze ongevraagd langs, dan kan je zeggen dat het nu even tijd voor de jongens is om hun verhaal te doen.
als
Als iedereen het fatsoen heeft om elkaar uit te laten praten en naar elkaar te luisteren, komt toch gewoon iedereen aan de beurt met zijn of haar verhaal?
Je komt net uit je werk, snap best dat je dan even rust wilt. Maar die rust geven je kinderen toch ook niet als je naar hen moet luisteren?
Maar
Is het dan zo erg dat de jongens een keer niet hun verhaal kwijt kunnen? Als er iets bijzonders was dan komt het later wel en anders was het blijkbaar niet echt belangrijk.
Ik kan me voorstellen dat je de onderwerpen waar je schoonmoeder over spreekt niet echt interessant vind maar dat hoort er blijkbaar gewoon bij.
Eind mei is trouwens ook wel heel laat voor een eetafspraak. Ik kan me voorstellen dat ze die afspraak gelijk wil vastleggen want jullie zijn blijkbaar zo druk dat het moeilijk is om tijd vrij te maken voor jullie ouders. Dus als ze niet die afspraak regelt dan komt het er blijkbaar niet vlug van/
Oei
Ik heb een hele lieve schoonmoeder. Top mens, zeurt nooit dat we te weinig komen dus daar maken we lekker gebruik van.
We komen er dus niet al te vaak. Maar we zien ze genoeg!
Dit stukje tekst komt op mij heel onsympathiek over..... 
misschien denkt schoonmoeder wel....
....laat ik die afspraak meteen maar inplannen want straks is Threeboys weer zo druk met haar jongens en kom ik er niet meer tussen. Oooo wacht ff, dat was natuurlijk precies de bedoeling van Threeboys, want "we" zien ze het liefst te weinig (en daar zeurt ze gelukkig nooit over.)
Threeboys heeft drie zonen....wie weet wat voor schoondochters zij later krijgt. Ik zou zeggen what goes around, comes around: karma is a bitch.
Inderdaad Theeleut,
Vooral de woorden ' daar maken we lekker gebruik van', Grrr.
Maar het is natuurlijk ook niet nodig om kinderen, die thuis komen, te negeren. Nu kan TS dat ook anders aanpakken/ organiseren want het is haar huis.
nou Threeboys
vertel eens, hoe zit het.
Past ze op bij jullie thuis?
(Ik moest trouwens wel even grinniken dat je om drie uur 'na een zware werkdag' thuis komt. Hoe laat was je begonnen? De meeste mensen hebben de werkdag er op dat moment nog lang niet op zitten. Jij boft, want je reist voor de files uit. Maar ik begrijp dat jij graag aandacht wilt op dat moment van thuiskomst 
Pak het inderdaad zo aan als Pandora zei. Want ik herken wel wat je schrijft, als je puberkinderen niet meteen kunnen 'luchten' wat er is, dan hoeft het later niet meer (hoe is dat bij ouders die pas veel later thuiskomen? Wanneer praten die bij?)
Hoi
Even voor de duidelijkheid, ze was niet aan het oppassen. Mijn zonen komen allen rond drie uur thuis en ik ook maar was wat later.
Ze hoeven bijna nooit op te passen. Deden ze ook niet toen ze klein waren want ze wilden niet vast gepind worden. Wat natuurlijk prima is want kinderoppas is ons eigen probleem en zo zien we het ook.
Ook zie ik mijn schoonouders iedere week wel een keer. We zien ze dus genoeg en ze krijgen genoeg aandacht.
Wat mijn schoonmoeder graag wilde was een datum zodat mijn schoonbroer en schoonzus ook konden komen.
Afijn, ik wilde enkel even mijn hart luchten omdat ze de aandacht direct opeiste en waardoor ik me gedwongen voelde mezelf en mijn kids geen aandacht te geven. Daar ben ik natuurlijk zelf bij.
En het verhaal
Komt idd niet zo sympathiek over. Dus dat mogen jullie denken. Er was sprake van ergernis en toen was ik even niet reëel.
En bromvlieg, dit ging niet over mijn werk.
Theeboys
Is prima joh. Kan heel ergerlijk zijn op zo'n moment en dan is het ook wel even fijn om je te uiten op een forum. Doe ik ook 
Maakt niet uit of je wel of niet sympathiek overkomt, zo voel hij het en dat mag.
