samenwonen als vrienden
Tussen mijn man en mij is de fut er eigenlijk wel helemaal uit.
Eigenlijk was mijn plan om eigen woonruimte te gaan zoeken, maar dat eigenlijk financieel net niet haalbaar.
We kunnen het nog wel goed vinden samen, maar we verlangen allebei naar meer, naar iets wat we elkaar niet kunnen geven.
Is het te doen, om om deze manier samen te wonen? Ik ken eigenlijk niemand die dat zo doet.
We gaan nu beiden een eigen slaapkamer in huis inrichten. Het moet een beetje worden zoals in een studentenhuis, ook met avondeten. Wie heeft hier ervaring mee?
geen ervaring
Maar ik denk dat zoiets misloopt zodra 1 van de 2 een nieuwe relatie krijgt...
Wat jippox dacht, dacht ik ook
Het kan vast een tijdje zo verder, maar als er een nieuwe geliefde op het pad komt, wordt het een heel ander verhaal.
Anders samenleven boven de 55
http://www.anderssamenleven.nl/denkontwerpen/denkontwerp-11/
Je vraag deed me denken aan dit verhaal dat ik onlangs tegen kwam.
"De duo-kunst
Huwelijkskunstenaars (in spé) maken (of gaan dat doen) hun huwelijk zodanig dat het een duo-kunst wordt, een kunst die gezamenlijk wordt beoefend. Met als doel een leefbare, passende, unieke en niet te kopiëren combinatie van twee temperamenten en twee karakters, van beider kennis en vaardigheden met inbegrip en intact lating van ieders specifieke individuele inbreng als bijdrage in het geheel. Zij denken vaker in de wij-vorm dan in de ik-vorm.
Het belangrijkste in deze duo-kunst is de graagte, de wil en de overtuiging bij beiden om het samen voor elkaar te krijgen. Er zijn (echt)paren bij wie dit gelukt is. In het boek 'Weg met de sleur' kunt u getuigenissen hiervan lezen."
heel interessant
AnneJ, dat is inderdaad waar ik naar op zoek ben.
Als het voor nu goed lijkt
Dan is het voor nu goed. Verhuizen kan tenslotte altijd nog. Als je elkaars vrienden bent is het een fijne vorm van samen leven. Je hoeft elkaar geen vaarwel te zeggen, kunt nog meeleven met elkaar. Eigenlijk ideaal. Voorwaarde is wel natuurlijk dat je elkaar vrij kunt laten en nieuwe ervaringen kunt gunnen.
Het hoeft pas te veranderen als een van jullie een partner vindt waarmee die wil samenwonen, maar dan is het vroeg genoeg om nieuwe besluiten te nemen.
Ik leef zo. Het is fijn om vrij te zijn, en het is fijn om als huisgenoten samen te blijven. Ik ken mijn man al zo lang, ik wil dat contact helemaal niet verbreken. Ik kan me niet voorstellen dat ik niet meer zou willen weten hoe het met hem gaat. Ik heb inmiddels ook een nieuwe partner, maar daar woon ik niet mee samen. Hij komt hier over de vloer, maar samen slapen doen we in zijn huis.
Wees niet bang voor verandering en geniet.
Alleen boven 55 en zonder kinderen?
Op zoek naar oplossingen voor de problemen die zich in onze situatie stellen, kwam ik op dit forum terecht. Ik ben zeer geïnteresseerd in de manier van denken die jullie hier aanhalen. Er wordt echter nogal veel nadruk gelegd op die 55-jaar grens.
Bij ons is er na 20 jaar huwelijk en sinds een klein jaar een derde in de relatie (ik ben er een half jaar van op de hoogte), waarbij het voor mijn vrouw heel moeilijk valt om bij de keuze voor die andere man ook te beslissen van mij weg te gaan en dus zo ons gezin uit elkaar te trekken. Ik deel die schrik voor de klassieke breuk waarbij er veel leed is op verschillende vlakken.
Ik ben al gestart met het lezen van de denkontwerpen op de site anderssamenleven.nl en er wordt tot waar ik las niet over kinderen gesproken.
Daarom vraag ik me af of iemand hier suggesties heeft of weet heeft van een ander topic op het forum waar op deze manier gedacht wordt over het samenleven in huwelijksrelaties van ongeveer 20 jaar, waarbij de kinderen (in ons geval jongens van 20 en 15) nog niet het huis uit zijn.
ja....steven....
Ik denk ook niet dat er veel mensen zijn die zo'n levensvorm appreciëren. Het is natuurlijk niet iets wat je voor de kinderen doet.ALs kind van lijkt me een vreselijke situatie. Maar je zou eens bij discussies over woongroepen kunnen kijken of zo?
Wat zou je dan
als kind vervelend vinden aan zo'n situatie?
Persoonlijk denk ik juist dat het voor de kinderen een hele mooie oplossing is.
