Scheiden en nieuwe gevoelens...
Nieuw hier op het forum...
Ik ben in augustus vorig jaar gescheiden na een huwelijk van 16 jaar. Twee kinderen.
Als afleiding snel op een datingapp gegaan en tweemaal een date gehad met verschillende mannen. Eerste keer was geen succes. Tweede keer een aantal keer afgesproken, maar was ook verder geen klik.
Ik spreek alleen af als ik geen kinderen heb. Nu heb ik in december met iemand anders gedatet en dan klikt erg leuk. Hebben al verschillende keren afgesproken.
Nu vind ik het lastig worden omdat ik gevoelens krijg voor hem. Aan de ene kant natuurlijk mooi. Maar zie nu in dat ik veel te snel weer ben gaan daten en niet echt mijn scheiding heb verwerkt. De man in kwestie heeft geen kinderen, actief leven en nooit getrouwd geweest.
Hij heeft ook wel gevoelens zegt hij, maar vind het ook lastig. Snap ik want het is natuurlijk nog allemaal nieuw. Zijn pas zeven weken aan het afspreken
Nu wil ik aan de ene kant genieten van het moment en kijken waar het heel gaat... Aan de andere kant denk ik beter is om te stoppen omdat ik bang ben straks weer 'gebroken' te zullen zijn als het uiteindelijk niks wordt.
Natuurlijk zijn de kinderen nummer 1 en gaan hun nog lang geen andere man ontmoeten en de dagen dat ik de kinderen heb ligt al mijn focus op hun en ben ik niet met anderen bezig. Maar als ze er niet zijn vind ik het fijn om met anderen wat te doen. Heb natuurlijk vrienden en familie, maar die hebben ook hun eigen leven.
Mijn advies: geniet er gewoon van en kijk hoe het gaat! Heb niet meteen grote verwachtingen bij dit contact. Het hoeft geen relatie, samenwonen of ontmoetingen met wie dan ook te zijn of worden. Hang er geen etiket aan maar neem de tijd. Spreek naar elkaar uit dat jullie gewoon samen leuke dingen doen en kijken hoe het gaat. Bespreek wel samen hoe jullie het zien en of het exclusief is (dus mag je afspreken met anderen?)
En natuurlijk is er de kans dat je gekwetst zult worden. En misschien loopt het op niets uit. Maar je weet beiden dat zoiets kan gebeuren en dat liefde of relaties niet onvoorwaardelijk zijn. Zie het dan als een mooie ervaring die je hebt opgedaan en wat helaas anders is gelopen. Er zijn geen garanties in het leven voor niemand niet. Loop niet weg voor dit gevoel maar ga het samen ontdekken. Beter geleefd te hebben dan thuis in eenzaamheid zitten uit angst te leven.
Gewoon genieten van de vriendschap, al dan niet ‘met benefits’. Al is het alleen maar om je van je ex te resetten. Het is al zwaar genoeg om in je eentje de kinderen op te voeden als ze bij jou zijn, je mag dan heus even genieten van een leuke date als zij er niet zijn.
" omdat ik bang ben straks weer 'gebroken' te zullen zijn als het uiteindelijk niks wordt."
Deze zin valt mij op. Ben je op dit moment nog gebroken door je scheiding? Ben je al weer 'geheeld' en heb je helder wat (en waarom) precies jou breekt, als de relatie stopt?
Inderdaad, vlg. mij ga je veel te snel over naar iets anders. Je schrijft: 'Als afleiding...' maar ik denk dat daar meer achter zit. Je durft niet alleen te zijn. Je geeft je zelf niet eens de kans om eens ten diepste te voelen hoe het is om alleen te zijn en te kijken naar hoe jij het doet in je eentje. Te kijken of jij gelukkig kan worden in je eentje.
Van daaruit is het kijken naar een andere relatie al een heel andere en vooral gezondere situatie.
In mijn huwelijk was ik de laatste jaren niet echt meer gelukkig. En het ging aardig goed met mij na de scheiding. De laatste tijd merk ik dat ik meer moeite heb met het alleen zijn inderdaad. Vind fijn om contact te hebben met mensen.
Het is niet dat ik daarom gevoelens krijg voor mijn date, want bij andere heb ik dat niet gehad.
In mijn achterhoofd weet ik dat het misschien niet een goede match is... Hij is geen kinderen gewend en is erg netjes en ordelijk. Met kinderen is dat toch lastig. Mijn kinderen zijn ook best bewerkelijk.
Blijf ik voorlopig met hem daten en heb een leuke tijd of stop ik ermee om te kijken of er in de loop van de tijd iets meet geschikt op mijn pad komt.
Vind het lastig. Vooral omdat ik hem erg leuk vind...
Guusje1983 schreef op 22-01-2024 om 13:31:
In mijn huwelijk was ik de laatste jaren niet echt meer gelukkig. En het ging aardig goed met mij na de scheiding. De laatste tijd merk ik dat ik meer moeite heb met het alleen zijn inderdaad. Vind fijn om contact te hebben met mensen.
Het is niet dat ik daarom gevoelens krijg voor mijn date, want bij andere heb ik dat niet gehad.
In mijn achterhoofd weet ik dat het misschien niet een goede match is... Hij is geen kinderen gewend en is erg netjes en ordelijk. Met kinderen is dat toch lastig. Mijn kinderen zijn ook best bewerkelijk.
Blijf ik voorlopig met hem daten en heb een leuke tijd of stop ik ermee om te kijken of er in de loop van de tijd iets meet geschikt op mijn pad komt.
Vind het lastig. Vooral omdat ik hem erg leuk vind...
Als je liever een nieuwe relatie wilt, dan kun je beter nu stoppen met je huidige datevriend. Anders ga ja hopen op iets wat er waarschijnlijk niet in zit (althans, dat lees ik tussen de regels door, maar misschien heb ik het mis en kan hij zich wel goed aanpassen aan het gezinsleven- houd het dan eerst bij Lat-Relatie) en dan wordt het alleen maar moeilijker om te stoppen.
madee schreef op 22-01-2024 om 16:04:
[..]
Als je liever een nieuwe relatie wilt, dan kun je beter nu stoppen met je huidige datevriend. Anders ga ja hopen op iets wat er waarschijnlijk niet in zit (althans, dat lees ik tussen de regels door, maar misschien heb ik het mis en kan hij zich wel goed aanpassen aan het gezinsleven- houd het dan eerst bij Lat-Relatie) en dan wordt het alleen maar moeilijker om te stoppen.
Dank je Madee, dit wilde ik net schrijven. Het zou zonde zijn om nu maanden of jaren te investeren in een man waarmee een relatie zoals jij die wilt niet mogelijk is, met het risico dat je je zo aan hem gaat hechten dat je de relatie te lang niet kan of durft te verbreken. Maanden of jaren die je beter kunt investeren in iemand waarmee je wel serieus verder kunt.
