Scheldende man

Tja

Ik denk dat je het antwoord al weet. De rek is eruit en hij behandeld je als voetveeg. Zolang jij je laat uitschelden zal hij dat blijven doen

Huh?

Ben je getrouwd met een klein kind, ofzo? Je kan met je man toch gewoon grotemensenafspraken maken? Maar blijkbaar respecteert hij jouw mening, en het welzijn van de kinderen, niet genoeg om zich daaraan te houden. Door het te laten afkopen accepteer je bovendien je zijn slechte gedrag...

Een man die mij trut, hoer en heks noemt zou ik trouwens helemaal niet in mijn huis hoeven. Denk je dat hij -afgezien van z'n grove taal - verder wel een goed voorbeeld is voor hoe je respectvol met iemand omgaat?

stuur 'm op cursus

laat 'm zien dat hij het meent en stuur 'm op cursus anger management; meditatie en yoga is ook een manier. Of laat 'm beloven dat hij voor elk scheldwoord een dag wegblijft.
gr Angela

Hmm

Dank voor de feedback.. Ik heb man meteen geconfronteerd met jullie tips.. Hij vindt dat ik het op mezelf afroep. Dat ik op een bepaalde toon / harde stem praat en hij vindt dat het dus rechtvaardig om zich dan te laten gaan. Ik zeg dat dat geen normale manieren zijn.. Nou ja ect. Man heeft een vader die inderdaad zijn moeder ook voor vanalles uitmaakt. Het gekke is dit zijn allemaal gestudeerde mensen uit goede families, blijkbaar is dat geen garantie voor ' normaal ' gedrag. Ik ga hem wel een cursus anger managent aanbieden. Heb er alleen een hard hoofd in, zit zo in zijn systeem om te schelden. Trouwens drinken ook, net als zijn vader

ach, nee toch?

Jij doet echt niets om uitgescholden te worden. Je kijkt echt niet verkeerd en je praat ook niet net iets te hard. Je man weet gewoon niet hoe hij met zijn woede of frustratie moet om gaan. En voor je weet leert hij jullie kinderen dat dit de manier is om tegen een vrouw te praten.

Ik zou hem na iedere scheldpartij een nacht wegsturen. Zo wordt er niet meer tegen je gesproken.

Vorm van onmacht

Mijn ex had er ook een handje van. Hevige woedeaanvallen, waarin ik voor vreselijke ziektes in combinatie met het woord 'wijf' werd uitgemaakt. Als hij dan gekalmeerd was, dacht hij zichzelf vrij te pleiten door te beweren dat hij zijn woede over zijn moeder/opvoeding (of wie er dan maar ook de schuld kreeg) op mij afreageerde... En ja, ik heb ook gouden sieraden gehad. Waar ik overigens niet om vroeg. Heb ze nu allemaal verkocht, trouwens.. kon ze niet meer zien..

Nu had ex wel meer problemen dan alleen woedebeheersing. Hoop voor jou dat bij jouw man wel alleen het geval is, dan is er hopelijk nog niets aan te doen. Naar mijn mening moet je als partners, of in een gezin, altijd het respect naar elkaar houden. Schelden is een vorm van onmacht, net als slaan. Je hoeft dit echt niet te accepteren!

p.s. mijn zoons hebben het gedrag gelukkig niet over genomen; ze hebben nog nooit een lelijk woord tegen met gezegd. Respect, he.. Ik overigens ook nooit tegen hen. Vind ik niet nodig. Ook niet tegen mijn huidige partner en hij niet tegen mij.

alternatief

Een van de kinderen die ik ken kon ook zo hardgrondig vloeken en schelden. Ik vroeg hem waarom hij dat deed.
Nou, anders wisten mensen niet dat hij boos was.
Ik heb hem uitgelegd dat hij ook kon nadenken wat een beschaafdere manier was om te laten merken dat je boos bent zonder mensen of goden te beledigen want dat is onbeschaafd en moeilijk in de omgang met mensen. Het levert je geen punten van positieve waardering op. En mensen zijn minder bereid om iets van je aan te nemen, te geloven, of iets voor je te doen.
Een zelfbedacht eufemisme is het beste. Maar je kunt ook op hoge toon zeggen: krijg nou een kunstgebit met gouden tanden! Dan weet iedereen dat er volgens jou iets niet deugt.
Maar goed, schelden is niet mijn fort.

