Nooit meer zoals in het begin?
Met een kennis had ik het net over mijn nieuwe relatie. Ik merkte op dat het allemaal zo anders is dan in mijn eerste relatie.
Zij zegt dat dat logisch is. Toen was ik 16, maakte alles voor het eerst mee, met die man kreeg ik kinderen en van hem heb ik heel veel gehouden.
Dat heb ik niet met die nieuwe vriend. Het is een hele leuke man en ik hou oprecht van hem maar het haalt het bij lange na niet bij mijn vorige relatie.
Volgens mijn kennis is het de leeftijd, we zijn nu veel ouder. We hebben alles al eens keer meegemaakt en het is nu allemaal wat gezapiger.
Met deze man zie ik me echt nooit ruzie krijgen. Met mijn ex vlogen de borden door de keuken bij wijze van spreken en was de goedmaak-sex waanzinnig. Voor de seks geldt trouwens hetzelfde. Het is fijn en leuk maar het haalt het niet bij hoe het vroeger was.
Wat ik me nu afvroeg, hoe ervaren andere mensen met een 2e (of volgende) relatie dat? Herkennen jullie dat rustige, gezapige? Het is niet saai of vervelend maar zo kalm en met weinig tot geen passie.
oh neee nooooooit
Ik ervaar juist het tegenovergestelde. Ik vind alles nu 10 x fijner! Ben ook zo blij dat ik uit mn huwelijk gestapt ben. Heb geen ruzie nu en juist sex die ik ook fijn vind en niet alleen hij.....
Sorry, maar t komt op me over of je nog lang niet over je oude relatie heen bent. Zielig voor je nieuwe vriend.
Echt niet
Het is al weer een paar jaar geleden dat ik een relatie kreeg maar dat was toch echt veel intenser en 'passioneler' dan elke relatie uit het verleden. Inmiddels ook wel gezapig, op een goede manier, maar het begin was fantastisch.
ohnee!
Hier ook totaal geen herkenning. Mijn nieuwe relatie (nu alweer 6 jaar) is compleet het tegenovergestelde als mijn oude relatie, alles zoveel fijner! Zoveel fijner dat ik mezelf echt voor mijn hoofd kan slaan dan ik zolang in mijn oude relatie ben blijven zitten. Nu dankbaar dat ik weet hoe fijn een relatie kan zijn ipv een brok frustratie. We zijn vrienden, lovers, nooit ruzie dus geen goedmaak-sex maar de dagelijkse normale sex is al fantastisch (en goedmaak-sex met mijn ex had ik toch al niet, überhaupt amper sex).
nee sil sil
Dat kan hem echt niet zijn hoor. Sorry, maar hou jezelf en je vriend niet langer voor het lapje en maak hem tot ex.
eens met hier boven
Ik sluit me aan bij de dames hier boven. Ik heb in mijn 2e relatie (na een heel lang huwelijk) pas geleerd hoe fijn het kan zijn met een man. In alle opzichten. En daar geniet ik (en hij) nog elke dag van.
Ik denk dat het er meer vanaf hangt van hoe je vorige relatie was, dan van je leeftijd. Had je het eerst fantastisch dan voelt t nu misschien minder. Was je vorige relatie niet om over naar huis te schrijven, dan geniet je nu extra als je eindelijk hebt gevonden wat je altijd al zocht.
Nee integendeel
Ik heb ontzettend veel van mijn ex-man gehouden in het begin. Ik heb ook na mijn scheiding een relatie van twee jaar gehad met een man die heel leuk was, maar achteraf was ik nog veel te veel bezig met het verwerken van mijn scheiding en hij ook. En nu, met mijn huidige vriend die ik al ruim een jaar ken (❤️❤️❤️) ben ik nog zo blij en warm van binnen wanneer ik hem zie aankomen. De passie van het begin is een beetje minder, we vliegen niet meer regelmatig naar boven tijdens de maaltijd, maar we nestelen ons samen op de bank om te kijken naar voetbal of een goede serie. Het is nog steeds heel erg wow. En hij is mijn maatje.
Dus... Ik weet het niet. Moet je je vriend de deur uitdoen omdat je de passie niet ervaar van je eerste relatie? Dat lijkt me een beetje overdreven. Elke relatie ie anders. Neem de tijd, maar maak geen toekomstplannen met hem als je het niet zeker weet. Laat het op zijn beloop, zonder beloftes te doen waar je misschien spijt van krijgt.
