Moeilijke situatie
Ik had 1,5 jaar geleden een man leren kennen (met een leeftijdsverschil). Die vertelde me dat hij aan het scheiden was, omdat zijn ex partner hem bedrogen had en dat ze bij haar nieuwe partner was ingetrokken. Na enkele weken kwam hij aandraven dat zijn "ex" terug ingetrokken was, omdat het gedaan was met haar nieuwe partner.
Het verliep allemaal een hele tijd goed, maar plots begon hij over die scheiding, over zijn kinderen, over de goederen en vooral over het huis. Hij werd steeds stiller en meer teruggetrokken. Hij kan plots niet meer s'avonds afspreken, niet meer in het weekend,... Toch als we samen zijn is het steeds leuk, maar heb het gevoel dat het stiekem moet. Als ik hem hierover aanspreek zegt hij steeds geef me wat tijd. Of is het direct van stop nu ok, je zet me onder druk!
Nu zegt mijn buikgevoel voortdurend dat ik met die vrouw moet gaan praten. Enerzijds zie ik die man wel echt graag en wil ik hem ook niet kwijt.
Anderzijds als het puur bedrog is, vind ik dat de waarheid moet bovenkomen. Omdat zowel ik als die vrouw recht hebben op de waarheid. Daarnaast zijn er ook kinderen in het spel, dit het nog extra moeilijk.
Dit is zo een verschrikkelijke situatie en weet niet meer wat ermee te doen.
Angela1967 schreef op 15-03-2023 om 13:00:
[..]
Maar TO en echtgenote hebben niets met elkaar van doen. Je kunt als minnares niet bepalen voor echtgenote dat zij het zou moeten horen van wie dan ook. Zelfs als je het moeilijk vindt als TO om hier een definitief standpunt over in te nemen is het mijns inziens beter om niets te zeggen. Je kunt namelijk nooit meer terug.
Gr Angela
tuurlijk hebben ze iets met elkaar van doen. In het slechtste geval zijn het twee vrouwen die tegen elkaar uitgespeeld worden. In een iets gunstiger geval heeft vrouw in kwestie een open relatie met man en kan het het haar niet schelen. In het meest gunstige geval heeft ze niet meer met haar ex en maakt het niet uit dat TO vertelt dat ze iets met hem heeft.
Je kan zeggen "ja maar misschien wil ze het niet weten" Ik zelf denk dat er maar heel weinig mensen zijn die het prima vinden dat hun partner jaren vreemd gaat als ze het maar niet weten. Ik denk dat er veel meer mensen zijn die balen dat ze jarenlang worden bedrogen terwijl er mensen zijn die ervan weten. Ja als ze bedrogen wordt, wordt er iets opgeblazen door TO als ze vraagt hoe het zit. Maar zoals Elpisto zegt: wellicht is dat wel het beste wat haar kan overkomen in die situatie. Je hebt het over de waarheid, die werkt altijd bevrijdend, hoe pijnlijk het ook is.
Angela1967 schreef op 15-03-2023 om 13:07:
[..]
Wat heeft TO te zeggen over de ander? Het klopt mijns inziens echt niet om.even voor de vrouw te bepalen wat goed is.
Misschien ligt haar moeder wel op sterven. Moet je nagaan hoe zij zich zou voelen als een (goedbdoelende.....? wraakzuchtige?) minnares even aanbelt met deze mededeling.
Gr Angela
Ik zeg niet goed, ik zei 'niet onethisch'. Daarover kunnen we van mening verschillen.
Daarbij, de situatie van de ander ken je nooit. De relatie speelt al 1,5 jaar. In alle gevallen zou ik het fijn vinden als mensen mij erop attenderen als mijn man vreemd zou gaan.
Stel dat jouw partner vreemd zou gaan, al jarenlang, en heel het dorp wist het maar niemand zegt iets tegen je. Zou je dat echt prima vinden?
Elpisto schreef op 15-03-2023 om 13:00:
[..]
Dat ontkent ook niemand toch? Dat dit niet goed zit, is zo klaar als een klontje. However, ik (en velen met mij) waren de boodschappers die met het onheil kwamen eeuwig dankbaar. Hoe gek dat misschien ook klinkt voor mensen die het niet mee gemaakt hebben.