overigens

Ik vroeg dochter wat zij deed om te laten merken dat ze boos is.
Dochter meldt echter dat ze er totaal geen behoefte aan heeft om te laten merken dat ze boos is. Op school tarten klasgenoten elkaar om te zien wanneer zij of anderen hun boosheid laten zien en de sport is dan om juist niet te laten merken dat je boos wordt.
Dochter zegt dan: stop daarmee want anders ga ik weg.

Kinderen opvoeden

Het is aan jou om je kinderen op te voeden en te leren dat ze niet mogen schelden. Door het ze te verbieden natuurlijk en ook door ze te leren hoe ze hun frustratie wel kunnen uiten (waarin je natuurlijk zelf het goede voorbeeld geeft!). En eventueel belonen of straffen als je dat een goede manier lijkt.
Je man is niet jouw zaak in die zin dat je hem niet kunt opvoeden (veranderen) en dat je dat ook niet moet willen. Jij bepaalt wat jouw grenzen zijn en welke consequenties er zijn als hij die overschrijdt. Als jij het krijgen van een ring een goede compensatie vindt, dan is dat aan jou. Als je denkt dat je het hem daarmee kunt afleren denk ik dat je dat verkeerd ziet.
Je kunt richting je man ervoor kiezen om er een soort 'grap' met de kinderen van te maken. Daarmee leer je ook aan je kinderen dat het belachelijk is hoe hij zich gedraagt en het klaart enorm de lucht: oh, er zit iets tegen. Laten we eens even zien hoe lang het duurt voordat hij gaat vloeken. Of tellen hoe vaak hij een bepaald scheldwoord gebruikt in een week.

allemaal een pot

Ik zou ook bijna de neiging hebben om je man voor elk scheldwoord een euro in een pot te laten stoppen, net als de kinderen en daar dan voor de kinderen iets leuks mee te doen. Maar eigenlijk kan dat niet, je man opvoeden. Meer als grap, jullie 'werken' allemaal ergens aan. Als jij een nare toon hebt, is dat natuurlijk geen reden voor hem om je uit te schelden, maar ook wel iets voor jou om aan te werken. Dan kan jij ook een euro in een pot doen. En zo kunnen jullie op een gegeven moment naar de efteling oid en is het een familie 'grap'.
Je man zou natuurlijk een andere manier moeten zien te vinden om zijn onvrede te uiten, maar dat is lastig als hij dit niet van huis uit heeft meegekregen. Het is natuurlijk iets dat al heel lang speelt. Maar ik lees al dat hij jou ter compensatie cadeautjes geeft, dus hij is wel in voor verandering. Blijf er dus over met hem in gesprek en blijf herhalen dat hij jou kwetst. Laat hem maar dokken

Voorbeeld

Is dit een voorbeeld voor de kinderen, een man die hun moeder uitscheldt voor trut en hoer, dit vervolgens goedpraat omdat moeder dit zou verdienen (?!?) plus ook nog eens een slok (teveel?) lust, en als klap op de vuurpijn een moeder die dit blijkbaar zo lang heeft getolereerd dat haar poging om dat te stoppen zo ongeveer wordt weggehoond door haar man?

Ik vind van niet. Jouw kinderen hebben inmiddels geleerd dat ze hun moeder en later hun partner naar behoeven mogen uitschelden met heel beledigende woorden.

Een posting verder vertel je tussen neus en lippen door dat er ook sprake is van drank. Wat voor fijne trekjes heeft je man nog meer die hij al die jaren heeft rechtgepraat en jij al die jaren (al dan niet door intimidatie) hebt getolereerd?

Excusez moi?

