ontslag

Dus

Eigenlijk snap je je man wel maar maak je je zorgen hoe het financieel moet gaan.
Je man heeft vast niet lichtvaardig opgezegd en maakt zich vast ook net als jij zorgen over de financien.
Veel sterkte gewenst. Hopelijk lukt het wel om weer werk te vinden.

Hoe is het ontslag vormgegeven?

Sinds ik er zelf mee te maken heb gehad, ken ik het begrip 'ontslag met wederzijds goedvinden'. Ik hoop wel dat je man onder die noemer ontslagen is. Dan heeft hij recht op ww.

Op zich begrijp ik je man heel goed, maar als het nog wel werkbaar was op zijn werk, had ik denk ik toch vanuit zijn baan gesolliciteerd op andere vacatures. Maar goed, het is gebeurd, hij krijgt als hij ww krijgt eerst 75 procent van zijn loon en na een paar maanden 70 procent. Ik hoop dat hij een beroep heeft waarmee hij vlot ergens anders aan het werk kan. Wat betreft de studiekosten van jullie kinderen, kunnen ze met lenen en een baan erbij wel studeren. Niet ideaal, maar het is niet anders. Sterkte ermee.

Oh ja, wat betreft je boosheid, zul je neem ik aan al wel het een en ander gezegd hebben. Ik hoop dat je je er snel bij neer kunt leggen dat hij deze beslissing genomen heeft. Je koopt er niets voor om boos te blijven. Richt je op de toekomst, je oproepwerk kun je nu zonder te puzzelen of het wel kan in alle rust doen. Als je man weer werk vindt, kun je dat oproepwerk weer terugschroeven.

geen begrip

Ik kan me best voorstellen dat je het ergens niet leuk meer vindt. Maar dan neem je geen ontslag voordat je wat anders hebt gevonden. Als je je baan niet leuk meer vindt om wat voor reden dan ook dan ga je keihard solliciteren.
Daarnaast kijk je samen met je partner hoe je er financieel voorstaat en kijk je of je met minder kan. Met hoeveel jaar hij eventueel met pensioen kon. Of een dag minder zou kunnen dat soort dingen.

Hij heeft nu een enorm risico genomen. Want als je zelf je baan opzegt verspil je je recht op ww. Ik hoop voor jullie dat hij dat toch nog krijgt. Daarnaast zet hij jou voor het blok.

Ik hoop dat hij de komende tijd wel weer de verantwoordelijkheid oppakt om een deel van het inkomen te genereren.

overleg

Het probleem is denk ik dat je man zonder overleg met jou ontslag heeft genomen terwijl er zicht bestond op verlening. Je bent samen verantwoordelijk voor de inkomsten van het gezin.
Hoe groot is de kans dat je man weer werk vindt? Voor de gemiddelde 61 jarige is die geloof ik 0,1 procent. Aow gaat hij pas krijgen met 67 en 3 maanden. Jij hebt een klein vast contract en werkt voor de rest op oproepbasis. Kunnen jullie daar van leven als de uitkering stopt? Ik vind het nogal wat.

De studie van de kinderen zou ik mij geen zorgen om maken. Misschien gaan ze niet studeren en als ze gaan studeren kan dat prima met een lening en baantje erbij.

herkenbaar

mijn man heeft nog nooit zelf ontslag genomen op de hierboven genoemde manier. Maar hij heeft wel eens een beter betaalde baan ingeruild voor een baan bij een werkgever die geen goede naam heeft wat betreft het op tijd uitbetalen van salarissen, ook de hoogte ervan lag een stuk lager. Hier was ik dus niet blij mee en heb hem dat ook jaren kwalijk genomen. Bovendien voelde ik me toch gedwongen om hierdoor een extra baan te nemen terwijl we toen ook nog jonge kinderen hadden. Toen het echt de spuigaten uitliep met het betalen van het salaris en ook eind juli het vakantiegeld nog niet gestort was, is hij gelukkig wel naar een andere werkgever gegaan.
Nu kan het zijn dat de man van Neeltje ontslag genomen heeft met wederzijds goedvinden, dan heeft hij wellicht wel recht op WW. Maar zuur blijft het wel.

wel begrip

"Mijn man kon er niet meer tegen hoe het liep in dat bedrijf. Veel dingen gingen fout, hij was vaak degene die het weer moest oplossen."

