Moet ik hier iets mee?
Ik ben bevriend geraakt met de buurvrouw van mijn vader, die tijdens zijn ziekte heel veel voor hem gedaan heeft (boodschappen, mee naar de dokter etc.). Door een misverstand hebben die twee nu ruzie. Mijn vader vindt dat heel erg en zijn buurvrouw is er helemaal klaar mee. Toen ik dat met haar besprak en zei dat mijn vader het zich heel erg aantrok, vertelde ze dat ze hem een bodemloze put vond (klopt wel een beetje) en geen behoefte meer heeft aan meer dan een praatje op straat.
Tot mijn schrik vertelde ze ook dat pa boos was geworden toen ze had geweigerd om voor de derde keer in een week een krat bier te kopen. Mijn vader heeft tot 15 jaar geleden een drankprobleem gehad. Daar is hij vanaf gekomen en ik had het idee dat het al 15 jaar goed gaat. Schijnbaar is hij toch weer veel gaan drinken toen hij aan huis gekluisterd was door ziekte. Tijdens dagen dat we bij elkaar over de vloer zijn drinkt hij matig en verstandig (max 3 kleine flesjes per dag, wat gemiddeld gezien natuurlijk ook al veel is).
Ik wil me niet in die ruzie mengen en zal als het moet ook altijd voor mijn vader kiezen, maar wat moet ik nu met die kennis over het alcoholmisbruik? Ik ben niet mijn vaders hulpverlener en weet nu al dat als ik het bespreekbaar ga maken, hij mij heel vaak gaat bellen en het mij bakken met energie kost. Ik was eigenlijk wel blij dat hij in zijn buurvrouw een 'surrogaatdochter' had gevonden, maar logischerwijs vindt zij zichzelf 'alleen maar de buurvrouw'.
Wat ik zou doen
Begrip tonen voor buurvrouw/vriendin en haar heel hartelijk bedanken voor alles wat ze wel gedaan heeft. En aangeven dat je het erg jammer vindt, maar dat jij haar vriendschap zeer op prijs stelt. Dat heeft ze dik verdiend.
Wat je vader betreft, zou ik me er niet in mengen.
Hij is een volwassen man die zijn eigen boontjes hoort te doppen.
Ik zou ook duidelijk zijn naar pa toe, zo van, hoor eens even, zij is mijn vriendin, en dat hou ik zo, voor de rest heb je het zelf verbruid.
Daar ga ik niet tussen zitten. Wat je met haar hebt, hou je tussen jou en haar. En wat je met mij hebt blijft ook hetzelfde.
Ik zou zeker niet pontificaal voor vader kiezen.
inderdaad
helemaal eens met Jasam!
Grappige is dat ik in een soortgelijke situatie zit met mijn broer en iemand die bij hem schoonmaakt. Tussen hen zijn irritaties die ik aanhoor, maar verder uit de weg ga om te bespreken. Mijn broer wil dat ik in bepaalde situaties voor hem een soort partij trek, maar dat doe ik niet want dat is het mij niet waard. Ik bedoel de vriendschap met haar is mij daarvoor te veel waard.
Dus inderdaad: hou je afzijdigvan gedoe tussen hen. Ik vind het trouwens op zich een prima keus van buuf om geen bier meer te kopen. Komt hij nu op een andere manier aan bier of andere drank?
Jammer
Geen van beide heeft gevraagd om te bemiddelen of gezegd dat ik partij moet trekken, maar ik vind het gewoon zo jammer. Ze zijn allebei teleurgesteld in de ander omdat ze zoveel voor elkaar hebben gedaan. De ruzie is veroorzaakt doordat buuf mijn vader ergens zou ophalen (220 km enkele reis, keer 2) en vooraf tegen hem had gezegd dat ze om 9 uur van huis zou wegrijden. Mijn vader heeft dus vanaf half 12 zitten wachten en mokken en toen ze pas om 14 uur aan kwam was hij pisnijdig. Buuf had bedacht het nuttige met het aangename te verenigen en was na aankomst in die stad eerst even gaan winkelen. Pa had natuurlijk gewoon even moeten bellen hoe laat ze zou komen, en buuf had ook kunnen bellen dat ze pas 's middags kwam, maar dat hebben ze allebei niet gedaan. De ruzie is vervolgens erger geworden doordat mijn vader een brief had geschreven waarin stond dat hij niet meer boos was, waarop buuf ontplofte omdat zij vindt dat ze meer recht heeft om boos te zijn. Tja, buuf heeft blijkbaar niet voldoende ervaring met hem om te weten dat je alles voor hem moet uitspellen, en mijn vader is gewend dat iedereen altijd alles heel duidelijk voor hem maakt omdat hij anders zijn eigen waarheid gaat verzinnen.
Jammer ook voor ons, de kinderen, omdat we het wel heel fijn vonden dat er iemand in de buurt was om hem in de gaten te houden. Die zorg kunnen we er eigenlijk niet bij hebben, al zou dat natuurlijk wel moeten als kinderen.
om negen uur vertrekken
Sja dan zou ik 220 km verderop ook om half twaalf klaarzitten. Beetje onhandige afspraak was dat. Dus ik vind inderdaad dat je vader best 'recht' had op kwaad zijn - daarbij echter wel noemend dat het fantastisch is als iemand de moeite neemt zo'n lange reis voor je te maken!
Dat winkelen van haar is ook niet vreemd, maar communiceer het even.
Ik zou best wat zien in bemiddelen. Daar heeft iedereen in de toekomst meer voordeel bij dan aan de ruzie laten slepen.
