Relatiecrisis, wat met de toekomst
Dag iedereen,
Ik ben met mijn vrouw 13 jaar samen en getrouwd, samen 3 prachtige kinderen!
we hebben enkele maanden geleden felle ruzies gehad, waarop zij aangaf een scheiding te willen. (Ze had enkele weken ervoor haar ontslag gegeven op haar werk, wat voor haar zeer veel betekende)..
We hadden in het verleden al eens een dip gehad waarbij zij aandacht zocht bij een andere man! Dit was uitgepraat en alles ging even wat beter.
Nu ging het de laatste tijd terug wat minder, ze had me al enkele malen erop gewezen dat ze intimiteit miste, kleine gebaren, spontane acties binnenin de relatie, en ik heb toen wel geluisterd naar haar maar nooit geen actie ondernomen (de eikel die ik ben). Op een dag ben ik te weten gekomen dat ze nogmaals aan het sturen was met iemand die ze heeft leren kennen. Zijn naam was in haar gsm “sofie” toen hij eigenlijk kristof noemde. Ik heb toen met hem gebeld toen ze sliep. Facetime met haar gsm naar hem, hij ontkende alle vorm van affaire of wat dan ook. Ik heb haar toen wakker gemaakt en alles gezegd, waarop zij furieus werd. En voor haar was het genoeg (ben ik hier fout mee, in mijn ogen niet, wel haar privé?!)
Alles ging snel en dramatisch!
Na haar de ruimte en rust te geven, hebben we wat kunnen praten, ze heeft haar volledige hart gelucht.
Waarbij ze ook aangaf dat dit voor haar de redenen waren waarom ze “aandacht” zocht bij andere mannen, niet voor de seks.
Hier heb ik tegen haar gezegd, dat ik idd ook niet al te gelukkig was omdat zij zo veel werkte, en dat ze gelijk had met het leven als broer en zus.
Na enige tijd, en zeer veel energie in de relatie van mijn kant, heeft ze soms wel eens opflakkeringen van waarom ze verliefd was geworden op mij.
We hebben dan ook al een paar mooie dagen en dates gehad.
Ondertussen blijft ze wel met die andere man sturen, hierbij heeft ze de code van haar gsm veranderd en wist ze elke dag de conversatie tussen hun. Als we thuis zijn en wat drinken, is ze soms wat tipsy en stuurt ze met hem dat ik het niet kan laten om mee te kijken. (anders klikt ze het vlug weg als ik er bij kom zitten) Zij stuurt niet meteen verkeerd, maar hij wel! En dat maakt me boos en terwijl ook onzeker.
Want enkele weken ervoor had ze met hem afgesproken maar had mij gevraagd om haar af te zetten, ze zag er stralend uit, en gaf me geen kus toen ze uit stapte en naar hem liep. Het brak mijn hart, maar had besloten niet als een puber te reageren. Tenslotte ging ze met hem iets eten om te praten, zei ze.
Deed ze dit om mij te teste, te pesten, ik weet het niet?!
maar zo een 2 dagen geleden kan ik het niet uit mijn hoofd krijgen. Ik word er vanbinnen diep ongelukkig en woedend van.
Terwijl ik aan mezelf wil werken, om zelf terug gelukkig te worden en in mijn relatie gelukkig te worden.
Als ze over hem praat, (gescheiden man die niet in staat is voor zichzelf te zorgen) dan antwoord ik altijd “ik wil over hem niets horen, met zijn.. dag schatje.. slaapwel liefje.. heb je de hele dag niet gehoord ben er kapot van”
Waarop zij dan steeds zegt “doe nou niet zo jaloers”
Ik zeg dan “stuur jij nog maar wat geheime berichtjes naar hem”
Waarmee zij weer normaal doet of mij negeert…..
Of dan gaat ze met haar mama, één van onze zonen, of iemand anders iets eten waar hij werkt, ze zegt dit nooit op de moment zelf maar altijd erna…
Soms hebben we samen mooie dagen, maar dagen dat het weer wat minder is..
ik heb haar beloofd meer moeite te steken in de relatie, en zij heeft een job met uren en dagen die top zijn!
Op goede dagen zijn we close, lachen we vaak, en doen eens gek! Of gaan we naar zee, en is ze zichzelf (omdat ze hem niet hoort denk dan altijd)
Maar op slechte dagen, wilt ze niet dat ik haar vast neem, en is ze nors en kort.
ik weet echt niet wat ze wilt, en of ze het zelf wel weet.
Moet ik mezelf blijven, en ze geloven over dat sturen?
Moet ik geen energie meer in de relatie steken, want het is misschien vergooide moeite?
Wilt ze me zo ver drijven zodat ik zeg dat we gaan scheiden?
ik weet het niet meer?!
Aan degen die de moeite hebben gedaan om dit te lezen!
Dankjewel!! ik weet het is een groot stuk, maar een klein deel van het gehele gebeuren
Met vriendelijke groeten
T.