Waarom accepteer je dit? En waarom laat je je zijn wangedrag in de schoenen schuiven met een kul verhaal dat je het over jezelf afroept? Hij heeft blijkbaar een verhaal over zijn ouders maar waarom laat jij dit gebeuren? Ik neem aan dat hij niet van de op de andere dag is gaan schelden en drinken?
Maar enfin, er zijn kinderen in het spel dus biezen pakken is misschien een brug te ver (vooralsnog), mijn advies: doodzwijgen. Bij elk onacceptabel woord één dag stilte van jou naar hem. Of anders kun je misschien ergens met de kinderen logeren? Dan kun je bij de volgende keer schelden mooi de deur achter je dicht trekken en de lijn heel duidelijk trekken.
Ik krijg nl uit je post het donkerbruine vermoeden dat het tijd wordt dat jij wat steviger gaat doen naar hem (vergeef me als ik het mis heb)

Klopt

Ik kom zelf uit een familie waar veel werd geruzied en lang heb ik gedacht dat het wel meeviel en dat het er nou eenmaal bij hoort. Er is inderdaad al erg lang sprake van wangedrag van mijn man. Erg moeilijk vind ik het. Ik heb al meerdere keren echt mijn grens aangegeven door inderdaad weg te gaan en te eisen dat we in ieder geval geen geruzie hebben waar de kinderen bij zijn. Dat lukt voor een tijdje maar gaat toch steeds weer mis. Mijn man heeft zeker een drank probleem, hij heeft geen rem als hij eenmaal drinkt. Erg lastig, ik heb t nu voor elkaar dat hij een paar dagen vd week de alcohol laat staan. Maar drank heeft er zeker mee te maken en ook zijn baan. Ik zit inmiddels al meer dan 10 jaar soort van op de wip, wat moet ik er nou mee. Ik kan niet zo over me heen laten lopen. We hebben beide ouders die nog bij elkaar zijn na veel jaar van ruzie en gedoe waardoor we allebei waarschijnlijk soort van gewend zijn aan toestanden. Ik kan het niet echt meer goed aan, uitgescholden worden en tegelijkertjjd aan de kinderen uit te leggen dat dat echt niet kan. We hebben inderdaad al langer een vloeken pot voor de ouders en voor de kinderen.
Ik heb zeker wat aan jullie tips, ook die aanpak met humor ga ik zeker proberen.

ga weg bij hem, met en voor je kinderen

zodat zij een beter voorbeeld krijgen en er niet een volgende generatie hetzelfde gaat doen/accepteren.
gr Angela

Waarom blijf je?

Zie titel van de posting.

Schelden is al erg genoeg, maar ook nog een drankprobleem. Tjee - daar moet wel heeeel veel positiefs tegenover staan....

Doorbreek de spiraal

En ga bij hem weg. Begin vandaag je plan te maken en bereid je vertrek stap voor stap voor: inkomen, huisvesting, hulp van vrienden en familie, ga het regelen en wel nu. Je hebt maar één leven en dat is dit. Wat jij beschrijft is geen gezonde situatie voor jou en je kinderen- voor je man ook niet trouwens. Een paar dagen de drank laten staan als hij geen rem heeft is niet genoeg, hij zou helemaal niet moeten drinken als hij geen maat kan houden.
Ik vind het schelden wat je beschrijft, de drank en blijkbaar ook gebrek aan zelfbeheersing als het om ruziën waar de kinderen bij zijn echt genoeg ingrediënten om te zeggen: stop, tot hier en niet verder. Voor je kinderen en voor jezelf.

ultimatum

Aangezien je aangeeft dat zijn slechte,gedrag en gescheld samenhangt met te veel drank (is dat echt zo?), ou je,hem een ultimatum kunnen stellen: jij zoekt binnen 2 weken hulp voor zijn drankmisbruik, anders is het einde oefening.

Wellicht wel "makkelijker" om hem dat ultimatum te stellen ala je je plan B (weggaan/scheiden) voorbereid hebt.

Overigens moet je daar natuurlijk wel eerst aan toe zijn.

Maar de vraag is dus: waarom blijf je nog bij hem?

