Relatie
Hoi,
Ik ben benieuwd hoe jullie in mijn situatie ermee om zouden gaan. Mijn vriend is momenteel heel negatief omdat hij vanwege het weer niet naar zijn werk kan. Hij is zelfstandig beroepsvisser en vanwege aanhoudende wind deze week, waardoor er te hoge golven staan, kan hij niet het water op.
Hij heeft altijd als stelling gehad: als het slecht weer is of als het winter wordt waardoor ik niet kan vissen, dan ben ik er meer voor mijn vriendin en doe ik meer in het huishouden, ga ik mee boodschappen doen en kunnen we leuke dingen gaan doen of klussen op ons terrein aan dingen die gebeurd moeten worden, maar wanneer ik kan vissen ga ik vissen en heb ik nergens tijd voor en dan moet mijn vriendin maar alles zelf doen m.b.t. huishouden en boodschappen doen en het liefste heeft hij dan ook nog dat ik zijn klanten help die vis komen halen.
Om hem bij te staan tijdens het vissen, werk ik ook niet. Ik heb wel een leuke hobby aan huis waarmee ik wat verdien maar daar kan ik niet volledig van leven.
Maar nu is het zo dat mijn vriend heel negatief denkt en nergens zin in heeft omdat hij niet kan vissen. En de stelling die hij altijd had is nu nergens te bekennen. Hij wil niks leuks mee gaan doen want hij claimt dat hij alles saai vind of kinderachtig en dat het geld kost, bowlen, midgetgolven, uit eten gaan, naar de bioscoop, een rondje touren met de auto, hij wil helemaal niks, vind het saai of kinderachtig of het kost teveel. Hij wil ook niet mee helpen in het huishouden en niet mee boodschappen halen en als ik voorstel om in de winter op vakantie te gaan dan wil hij niet mee want vakantie is saai en kost geld. En als ik aan hem vraag of hij iets voor me wil maken wat nodig is(hij is zeer zelfstandig, een echte klusman en heeft zelf ook alle materialen wat je zou verwachten van een klusman) dan zegt hij nee maar vervolgens klaagt hij wel dat hij zich verveeld en niks te doen heeft.
We doen eigenlijk nooit iets samen, het draait altijd om vissen en als de kans er dan is dan wil hij het niet want hij vind het saai, kinderachtig of het kost geld.
Ook is het nooit goed genoeg wat ik doe en hij weet altijd wel iets te vinden om kritiek op te geven tegen mij en als hij dan zijn zin niet krijgt dan is hij boos of hij zegt dat ik psychisch iets heb. Ik laat hem niet zo over me heen walsen maar als ik hem dan de waarheid vertel, dan is hij best wel narcistisch en ook dat wil hij niet toegeven en heb ik psychisch iets(maar dat speelt al wel wat langer).
Het valt me gewoon op dat hij nu zo negatief is en nergens geen zin in heeft, zelfs niet als ik zijn hulp nodig heb, en het is ook maar sinds een week of 2 dat hij zich zo voelt. Hij lijkt wel in een grote dip te zitten. Maar als ik het aan hem vraag dan kan hij geen antwoord geven omdat hij het zelf niet weet. En als hij dan iets in zijn hoofd heeft wat hij moet doen, en ik vraag dan of hij met mij boodschappen wil doen, dan matcht dat niet met wat hij in gedachte heeft en zegt hij nee maar hij pusht mij wel om van alles te gaan doen o.a. huishouden en boodschappen doen.
Ik wil hem niet veroordelen omdat hij misschien in een dip zit, maar ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Praten heeft geen zin want als antwoord krijg ik dan dat hij het zelf ook niet weet. Ik denk wel dat hij ergens weet dat het niet zo goed met hem gaat en dat hij zich moet verbeteren maar zo wordt het erg moeilijk. In plaats van hem te verlaten wil ik er juist voor hem zijn want ik vind het niet rechtvaardig om iemand te verlaten die het even moeilijk heeft. Maar hoe kan ik hem het beste helpen? Zelf vind hij niet dat hij bijv naar de dokter moet om hulp te vragen en daarvan ga ik hem ook niet van overtuigd krijgen zoals ik hem ken.
Ik ben benieuwd hoe jullie ermee om zouden gaan.
Dit klinkt helemaal niet als een leuke relatie en ook niet als een gelijkwaardige. Ik zou om te beginnen een baan (voor jezelf) gaan zoeken zodat je zelfstandig wordt en vooral ook leuke dingen met anderen (vriendinnen enz.) gaan doen.
Oei, ik schrik ook wel. Herken veel van mijn eigen ex-relatie. Ik denk dat je veel te veel rekening houdt met zíjn leven. Jouw leven is ingericht op dat hij kan vissen. Zijn deel komt hij zo te lezen niet na. Heel belangrijk om je eigen dingen te hebben/gaan doen. Het klinkt alsof jij continue de kar moet trekken. Als die kar niet wil rollen, kan je trekken wat je wil, ben je over een paar jaar net zo uitgeput als ik. En met een beetje pech ook alleen terwijl je dan ex er met een ander vandoor is😬.
Is die dip nu een week of twee, lees ik dat nu goed? Of spelen sommige zaken al veel en veel langer. Zoals zeggen dat je psychische problemen hebt als jij iets wil aankaarten?
Ik krijg eerlijk gezegd het idee dat het het laatste is en dat je al veel langer problemen met hem hebt, klopt dat?
