Opmerking man

kwetsen

Ik zou wel meteen duidelijk maken dat dit soort opmerkingen mij erg, erg kwetsen. En of hij soms bedoelt dat hij wil scheiden?

Moeilijk voor je..

scheiden?

Dat is wel erg drastisch op grond van een opmerking. Je weet verder niet hoe de relatie is. Maar iemand die zijn problemen aan de ander in de relatie wijt is wel de weg kwijt. Het kan een teken van hopeloosheid zijn, iemand heeft geen greep op zijn leven en voelt zich geleefd. Als partner kun je dan de eerste zijn die daar last van krijgt. Misschien heeft het zin om dat aan de orde te stellen: meen je echt dat je van onze relatie kanker krijgt? Zullen we er dan de stekker maar uit trekken? Dan heb je misschien kans dat iemand toch ook weer snel gaat denken aan de positieve kanten van de relatie.
En anders zou ik serieus overwegen wat te doen. Je wilt geen relatie met iemand die jou de schuld geeft van het onvermijdelijke lijden in de wereld. Dat ga je juist zo goed mogelijk samen te lijf.
Hoewel het een bekend fenomeen is hoor, als er problemen zijn als ziekte, overlijden, ander onheil is de geliefde het dichtste bij en ontstaan er makkelijk relatieproblemen.
Afstand houden kan ook helpen. Maar ik zou het wel benoemen.
Ik had een relatie waarin ik de schuld kreeg van zijn depressie. Dat hield niet lang stand.

Trechter

Zei je man het in een boze bui?

Of leek het alsof hij het serieus meende?

Serieus

Hij zei het serieus. En op een kalme manier. Niet als iets wat eruit flapte, maar weldoordacht. Ik word er steeds verdrietiger van merk ik.

verantwoordelijkheid nemen

Ik zou zo'n opmerking als aanleiding nemen om er goed over door te praten. Meen hij dat echt? Vind hij eigenlijk dat Trechter moeilijk doet? Als hij er ziek van wordt moet hij zelf verantwoordelijkheid nemen en uit de relatie weggaan en niet Trechter de schuld geven. Ik zou zelf ook boos zijn

wat

Wat zei je dan? Of stond je perplex? (wel begrijpelijk) Hebben jullie hulp gezocht voor jullie relatieproblemen? Al 3 jaar speelt dit schrijf je.
Of kwam het denk je voort uit het feit dat hij nog psychische problemen ervaart doordat hij zo ziek is geweest?

Je moet dit echt uitpraten.

Mond vol tanden

Ik zei niets. Ik voelde wel meteen: dit is heel erg wat hij zegt. En nu blijf ik maar malen: zei hij dit om mij te raken of voelt hij dit echt zo? Allebei op een andere manier vreselijk.
We hebben relatietherapie gehad, maar op een gegeven moment ging de gezondheid voor. Ik kan ook niet zeggen dat die therapie zoveel heeft geholpen. (Dat blijkt ook wel, haha.)

Manier

Is het zijn manier om te zeggen dat hij je liefde en steun heel hard nodig heeft? Probeert hij je zo een prik(je) te geven? Ik kan me dat zo voorstellen. Overigens kan ik me ook heel goed voorstellen dat de partner en kinderen van iemand met kanker heel veel steun en liefde kunnen gebruiken.

opzettelijk?

Mensen zijn meestal in hun eigen hoofd bezig. Hoewel het een foute gedachte is heeft het niet per se te maken met het jou pijn willen doen. Het is eerder zoeken naar een oorzaak op een feitelijke manier waarbij jij van subject ineens object wordt in zijn hoofd.