Twijfel

Ik twijfel daar inderdaad al erg lang over. Kon ik maar om een hoekje kijken hoe m'n leven er na een scheiding uit ziet. Momenteel kan ik me daar echt geen voorstelling van maken, zit zo vast aan m'n leven hier. Weet echt niet of ik zoiets kan. Vroeger wel, maar nu juist omdat de kinderen wat groter zijn wil ik ze een vast thuis geven en als ik kijk naar veel gescheiden ouders om me heen is dat ook niet top. Nu is het inderdaad zo dat ik veel pik en veel laat gebeuren, maar ik ben er altijd voor ze en als we uit elkaar zijn kan dat niet.
Het ergste is dat ik de gene ben die die knoop moet doorhakken, hij vind het wel best zo denk ik. Heb al vaker geprobeerd iets aan t drank probleem te doen, lukt niet. Ook z'n vader drinkt teveel en die houden elkaar zo de hand boven t hoofd. Zijn moeder komt hier klagen over vader scheld partijen en teveel drank maar nooit gebeurd er wat. Het lijkt wel of ze t allemaal wel goed vinden zo, doen er niets mee. Het stomme is dat de rest vd familie wel prima op orde is (denk ik) en ik heb net de rotte appel gekozen..
Ik denk dat ik in ieder geval met iemand ga praten, psycholoog of coach? Jullie hebben me zeker geholpen, eye opener dat dit echt zo niet verder kan voor mezelf maar zeker ook voor de kinderen.

Ik zou eerst het schelden aanpakken

maar dan ook heel goed. Niet meer accepteren. Gelijk een tijdelijke voorziening aanvragen als het toch doorgaat zodat hij uit huis moet (niet zelf weg gaan). Dan moet het duidelijke worden dat je gaat scheiden als zijn gedrag niet verandert.
Als dat niet lukt, weet je dat je aan het alcoholprobleem ook niet hoeft te beginnen. Stoppen dus met de relatie.
Als dat wel lukt, ga je voor de volgende stop: het alcoholprobleem.
Gelijktijdig aanpakken lijkt me kansloos.

En toch...

....niet dat het eigen schuld dikke bult is, maar uit een dingetje merk ik wel een (mogelijk) stukje actie-interactie op.

Je schrijft dat hij zegt dat je verkeerd praat en verkeerd kijkt. Dit kan een excuus zijn, maar het kan ook een manier van handelen zijn waar hij allergisch voor is (geworden). Voor mijzelf sprekend, als ik op een bepaalde manier word benaderd dan gaat het bij mij ook mis. Dan raak ik totaal overstuur. En als zeggen dat ik een dergelijke benadering niet trek niet helpt, dan kan het gebeuren dat ik iemand fors aanpak om maar mijn grens (en daarmee mijn eigen toestand, want het heeft veel invloed) te bewaken.

Ik denk dus dat je heel goed moet kijken of het inderdaad slechts een excuus is of dat je echt iets doet wat hem triggert. Het kan iets kleins lijken, maar iemand kan door een bepaalde ervaring daar echt van aangedaan zijn. Ik denk dat je echt eens op een rijtje zou moeten zetten: wanneer gebeurt dit nu. Wat heb ik dan gedaan? Als je hem dan bv steeds zelf vijandig benaderd hebt, dan heb je zelf ook iets om aan te werken. Of als je bv steeds met je ogen gedraaid hebt. Als er geen pijl op te trekken is en het iedere keer wat anders is, dan weet je tamelijk zeker dat het slechts een excuus is.

Sterkte

FF zo (ot)

Waarom post je als 'FF zo' terwijl je helemaal niets gevoeligs te melden hebt? Een grap? FF zo gebruiken gewone posters als ze even anoniem willen zijn. Als we allemaal altijd als FF zo gaan posten schiet het z'n doel wel een beetje voorbij, vind je niet?

niet weggaan

Hij heeft nl wel zelfinzicht en is in staat een paar dagen de drank te laten staan, dat is echt heel bijzonder. Hij wil wel dingen veranderen.
Zo hier op het forum staat het vaak heel zwart wit, ik denk niet dat wij hier over kunnen oordelen. Dit speelt al heel lang, hij dronk vast al toen jullie trouwden en toen vond je het blijkbaar geen probleem.
Jullie lijken vast te zitten in een patroon (hij vooral) en daaraan valt te werken, nl aan jullie communicatie. Los daarvan kan je ook voor jezelf een peut vinden als je dat prettig vindt, om wat beter voor jezelf op te komen. Maar het belangrijkste is om aan jullie communicatie samen te gaan werken met een derde persoon.