Ik zit een beetje in dezelfde situatie, als ik het zo lees. Echter heeft mijn vrouw het contact verbroken om in elk geval aan zichzelf en later aan ons te werken. Dat is wat ze zegt tenminste, ik doe niks meer om het te checken. Ik probeer niet meer op haar telefoon te kijken, ik heb accounts weggegooid zodat ik niet in de verleiding kom.
Laten we wel zijn: Je houd het niet tegen. Je zult voor jezelf echter de keuze moeten maken of je je daar over heen kan zetten als het gebeurd en ze toch erachter komt dat ze je niet kwijt wil. En of je op dat moment wil gaan zitten wachten.
In mijn topic werd er door verschillende leden al aangegeven dat werken aan de relatie er niet in zit, zolang het contact in stand blijft. Dit omdat ze daar gelukkig van worden.
Stel therapie voor. Wij zijn hier nu, eerst afzonderlijk van elkaar, in therapie gegaan. Ik wil niet zeggen dat dit direct helpt ( kan ook niet na 2 afspraken denk ik) maar toch voel ik dat ze zich iets meer openstelt naar mij. Het kan problemen aan het licht brengen die misschien diepgeworteld zijn. Bij ons gaat het nu even helemaal niet meer over de problemen die we hebben, maar over de problemen die mijn vrouw heeft met haar ouders. Daar was ze zelf ook verbaasd over dat dit er zo uit kwam bij haar en dat dit ineens de boventoon voert. Maar het verklaart misschien wel waarom ze van de een op andere dag zich slecht begon te voelen.
De keuze is aan jou. Praat met haar. Ga een goed gesprek aan. Wil ze scheiden? Of wil ze vechten voor jullie relatie. Als het antwoord het 2e is, moet je erachter komen hoe je dat met beide wilt gaan aanpakken. Laat haar alleen naar therapie gaan wellicht. Zijn er diepere problemen? Laten zien dat je meer moeite doet, kan geen kwaad, maar verwacht er ook geen wonderen van.
Ik ben ook aan de slag gegaan met de zaken die mijn vrouw aangegeven heeft. En behoudens een keer een " ik waardeer het dat je je best doet" wordt daar verder weinig aandacht aan gegeven. Dat doet ergens zeer, maar het is niet anders. Ze zitten op een punt dat elk stukje aandacht dat ze je geven meegenomen is. Dat is namelijk een stukje aandacht die ze de ander dan niet geven, om het maar even plat te zeggen.
Maar krijg voor jezelf duidelijk wat je wil. De manier waarop ik het nu doe, is voor andere mensen misschien helemaal niet de oplossing. Maatwerk hierin is erg lastig.
bedankt voor je bericht!
Therapie had ik in het verleden al eens voorgesteld, maar hier wou zij niets van weten.
Ik vind het gewoon spijtig dat er mannen zijn die er niets om geven wat ze naar een vrouw van een ander sturen.
ze heeft mij wel gezegd dat hij tegen haar blijft zeggen om voor “onze relatie” te vechten en te denken aan de kinderen.
(maar dit was in het aller begin)
Nu twijfel ik of hij nog wel wilt dat onze relatie stand houd.
Maar inderdaad zoals je zegt, ik probeer het te negeren op de momenten dat het kan!
al is dat soms moeilijk, en ja dat is hier ook zo “bedankt voor je moeite, dat is lief” meer krijg ik meestal ook niet.
ik weet dat een goede relatie begint bij jezelf, en ik heb al wat kanalen afgezocht om aan mezelf te kunnen werken, wat ik ook ga doen!
Want als het mis zou lopen, wil ik vrede hebben met wie ik ben en naar waar ik ga.
ik vind het gewoon zo vreemd, dat ze blijft zeggen
Het is mijn type niet, er is gewoon een klik
Wees nu niet zo jaloers, er is niets aan de hand
Ja ik help hem omdat hij juist in een scheiding zit
Neen, het is voor mij gewoon een kennis en geen vriend
in mijn ogen allemaal tegenstrijdig van de realiteit, maar dit kan dan ook weeral paranoïde zijn van mijn kant.
Zelf ben ik sterk in mijn schoenen en laat ik niet snel mijn gemoed zakken.
Maar de laatste dagen heb ik zelfs geen zin om te werken, sporten, met vrienden af te spreken.
Deels omdat ik daar de motivatie niet voor vind, maar deels bang om wat gaat er gebeuren als ik ga sporten of weg ben met vrienden.
Gaat ze hem uitnodigen, en dan heeft ze meer tijd om met hem te liggen appen.
maar je hebt gelijk, zolang zij met hem stuurt, kan er moeilijk aan een relatie worden gewerkt
Maar daar zit mijn schrik ook, stel je voor dat ik haar de keuze laat hem of ik.
Ze laat mij vallen terwijl er (mogelijks) niets aan de hand was van haar kant.
zo veel vragen en zo veel raadsels
