Niet meer naar stad zijn ex, onredelijk? En wie liegt?
Hoi allemaal even een vraagje.
Mijn man ging vorig jaar vreemd, duurde 5 maanden en ze zagen mekaar 4 keer in die 5 maanden, zij woont namelijk in een andere land en hij komt daar voor zijn werk. Hij heeft 't toen zelf opgebiecht aan mij en alles geeindigd met haar. Ik weet dat 't ook echt klaar is want heb even Kontakt met haar gehad. Nu is hij inmiddels al weer 2 keer voor een paar dagen naar haar stad gegaan voor werk, ik vind dit heel moeilijk maar ok ik slikte 't. Maar, nu stuurde zij mij gister een bericht dat ze hem heeft gezien en gesproken. Dus ik confronteer hem en hij zegt dat hij haar helemaal niet gezien en gesproken heeft. Ik vroeg haar wanneer, ze zegt ergens in juni.... Ja hij was daar in juni maar ergens in juni? Datum weet ze niet meer zegt ze. Ze heeft hem mss gezien, voorbij zien lopen ofzo... Zegt mijn man. Volgens hem is er geen Kontakt geweest. Ik zei hem ok bel haar maar en dan zien we wel maar er nam niet aan. Een bericht gestuurd waar in hij zegt ik heb je helemaal niet gezien daar of gesproken. Zij stuurde terug oh ja hoor dus 't was iemand die op je leek? En dan blokkeerde ze hem direct dus hij kon niet eens meer reageren. Wat denken jullie? Is dit gwn pesterij of zit er meer achter? Mijn man is woest en wil echt dat ze de waarheid zegt zegt hij. Tja hoe? Je kan haar niet dwingen en ze heeft ons beiden geblokkeerd. Ze is zoiezo best gek om er even bij te zeggen...
Maar mijn vraag nu is eigenlijk ook, man. Moet soms (2/3 keer. Per jaar) dus naar die stad waar ze woont. Ik wil dat hij niet meer gaat. Ben ik onredelijk? Hij zegt vreemdgaan kan ik overal doen, ik zeg ja weet ik ook wel maar die stad, het is te traumatisch voor me en zij is niet 100%...
Ben ik onredelijk en wat vinden jullie van 't feit dat die vrouw dus beweerd hem gezien en gesproken te hebben?
Titiv schreef op 08-08-2022 om 16:57:
[..]
Goed idee maar hij belt de meeste mensen met whatsapp... En daar kun je natuurlijk wissen wie je hebt gebelt... Maar kan 't altijd vragen, wie weet heeft hij haar ook via de gewone lijn gebelt of zij hem... Ik ga 't vanavond eens vragen.
Waarom hebben jullie beiden nog haar nummer eigenlijk, al dan niet geblokkeerd?
Nou 't hoge woord is eruit, hij is haar daar dus wel tegen gekomen! Hij kwam er zelf mee na 't eten, hij is haar tegen gekomen in een restaurant en ze sprak hem aan en ze hebben een woordenwisseling gehad. Dat was het. Ik. En nu dus pist want wrm hou je dat achter?? Hij wou me niet weer kwetsen zegt hij maar hallo dus ik moet 't van haar horen... Wrm ze 't nu pas laat weten weet ik ook niet maar maakt ook ff niks uit nu. Hij heeft wel zijn telefoon factuur laten zien net en ze hebben niet gebelt ofzo. Hij heeft nu ook haar nummer gewist. Die trouwens opgeslagen was als bitch....
Hij heeft sorry gezegd en we hebben lang gesproken maar ik ben wel boos nu. Is 't gedaan tussen hun ja dat weet ik nu zeker maar wrm moet hij toch weer liegen.... Hij zegt wel zelf dat hij echt daar aan moet werken maar dat hij vaak bang is voor mijn reaktie. En dat ik altijd veel achter alles zoek tja als je me een reden geeft om te zoeken dan zoek ik hé. Nou ja igg ik heb hem gezegd me ff met rust te laten en kan nu ook ff niks zinnigs zeggen. Ik moet dit echt even laten bezinken natuurlijk...
Accepteer in geen geval slappe, naar jou wijzende excuses.