Het lijkt of ik er een "lolletje" van maak, maar waar ik je voor wil behoeden is dat je hierin af zou glijden, zoals je nu lijkt te doen (steeds verdrietiger van worden).
Niet doen. Het zijn woorden en die kunnen littekens maken, daarom moet je er gewoon tegenin of degene van wie de woorden komen duidelijk maken dat je op deze manier niet wilt communiceren en dat hij met normale voorstellen tot verbetering van de relatie mag komen.
Hier kreeg mijn depressie de schuld dat er niet snel genoeg gestegen kon worden in carriere/opleiding. Pijnlijk, maar zulke dingen worden ook gezegd in buien van onmacht/boosheid.(maakt het niet minder goed)
Ik heb toen gevraagd of hij een lijstje wilde van zijn tekortkomingen die MIJ tegenhielden in huwelijk/leven.
Bijna verbaasd dat ik zo'n lijstje kon hebben, besefte hij toen dat hij over mijn grens was gedenderd en wat dat met mij kon doen.
Laat van jezelf geen onderwerp van discussie maken in een situatie waarin de andere inperfecte persoon zich onschuldig waant. En laat je er zeker niet door kleineren. Zet je verdriet om in boosheid, daar kun je meer mee. Dan bedoel ik niet dat je moet gaan tieren...maar zorgen dat je er kracht van krijgt.
Maar ga hier niet om zitten sippen in de zin dat het je verlammen zal. Een gesprek op gelijkwaardig niveau is veel vruchtbaarder dan dit.
Dit was een opmerking zonder verstand, in een bui/situatie waarin hij beter nog even had kunnen zwijgen.
Nu dan een echt gesprek met jou als volwaardig gesprekspartner.

Ik heb getwijfeld om te reageren

Maar ik doe het toch. Met het risico op de volle laag misschien.
Ik denk dat ik misschien begrijp hoe je man denkt. Even voorop gesteld dat je iemand nooit (bewust) mag kwetsen.
Ik heb zelf kanker gehad. Twee keer trouwens en relatief jong maar dat ter zijde. Ik heb daardoor veel nagedacht en gelezen over het hoe en waarom van kanker. Ik weet niet of je man dat ook heeft gedaan?

Ik wilde toch op zoek naar 'een knop om aan te draaien' om de kans op kanker te verminderen. Mijn leefgewoonten waren bovengemiddeld gezond dus 'helaas' daar kon ik niks aan veranderen. Dan kom je ook in het mentale facet. En er zijn natuurlijk genoeg boeken / stromingen waarin je kunt vinden dat stress, negativiteit slecht is voor je immuunsysteem en daarmee kanker een grotere kans geeft zich te manifesteren. De gedachte alleen geeft trouwens al stress maar dat terzijde.

Zou het kunnen zijn dat je man ook een dergelijke analyse heeft gemaakt? Met deze vreselijk onhandige opmerking als gedachte? Voorop gesteld; hij had het niet (zo) moeten zeggen. Maar zit er een dergelijke gedachte achter? Een gedachte geboren uit angst? Voor deze ziekte en om eraan dood te gaan.

Zonder nou t te willen cultiveren, maar mijn angst om dood te gaan doet -zeg maar- rare dingen met me. Dat geeft mij geen permissie om akelige dingen tegen anderen te zeggen maar op zwarte momenten ben ik niet Miss Charming, gebied de eerlijkheid mij te zeggen. Nee, niet fraai, ik weet het.

Wat ik bedoel is: heeft je man serieus misschien de zorg dat negativiteit hem kanker geeft en was dit -een bijzonder onhandige - poging dat met jou bespreekbaar te maken?

Trouwens, ik heb me laten vertellen dat het aantal echtscheidingen onder kanker patiënten bizar hoog is. Ik snap wel waarom. Het trekt hier ook een zware wissel op onze relatie.
Ik benieuwd wat je vindt van mijn gedachtegang.

niet alles willen duiden

Vaak worden slechte daden en acties van mannen in een relatie door omstanders en partner geduid als zijnde vast niet zo bedoeld. Soms gaan mensen daar heel ver in vind ik. Kaatje ik vind jouw reactie ook wel van die orde.
Ik heb ook kanker gehad en weet wat het met mensen doet in de relatie maar zo'n lelijke beschuldiging valt nooit of te nimmer goed te praten of te verzachten. En vaak bedoelen mannen nog meer precies wat ze zeggen als vrouwen.