Sini
Sinilind
Hoe krijg je die hartjes in je tekst?
Oordelen
Sorry, maar t komt op me over of je nog lang niet over je oude relatie heen bent. Zielig voor je nieuwe vriend.
Dat kan hem echt niet zijn hoor. Sorry, maar hou jezelf en je vriend niet langer voor het lapje en maak hem tot ex.
Jammer hoor dat er meteen zo geoordeeld en veroordeeld wordt op grond van een paar regels tekst. Dat je vertelt hoe het voor jou is, daar heb ik om gevraagd. Niet om te horen dat ik die vriend maar meteen aan de kant moet gooien.
Maar sommige ervaringen waren wel verhelderend, dank daarvoor.
je vraagt er wel naar
Wat een vreemde reactie zeg.
Je vraagt letterlijk "Wat ik me nu afvroeg, hoe ervaren andere mensen met een 2e (of volgende) relatie dat?"
Dus ik antwoord hoe ik dat ervaar.
Vervolgens geef je te kennen dat je daar niet om gevraagd hebt. Dan niet joh. Zoek het dan verder zelf uit en stel geen vragen meer.
Vreemde reactie
Inderdaad, wat een vreemde reactie geef jij Mara. Ik bedank uitdrukkelijk de mensen die hun ervaring delen.
Ik heb niet gevraagd om een reactie als gooi die vriend maar aan de kant of maak hem tot je ex.
Dat zijn toch zinloze opmerkingen. Om nog maar niet te spreken van de enorme veroordeling die er in schuilt.
Ik vraag me oprecht iets af. Kan best zijn dat er iets met mij mis is of met de relatie en het helpt me om te lezen hoe anderen dat ervaren. En met die reacties ben ik blij.
Ja, herken ik wel maar
is bij ons niet goed afgelopen. Lange tijd na mijn eerste, alles behalve saaie, relatie met veel drama en onverwachte romantische acties, ontmoette ik de vader van mijn kinderen. Wat een rust, geen ruzies meer en inderdaad heel gezapig. Maar ik genoot ervan, van die rust en stabiliteit en ging heel veel van hem houden. Heel soms ergerde ik me aan die gezapigheid en het gebrek aan romantische acties maar dat speelde geen grote rol, ik dacht wel beter te weten. Echter zo gezapig was het niet meer toen hij verliefd werd op zijn veel jongere collega en binnen no time weg was.
Aanvulling
Achteraf gezien realiseer ik me wel dat ik in die situatie achterover ben gaan leunen en weinig investeerde in de relatie omdat ik het ontbreken van ruzie associeerde met een goede relatie, toen weliswaar onbewust maar toch.
ja maar...
Binnen een relatie veranderd er toch steeds van alles? Tenminste, als ik kijk hoe ik was toen ik trouwde en hoe ik nu ben... ook een wereld van verschil. (Ben nog steeds met mijn eerste vriendje getrouwd) Maar wij moeten ook wel bezig blijven om onze relatie nog steeds leuk te houden, zorgen dat het niet saai word.
Bespreek het met hem zou ik zeggen!
SilSil
Mijn relatie zijn niet op twee handen te tellen hahaha
Maar er zit wel degelijk verschil is.
Mijn allereerste relatie duurde vijf jaar(was ik twintig) maar miste de verliefdheid van mijn jeugdliefde.
Toen heb ik die relatie beëindigd.
Ik verlangde naar bouquet reeks liefde. Die vond ik in de volgende partner, maar dan was t ook alleen goed op sex gebied, jezelf veilig voelen. Daar ontstond een kind uit.
Vervolgens raakte ik mij zelf kwijt en zocht ik naar een combinatie serieuze vervanger vader voor mijn kind en een mooI seksueel aantrekkelijke man. In dat laatste sloeg ik door. Hahaha.....
Toen een poos celibatair geleefd en tot bezinning gekomen.
In die fase kwam ik tot de ontdekking dat ik geen lust object meer wilde zijn voor de man, een dat ik mijn ook niet als lust object wilde aanbieden, maar vanuit zelfrespect een relatie wil aangaan.
Die fase heb ik ook moeten leren verkennen. Tussen "saaie" aantrekkelijk mannen, onaantrekkelijke lieve mannen.
En ik ging voor de laatste
Mijn partner is geen schoonheid maar qua karakter wel.