Tivit, ik snap dat je pist bent. Heel eerlijk: Waarschijnlijk is er meer contact geweest. Zo ging het bij ons. Zij gaat niet ineens jou informeren. Ook daarin moet je man leren dat hij beter nu geheel eerlijk kan zijn. Vraag er gerust naar. Dat je liever de gehele waarheid nu hoort dan straks meer via haar.
Onze mannen begrijpen niet dat juist blijven liegen na ontdekken of iets vernemen, juist het schadelijker is.
Vertel dat je man in alle rust.
En: bedank hem juist dat hij (ja na veel ontkennen) toch eerlijk werd.
Je vertrouwen is alleen weer naar nul. En dat is sh#t.
Geen ervaring met bedrog. Maar toch: áls je man dan uiteindelijk iets toegeeft, waarom wordt je dáár dan weer boos om? Dan is bedanken voor zijn eerlijkheid toch veel logoscher? En het vergroot de kans dat hij vaker dingen gaat vertellen lijkt me.
'Dankjewel dat je het eerlijk zegt. Ik had het liever direct van jezelf gehoord en baal ervan dat je het eerst ontkende, maar ben blij dat je het nu gewoon verteld hebt.'
'... Hij zegt wel zelf dat hij echt daar aan moet werken maar dat hij vaak bang is voor mijn reaktie. En dat ik altijd veel achter alles zoek....'
Zolang dit zijn commentaar is kun je ervan uit gaan dat er wel degelijk meer is gebeurd dat wat hij heeft verteld. Goed dat je je even afzijdig houdt: hij zegt immers zelf dat hij nog werk te doen heeft, dus laat hem dat maar doen dan.
Ik heb wel eens iemand horen zeggen dat zo'n situatie eigenlijk einde relatie is. Wil je daarna toch verder met elkaar dan zul je vanaf de bodem opnieuw moeten beginnen en daarvoor allebei dus eerst een einde moeten maken aan de oude relatie. Dat gaat met vallen en opstaan en (h)erkennen en herzien van patronen, en niet met verwijten als 'jij zoekt altijd overal wat achter en daar ben ik nou eenmaal bang voor'. Kom nou!
Anna Cara schreef op 09-08-2022 om 05:22:
Tivit, ik snap dat je pist bent. Heel eerlijk: Waarschijnlijk is er meer contact geweest. Zo ging het bij ons. Zij gaat niet ineens jou informeren. Ook daarin moet je man leren dat hij beter nu geheel eerlijk kan zijn. Vraag er gerust naar. Dat je liever de gehele waarheid nu hoort dan straks meer via haar.
Onze mannen begrijpen niet dat juist blijven liegen na ontdekken of iets vernemen, juist het schadelijker is.
Vertel dat je man in alle rust.
En: bedank hem juist dat hij (ja na veel ontkennen) toch eerlijk werd.
Je vertrouwen is alleen weer naar nul. En dat is sh#t.
Ja weet je dat ik niet eens meer wil weten of er meer Kontakt was en zijn ze mekaar wel echt tegen gekomen of was 't een afspraakje.. ik geloof wel dat 't nu echt gedaan is maar de waarheid zal ik nooit weten en dat is mss maar goed ook.
En weet je als hij haar toch weer "tegenkomt" so be it. Ik ben er op dit moment helemaal klaar mee. Dat ze dan maar samen gaan zijn, 2 gekken bij mekaar.
Ik weet dat 't ergens is mis gegaan want we waren gelukkig. Hij zegt dat rond 2019 dat hij zich niet meer gewaardeerd voelde door mij, dat ik hem naar beneden haalde, ja ik geef toe ik ging toen door een moeilijke periode met mezelf, en toen kwam corona en ik had gewoonweg moeite met mezelf en was ik niet meer zo leuk ja zeker en ik heb daar fouten gemaakt want ik had leuker moeten zijn en niet zo achterdochtig en verstikkend naar hem toe maar ik was onzeker, ik zat gewoon echt in een dal... Ik erken dit echt wel maar moet je dan vreemdgaan??? Hij zegt zelf ik had 't na een week echt al gehad met haar, 't voelde niet juist en ik wilde haar eik helemaal niet maar t was al gebeurd en ik wist niet hoe ik 't moest eindigen omdat ik bang was dat ze jou (ik dus) alles ging vertellen want ze wist je naam... Ergens is 't mis gegaan en ik zie ons er niet meer goed uit komen nu... Hij wil verder met mij ja maar wil ik verder met hem... Ik moet daar echt over nadenken nu want idd het vertrouwen Is weer nul nu.
