pfff zal hij dan nooit te vertrouwen zijn?

Nee

Antwoord op je vraag: Nee, ik denk dat hij niet te vertrouwen is. En vraag me ernstig af of dat ooit wel komt (maar dat hangt van hem af en ik ken hem niet).

Maar volgens mij moet jij eerst wat aan je eigen probleem doen (dat je teveel geld uitgeeft), want als je nu gaat scheiden, ben ik bang dat je je kinderen niet alleen de ellende van een scheiding aandoet, maar ook nog eens extra ellende in de vorm van financiële problemen gaat geven.

Ik ik houd helemaal niet van verslavingen (drank, drugs, gokken, sex), dus dat zou voor mij een reden zijn om te scheiden. Maar dan moet je eerst goed voor jezelf kunnen zorgen.

Wat die ex van je betreft: je denkt toch niet serieus dat je daarmee wel even verder kunt als je gaat scheiden van je man? Omdat jullie even leuk gekletst hebben en hij lieve dingen zegt/leuke vragen stelt?

Mijn advies: alleen gaan scheiden als je het alleen kunt redden (dus financieel). En niet met die ex een relatie beginnen voordat je goed en wel gescheiden bent (ervan uitgaande dat die ex niet getrouwd is, anders helemaal niet aan beginnen).

En als je eenmaal gescheiden bent (en stel je begint een relatie met die ex), niet gaan samenwonen met hem totdat je zeker 2 jaar een - goede - relatie met hem hebt.

En graag met alles wat je doet denken aan het belang van je kinderen.

Dus om te beginnen: eerst maar een gesprek met je man over wat hij vannacht heeft gedaan en je zorgen uit te spreken. En noem daarbij ook je zorg voor je kinderen - of hij daar ook aan denkt als hij met drugs bezig is en met drank op gaat rijden.

En geef hem ruimte om te reageren.

Probeer het gesprek niet te bozig te voeren maar rustig en vanuit de zorgen die je hebt.

Echt waardeloos zo iemand (maar als je gaat scheiden zijn de kinderen ook bij hem en kan hij dit soort dingen ook doen en dan heb je er helemaal geen invloed meer op).

Is hij verder wel een goede vader voor de kinderen? Helpt hij verder wel mee in huis? Of gaat hij zijn gang: hij werken, jij alles thuis (Klopt dat? Of heb je wel een baan/inkomen? - zo nee, dan zou ik ook daar maar snel voor gaan zorgen).

maar jijzelf

Je vriend maakt er een puinhoop van, maar jij kunt er zelf geloof ik ook wat van.

Je bericht klinkt heel warrig en vond ik moeilijk te volgen.
Waarom geef jij teveel geld uit?

Ik zou toch als buitenstaander wel mijn twijfels hebben over jullie relatie en vind het voor de kinderen zielig dat de volwassenen in hun leven zich niet als held opwerpen en er een betere situatie van maken. Voor hen, maar ook voor de volwassenen zelf.
Als je voor de relatie niet meer kunt vechten, vecht dan voor je kinderen.

Tja vannacht snel getypt dus idd niet zo duidelijk...

Tja ik werk 3 dagen en idd het meeste komt op mijn schouders neer.
Ik heb ook veel kenmerken van add wat niet makkelijk is.
Wil me ook laten testen hiervoor...
Ik heb moeite met organiseren en plannen dus zal het zwaar voor me zijn er alleen voor te komen staan!
Mijn vriendinnen hebben eerder gezegd mocht het gebeuren me te willen helpen,want idd de financiën zouden dan voor mij een probleem kunnen zijn om het allemaal op orde te krijgen.
Ik koop graag vooral kleding/schoenen voor de kinderen maar dan vind ik het ook nodig.

