Relaties
Tienie
14-10-2018 om 22:44
sandwich generatie
Sinds een tijdje zie ik mijn ouders achteruit gaan. Mijn vader heeft de diagnose dementie, mijn moeder heeft geheugenklachten. Ik zit veel meer als voorheen in de mantelzorgrol. Mee naar het ziekenhuis, meehelpen als er toestanden zijn. Maar ook zorgen dat er mooie momenten zijn met mijn ouders. Samen leuke dingen doen, met het besef dat ze er misschien ooit niet meer zijn. Zij hebben voor ons altijd gezorgd, nu wil ik dat voor hun doen. Schoonmoeder heeft ernstige lichamelijke klachten. Dus ook daar zijn zorgen over. Gelukkig pakt manlief dit op.
Dan hebben we nog onze pubers. Oudste is ook kwetsbaar, heeft een tijd geleden een forse depressie gehad. Als ze tegenslag krijgt zijn we toch sneller bezorgd als bij de jongste. Gelukkig hebben mijn man en ik een goede relatie. Soms merk ik wel dat er al met al veel van ons gevraagd wordt. Vandaag ook, verwarring bij mijn ouders waar ik mee bezig ben. Daarna een ongelukkige dochter. Al met al hebben we onze handen dan weer vol.
Is dit herkenbaar? Ik ben blij dat we best jong kinderen gekregen hebben.
Klara
16-10-2018 om 00:00
Klaar
Herkenbaar maar in andere fase. En achter de rug. Wij hebben laat kinderen gekregen, begin 40 toen nummer drie kwam en mijn ouders waren ook laat. Mijn moeder is jong overleden en heeft haar kleinkinderen nooit gezien en mijn vader werd vroeg dementerend en slecht ter been. Ik zie me nog sukkelen door het ziekenhuis met vader in rolstoel, peuter ernaast, en baby in buggy op zoek naar plek om te voeden. Ik heb de jaren van mantelzorg als heel erg zwaar ervaren maar dat kwam mede ook door andere ellende die in die periode op mijn pad kwam. Combinatie werk, kleine kinderen en mantelzorg is al heftig genoeg. In noodsituaties, en die waren er veel, moest ik eerst oppas regelen en dan kon ik gaan, ik kon de kinderen nooit zomaar meenemenn want wist niet wat ik aan zou treffen. Ik was soms stikjaloers op mijn buren die rustig gingen werken terwijl haar beide ouders in huis kwamen om die dag op te passen, huis en tuin aan kant te maken, te koken en daarna gezellig met zijn allen te eten. In die periode ook ervaren dat mijn broer en schoonzus mensen zijn die altijd klaar stonden en altijd hulp boden en meedachten, die kunnen nooit meer stuk. De mantelzorg voor schoonouders heb ik dan weer nooit gehad omdat er een groot gezin was en we tegen die tijd al uit elkaar waren.
Tienie
16-10-2018 om 07:12
klara
Jeetje Klara wat heftig. Wij zeggen wel vaak dat het heel fijn is dat we jong kinderen kregen. Dat zijn nu pubers. De combinatie mantelzorger zijn kleine kinderen hebben lijkt me behoorlijk pittig.
Ik snap dat je dan soms jaloers naar de buren kan kijken.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.