Ruzie bij de buren

Ik zou

als je je buurvrouw een keer treft, gericht vragen: 'is alles goed met jullie ?' Want als zij weet dat jij het weet, kun je het net zo goed bespreekbaar maken.

Ik zou

Denk ik vragen of ze zin heeft binnenkort even samen koffie te drinken. Als ze weet dat jij het hoort snapt ze vast wel dat jij daarmee een gelegenheid wil bieden om te praten, een luisterend oor te bieden of ze kan ervoor kiezen niets te zeggen maar jij hebt iig de deur open gezet.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Het hoeft natuurlijk niet gelijk te betekenen dat ze "zware prob

Ik kan me voorstellen dat het je bezig houdt en als je dat durft, zou ik inderdaad de tips van mijn voorgangers overwegen.

Maar....schreeuwen, met de deuren slaan, huilen: het hoeft niet gelijk op een huwelijk met zware problemen te wijzen. Ik durf namelijk echt wel te zeggen dat mijn man en ik een heel fijn en goed huwelijk hebben met veel liefde en wederzijds respect maar toch kan het 1 x in de zoveel tijd eens behoorlijk bij ons knallen. Met veel geschreeuw over en weer en met de deuren slaan (lucht bij mij altijd lekker op maar niet heus). Dat zullen de buren ook weleens horen. Maar als ik ze zie zeg ik ze gewoon vriendelijk hallo en trek me er verder weinig van aan. Ik hoor HUN nooit maar dan ook echt helemaal NIKS maar wie weet is hun huwelijk juist wel erg slecht zonder dat wij het weten. Ik bedoel maar: je weet het gewoon niet..... ieder huisje heeft zijn kruisje. En iedereen maakt weer op een andere manier ruzie. Licht gewoon aan je temperament vind ik. Die is bij ons hier thuis dus soms behoorlijk "Italiaans" haha.

Trouwens: ook wel interessant om eens over na te denken: wat weet je nu echt van je buren die je haast nooit spreekt. Dus bv, de overburen. Wij hebben aan de overkant een "rare" familie wonen. Met een muizige moeder en een stoffige vader. Die mensen zeggen nooit dag en feliciteerden ons zelfs niet toen we buiten liepen met de kinderwagen met daarin ons pas geboren baby (wat ik dus weer heel raar vond). Ze hebben ook 3 kinderen die heel schichtig zijn. Tja....zo zijn wij zelf dus totaal niet (vinden wij dus) dus trek je snel je conclusies en plak je er een etiketje op. Maar misschien zijn het wel heel aardige mensen met veel gevoel voor humor en zien wij dat niet. En van de buren verderop waarvan wij dachten dat het een heel "gewone familie" was, blijkt nu de moeder alcoholiste te zijn. Wij reageerden vol verbazing: nooit iets gemerkt. Dus zo zie je maar weer......

Maar als je het jezelf aantrekt, gewoon die buren eens een keertje aanspreken en dan merk je vanzelf wel of ze behoefte hebben om ergens over te praten.

Niet

Als er nauwelijks contact met mijn buren zou zijn en ik hoor regelmatig hevige ruzies, dan zeg ik daar niets over. Mocht ik het gevoel hebben dat er huiselijk geweld voorkomt dan wel. "Gewone" ruzies , met deuren slaan en ook wel eens schreeuwen komt bij ons thuis ook wel voor. Moet er niet aan denken dat een mij niet zo bekende buurvrouw me daarover aanspreekt. Hoe voorzichtig ook.

Ook niet

Zolang het tenminste een beetje beschaafd blijft. Mijn ervaring met ruziënde buren is dat meestal vanzelf overgaat,of ze gaan uitelkaar of ze zijn nog in de fase dat de pikorde nog niet vastgesteld is.

Pas als ik er zelf veel (geluids)overlast van zou hebben of als het echt echt echt de spuigaten uitloopt zou ik er evt. een gesprekje aan wagen.

Herrie

Ik zou er geloof ik heengaan op een moment dat de herrie weer eens over de top is. Met aankloppen. Sorry maar gaat het wel goed hier, we horen zoveel geschreeuw en gehuil? Dan vat je de koe bij de horens.
Wat ik niet zou doen is het AMK bellen, die hebben hier net een spotje over dat je achter hun rug om gaat bellen voor 'advies'. Je wilt mensen hun leven niet verzieken en je wilt niet achterbaks je buren verklikken bij justitie.

Reaktie

We wonen al heel lang naast deze buren en het is echt iets van de laatste tijd. Het lijkt er dus echt op dat er problemen zijn. Heel toevallig trof ik vandaag de buurvrouw en we hebben een poos staan kletsen. Gevraagd hoe het met de kinderen ging en zo... Buurvrouw liet niets los terwijl ik toch regelmatig een ingang maakte. Dus laat ik het voor nu maar zo.

Oei annej

Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden als iemand dat bij mij deed. Zit ik middenin een emotioneel verhaal: komt de buurvrouw vragen stellen. Brrrr.
Eerlijk gezegd zie ik ook niet voor me hoe dat dan verder zou gaan: zeg je dan: hi buuf, ja sorry hoor sjaak is vreemdgegaan/we hebben onenigheid over mijn demente moeder/of wat voor reden dan ook, wil je misschien even mediaten?
Tenzij je echt de indruk hebt dat er iets vreselijk mis dreigt te gaan daar zou ik ze op het moment zelf lekker in hun waarde laten.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Zelf hier gehad

Met dochter. Dan klopte de bovenbuurvrouw aan omdat het dak eraf ging bij mijn dochter. Dat greep ik wel aan om even uit te leggen waar het om ging. Ik vroeg de buurvrouw binnen, kind kroop meteen onder de bank of ging zich verstoppen zodat dat ook weer doorbroken was.