Hoe kan iemand nadat ik naar huis ging na het etentje zeggen ik vind het eigenlijk niet leuk dat je nu al naar huis gaat, ik zei morgen hebben we weer een feest dus ik vind het mooi geweest (was 22.30u en me vervolgens om 0.30u een appje sturen met ik hou van jou!
Heb een goede vriend geappt en ze waren om 4.00u thuis met de taxi.
Maar ... is van 4.00u tot 6.45u met de auto weggeweest, blijkbaar alleen als die vriend zegt dat ze va.het park in de straat zijn afgezet door de taxi en daarna apart naar huis zijn gelopen!

Jeetje

Wat vind ik het zielig voor jullie kinderen. Ze hebben twee ouders die weigeren volwassen te worden en hun verantwoordelijkheid te nemen. En waarom? Omdat jij het leuk vindt teveel geld uit te geven (als het teveel is zal het echt niet alleen maar de nodige kleding/schoenen zijn) en hij het leuk vindt om te feesten, zuipen, drugs gebruiken en weet ik allemaal meer. Wat een treurigheid.
Ik hoop van harte dat het jou lukt je verantwoordelijkheid te nemen, add trekken of niet, je hebt gekozen voor drie kinderen en zij hebben niet gekozen voor een stel ouders dat vooral hun eigen behoeftes nastreeft ipv voor hun welzijn te kiezen (en nee, kinderen zijn niet gebaad bij veel kleding/schoenen).
Mijn advies: ga aan jezelf werken, zelfdiscipline is ook een soort spier die je kunt trainen, zet op een rijtje wat jij kunt doen om alles op orde te krijgen om zonder je onbetrouwbare, hedonistische vent verder te leven en ga aan de slag.

En met die ex heb ik verder niets gedaan alleen op fb gekeken

Ik heb alleen bij die ex op fb gekeken, verder niets hij (vriend)heeft 2, 5 jaar geleden veel ergere dingen gedaan, heb dat ontdekt via mail.
In relatietherapie geweest enz.maar het is niet meer geworden zoals het hoort.
Mocht het fout lopen dan ga ik ook echt niet snel meer samenwonen.
Ik werk 22u mijn loon is voor de boodschappen, heb al die jaren nooit inzicht in rekeningen gehad omdat hij een aparte rekening wilde omdat ik teveel opmaakte.
Maar nu moet ik iedere keer aub zeggen of hij geld overzet, ook als de kinderbijslag komt.
Hij is wel wat soepeler geworden maar fijn is het niet.
Hoewel hij bang is dat we anders niets overhouden is dat niet verkeerd misschien!
Vriendinnen waarschuwen ook als we uitelkaar gaan dat ik geen inzicht heb in de financiën enz.dat de kans groot is dat hij er met alles vandoor gaat maargoed ik moet hier zelf een oplossing voor vinden en hem idd recht op de man afvragen wat hij vannacht/vanmorge heeft uitgespookt, maar aan de andere kant wil ik geen trouble met de kinderen erbij en nog even afwachten. ...
Vriend werkt voorzichzelf werkt veel, is s' avonds vaak moe en soms helpt hij wel maar het meeste komt toch op mij neer en daarbij krijg ik vaak te horen dat ik lui ben wat absoluut niet waar is maar doordat ik moeite heb met organiseren en plannen duurt het allemaal wat langer voordat ik het gedaan heb (hij weet al bijna 20 jaar hoe ik ben)
Heb nu een poets 1x in de 2 weken sinds kort en wat fijn, die help ik graag mee dan lukt het me allemaal wat makkelijker en het geeft me echt meer rust....

Jullie doen net of ik medeschuldig ben doordat ik veel geld opma

Jullie doen net of ik medeschuldig ben doordat ik teveel geld opmaak...ik ben nu eenmaal niet zo zelfstandig als sommige andere vrouwen...
Mijn moeder heeft dat probleem ook dus heb het niet van een vreemde..die kan ook niet met geld omgaan en mijn zus (je) en mijn pa zijn juist gierig.
Zo hebben we allemaal wel iets onze plus en minpunten
dacht ik zo misschien ook niet zo slim van mij om mijn verhaal hier te doen want het komt vrij negatief over allemaal!!!

Huh?