Mss kan en wil hij gewoon niet meer veranderen, mss is hij nu gewoon zoals hij is, een leugenaar en een vreemdganger, zo zie ik hem en niet te vertrouwen.
Ik ga nu tijd nemen voor mezelf, hij probeerde gisteravond toch weer mij te knuffelen en al maar ik heb daar voor bedankt. Hij gaat verder maar ik blijf achter met verdriet en vraagtekens. Ik weet hoe 't is zonder hem, ik hoef daar niet achter te komen, hij was amper thuis vorig jaar, maar hij weet niet hoe 't is zonder mij... Dat hij dat maar eens gaat voelen.
Zo te lezen je bent een rouwproces ingegaan. Maar geloof mij: of je weg gaat of niet: verdriet, vragen en boosheid blijven wel even sudderen. En of hij wel of niet jou gaat missen doet er niet toe. Kijk vooral alleen naar jezelf. Wat wil jij. Wat heb jij nodig. Geef je verdriet de tijd.
Ik geloof oprecht door alle verhalen van mannen én vrouwen die vreemdgingen, dat het niet standaard betekent dat iemand zo is. Eens=altijd vg. Ik geloof ook dat eenmaal de grens over, stoppen zeer lastig is. Lezen we veel in draadje ' verder na ontrouw'. Neemt niet weg dat ook jouw partner het niet had moeten doen. Niks rechtvaardigt vreemdgaan. Niks rechtvaardigt het blijven liegen. De pijn van ontrouw is lastig te verwoorden. Je neemt afscheid. Je ziet je partner anders. Je relatie bleek anders dan je dacht. Je toekomst is ineens onzeker. Anders.
En toch, je partner is meer dan dit. Ik vind het dapper dat hij gisteren bekende. Wel te laat. Maar toch.
Ik vermoed dat jouw rouwproces nu boosheid geeft. Je zult vast merken dat het morgen weer anders kan zijn. Je boosheid maakt dat het je minder raakt. Het beschermt je.
Mijn advies: laat het er even zijn. Maar geef daarna je gevoel daaronder de ruimte. En vertel hem dan ook vooral wat je echt voelt. Misschien kan hij helpen. Niet dat je met hem verder hoeft, maar puur om jouw gevoel te gaan laten landen. Herstel in gang te zetten van je pijn. Je verdriet.
Xxx
Ik merk idd dat ik niet meer de behoefte heb om te zoeken of bewijzen te eisen, alsof ik 't op geef en afscheid wil nemen van hem, van ons. Is dat rouwen? Ik ben vooral boos dat hij weer loog, en dat hij zelfs in gesprek met haar is gegaan daar, hij had gewoon weg moeten lopen, zij verdiend zijn tijd niet vind ik dus daar ben ik ook boos om nu, en ik weet nog goed dat hij daar was en we belde en ik zei nog als je haar zou tegen komen praat aub niet met haar, loop gewoon door, waarop hij zei ze wil wss niet eens met me praten na wat ik haar aan heb gedaan en ik wil ook echt niet met haar praten. En gewoon al die tijd Glas hard liegen in m'n gezicht want we zijn na die reis van hem als gezin op vakantie gegaan en de hele vakantie had hij 't kunnen zeggen en ik vroeg toen nog en heb je haar gezien ofzo en hij zei nee joh... Hij vertelde me wel hoe dat gesprek ging, heel vervelend en uiteindelijk is zij boos weg gelopen en ze heeft hem uitgescholden en hij haar maar is dat ook echt waar? Dat weet ik natuurlijk weer niet want niemand verteld mij de waarheid. Ik neem igg nu afstand en idd tuurlijk is 't goed van hem dat hij het vreemdgaan zelf opbiechtte en ook nu weer toch bezweek en niet kon blijven liegen, hij zegt zelf dat hij altijd een paar dagen nodig heeft en 't dan pas kan vertellen... En weet je eik als zij t me nooit had verteld ok who cares dan wist ik 't niet en eerlijk wat tussen hun was wil ik ook verder niet weten en als 't enkel praten was en zelfs ruzie beter zelfs maar ja zij kwam ermee en dan ontkent hij dat vind ik dom, hij kent haar ondertussen, hij wist dat ze 't aan me ging vertellen dus was hij haar liever voor geweest. Want zo voel ik mij ook een beetje uit gelachen ook al ken ik haar verder niet en woont ze niet hier.