Alleen scheiden als de liefde volledig over is

Er wordt in dit draadje (wederom) nogal makkelijk geopperd dat je niet langer met je man door moet gaan, maar dat is, lijkt mij, het laatste wat overblijft.

Dat een man in zijn woede een keer 'trut' zegt vind ik tot daar aan toe. Ik heb ook wel eens met lichaamsdelen gegooid in een boze bui. Maar 'hoer' slaat werkelijk nérgens op en is zo onnodig beledigend. (Tenzij er iets heeft plaatsgevonden waardoor hij dit meent te kunnen zeggen?)

Mijn man gaat ook nogal snel tekeer als dingen niet gaan zoals hij wil, maar dat is altijd tegen die dingen gericht en niet tegen mij. Dan is het gvd en verd.... en het gaat eigenlijk nergens over. Als we erover praten geeft hij aan dat dat zijn manier is om zijn frustratie te uiten, of boosheid of wat dan ook. Daar waar ik misschien snel in tranen ben, uit hij zich met krachttermen. Ik heb dit altijd opgepakt als een probleem van 'pappa' wat ik van de kinderen niet wilde horen en waarvan ze ook zagen dat ik er een punt van maakte tegenover mijn man. Mijn jongste dochter zegt wel eens 'Jezus' als ze ergens geërgerd over is. Het is niet mijn stijl, maar ik vind het eindresultaat hiermee nog heel behoorlijk. Voor zover ik weet zit grof taalgebruik ook niet in de oudste dochter. Slecht voorbeeld doet dus niet altijd slecht volgen.

Dat je jezelf laat 'afkopen' met dure dingen vind ik niet zo'n goede zet, eerlijk gezegd. Even de knip opentrekken en het vrouwtje is weer gekalmeerd.... Je láát je daardoor behandelen als een hoer. Dit komt er misschien een beetje bot uit, maar hoe moet je het anders zien? Zolang hij maar dik betaald, mag hij misbruik maken van de situatie. Niet meer doen! Hij moet inzien dat zijn gedrag niet door de beugel kan en dit geen gedrag is wat bij gelukkig getrouwde mensen hoort.

Schelden

We hadden hier eerder een discussie waarin een aantal dames beweerden dat schelden net zo erg is als mishandelen. Niet dus, als de OP was mishandeld zou ik het ondenkbaar vinden dat ze zou blijven. Nu ze uitgescholden wordt is dat toch wel degelijk een heel andere zaak. Dit is blijkbaar de cultuur van de relatie. En als zij het acceptabel vind (zij het met moeite) wie zijn wij dan om te zeggen dat ze weg moet? Wel de moeite waard om er wat aan proberen te doen, want het is een slecht voorbeeld voor de kinderen. Niet iedere toekomstige partner zal zulk gedrag pikken. En alcoholmisbruik is natuurlijk helemaal link, daar kan allerlei ellende uit voortkomen. Dat moeten jullie echt indammen.

Lastig

Het is niet zo makkelijk uit te leggen, na zo lang samen zijn en de kinderen erbij is er vanalles veranderd in onze relatie. Toen ik hem ontmoette had hij inderdaad al slecht drink gedrag. Het is met de jaren erger geworden. Doordat hij inderdaad inziet dat t niet goed is heb ik hem steeds voordeel vd twijfel gegegeven. Ik hou nog steeds van hem alleen gaat hij berg afwaarts. Hij merkt t met z'n werk en zit in een neergaande spiraal waardoor hij weer meer drinkt. Ik denk dat hij vaak zijn frustraties moet afreageren en dan ben ik degene die het dichtst id buurt is. Juist als ik op mijn strepen sta krijg ik de wind van voren en krijg ik de hele riedel, hoer is een kracht term, ben dat niet. Ik voel inderdaad dat het afkopen van zijn scheldkanonades niet goed is.. Maar niets blijkt echt te helpen en op deze manier krijg ik er in ieder geval iets voor terug. Maar we zitten op een slecht pad zo en dat moet stoppen. Ik herken veel van hem in een van mijn kinderen, daardoor weet ik ook dat er veel in zijn karakter zit.