Als het tijdelijk is dan zou ik hem alleen maar adviseren om hulp te zoeken en vragen "waar ben jij nu mee geholpen?" Hij is volwassen en zal het toch echt zelf moeten doen, je kunt hem niet uit de dip trekken.
Maar je schrijft ook "hij vindt altijd wel iets om kritiek op mij te hebben" Dat klinkt erg fout!. Ik weet niet hoe oud je bent maar neem van deze 50 plus dame aan: Laat je nooit maar dan ook nooit 'wegzetten' door je partner. Nimmer ever never nooit! Een keer een 'slip of the tongue" een flauw grapje ,okay kan gebeuren maar niet al te vaak... of beter maar 1 keer en dan nooit meer. Maar iemand die regelmatig zijn vriendin wegzet, kritiek heeft en zegt dan vervolgens zegt dat jij een psychisch probleem hebt?? foute boel.
Verder heb jij je leven compleet ingericht om zijn wensen te faciliteren. Ook niet doen, tenminste niet nu. Het kan zijn dat je als je kinderen hebt er samen ( ! samen dus) voor kiest dat je thuisblijfmoeder wordt. Maar nu heb je volgens mij geen kinderen, werk je niet, ben je compleet afhankelijk van hem, en dan heeft hij ook nog vaak kritiek. Zoek een baan, zorg dat je in je eigen onderhoudt kan voorzien, wees niet bang om een poosje alleen te zijn, alles maar dan ook alles is beter dan een relatie hebben met iemand die je niet waardeert en overal kritiek op hebt. Zoek naar een gelijkwaardige relatie. En je moet zelf inschatten of dat kan met deze man.
Hoe pakken andere beroepsvissers dergelijke perioden op? Je kan ook denken aan een gesprek met een coach die ervaren is met mensen die een seizoensgebonden baan hebben en ook tegen dergelijke leegtes aan lopen. Wanneer hij daar beter mee kan omgaan, die maanden vullen met ander werk bv in de bloemen sector, en zo minder stress in zijn lijf heeft, kan jij zoeken naar een eigen baan. Mogelijk dat een coach voor jullie beiden wat kan betekenen.
Sommige mannen accepteren adviezen eerder van een ‘deskundige’ dan van hun partner..grrr.
Nog even aanvullend op bovenstaande post.
Ik ken iemand die als zzp’er een bedrijfje heeft in tuinmaterialen zoals schuttingen bouwen etc. Buiten hoogseizoen werkt hij bij een werkgever als freelancer. Denk ‘ out of the box’.
Jeetje dit klinkt niet als een leuke man om een relatie mee te hebben. Ik zou heel snel mijn eigen leven opbouwen, werk zoeken, vriendschappen oppakken en afscheid nemen van deze man. Toevallig zit hij nu in een dip, maar uit wat je schrijft blijkt niet dat hij anders wel een gezellige man is met wie je samen een huishouden runt. Eerder als iemand die van jou profiteert en vooral aan zichzelf denkt.
Dus als ik het goed begrijp heb jij je compleet afhankelijk van hem gemaakt? Waarom?
Zoals ik het lees hebben jullie geen kinderen en hij geen volwaardige job waarmee hij het hele jaar verzekerd is van inkomen? Waarom zou je überhaupt samen boodschappen moeten doen of samen het huishouden als je maar met zn 2-en bent en je zelf niet werkt? Komt een beetje over als gezellig gezinnetje spelen ipv realistisch zijn.
Ik zou dus als de wiedeweerga zelf een baan zoeken en mezelf financieel onafhankelijk maken! Waarvan betalen jullie nu alle vaste lasten dan?
edit/aanvulling: las pas net je andere topic uit mei dit jaar over je andere relatieproblemen. Weggaan is blijkbaar geen optie, dan heeft reageren ook niet zoveel zin helaas. Zonde hoor, je bent pas 22 en dan genoegen nemen met dit leven, jammer dat je de lat voor jezelf niet wat hoger legt.
Naar aanleiding van vorige posting van Desire heb ik je andere topic ook gelezen. Lieve Help 
Wat wil je nu horen eigenlijk. Als jij mijn dochter zou zijn zou ik mij vreselijk ongerust maken. Deze man houdt niet van jou! Echt niet. Dus waarom heb je dan een relatie.? Omdat je bang bent alleen te blijven??? Echt probeer jezelf te ontwikkelen, zoek allereerst een baan waardoor je zelfstandig kunt worden bedenk dan wat je echt wil. Doe desnoods nog een opleiding. Kijk wat verder dan je neus lang is.
Heb je ouders, broers of zussen die je kunnen helpen? Vriendinnen... Echt ik gun je een leuke vriend die jou helpt en die jou respecteert. Stop hier alsjeblieft mee.
“Om hem bij te staan tijdens het vissen, werk ik ook niet. Ik heb wel een leuke hobby aan huis waarmee ik wat verdien maar daar kan ik niet volledig van leven.”
Je stevent af op een leven in armoede. Ik begrijp dat je 22 bent. Zoek als de wiedeweerga een baan en ga je eigen geld verdienen. Waarom zou je niet werken als hij aan het vissen is en als hij thuis is? Het huishouden en boodschappen kun je ook doen naast een baan van 40 uur, sterker nog, miljoenen mensen doen het.
Het lijkt me zeker verstandig om een baan te zoeken, ik weet niet welke opleiding je hebt? Maar dat zou ook nog een optie kunnen zijn, werken en leren tegelijkertijd.