Maar goed ik neem idd nu even afstand, ik merk dat ik echt even zoveel mogelijk alleen wil zijn, even geen drama. Geen gesprekken over dit, 't liefst wil ik er eik nooit meer over praten...
Hij is de hele dag op z'n werk gelukkig en ik ben vrij vandaag dus heb maar lekker een huil film gekeken en hij belde me maar ik nam niet aan. Het is ff genoeg geweest. Ik denk dat ik op 't moment vooral zo boos ben en ook teleurgesteld. Zwaar teleurgesteld.
Xx
Jeetje he, wat naar voor je zoals het nu gaat.
Je bent gekwetst en je wilt nu de zekerheid hebben dat het niet meer gaat gebeuren. Je wilt niet dat hij nog eens naar die stad gaat en dat kan ik me helemaal voorstellen.
Mijn partner heeft me jarenlang bedrogen, maar toen het er allemaal eenmaal uit kwam, ging ie door het stof. En dat doet ie in principe nog. En voor mij was dit de enige mogelijkheid om over de pijn heen te komen en weer iets goeds in hem te gaan zien. Daarom zou ik hebben verwacht dat mijn partner zelf al niet meer naar die stad zou willen gaan, puur omdat de verleiding groot zal zijn. En als hij er niet zelf mee kwam, zou ik het van hem verlangen en ik geloof niet dat ik met een nee genoegen zou nemen, want daarmee zou hij de proef niet doorstaan. Vreemdgaan kan natuurlijk altijd en overal, maar als een partner echt berouw heeft en een andere weg wil inslaan, zou hij er alles aan moeten willen doen jouw vertrouwen weer terug te winnen. Wat inhoudt dat ie je laat weten waar hij is en bijvoorbeeld inderdaad de tracking op de mobiele telefoon aan te zetten, Is ook handig om te zien waar iemand uithangt en wanneer je aan het eten kan gaan beginnen, bijvoorbeeld 
.
En natuurlijk is dit nog geen garantie, maar het zegt wel iets over iemands bereidwilligheid.
En wat betreft hem buitensluiten en je telefoon niet opnemen, ik denk niet dat dit helpend is. Je moet elkaar weer juist zien te vinden en tegemoet komen en elkaar weer leuk gaan vinden dit. Dit heeft denk ik een tegenovergestelde uitwerking.
En tuurlijk, boos zijn mag, je zou eens moeten weten hoe woest ik kon zijn, zo erg dat ik hem aanvloog op momenten, maar daarna was de lucht wel weer even geklaard en was er weer ruimte voor goede gesprekken en zelfs lust.
Haaika schreef op 10-08-2022 om 14:34:
Jeetje he, wat naar voor je zoals het nu gaat.
Je bent gekwetst en je wilt nu de zekerheid hebben dat het niet meer gaat gebeuren. Je wilt niet dat hij nog eens naar die stad gaat en dat kan ik me helemaal voorstellen.
Mijn partner heeft me jarenlang bedrogen, maar toen het er allemaal eenmaal uit kwam, ging ie door het stof. En dat doet ie in principe nog. En voor mij was dit de enige mogelijkheid om over de pijn heen te komen en weer iets goeds in hem te gaan zien. Daarom zou ik hebben verwacht dat mijn partner zelf al niet meer naar die stad zou willen gaan, puur omdat de verleiding groot zal zijn. En als hij er niet zelf mee kwam, zou ik het van hem verlangen en ik geloof niet dat ik met een nee genoegen zou nemen, want daarmee zou hij de proef niet doorstaan. Vreemdgaan kan natuurlijk altijd en overal, maar als een partner echt berouw heeft en een andere weg wil inslaan, zou hij er alles aan moeten willen doen jouw vertrouwen weer terug te winnen. Wat inhoudt dat ie je laat weten waar hij is en bijvoorbeeld inderdaad de tracking op de mobiele telefoon aan te zetten, Is ook handig om te zien waar iemand uithangt en wanneer je aan het eten kan gaan beginnen, bijvoorbeeld
En natuurlijk is dit nog geen garantie, maar het zegt wel iets over iemands bereidwilligheid.