Goede seks komt dan vanzelf. Want je kiest heel bewust voor iemand. Je luistert naar je gevoel en lichaam.
Ik kon mij vroeger niet binden omdat ik de mannen vergeleek met de vader van mijn zoon(dat was lust)
Door die band durven te verbreken heb ik durven zoeken naar andere overeenkomsten die mij ook een goed gevoel gaven.
Een ex is een ex komt van exit. Ex liefde moet over en uit zin wil je je echt kunnen binden of geven aan een nieuwe partner.
Mijn partner en ik weten ook als we het gras aan de overkant van opzoeken dan is t over en uit.
Ook weten er van elkaar dat we niet achterom hoeven te kijken wat de ander doet. Er is vertrouwen onderling.
Wel is t zo dat de sex in rustiger vaarwater is gekomen. Maar we genieten nog volop van elkaar. Dus aan jou de vraag SilSil, waar ben je op zoek naar. Naar serieuze stabiele passievolle liefde of instabiele onstuimige seks relatie.
SilSil
Mijn relatie zijn niet op twee handen te tellen hahaha
Maar er zit wel degelijk verschil is.
Mijn allereerste relatie duurde vijf jaar(was ik twintig) maar miste de verliefdheid van mijn jeugdliefde.
Toen heb ik die relatie beëindigd.
Ik verlangde naar bouquet reeks liefde. Die vond ik in de volgende partner, maar dan was t ook alleen goed op sex gebied, jezelf veilig voelen. Daar ontstond een kind uit.
Vervolgens raakte ik mij zelf kwijt en zocht ik naar een combinatie serieuze vervanger vader voor mijn kind en een mooI seksueel aantrekkelijke man. In dat laatste sloeg ik door. Hahaha.....
Toen een poos celibatair geleefd en tot bezinning gekomen.
In die fase kwam ik tot de ontdekking dat ik geen lust object meer wilde zijn voor de man, een dat ik mijn ook niet als lust object wilde aanbieden, maar vanuit zelfrespect een relatie wil aangaan.
Die fase heb ik ook moeten leren verkennen. Tussen "saaie" aantrekkelijk mannen, onaantrekkelijke lieve mannen.
En ik ging voor de laatste
Mijn partner is geen schoonheid maar qua karakter wel.
Goede seks komt dan vanzelf. Want je kiest heel bewust voor iemand. Je luistert naar je gevoel en lichaam.
Ik kon mij vroeger niet binden omdat ik de mannen vergeleek met de vader van mijn zoon(dat was lust)
Door die band durven te verbreken heb ik durven zoeken naar andere overeenkomsten die mij ook een goed gevoel gaven.
Een ex is een ex komt van exit. Ex liefde moet over en uit zin wil je je echt kunnen binden of geven aan een nieuwe partner.
Mijn partner en ik weten ook als we het gras aan de overkant van opzoeken dan is t over en uit.
Ook weten er van elkaar dat we niet achterom hoeven te kijken wat de ander doet. Er is vertrouwen onderling.
Wel is t zo dat de sex in rustiger vaarwater is gekomen. Maar we genieten nog volop van elkaar. Dus aan jou de vraag SilSil, waar ben je op zoek naar. Naar serieuze stabiele passievolle liefde of instabiele onstuimige seks relatie.
55 plus
Dat is precies wat de evolutionaire psychologen als ideaal omschrijven. Je voortplanten met een gespierde (onverantwoordelijke) hunk met betere genen en dan een verantwoordelijk man zoeken om voor je aldus gerealiseerde nageslacht te zorgen. Goed gedaan dus (als je het zo bekijkt)!
https://en.wikipedia.org/wiki/Infidelity#Evolutionary_factors
Ad Hombre
Jouw vooroordelen kloppen niet Ad Hombre. Ik word er een beetje boos om.
Ik heb mijn zoon echt alleen opgevoed hoor, zonder centen van een man ,ook niet van zijn vader en ook niet van mijn huidige partner. Ik werd een trotse vrouw!!!! Die geen hand uitstak niet naar mannen en ook niet naar familie voor aalmoezen.
Mijn huidige partner heeft hooguit een paar jaar de helft van de vakanties betaald, en wat zakgeld gegeven en verjaardagskados.
Maar ik heb toch echt wel zelf gewerkt en mijn zoon groot gebracht. Die doet t nu niet onverdienstelijk.