Ik heb me hier afgelopen week ook lopen ergeren met verjaardag van kind(achteraf dan want ik had het niet eens gezien, maar man wel gelukkig).
Schoonmoeder weet dat kind een nieuwe kamer heeft….al een aantal maanden, maar om nou even te gaan kijken, nou….niet dus. Zelfs toen mijn moeder het duidelijk vroeg waar mijn schoonmoeder bij stond of schoonmoeder de kamer al had gezien, kwam er geen reactie van schoonmoeder. Ze wilde niet kijken! Mijn moeder was er achteraf zeer verbaasd over, maar ja..ze kon wel zien hoe schoonmoeder dus kan reageren.
Verder heeft schoonmoeder de onhebbelijke gewoonte om met de verjaardag van het enge kind, het andere kind (niet jarig) geld te geven. Man heeft zijn moeder er de vorige keer al op gewezen dat het andere kind NIET jarig is en moet leren dat hij geen geld/cadeautjes krijgt als de ander wel jarig is.
Ik denk dat het een soort van compensatie is voor het nooit wat doen met de kleinkinderen; nooit langskomen voor de kleinkinderen. Maar op deze manier geef je gewoon een verkeerd signaal af.
Ze doet dat dan ook nog een stiekeme manier zodat wij het als ouders niet zien. Nu heeft ze het de laatste keer wel gezegd tegen man….
Vorige keer liet kind het briefje slingeren en vond ik het tussen boekjes en tekenspullen. Ik dacht dat het van mij was. Paniek in huis omdat kind beweerde dat hij het van oma had gekregen en wij wisten als ouders van niets. Man bellen naar zijn moeder….."Ja, ik heb een kleinigheidje gegeven". Noem €10 maar een kleinigheidje voor een kind van 8!!
Kinderen gaan er nu al vanuit dat ze geld krijgen zodra ze schoonouders zien (verder doen ze nooit wat met de kinderen en komen ze ook nooit langs). Als dit een compensatie is voor het niet bezoeken van de kleinkinderen, vind ik dat een hele slechte actie die wij niet goedkeuren.
Besteed eens wat tijd an je kleinkinderen, doe er eens wat mee in plaats van geld toe te stoppen als zoethoudertje. Ze vinden ze er echt niet leuker door. Stom mens.
'De' schoonmoeder
Mijn moeder begreep haar schoonmoeder niet en bovendien wond ze zich daarover op. Voor mij als een soort tegenhanger van haar vader die nog veel exentrieker was maar je eigen ouders moet je blijkbaar beschermen.
Nu heb ik een dingetje gehad met mijn eigen moeder, ik ging namelijk samenwonen als eerste in de familie en dat gaf nogal wat commotie. Het is uiteindelijk besproken met bemiddeling door onze dominee.
We zaten met een groep familieleden wat herinneringen op te halen en het kwam op de verhalen rondom 'schoonmoeder'.
Een dochter zat zich op te winden want ze vond juist dat ze zo'n lieve moeder had gehad. En dat was ook zo. Ik vond haar ook lief maar wel wat bijzonder.
En als klap op de vuurpijl vertelde ze dat mijn moeder mij had vergeleken met haar 'schoonmoeder'. Ik was net als haar schoonmoeder, we gingen gewoon altijd onze eigen gang.
Pfoeeh, om dat na 50 jaar nog eens te horen. Dan moet ze wel erg boos op mij zijn geweest.
Hahaha!
AnneJ, van een afstandje is dit echt hilarisch! Wat lopen er toch een rare mensen rond!
Nou Niki
Mijn moeder was ook erg lief hoor!
Gelukkig wel!
Raar en lief gaan gelukkig prima samen. Wat zou mijn leven saai zijn zonder rare mensen.
Ja klopt
Raar en lief gaat samen hier. En nooit een saai leven.
Threeboys
Ik begrijp dat jouw schoonmoeder zonder overleg bij juliie thuis zat met agenda voor het maken van een afspraak. En dat het jou slecht uitkwam vanwege werkdag/enthousiaste kinderen die wat willen vertellen en dat daarna niet meer doen. Volgens mij is er maar een oplossing. Vraag aan je man of hij met zijn moeder kan afspreken dat ze voortaan komt als hij thuiskomt van werk. Dan is het niet langer jouw probleem.