Miekemieke (OT)

Even los van dit draadjem, maar zie je hier voorbij komen. Heb jij het andere draadje over mijn Moeilijke man nog gelezen en mijn postings na die van jou?

Ik had nog wat vragen aan jou, vanwege jouw herkenning en ervaring en fijne reacties.
Zou je m.n. mijn postings # 65 en 73 nog willen lezen en daarop kunnen reageren? Zou ik zeer op prijs stellen.

Trechter

Gezien je eigen reactie en reacties van anderen hier (helemaal eens met Marjo) denk ik ook dat je niet bij de pakken neer moet gaan zitten, maar die opmerking wel serieus moet nemen.

Dus: doorvragen hoe hij daar precies bij komt, hoe hij dat precies bedoelt. En met name: en wat kunnen WE eraan doen?

Dus vooral kijken wat er zou moeten veranderen, ervan uitgaande dat hij serieus denkt dat jullie relatie en de stress die dat veroorzaakt niet goed voor hem is (nb ook niet goed voor jou, zou ik zeggen). Ik hoop dat hij in staat is om zijn ergernis/zorg om te zetten in positieve actie om jullie relatie te verbeteren en de stress te verminderen. En dat hij daarin ook een bijdrage voor zichzelf ziet, niet alleen dat jij moet veranderen.

Dat zou het uitgangspunt van het gesprek moeten zijn ALS hij daarvoor open staat.

Sterkte en laat je weten als je verder hebt gepraat met hem?

Gepraat. Soort van.

'Anderen' hebben gezegd dat kanker hebben betekent dat je een groot verdriet in je leven hebt. Als wij ruzie hebben, loopt hij dagen met zijn ziel onder zijn arm en dat maakt hem ziek. Daarnaast ben ik egocentrisch en liefdeloos en heeft hij dertien jaar geleden een grote fout gemaakt door voor mij te kiezen.
Op mijn conclusie dat we gezien dit er dan beter een punt achter kunnen zetten, was zijn antwoord: dan ga je me financieel uitkleden.
Nou, iemand hier nog iets zinnigs op te zeggen? Ik niet meer.

kern van waarheid

Ik denk dat je van spanning en negativiteit letterlijk ziek kan worden. Als ik teveel stress heb leidt dit op den duur altijd tot lichamelijke klachten. Dus wanneer hij zegt dat het gedoe tussen jullie hem ziek maakt kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Maar waar er 2 kijven hebben er 2 schuld. Hij is dus mede schuldig aan de situatie en zal zich dus zelf ook 200% moeten inzetten de relatie weer op de rails te krijgen.
sterkte

Wat een verdriet

Bij pijn en verdriet en in angst worden soms de meest vreselijke dingen gezegd. Graag zou ik de juiste zinnige woorden willen zeggen, maar besef ook dat je met woorden snel het verkeerde kunt zeggen of er naast zit.
Vertel hem vanuit jouw angst en verdriet wat zijn woorden voor jou betekenen. Hou je nog van hem, wat betekent hij voor jou en hoe moeilijk is het voor jou om hem pijn te zien hebben en steeds te zien vechten? Wat zou je graag samen willen, wat wil je voor hem betekenen en wat heeft hij hiervoor nodig (in een goede relatie mag je alles vragen, hoewel dit nog niet hoeft te betekenen dat de ander hier altijd mee akkoord gaat)?
Sterkte.

ziek van ruzie en stappenplan

In aanvulling op wat anderen al geschreven hebben en bijv. infoouders als tips voor een gesprek meegeeft, nog het volgende.

Ik denk ook dat er een kern van waarheid in zit dat je ziek KUNT worden van stress.

Misschien goed om te beginnen met dat uit te spreken.

