Nieuwe partner met kinderen
Hoii,
Ik ben een moeder met 2 zoons, 1 van 14 en 1 van 7.
Hun vader en ik zijn nu ruim 4 jaar uit elkaar.
Sinds februari heb ik een super lieve vriend. Hij heeft zelf ook 2 kinderen. Een zoon van 19 en een dochter 14.
Mijn jongens zijn op 1 weekend na, altijd bij mij. Mijn vriend en zijn ex partner doen aan co ouderschap. Deels bij hem, deels bij haar.
We wonen niet samen, we hebben beide ons eigen huis.
De dagen dat zijn kinderen er niet zijn, is hij bij mij & de jongens. En 1x in de week eten ik & de jongens bij hun thuis. Als mijn jongens er niet zijn en zijn kinderen wel, ben ik bij hun.
Ik merk voor mezelf dat ik me niet prettig voel hoe de relatie tussen vader & dochter is.
Hij is heel erg van het pleasen. Ze wil iets, ze krijgt het. Het waait/het regent, ze wordt gebracht. Ze wil zaterdagavond met vriendinnen weg, meld je ziek voor de ochtend qua werk.
Als we ergens zijn of heen gaan, is hij bij z'n dochter, hand in hand lopen enz. Zitten we op de bank, zit hij bij z'n dochter (kriebelen enz.).
Het klinkt echt heel stom misschien maar ik voel me dan het 5e wiel.
M'n vader vroeg laatst aan mij is hij altijd zo met z'n dochter n.a.v. de verjaardag van mijn oudste zoon waar hun ook waren.
Mijn vriend geeft zelf aan dat het ook uit schuldgevoel komt omdat zijn gezin uit elkaar is en hij dat niet zo had gewild voor z'n kinderen.
Ergens vind ik dit niet gezond maar goed wie ben ik om daar wat van te vinden. De vader van mijn kinderen is zo goed als niet aanwezig.
Maar anderzijds weet ik ook niet zo goed hoe ik hier mee moet omgaan.
Dus je bent jaloers op de dochter? Dat lijkt me niet zo'n gezonde emotie. In principe heb je niks met hun opvoeding te maken. Dus ziekmelden etc is niet je pakkie aan. Daarnaast denk ik dat je bij niet zijn dat zij zijn goed contact hebben.
Tja, ik zit er niet bij, uit je verhaal zou het mij ook allemaal wat overdreven lijken maar het is niet aan jou om daar wat van te vinden vrees ik…
Ik vind het wel erg klef overkomen, een veertienjarige die hand in hand wil lopen met ouders, publiekelijk knuffelen/kriebelen etc. Dat je je veilig voelt bij je ouders is prima, maar op een bepaalde leeftijd doe je dat niet meer op elke mogelijke manier in het openbaar en in het bijzijn van anderen.
Verder ga jij niet over de opvoeding, maar ik zou wel laten vallen dat ik het niet vind kunnen om je ziek te melden voor werk om vervolgens iets leuks te gaan doen of naar een feestje te gaan. Zo werkt het leven niet.
Schuldgevoel gaat niet helpen en dat op deze manier compenseren brengt de dochter niet verder in het leven.
Maar vind je het opvoedkundig of ook vwb fysieke integriteit een grens overgaan?
De ene 14 jarige is de andere niet.
Misschien is het meisje nog heel kinderlijk en jong in gedrag of ze is wat teruggevallen in haar ontwikkeling door de scheiding/komst nieuwe partner. Zolang vader en dochter het allebei nog fijn vinden om elkaar een hand geven op straat en de rug kriebelen is het toch helemaal prima. Ze neemt vanzelf afstand als ze gaat voelen dat ze dat niet meer wil. Als het zover is, is het natuurlijk wel aan de vader om die signalen op te pikken en ernaar te handelen door afstand te nemen.
Knuffel je kinderen zolang mogelijk! De tijd dat ze het niet meer willen komt sneller dan je denkt.
Je hebt het al met hem besproken, lees ik. Hij geeft aan dat hij dit uit schuldgevoel komt. Misschien heeft deze extra aandacht wel een functie. Dat het zijn dochter extra bevestigd, dat zij belangrijk voor hem is en ze niet op een lagere plaats komt, met een nieuwe partner in het gezin.
Sinds februari heb je een relatie, ik neem aan dat je niet direct bent voorgesteld aan zijn kinderen. Dus zeg, je komt daar nu een klein half jaar over de vloer? Geef het tijd, zou ik zeggen, bouw zelf een band op met zijn dochter. Van dat pleasen (wegbrengen als het waait of een keertje onterecht verzuim melden), daar kan je anders over denken, maar als het daar bij blijft, zou ik me geen zorgen maken dat dit slecht is voor vorming van haar karakter.
Dat je jaloerse steken voelt, dat is niet erg. Laat dat er zijn. Vraag desnoods als jullie met zijn tweeën zijn om extra bevestiging van hem.
Zonne2017 schreef op 01-11-2023 om 12:08:
De ene 14 jarige is de andere niet.
Misschien is het meisje nog heel kinderlijk en jong in gedrag of ze is wat teruggevallen in haar ontwikkeling door de scheiding/komst nieuwe partner. Zolang vader en dochter het allebei nog fijn vinden om elkaar een hand geven op straat en de rug kriebelen is het toch helemaal prima. Ze neemt vanzelf afstand als ze gaat voelen dat ze dat niet meer wil. Als het zover is, is het natuurlijk wel aan de vader om die signalen op te pikken en ernaar te handelen door afstand te nemen.
Knuffel je kinderen zolang mogelijk! De tijd dat ze het niet meer willen komt sneller dan je denkt.
Mee eens, mooi geschreven!