(en wat ot)
Stel dat dit forum over tig jaar nog bestaat. Dan ben ik zo benieuwd wie van ons als nare schoonmoeder hier besproken gaat worden.
jezelf
De eigenlijke ergernis gaat zoals altijd bij dit soort dingen over jezelf, dat jij niet met je vuist op tafel sloeg en duidelijk zei: even wachten, eerst wil ik zitten en wat drinken.
Ultiem schoonmoeder overzichtsartikel in Trouw
Van emeritus hoogleraar Mineke Schipper. Zeker zelf 'schoonmoeder' geworden.
"Adam en Eva hadden geluk:
zij hadden geen schoonmoeder"
"In alle werelddelen worden schoonmoeders dan ook geregeld dood gewenst: ze horen onder de groene zoden (Duits) of in de aarde thuis, net als maïs en bonen (Catalaans, Portugees en Spaans), net als cassave (Antigua). Of, in een even poëtische als treurige Perzische vergelijking: 'De laatste adem van de schoonmoeder klinkt schoner dan het lied van de nachtegaal'."
En eigenlijk komt het neer op je eigen angst voor vreemdelingen, vreemde nieuwe elementen in je familie.
prachtig verhaal
in Trouw, dat laat me opgelucht ademhalen dat het niks raars is als ik soms even moet slikken bij dingen die 'anderen' dan mijn eigen vlees en bloed zeggen of doen.
Het is niks bijzonders, het is zeer gewoon en het komt overal ter wereld voor. Hoera.
Vervolgens me ervoor inzetten steeds te beseffen dat die 'anderen' door hun eigen ouders net zo geliefd worden als ik van mijn kinderen houd. Liefde en genegenheid kunnen groeien, gelukkig wel! Je open stellen voor anderen en zien dat jouw gelijk niet perse hun geluk betekent, het loont de moeite.
Nou nou nou
Of, in een even poëtische als treurige Perzische vergelijking: 'De laatste adem van de schoonmoeder klinkt schoner dan het lied van de nachtegaal'."
Poehee, das wel heel straf gezegd.
Tot nu toe
Twee van de vier hebben al een min of meer bestendige relatie. Het is in het begin misscien even onwennig, maar tot nu toe vind ik het vooral een toevoeging. Gezinsuitbreiding zonder zelf te hoeven baren. Mijn eigen ouders zijn jong overleden, dat maakt het misschien extra bijzonder om te zien hoe mijn kinderen door anderen geliefd worden.
Als ik maar zie dat ze het beste met mijn kroost voor hebben, ben ik niet zo kritisch.
Niet zo'n schoonmoeder als de mijne
Ik hoop echt voor mijn kinderen dat ze niet een kopie van mijn schoonmoeder treffen als schoonmoeder. Ook een beetje voor mezelf.
Tijdens de laatste verjaardag hier thuis zat schoonmoeder mij af te katten waar mijn ouders bij waren. Alleen kan ik haar wel handelen, op tijd koffie geven en verder niet te veel aandacht aan geven maar als ze dan gaat zitten drammen dat ik niet beleefd ben waar mijn ouders bijzitten vindt ik het zo genant worden. Ik ben, zoals mij is geleerd, aardig vriendelijk en beleefd maar niet overdreven beleefd. Zo ben ik niet opgevoed en dan gaat schoonmoeder dat corrigeren zelfs als ik tegen mijn eigen ouders praat.
Voor mijn ouders heel moeilijk om mee te maken. Als ik dan hyperbeleefd aan mijn schoonmoeder vraag of ze soep wil dan zie ik mijn moeder kijken en denken: Kind doe normaal, zo heb ik je toch niet opgevoed!
de schoonmoeder uit de trouw
Het allermooist van het artikel uit de Trouw vind ik de alinea waarin staat dat het logisch is dat een moeder haar kind moeilijk kan loslaten. Zij gaat een enorm sterke band aan door zwangerschap en geboorte en, nu komt het, tot 27 jaar later kunnen er nog restcellen van de foetus in de baarmoeder worden aangetroffen. 27 jaar! Waarop ik zoon hoorde zuchten: oke, nog 8 jaar te gaan dus..
Pubergrap.
Kenfan
' Mijn eigen ouders zijn jong overleden, dat maakt het misschien extra bijzonder om te zien hoe mijn kinderen door anderen geliefd worden.'
Mooi dat iemand iets onder woorden kan brengen wat mij tot nu toe niet lukte. Zo zie ik het ook maar dan ook nog met gevoelens van verbazing over hoe passend het dekseltje is op 'mijn potje' 
