Partner gaat achter rug om lening ed aan.
Ik weet niet goed wat ik met de onlangs ontstane situatie aan moet.
Mijn man en ik zijn zo'n 20 jaar samen waarvan 10 getrouwd, 2 kinderen (10 en 9). We hebben een moeilijke tijd achter de rug, met name in de periode dat we een jong gezin werden. Zo ben ik 4 jaar ziek geweest en duurde het lang voor mijn conditie en weerstand richting het oude niveau gingen,. Dat icm 1 baby die veel ziek geweest en de ander die heel veel (fysio) therapie nodig had. Ik had een baan maar mijn werkgever was zo vriendelijk mij mijn contract te laten uitzitten terwijl ik ziek thuis zat.
Het gevoel van die jaren is dat het tropenjaren waren, ik heb vaak het gevoel gehad dat ik het fysiek niet kon bolwerken, dat ik op overleven stond. Ook financieel was het soms heel moeilijk (veel schulden, die nu (bijna) allemaal afbetaald zijn). Een van de reden daarvoor was dat mijn man. op het moment dat hij nog een baan aan het zoeken was, een schenking van zijn vader kreeg en daarbij een deel geleend heeft (via een erg dure lening) om daarvan een (tweedehands) auto te kopen. Het kopen van de auto heeft hij, toen, niet overlegd. Er was opeens een auto. We hadden geen auto nodig: alles kon prima met de fiets. Maar hij wilde graag een auto en hij wist waarschijnlijk wel dat ik dat geen goed idee zou vinden (financieel). En ik wist al helemaal niets van de lening, daar kwam ik veel later pas achter. Ik had alerter kunnen en moeten zijn. Dit speelde zich af tijdens de tropenjaren, toen ik flink ziek was, bezig met het volgende uur, de volgende dag halen. In die periode zijn wij ook nog eens verhuisd.
Over hoe de auto er is gekomen en de lening, hebben we heel veel ruzie gehad en dat heeft zeker voor mij iets veranderd in vertrouwen en respect naar hem. De afgelopen jaren had ik het gevoel dat we elkaar weer vonden, we konden ook weer met elkaar lachen, schulden worden langzaam maar zeker weggewerkt. Het bestaan lijkt weer dragelijk en aan de horizon zie (zag) ik eea flonkeren. Maar, nu heeft meneer zich weer gecommitteerd aan een bedrag, dat heb ik via de kinderen moeten vernemen, naar ik inschat tussen de 1200-2400 euro. Ik krijg, ook na aandringen, niets erover te zien (contract, afspraken, kosten ed). Hij is alleen maar woedend dat ik daar boos over ben. Ik vraag mij ondertussen af wat ik nog meer niet weet en hoe ik daar achter kan komen. Wat betekent dit voor onze relatie en wat betekent dit financieel (voor ons, voor mij).
Hij zit op dit moment, gelukkig, even een paar dagen in het buitenland. Er is nu even wat rust voor mij.
Ik weet dat hij verwacht dat hij, eenmaal terug, gewoon binnen kan lopen, en dan zal hij nergens over willen praten. Of hij geeft afgemeten antwoord, met flink veel passieve agressie (waar ik nog het meest tegenop zie). Voor een goed gesprek heb je 2 mensen van goede wil nodig en hij doet daar niet aan.
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik met de ontstane situatie moet doen. Wel weet ik dat ik dit absoluut niet wil maar ik weet ook niet wat ik hier mee aan moet, als hij over een dag binnenstapt.
Toch openheid van zaken
Jullie zijn getrouwd, dus jij bent mede-verantwoordelijk voor zijn schulden. Daarom moet hij je inzicht geven. Kan er iemand die hij vertrouwt aanwezig zijn bij dat gesprek? Een ouder of een goede vriend?
bkr
Je kan bij het BKR in Tiel een overzicht opvragen met daarop alle bekende kredieten. Je kan niet zien hoeveel er daadwerkelijk opgenomen is en wat de lasten zijn maar wel welke leningen er bekend zijn. Je kan daarna bij de betreffende kredietverstrekkers de stand van zaken opvragen.
Het opvragen van zo'n overzicht is helaas niet gratis. Ook zie je geen leningen die hij bijvoorbeeld heeft afgesloten via familie.
praten en anders?
Tja, ik snap je zorg en frustratie.
Ik zou me er ook helemaal niet prettig bij voelen als mijn man achter mijn rug om grotere financiële verplichtingen zou aangaan (een keer een tientje of twintig euro voorschieten bij het stappen zou ik niet hoeven te weten).
Ik denk dat je heel goed moet luisteren naar je gevoel.
Je denkt dat hij niet wil praten. Bedenk goed wat je daarvan vindt, stel dat hij inderdaad zo zou reageren.
Als je daar boos om wordt, dan betekent het dat jij WEL wilt praten. En dat zal je hem dan duidelijk moeten maken. Ook al wil hij niet, jij bent ook financieel verantwoordelijk voor schulden die hij aangaat (ga ik even vanuit), dus jij hebt er recht op om dat te weten en je WILT het nu weten.
Voel dat dit voor jou belangrijk is, dat hij open is naar jou.
Je kunt ook aangeven dat dat voor jou het allerbelangrijkste is: dat hij open is.
Mocht hij blijven weigeren, dan moet je misschien hard achter je oren krabben wat je dan wilt? Want zou hij dan misschien nog meer schulden aangaan, waar jij ook de dupe van wordt? Daar ben je misschien wel bang voor, klopt dat?
Heel veel sterkte.
Aanpak?
Als hij thuis komt, kan je de volgende dag aangeven over de lening te willen praten maar niet in de strekking waarom en waarom niet bespreken met jou, maar hoeveel en plan hoe dat bedrag af te betalen plus het verzoek in het vervolg dit wel met jou te bespreken zoals echtparen dat doen.
Jaag hem niet op de kast, daar bereik je minder mee dan met oplossingsgericht denken.
Huwelijkse voorwaarden
Oh echt dat zou ik morgen meteen regelen.
Gescheiden financiën en ieder maandelijks een bijdrage in de huishoudpot doen. Wij overleggen ook niet iedere uitgave en mijn koopt ook wel eens heel dure dingen waar ik echt het nut niet van inzie, maar echt niet op deze respectloze manier.
Zoeken!
Ik zou alles uitpluizen, computer, bureau, werktas om erachter te komen wat de status was. En hem daarmee confronteren. Dit is het nu, ik ben er bepaald niet blij mee. Of we spreken nu af dat we dit niet meer zo doen en lossen het op of we kunnen niet meer samen.
Uitzoeken
Vraag je BKR registratie aan. Daar staan alle leningen die zijn aangegaan. Volgens mij kun je voor €12,50 je gegevens een jaar lang inzien. Het lijkt me nodig dat jij je op de hoogte hiervan stelt, want je man is hier kennelijk niet eerlijk over.
Met deze informatie kan je dan het gesprek aangaan.
Je man kan wel boos worden. Maar hij hoopt er op die manier niet over te hoeven praten.