"Met toeval schiet ik wakker omdat om 4.00u de sleutel in het slot valt, ik doe net of ik slaap, hij komt naar boven en kijkt of ik slaap en vervolgens hoor ik de deur zachtjes dichtgaan."

Waarom doe je alsof je slaapt terwijl je wakker bent? Misschien was hij niet meer weggegaan als je hem gewoon begroet had. Waarom ga je in zo'n moeilijke relatie ook nog eens spelletjes spelen?

skik

en daarbij

Roepen dat je moeder ook niet met geld om kon gaan pleit noch jou noch je moeder vrij. Alles is te leren.

Begin eens met stap 1: een kasboek. Doe dat samen met je man onder het mom van dat jij wil leren met geld om te gaan, het voordeel is meteen dat jullie financiële situatie voor jou zichtbaar wordt zodat hij er niet 'met het geld vandoor kan gaan'. Het is heel simpel: open internetbankieren, begin bij 1 januari en schrijf alles op. Aan de ene kan wat er in komt en aan de andere kant van het boekje wat er uit gaat. Ook schrijf je op wat je gepind hebt aan cash geld.

Als je bent aangekomen bij half nov ga je voortaan alle bonnetjes bewaren en die schrijf je meteen op zodat je nu ook weet waar dat cash geld naar toe gaat. Begin jan maak je een overzicht per maand waarin je meteen kunt zien wat er in 2014 per jaar en per maand in ging en uit gaat en ook kijk je naar de vaste lasten (huur/hypotheek, verzekeringen, abonnementen etc).

niet met geld kunnen omgaan?

El, kun jij niet met geld omgaan, of zegt je man dit zodat hij zijn verdiende geld voor zichzelf kan houden?

Hoeveel verdien jij?
En betaal jij daar alle voedsel en huishoudelijke spullen van voor jou, hem en de kinderen?
En alle kleding en schoenen voor jou en de kinderen? Of ook de kleding voor hem?
Hoeveel geld staat er op jouw rekening(en)? Sta je wel eens / vaak rood? Heb je schulden?

En wat betaalt hij?

Wie betaalt de verzekeringen?
Wie betaalt de energie?
Wie betaalt de huur of hypotheek?

Wie gebruikt de auto?
Wie betaalt de auto? (verzekering, aanschaf, reparaties, benzine, parkeervergunning)

Op welke rekening komt de kinderbijslag?
Of welke rekening komen eventuele toeslagen?
Weet je welke toeslagen jullie krijgen?

ZIjn jullie getrouwd? Hebben jullie geregistreerd partnerschap of samenlevingscontract?

Op wiens naam staat het huis? Huur of koop?

Ik denk dat het nu heel belangrijk is dat je eerst antwoord op deze vragen krijgt. Zoek het uit. Doe dat zelf. Vraag het desnoods aan je vriend/man.

En andere forummers: ik vind het dom om EL er meteen van te beschuldigen dat ze teveel uitgeeft. Ze betaalt immers van haar eigen salaris het huishouden voor het hele gezin, ook voor haar man.
Eerst maar eens het antwoord op bovenstaande vragen afwachten voordat we kunnen zien wat er aan de hand is.
Het lijkt me een smoes van haar man om zijn geld voor haar weg te houden.
Waarschijnlijk geeft juist hij te veel uit!

Tja dit verwacht ik niet ik dacht eerder dat er een vriend

Naar huis ging ..dus ik keek naar buiten (slaapkamer aan de voorkant ) en zag dat de auto wegwas , ik heb hem wel naar boven horen komen maar het heeft gewoon zo moeten zijn want ben normaal een vaste slaper dus wordt niet snel wakker!
En bedankt Wikka voor je fijne reactie. ..

ook andere bedankt v d tipsmaar sommige reacties vond ik minder

leuk, ik moest het gewoon even kwijt, maar het lijkt erop dat sommige me medeschuldig vinden

dat heb ik in elk geval niet gezegd.