En wat betreft hem buitensluiten en je telefoon niet opnemen, ik denk niet dat dit helpend is. Je moet elkaar weer juist zien te vinden en tegemoet komen en elkaar weer leuk gaan vinden dit. Dit heeft denk ik een tegenovergestelde uitwerking.
En tuurlijk, boos zijn mag, je zou eens moeten weten hoe woest ik kon zijn, zo erg dat ik hem aanvloog op momenten, maar daarna was de lucht wel weer even geklaard en was er weer ruimte voor goede gesprekken en zelfs lust.
Vind ik dus ook echt! Waarom zou hij nog naar daar willen gaan... Het haalt gewoon nare dingen naar boven en voor mij is de naam alleen al van die stad een trauma, hij wil dit zo graag achter ons laten maar dan vind ik dus dat die stad ook uit ons leven moet zijn, toch igg de komende paar jaren... Ik heb 't gevoel dat ik me niet meer kan open stellen zolang hij naar daar gaat en ik vrees dat ik dat ook niet ga doen... Dat heb ik hem ook duidelijk gezegd nu en ik denk dat 't nu aan hem is om te beslissen of hij wel of niet meer naar daar gaat, hij heeft wel al aan gegeven dat hij niet meer een paar keer paar jaar naar daar gaat maar maar 1 a 2 keer en zeker niet in de zomer maanden, oké dat geeft me wel al een iets rustiger gevoel maar ergens hoop ik dat hij toch besluit nooit meer te gaan. Zij woont daar dus ook in de winter uiteraard... En ja hij kan overal vreemdgaan maar dit ligt gewoonweg te gevoelig. Ik denk stel ik was vreemdgegaan met een collega dat hij ook zou eisen dat ik ander werk zoek toch...
Ik weet idd dat ik me eik juist niet moet afsluiten nu maar die muur is al gebouwd en dit breekt die muur gewoonweg niet af...
Ja ik heb hem ook aangevlogen, nu doe ik dat niet meer dus er is wel wat rust in me nu en ik ben boos maar niet meer zo boos dat ik niet meer kan lachen... Alles slijt denk ik maar t zal een wond blijven.
Ik snap eigenlijk niet waarom je zoveel effort steekt in iemand die je niet vertrouwt. Als je iemand niet vertrouwt, dan is het eigenlijk al klaar.
Dit kost je zo enorm veel energie. Het ligt er ook nog eens dik op dat hij gewoon glashard liegt.
HarrieDelSol schreef op 14-08-2022 om 21:51:
Ik snap eigenlijk niet waarom je zoveel effort steekt in iemand die je niet vertrouwt. Als je iemand niet vertrouwt, dan is het eigenlijk al klaar.
Dit kost je zo enorm veel energie. Het ligt er ook nog eens dik op dat hij gewoon glashard liegt.
Omdat we 19 jaar samen zijn, 2 kids hebben.
Het is heel moeilijk geloof me, ik twijfel enorm, maar iets houd me hier...
Ja hij loog idd, Glas hard maar hij beloof nooit meer te liegen of vreemd te gaan... Maar natuurlijk geloof ik hem niet nu, enkel tijd zal 't zeggen en ik gooi dit niet zomaar weg voor een troela die dacht mijn plek in te nemen. Ik hou ook van hem, raar maar waar...
Ik snap jouw opmerking wel Harriedelsol. Als het vertrouwen niet groeit tja....
Bij kiezen voor verdergaan na vreemdgaan, komt uiteraard de kwestie vertrouwen omhoog. Ik ervaar het zo. Je wil je man wel vertrouwen. Maar je weet niet of je het kan of beter nog, of je het durft.
Echt niet elke man of vrouw die ontrouw is geweest, blijkt notaire vreemdganger te zijn. En ik vind het ondertussen dapper van zowel de vreemdgangers als de trouwe partners, om te onderzoeken of er een toekomst samen kan zijn. En daar in te investeren. Het is niet makkelijk. Maar dat is uit elkaar gaan ook niet. Maar het begint (en eindigt) bij weer vertrouwen krijgen én vertrouwen verdienen.
Toch?