55plus
Ik snap het helemaal, ik heb het ook zo gedaan. Toch kan ik vrouwen die het "volgens Ad" doen geen ongelijk geven. Ik heb het mezelf niet makkelijk gemaakt, en mijn dochter ook niet. Ik heb er ook geen spijt van, maar het was (en is nog steeds een beetje) zwaarder dan had gehoeven.
55 plus
"Jouw vooroordelen kloppen niet Ad Hombre. Ik word er een beetje boos om."
Zucht, probeer je de discussie weer eens op een wat ander niveau te trekken en dan worden ze weer *boos* op je. Allemaal hoogbegaafde kinderen, maar zelf geen sprankje fantasie. Paarlen voor de zwijnen 
Anyway, voor de niet boze rest, misschien zit daar toch wel een patroon in dat je in meer van de bovenstaande anekdotes terugvindt. Zijn vrouwen geneigd om zich voort te planten met gevaarlijke mannen met 'goede' genen, maar zoeken ze vervolgens een zorgzame man om een stevig nestje mee te bouwen. Dat zou de vaker gesignaleerde saaiheid kunnen verklaren.
Heb je wel eens gehoord dat vrouwen gevoeliger zijn voor mannelijke mannen als ze een eisprong hebben? Da's ook alternatieve evolutionair psychologische strategie. Even paren (vreemdgaan) met een mannelijke man en dan weer (bevrucht) terug naar het veilige nestje met de zorgzame - maar saaie - man. (dat we tegenwoordig de pil hebben daar had de evolutie natuurlijk niet op gerekend)
http://www.nature.com/news/2008/080226/full/news.2008.625.html
Geen sprankje fantasie?
Geen sprankje fantasie ad Hombre? Die sla je ff dood met jouw vooroordelen en dan schiet ik in de verdediging.
Misschien als jij een andere insteek had gemaakt met een andere bewoording dat de fantasie wel was losgekomen?
En natuurlijk zullen er ook vrouwen zijn die een veilige thuishaven kiezen Voor hun kinderen mbt geld en stiefouder....
Geef ze geen ongelijk....liever een stabiele relatie met een stiefouder dan een instabiele relatie met biologische ouder
wel herkenbaar
Hier ook een tweede relatie die je gezapig zou kunnen noemen. Ik noem hem relaxed. De hoge toppen en diepe dalen uit de eerste relatie zijn er inderdaad niet meer. Evenmin de knallende ruzies en het goedmaken. Ik realiseer me laatst pas hoeveel energie ik nu overheb voor andere dingen. Niet alleen voor nieuwe relatie maar ook voor mijn vrienden. Ik heb ook wel bewust gekozen voor iemand die niet leek op mijn ex. En waarschijnlijk ben ik ook wijzer en zeker ouder geworden.
Want?
Mannelijke mannen hebben betere genen?
Daar zeg je nogal wat Ad.
Ik ken de theorie. Maar ik denk dat 'mannelijke' mannen de lading niet dekt.
Ook wel
Ja, hier ook wel... Ik heb nu ook een veel gezapigere relatie. In mijn geval ligt het ook grotendeels aan de leeftijd hoor, ik liet het ook zelf op drama aan komen, veel aantrekken, afstoten... ik was een lichtontvlambaar type en heb dat nu beter onder controle met het ouder worden. En je hebt altijd een bepaalde interactie met iemand. Mijn eerste liefde wist hoe hij olie op het vuur moest gooien, mijn huidige weet het in de kiem te smoren... Ik vind dat wel erg fijn, als je zoiets 'gezapig' zou moeten noemen.
Waar ik zelf meer moeite mee heb, is met het feit dat je geen gezamenlijke geschiedenis hebt. Gelukkig, na 3,5 jaar heb je samen ook alweer wat herinneringen opgebouwd (en dat wordt alleen maar meer), maar met mijn eerste vriend ben ik min of meer volwassen geworden, heb ik samen kinderen gekregen... dat.
Gezapig
Mijn eerste samenwoon relatie was een gezapige. Fijn, geen gedoe met liefdesfront. Tijd om studie en hobbies, vrienden en familie te beleven en samen op vakantie en overal naartoe. Heerlijk.
Zo gezapig dat mijnheer geen kinderen wilde, dat zou de rust en de energie maar verstoren.
Helaas speelde mijn biologie wel op.