Ik heb gezegd dat hij er een puinhoop van maakt, maar jij er GELOOF Ik ook wat van kan.
Je bent volwassen, maar je kunt niet met geld omgaan, tenminste, dat zeg je zelf.
Ook ik heb gedacht dat dat een smoes van vriend was, maar je geeft zelf aan dat je moeder en zus dit ook niet kunnen.
Niet kunnen betekent niet dat je dat niet kunt leren.
Daar zul je dus aan moeten werken en het is geen schande om daar hulp voor in te roepen.

Tijdens mijn huwelijk kwam er genoeg binnen en ik kon dat ook niet. Wel zuinig zijn door weinig uit te geven, maar wat er nu daadwerkelijk financieel in het huishouden omging wist ik niet. Dat heb ik geleerd. Eerst door mee te gaan kijken en vervolgens het over te nemen. Nu ik alleen woon kan ik dat.
Als jij dus ooit alleen wilt wonen, zul je eerst moeten zorgen dat je financiele kennis op orde is.

Verder kun je natuurlijk hier nog jaren blijven posten (en dat mag je ook, dat bedoel ik niet!), maar je kunt ook stappen gaan ondernemen die zorgen dat jij je niet meer zo beduveld en achterdochtig hoeft te voelen.
Sterker worden, je niet meer zo laten behandelen, zorgen voor kennis, zorgen voor een vangnet, evt inschrijven voor een woning, zorgen voor (meer)werk, mensen in vertrouwen nemen die ook te vertrouwen zijn en niet meer accepteren dat hij drugs en teveel aan alcohol gebruikt.
Een man van 40 hoeft zich toch niet als een ........ te gedragen? Zorg dat je je als volwassen vrouw niet als kind laat behandelen. En nee, niemand kent je precieze situatie, maar dat is ook onmogelijk op een forum.
Als jij anders wilt, zul je moeten handelen, want hij doet het niet, verandert niet. Het is niet anders. En dat is bijna geen keuze, want je bent verantwoordelijk voor je kinderen. Als hij dat niet doet, moet jij het overnemen.
Kinderen en drugs/alcohol is geen combinatie.

Dank je wel...

Ok begrijp het bedankt voor je reactie. ..
Het lucht gewoon op hier mijn verhaal te doen maar ik weet dat er actie ondernomen moet worden anders blijf ik nog jaren in een ongelukkie relatie zitten...

Weet je

Ik vind het gewoon sneu en verdrietig voor je dat je zo wordt behandeld en dat je nog geen moed hebt gevonden om stappen te ondernemen. Wat die stappen ook zijn, ik praat je geen scheiding aan. Natuurlijk mag je hier je verhaal doen, dat kan enorm opluchten zodat je weer even verder kunt. Maar uitstel is geen oplossing. Ik vind je man een hork dat hij je zo behandeld. En jammer dat jij je zo laat behandelen. Maar ik weet hoe het is, ik heb er zelf ook jaren over gedaan om weg te gaan. Ik wist dat ik pas weg zou gaan als het echt niet meer anders kon. Dat is een proces van jaren geweest. Ik zat eigenlijk altijd te wachten op die ene ruzie waarbij ik heel legaal, terecht en uit het diepst van mn ziel kon zeggen dat het nu klaar was.
De realiteit was, dat we nooit knallende ruzie hadden. Wel meningsverschillen, maar we vochten elkaar niet letterlijk en figuurlijk de tent uit. Toen ik de ware reden van alles hoorde heb ik wel gezegd dat er actie ondernomen moest worden. En toen durfde ik eindelijk A te zeggen en B ook.
Wat je wel kunt doen is jezelf langzamerhand veiliger gaan stellen, zonder grote ingrepen, met bijvoorbeeld de dingen die ik of anderen genoemd hebben.
Meer werk, inschrijven woning enz.
Dat heeft verder nog geen invloed op een beslissing die je misschien later zal nemen, maar levert je eventueel tezijnertijd wel meer voordeel op.

Hoe

Hoe kun je weten dat hij grote pupillen had als je je slapend houdt?