Dat snap ik eigenlijk wel maar het is niet de vraag en de agenda van de TO. Zij vraagt: hoe krijg ik duidelijkheid? Niet: moet ik de “ex” inlichten? Hier melden bedrogen partners zich met de begrijpelijke wens het te horen te krijgen maar dat is een heel andere kwestie. Het is ook niet vanuit de ‘onthuller’ bekeken. Ik vraag me echt af of iemand blij wordt als de minnares komt vertellen: “Ik heb al anderhalf jaar iets met jouw “man” en eigenlijk weet ik wel dat er iets niet goed zit maar wat denk jij ervan?” Mijn eerste reactie zou zijn om woest te worden: “Als je dan weet dat het niet goed zit, waarom scharrel je dan na anderhalf jaar nog steeds met mijn kerel?” En zou TO in dat geval niet de man eerst de kans moeten geven met zijn “vrouw” te praten: als jij het niet doet, doe ik het? En wat als ze er helemaal niet op zit te wachten?
Kortom, als je die vraag stelt vanuit het belang van de bedrogene, komen er heel andere overwegingen bij.
Ik heb eens voor de vraag gestaan of ik de partner van een vreemdganger moest inlichten nadat ik iets had gezien wat ik niet had willen zien. Ik had altijd gedacht dat ik dat zou doen ‘omdat ik niet tegen onrecht/oneerlijkheid kan’ of zoiets. Uiteindelijk heb ik besloten het niet te doen omdat het me ontzettend tegenstond in andermans drama te worden meegezogen. Zo persoonlijk was ik niet met dit stel dat ik het gepast vond om te gaan navragen of dit tegen de afspraken was of dat het voor de partner verborgen werd gehouden. Toen ik daar zo concreet over nadacht vond ik het absurd om me zo diep in hun liefdesleven te mengen en ik heb het dus ook niet gedaan. Daar had ik ook helemaal vrede mee. Ik heb bij gelegenheid wel tegen de vreemdganger gezegd dat ik hem gespot had met een ander dan de wettige echtgenote. Gelukkig vertelde die me toen (overtuigend) dat de partner het wist en dat ze in relatietherapie waren. Toen was ik helemaal blij dat ik er niet met de vrouw over was begonnen. Haar kende ik namelijk maar heel oppervlakkig. Kun je zeggen: Ja maar wat als … Maar de vraag is dan: aan wie is die afweging? Niet aan mij, heb ik toen besloten. Het was heel anders geweest als die vrouw een goede vriendin van MIJ was geweest. Dan gaat die loyaliteit en vertrouwelijkheid meespelen. En ik heb een ontzettende hekel aan vervelende geheimen en kan er ook slecht mee omgaan. Maar dat was dus niet aan de orde.
MRI schreef op 15-03-2023 om 13:07:
[..]
tuurlijk hebben ze iets met elkaar van doen. In het slechtste geval zijn het twee vrouwen die tegen elkaar uitgespeeld worden. In een iets gunstiger geval heeft vrouw in kwestie een open relatie met man en kan het het haar niet schelen. In het meest gunstige geval heeft ze niet meer met haar ex en maakt het niet uit dat TO vertelt dat ze iets met hem heeft.
Je kan zeggen "ja maar misschien wil ze het niet weten" Ik zelf denk dat er maar heel weinig mensen zijn die het prima vinden dat hun partner jaren vreemd gaat als ze het maar niet weten. Ik denk dat er veel meer mensen zijn die balen dat ze jarenlang worden bedrogen terwijl er mensen zijn die ervan weten. Ja als ze bedrogen wordt, wordt er iets opgeblazen door TO als ze vraagt hoe het zit. Maar zoals Elpisto zegt: wellicht is dat wel het beste wat haar kan overkomen in die situatie. Je hebt het over de waarheid, die werkt altijd bevrijdend, hoe pijnlijk het ook is.
Maar kom op zeg, geef die man een verbaal pak slaag, zeg dat hij moet ophouden met om de hete brij heendraaien en schop hem op straat. Dat had al veel eerder gemoeten. Dit is gewoon een grote kl@&tz#k dat hij al anderhalf jaar twee vrouwen aan het lijntje houdt. Hier valt in feite al niet meer over te praten. Die man is niet te vertrouwen en hij wil al die tijd niks te maken hebben met hoe deze totaal onduidelijke relatiestatus voor zijn “nieuwe vriendin” is want hij wordt boos als ze wil weten waar ze staat. Zelfs als dat huwelijk een (langzaam) aflopende zaak is, dan is dit toch nog steeds geen relatiemateriaal? Wat voor partner is dit voor TO? Om dat te weten, hoeft niemand met zijn “ex” te praten.
