Onzeker en dringend op zoek naar hulp!!
Dit is voor mij de eerste keer dat ik een forum als deze raadpleeg. Ik zit in een vervelende situatie en wil daar graag feedback over hebben van anderen die eventueel dezelfde ervaring hebben of anderen die weten waar ze het over hebben 
even in het kort mijn situatie:
mijn ex en ik zijn al een tijdje uit elkaar. samen hebben wij een zoon van inmiddels 1 jaar. In totaal heb ik ongeveer 2,5 jaar een relatie met hem gehad en na een maand of 3 a 4 begon het huiselijk geweld er langzaam in te sluipen. Wat begon met het kapot maken van spullen en af en toe een duwtje en spullen naar mijn hoofd gooien, is onlangs (ja, nadat wij al uit elkaar waren) uitgelopen in een vrij ernstige mishandeling waar ik de nodige verwondingen en psychische klachten aan heb overgehouden (hij heeft me oa gewurgd). Het is helaas zo dat mijn zoon aanwezig was bij deze laatste mishandeling en hij heeft hiervoor ook al 1x een "kleine"mishandeling meegekregen en in de periode dat ik zwanger van hem was is het ook met enige regelmaat gebeurd.
Nu heb ik EINDELIJK de ballen gehad aangifte te doen! de strafzaak tegen mijn ex komt nog voor. Mijn ex heeft geen gezag over onze zoon en ik heb dan ook voor nu besloten het contact tussen hen niet toe te staan, omdat ik er niet op durf te vertrouwen dat mijn ex zich gedraagt in het bijzijn van zijn kind. (hij woont bij zijn moeder en vaan haar heb ik ook het een en ander gehoord over zijn gedragingen thuis....die zijn allemaal niet zo netjes en al helemaal niet voor de ogen van een kind)
Toch heb ik ergens een schuldgevoel. Ik vind dat ouder en kind recht hebben op elkaar, maar ik ben bang voor de gevolgen voor mijn zoon op het moment dat hij dit soort dingen vaker moet zien van zijn vader. Ex ontkent trouwens in alle toonaarden dat hij ook maar IETS heeft gedaan en beschuldigd mij van valse aangifte. Gelukkig spreken de bewijzen voor zich en heb ik op het moment van de laatste mishandeling in paniek 112 gebeld. Ik ga ervan uit dat de waarheid zal overwinnen.
Hoe kom ik van mijn schuldgevoel af?
Zijn er mensen die soortgelijke situatie kennen of hebben meegemaakt en mij advies of tips kunnen geven??
x onzekere-mama
geen ervaring
Maar wel vrouwen in mijn omgeving meegemaakt met hetzelfde. Kind krijgen van een man die al snel in de relatie geweld gebruikt. Prioriteit nummer 1 is onderzoeken hoe het komt dat je in zo'n relatie bent terecht gekomen anders kan het zo weer gebeuren en weer.
Ik denk dat je dat schuldgevoel even opzij moet zetten, is niet belangrijk. Als het weer goed met je gaat dan kun je later altijd nog nadenken over eventueel contact.
Voor nu zoek zo snel mogelijk hulp bij een psycholoog!
(o) Mama
Ik heb wel ervaring in die zin dat ik jaren bij 'blijf van mijn lijf'gewerkt heb. Ik zou ten eerste stoppen met je zelf onzeker te noemen. Dat bevestigt een krachteloze positie. Je bent niet krachteloos en je weet heel goed hoe het zit. Geweld gebruiken is nooit gerechtvaardigd (tenzij uit zelfverdediging). Een kind dient beschermd te worden tegen zo'n situatie. Jezelf schuldig voelen is ook zo'n valkuil: doe dat niet: je ex is zelf bezig zijn rol als vader te verpesten, niet jij. Jij moet je kind beschermen en dat doe je heel goed nu.
Praten met een psycholoog is wellicht geen slecht idee (maar laat je niet aanpraten dat het iets in jou is waardoor je deze situatie hebt uitgezocht: dat is blaming the victim). Gebruik dat vooral om uit te zoeken of het je echt gaat of je kind die vader figuur nodig heeft of dat je ergens nog bindingen met hem hebt.
Ik zelf zou in de toekomst alleen bezoekrecht onder toezicht toestaan. (het is heel goed dat jij het gezag hebt, blijf daarbij) En misschien zelfs een straatverbod aanvragen. Als ex er blijk van geeft in te zien dat hij een probleem heeft en daar aan wil werken (angermanagment, zelf naar therapeut, etc) kan je altijd nog bijdraaien.
Heel goed dat je hulp zoekt hier. Hier een sociale kaart met instanties die je verder kunnen helpen http://www.huiselijkgeweld.nl/organisaties/voor-wie-hulp-zoekt
Heel veel sterkte! Je doet het goed!
Maita
Bedankt
Voor jullie reacties.
Ik heb inderdaad al hulp in de vorm van maatschappelijk werk, die mij heeft doorverwezen naar een therapeut, met mij komt het wel goed.
Ex heeft ook een contactverbod, direct na aanhouding en verhoor meegekregen van de politie.
Ik heb zeker niet het idee dat de fout bij mij ligt. (al had het wellicht niet zo ver hoeven komen als ik eerder had ingegrepen).
Mijn onzekerheid ligt er voornamelijk in of ik deze situatie wel goed aanpak.
Ook merk ik dat het me onwijs raakt dat ex alles ontkent, terwijl ik vrij grote gevolgen moet ervaren van zijn daden.
Voelt onrechtvaardig. En nu durft hij zelfs een zaak tegen mij te starten.
Duimen jullie maar voor me mee dat dit tot een rechtvaardig einde komt
Prive
Omdat ik hier al heel vaak heb geschreven over mijn situatie, maar misschien heb jij t verhaal niet gevolgd, bied ik je aan om via forumbeheer mijn email adres op te vragen.
onzekere mama
ja, je doet het juiste!!! Ik snap je gevoel best, dat ieder kind recht heeft op beide ouders, maar je moet prioriteiten stellen: namelijk de veiligheid van je kind.
In dit geval is de veiligheid van je kind duidelijk gebaat bij een STOP in contact met vader. Zeker gezien het feit dat vader ontkent en geen inzicht heeft in zijn gedrag en onverbeterlijk blijft, is de situatie momenteel echt niet geschikt om contact tot stand te brengen. Pas als hij over enkele jaren, als hij zijn leven op orde heeft en zijn agressie onder controle,kan het een optie worden om het contact weer tot stand te doen komen: onder toezicht!
Daar zal je kindje voornamelijk schade van gaan ondervinden, schade die hij al opgelopen heeft!
En daar moet jij je niet schuldig om voelen! Jij hebt ge best gedaan en je moet nu proberen rust en veiligheid in je leven in te bouwen. Steek je energie daarin ,i.p.v. in schuldgevoel.
sterkte