Op basis van dit zinnetje, kan ik er wel begrip voor opbrengen. Een fulltime baan binnen een bedrijf met veel shit dat steeds op je bordje komt? Er worden mensen om minder overspannen. Ga naast je man staan en er niet tegenover. Hij heeft een grens getrokken, hij wil en kan dit niet meer. Dat vraagt moed, zeker op die leeftijd.

Maar goed, dit zeg ik op basis van de paar regels die je hebt geschreven. We kennen maar een stukje van de werkelijkheid natuurlijk.

overleg

Uit de tekst van TS begrijp ik dat er geen overleg is geweest. Daar zit mijn grootste onbegrip. Hoe het gezin van TS er financieel voorstaat weet ik niet. Maar op een leeftijd van 61 heb je nog ongeveer 6 jaar te overbruggen voor je AOW krijgt. Om 6 jaar rond te komen zonder salaris van de hoofdkostwinner moet je een flinke spaarpot hebben. Is dat er dan is het probleem niet zo groot. De kinderen kunnen uiteindelijk ook nog studeren met een lening.
Is dat er niet dan is er voor het hele gezin een groot probleem. Je vaste lasten niet meer kunnen betalen lijkt mij een stuk erger dan een baan waarbij er veel shit op je bordje komt. Daarin kan je ook grenzen stellen zonder je baan op te zeggen.

Overigens heb ik er best begrip voor dat iemand een baan niet graag doet en daarom wil stoppen. In mijn omgeving heb ik daar meerdere voorbeelden van gezien: Degene met de rotbaan zoekt een andere baan en zegt daarna de oude baan op. Of: Degene met de rotbaan denkt het niet vol te houden tot het pensioen. De partner gaat meer uren werken, er wordt wat luxe opgezegd zodat degene met de rotbaan een aantal jaar eerder kan stoppen wanneer solliciteren niet lukt. etc...

Bedankt

Bedankt voor de reacties.

Zelf ben ik nog wisselend in mijn gedachtes.
Nu hij thuis loopt, is het makkelijker voor mij om te gaan werken. Ook omdat ik nu de auto weer kan gebruiken. Als oproep kracht werkte ik alleen 's avonds omdat ik op de dag geen auto had.

Maar ik vind mijn werk ook niet altijd leuk. Veel veranderingen, veel nieuwe dingen waar ik best wel moeite mee hebt om die aan te leren.
Dat gesprek hadden we nog gehad voor dat hij zijn jaar contract niet liet verlengen. Maar al pratend kom ik dan tot de conclusie, dat je wel door moet gaan. Je hebt geen keus.

Maandag had hij tegen zijn baas gezegd dat hij het jaar contract niet wilde verlengen. Baas zou daar op terug komen. Ik had toen dus verwacht dat er over gepraat zou worden, over de problemen waar man tegen aan loopt. Donderdag kreeg man dus de brief mee , dat contract niet verlengd werd. Zonder gesprek.

Wat het studeren betreft; ik wil dat heel graag voor hen betalen zodat ze geen lening hoeven te nemen. Als man was blijven werken, had dat wel gekund.
Tja.

Neeltje

Ik begrijp heel goed dat je liever niet ziet dat de kinderen moeten lenen voor hun studie.
Ik vind dat hier soms heel makkelijk over lenen gepraat wordt.

Jammer dat de werkgever niet in gesprek wilde. Ik begrijp uit je laatste post dat de werkgever een brief heeft geschreven waarin in staat dat zij het contract niet verlengt?
Dan heeft je man recht op ww.

precies

Als je het nu goed zegt heeft hij geen ontslag genomen (en al zeker niet gekregen!).

Je weet dat je bij een laag inkomen (ergens onder de 42.000 globaal per gezinsinkomen) ook gewoon recht hebt op een aanvullende beurs?