Verder valt mij op dat je schrijft: "Daarnaast ben ik egocentrisch en liefdeloos en heeft hij dertien jaar geleden een grote fout gemaakt door voor mij te kiezen."

Dit soort zinnen kan mijn man ook zeggen "je BENT egocentrisch" etc. Dat "je bent" is altijd erg vervelend. De meeste mensen ZIJN iets niet, maar GEDRAGEN zich (soms) egocentrisch of wat dan ook.

Ook dat kun je aangeven - er even vanuit gaande dat je man naar je luistert als je met hem praat (sommige mannen, zoals die van mij, kan nl. niet zo goed luisteren, wordt snel boos en hoort dan niets meer - dus als dat je overkomt - stop dan met praten, heeft geen zin) wat dat met je doet als hij op die manier praat.

Tot slot blijf ik herhalen: uiteindelijk gaat het erom: wil hij jullie relatie verbeteren (al is het maar om niet uitgekleed te worden, voor de kindere of om niet meer ziek van jou te worden)?

Daar moet hij eerst over nadenken en antwoord op geven.

Als het antwoord JA is, dan moeten jullie SAMEN kijken hoe jullie het SAMEN beter kunnen krijgen. En daarbij helpt in elk geval niet als hij jou volledig de schuld geeft dat jullie relatie niet lekker gaat en dat hij ziek wordt. En dat zou ik in elk geval zeggen. Hij moet dan ook naar zichzelf willen kijken.

Als hij NIET aan jullie relatie wil werken, dan moet jij je denk ik afvragen of jij nog wel bij hem wil blijven in deze moeizame relatie (waarbij ik niet weet hoeveel wel goede momenten er zijn naast de problemen en vervelende uitspraken van hem die je hier hebt gepost).

Het kan zijn dat je desondanks bij hem wilt blijven. Dat hangt ervan af wat jij belangrijk vindt en wat jij denkt dat dan het beste is voor jou en jullie kinderen.

Zelfdestructief

Dat vind ik het klinken.
Hij is ziek (geweest), er is van alles mis in zijn leven, en nu schopt hij om zich heen. Als jij nu ook nog weggaat, heeft hij rondom gelijk gekregen: het leven is kut, alles zit tegen, zijn vrouw is een bitch.

Dat is een put waar hij zelf uit moet zien te klimmen. Jij kan hooguit over de rand blijven kijken en hem op het touw wijzen.

Verantwoordelijkheid

Los van de aanname of negatieve emoties kanker kunnen veroorzaken is je man zelf verantwoordelijk voor de manier waarop hij met zijn emoties omgaat; laat hij ze rotten en woekeren of laat hij het stromen. Het zijn niet de emoties zelf die fout zijn, maar de manier waarop hij ermee omgaat. Je kunt in therapie gaan tot je een ons weegt maar als iemand zelf geen verantwoordelijkheid wil nemen voor de manier waarop hij in het leven staat en zichzelf alleen als slachtoffer wil zien dan is het zinloos. En natuurlijk kun je door een fase gaan van zelfmedelijden na een dergelijk ingrijpende ervaring, maar als hij erin blijft hangen dan wordt het zwaar voor jullie.

Vraagje

Is er misschien een ander in het spel?

Pffff

Nou dat was een allesbehalve verkwikkend gesprek begrijp ik. En nee, hier heb ik ook geen antwoord op. Wat een verdriet en eenzaamheid voor jullie beiden.
Sorry geen advies, sterkte.

pfff

wat miep schreef dacht ik ook meteen aan. (ik heb niet alles gelezen van andere!)

jullie hadden al problemen voordat hij ziek werd.
hij verwijt jou van alles de vraag is deed hij dat ook al voor zijn ziek zijn?
is hij veranderd of is hij eigenlijk altijd al zo geweest?
en gooit hij nu pas al dan niet bewust met woorden waarvan hij weet jou zeer te doen??