Blijf 'zeuren'

Het is niet het meest ideale middel om aandacht van je man op te eisen, maar blijf erover doorgaan tot het doordringt. Dat zal tijd kosten. Hou hem voor wat het met jullie kinderen doet. Laat weten dat je van hem houdt, maar dat daar wel grenzen aan zitten.

Eigen houding

War is jouw eigen houding hierin?
Laat je het (verdrietig) over je heenkomen, zodat je een makkelijke prooi bent? Of geef je hem vol van vet terug en ga je er dagen over door totdat het zijn neus uitkomt? Misschien dat in jouw eigen reactie hierop nog iets te veranderen valt?

Verschillend

Dat is een goede vraag, ik denk dat dat afhangt van de situatie. Als de kinderen er bij zijn probeer ik kalm te blijven en hem te wijzen op onze afspraken ( niet schelden/ vloeken waar ze bij zijn) en kom ik er later op terug. Soms kan ik me niet inhouden en word ik boos en stel ik meteen een ultimatum ( excuses aanbieden/ geld in de vloeken pot en dus als het echt erg is zoiets als armband/ uit eten ect) We praten eigenlijk niet echt meer omdat dit uitmond in ruzie. Ik heb ook geen zin meer in het sexuele zeg maar. Zeg ook tegen hem dat een alcohol lucht niet heel aantrekkelijk is. Nou ja ik ben er inmiddels wel uit dat ik hulp hierbij moet hebben wil ik het kunnen veranderen. Ik merk dat mijn energie op raakt en dat is misschien ook voor hem niet aantrekkelijk en zo houden we het zelf instand samen.

Emine en CaroAdam

Huilen en vol gas ertegenaan kan ook, zolang de boodschap maar serieus genomen wordt.

CaroAdam, mijn man heeft ook flink gedronken. Hij is er nu tien jaar vanaf en is daar zelf erg trots op. Hij wil nu ook niets meer drinken uit principe. Hij kan nu zeggen dat hij al tien jaar geen druppel heeft aangeraakt en wil niet opnieuw beginnen met tellen. Dat hij gestopt is, kwam niet van de ene op de andere dag, maar na maanden, misschien wel jaren soebatten over zijn drinkgedrag. Ik vond dat hij de titel alcoholist 'verdiende', daar was hij zelf tot op het laatst nog niet zo van overtuigd en ik merk dat hij daar nog steeds niet helemaal aan wil, omdat hij zelf kon bepalen of hij wilde drinken of niet. Naar zijn idee ben je alleen alcoholist als de drank je de baas is geworden, maar zo zie ik dat niet. Als je élke dag een bepaalde hoeveelheid drank inneemt, of je daar nu voor kiest of het echt nodig hebt, dan ben je alcoholist. Hij is er ook een paar keer door tegen de vlakte gegaan. Ik had het niet meer van schrik. Hij had heel erg verkeerd terecht kunnen komen (in de badkamer bijvoorbeeld). Dat is een keerpunt geweest. Dat dát niet gezond was, kon hij niet ontkennen. Alcohol had overigens geen negatief effect op mijn man in de zin van agressie oid.

Als jouw man veel drinkt, maar de ernst er niet van inziet, heb je helaas een lange adem nodig. Als het met de liefde nog goed genoeg zit, moet je dat er voor over hebben. Of je daar hulp bij nodig hebt, kun je zelf het beste inschatten. Of je man die hulp zal aanvaarden is een ander verhaal en of zijn liefde groot genoeg is om zijn gedrag voor jou te veranderen ook. Misschien moet je eens met die vraag naar je man gaan. Huilen uit boosheid/frustratie mag, zeg ook gewoon dat dat de reden is, maar laat je niet wéér troosten met materiële goedmakerdjes.