Aha

Het komt er dus in feite op neer, dat hij een eventuele verlenging van zijn contract heeft belemmerd door tegen zijn baas te zeggen dat hij daar ook eigenlijk niet veel voor voelde. Was zijn werkgever wel van plan om het contract te verlengen? En zou dat de eerste of tweede keer geweest zijn? Als het de tweede keer was en hij zou verlengd worden, dan is je man echt dom geweest. Bij de eerste keer ook overigens, maar daar kun je nog over zeggen, dat de kans op een tweede verlenging tegenwoordig minimaal is en dat hij daarom net zo goed nu al een leukere baan kan zoeken. Ik heb net naar Rutte gekeken via Facebook en die beloofde wederom gouden bergen op het gebied van arbeidsplaatsen en vacatures, dus dat moet geen moeite kosten. (Dit was sarcasme van mij.) Toch vind ik het echt niet slim. Maar gedane zaken nemen geen keer, dus hij moet aan de bak. Solliciteren en het huishouden doen, zodat jij met een gerust gevoel dagdiensten kunt draaien. Volgens dezelfde Rutte gaat de VVD héél veel geld vrijmaken om mensen als jouw man hoe dan ook aan het werk te krijgen. (Ik typte net per ongeluk Tutte, een freudiaanse verspreking denk ik zomaar.) Ik hoor zelf ook bij die doelgroep, dus we gaan het meemaken.

zou ook boos zijn

Ik vind het verwend gedrag van je man. Als je 61 bent, dan liggen de banen niet voor het oprapen, dus opzeggen is echt heel stom. Werken is niet altijd leuk. Als ik heel rijk zou zijn, zou ik ook niet werken, maar leukere dingen doen, maar ik moet nou eenmaal werken. Hopelijk kun jij nu fulltime gaan werken, krijgt hij ww en dan vallen de geldzorgen in het begin nog wel mee, maar hoe lang zal je man ww krijgen? En kun jij wel veel extra werken?

Triva

Het is afwachten wat het UWV zegt.
Krijgt hij een uitkering en hoe lang?

Hij had dus een jaar contract bij dat bedrijf, daarvoor in 2014 en 2015 heeft hij 2 jaar thuis gezeten. Kreeg toen ww.

Rest van zijn leven heeft hij wel altijd gewerkt.

Nu zit hij op de bank te lezen.
Ik vroeg hem of hij al had gekeken of hij bericht had gehad van het UWV
Nee, dat duurt een paar dagen. Volgens hem.

Ik probeer het langs me heen te laten glijden.

triva

Vorige bericht ging even verkeerd.
Ik wilde zeggen dat ik dat weet over de aanv beurs.

Oei

Ik hoop dat je man recht heeft op een ww uitkering. Je moet voor een ww uitkering namelijk wel in de afgelopen 36 maanden 26 maanden gewerkt hebben.

Ik zou hier in ieder geval snel achteraan gaan.

Kaaskopje

Werkgever was wel van plan zijn contract te verlengen.

Berichten gaan nu een beetje rommelig.

Maar ik vind het heel fijn dat er mensen reageren.
Tegen familie bv wil ik hem niet zwart maken.
Hij heeft nog een moeder van 92, zij zou het helemaal nooit snappen dat dat van hem zelf af komt. Tegen haar alleen gezegd dat contract niet verlengd word.

Ach jee Neeltje

Wat staat er in de brief waarin gezegd wordt dat het contract niet verlengd wordt? Gewoon einde contract?
Het woord ontslag valt verder niet?

Maar

had 'baas' dan wél het contract willen verlengen? Dat komt niet helemaal naar voren. Als dat wél zo geweest had, had hij dat m.i. gewoon moeten aannemen. En als hij het echt niet zou trekken, zich ziek melden.

Baas

schrijft; het tijdelijke arbeidscontract eindigt op 10 maart.
Ivm de financiele vooruitzichten van ons bedrijf hebben we besloten om het contract niet te verlengen.
En nog een regel dat mijn man gezien zijn leeftijd het tempo niet bij kon houden.

Deze brief kreeg man dus nadat hij gezegd had dat hij niet wilde blijven.

Dat is duidelijk. Het initiatief ligt bij de werkgever. Dat is een zorg minder.

Precies

Dat man mondeling heeft gezegd ook niet meer te willen, is dan niet meer zo relevant. Contract niet verlengd door 'baas', dus WW.

Oh gelukkig

Dan kan hij zich aanmelden bij de UWV en zich op vacatures storten.