als jullie relatie al niet best was (heeft dat ook een reden gehad zonder de kanker!) de kanker kan daar niets aan veranderen .

alhoewel sommige relaties sterker worden bij een verwerkingsproces.
maar ook vaak juist negatief en beëindigen van een relatie..

zal ik niet wakker liggen om dat wat hij voor jou voeten gooit. ik zal hem vragen oke zie jij dat zo? vind je het dan niet verstandiger om uit elkaar te gaan zodat je kan genezen van je kanker?
en als hij dan zegt dan kleed je me uit! zeg dan gewoon joh ik kan bij je blijven tot je sterft van de kanker zo erf ik alles. of ik kan van je weg zodat jij geneest en maar een gedeelte van je spullen/geld krijgt en jij nog een lang leven mag leiden.. volgens hem ben je toch de reden van zijn kanker? (JA het is hard maar waarom het is wel zo!) en hij is ook niet zo aardig met zijn woorden!.

Echter mijn vraag aan jou is WIL jij hem nog in jou leven?
jij bent niet zijn genezer (in zijn ogen maar ook in het algemeen)
jij bent een vrouw met ook een wil.
en geen mat waar je je voeten op mag vegen!.
jij heb als het goed is net zoveel verdriet om het feit dat hij kanker heeft (mocht dat niet zo zijn dan was je relatie al zeer slecht en kan je beter uit elkaar gaan)
jij bent een vrouw echter als ik het zo leest kan het zijn dat hij dat allang niet meer zo ziet en je meer ziet als een meubelstuk dat al jaren in zijn huis staat..

MAAR ik weet het niet he! wat miep zegt kan ook ..
echter als hij ook zo was voor zijn kanker dan tja hopeloos in mijn ogen

succes

tweede gesprek

Als mijn man tegen mij zou zeggen dat hij 13 jaar geleden een grote fout heeft gemaakt door voor mij te kiezen, en eigenlijk niet wil scheiden vanwege het geld, dan was mijn keus gemaakt.

Ik wil niet getrouwd zijn met iemand die zo over mij denkt...

sterkte, ik vind het echt een rotstreek om zijn ziekte op jouw schouders te leggen.

Leestip

Eckhart Tolle "Een nieuwe Aarde" of de originele versie: A New Earth".

Heeft voor mij de ogen wagenwijd geopend.
Hier was ik degene die ziek was (geen kanker). En dat leverde bij mijn man zoveel stress op dat hij burnt out raakte.

En tja hij gaf mij daar de schuld van.

Door dit boek te lezen snapte ik hoe dit mechanisme werkt. Het was voor mij zo fijn! En ook op andere vlakken sta ik nu gewoon veel fijner in het leven.

Ziekje

Het klinkt heel interessant, maar zal zelf voorlopig niet toekomen aan het lezen van dat boek (heb nog wat andere dingen eerst te lezen en daar al te weinig tijd voor).

Zou je (kort) uitleggen hoe dat mechanisme werkt en hoe je daar mee om kan gaan als je man jou de schuld van ding geeft?

Ik zet het boek wel op mijn "te lezen"-lijst voor op een later moment.

Het ego

Ik heb even een link waar het een en ander over Tolle wordt uitgelegd.
http://geluk-nu.nl/ego-of-geen-ego/wat-is-het-ego/eckhart-tolle-over-het-ego/

Dit was voor mij treffend:
Het ego houdt houdt van negatieve emoties zoals boosheid. Het klaagt ook graag in gedachten of letterlijk hardop, over andere mensen, over de situatie waarin je je bevindt, of over iets dat gebeurt en wat niet zou mogen gebeuren. Het verzet zich als het ware tegen de realiteit en deze moet altijd anders zijn dan zoals het in werkelijkheid is.

Jeetje!

Jeetje, dat is wel heftig om te zeggen zeg! Ik zou er zelf heel boos van worden, maar of dat een goede reactie is..?

Toch een scheiding/breuk overwegen...?