Alleen als hij (HIJ!) nu 100% openheid van zaken geeft en er een verhaal uitkomt, waar je enigszins begrip voor kan opbrengen (erg kleine kans) en alsnog een open gesprek aangaat met TO over haar gevoelens en behoeften, is die relatie nog iets waard. TO is toch gewoon ook glashard bedrogen, maar dan direct in een ‘beginnende relatie’. Waarom zou je daar nog in investeren?
MamaE schreef op 15-03-2023 om 13:18:
[..]
Ik zeg niet goed, ik zei 'niet onethisch'. Daarover kunnen we van mening verschillen.
Daarbij, de situatie van de ander ken je nooit. De relatie speelt al 1,5 jaar. In alle gevallen zou ik het fijn vinden als mensen mij erop attenderen als mijn man vreemd zou gaan.
Stel dat jouw partner vreemd zou gaan, al jarenlang, en heel het dorp wist het maar niemand zegt iets tegen je. Zou je dat echt prima vinden?
Nee, dat zou ik niet prima vinden. Ik zou het zelfs heel afschuwelijk vinden. Maar dat is de verantwoordelijkheid van de partner die niet alleen is vreemdgegaan maar ook nog eens buitenstaanders in de totaal ongepaste en ongemakkelijke positie heeft gebracht meer informatie te hebben over onze intiemste zaken dan ikzelf.
Mija schreef op 15-03-2023 om 14:27:
[..]
Maar kom op zeg, geef die man een verbaal pak slaag, zeg dat hij moet ophouden met om de hete brij heendraaien en schop hem op straat. Dat had al veel eerder gemoeten. Dit is gewoon een grote kl@&tz#k dat hij al anderhalf jaar twee vrouwen aan het lijntje houdt. Hier valt in feite al niet meer over te praten. Die man is niet te vertrouwen en hij wil al die tijd niks te maken hebben met hoe deze totaal onduidelijke relatiestatus voor zijn “nieuwe vriendin” is want hij wordt boos als ze wil weten waar ze staat. Zelfs als dat huwelijk een (langzaam) aflopende zaak is, dan is dit toch nog steeds geen relatiemateriaal? Wat voor partner is dit voor TO? Om dat te weten, hoeft niemand met zijn “ex” te praten.
Alleen als hij (HIJ!) nu 100% openheid van zaken geeft en er een verhaal uitkomt, waar je enigszins begrip voor kan opbrengen (erg kleine kans) en alsnog een open gesprek aangaat met TO over haar gevoelens en behoeften, is die relatie nog iets waard. TO is toch gewoon ook glashard bedrogen, maar dan direct in een ‘beginnende relatie’. Waarom zou je daar nog in investeren?
vet: ja maar is dat zo? Als dat zo is, zou ze het gewoon uit moeten maken. En Inderdaad: hij kan nog 1x de kans krijgen 100% eerlijk te zijn. Maar als hij op dat moment er toch een soort van om heen zou draaien of ontkennen terwijl TO er geen goed gevoel bij houdt, dan zou ik zijn ex vragen hoe het zit. Als nu al duidelijk is dat hij haar vanaf begin af aan heeft bedrogen (ik heb miss niet goed gelezen) ja: nu uitmaken.
Ik heb ooit ook in positie gezeten dat ik wist dat iemand vreemdging. Dan zal ik dat niet uit mijzelf zeggen maar er niet om liegen als het me gevraagd zou worden. Hier is het anders: het gaat om TO haar leven. En dat van de eventuele. ex
Mija schreef op 15-03-2023 om 14:36:
[..]
Nee, dat zou ik niet prima vinden. Ik zou het zelfs heel afschuwelijk vinden. Maar dat is de verantwoordelijkheid van de partner die niet alleen is vreemdgegaan maar ook nog eens buitenstaanders in de totaal ongepaste en ongemakkelijke positie heeft gebracht meer informatie te hebben over onze intiemste zaken dan ikzelf.
Ja je hebt gelijk: het is de verantwoordelijkheid van de vreemdganger. Maar die staan er nou niet direct om beken openheid van zaken te geven. Dus de vraag is meer: zou je het na anderhalf jaar van een vreemde willen horen, of na zeven jaar van je eigen man omdat je er achter bent gekomen en hij niet langer zijn spelletje kan spelen?
MRI schreef op 15-03-2023 om 14:39:
[..]
vet: ja maar is dat zo? Als dat zo is, zou ze het gewoon uit moeten maken. En Inderdaad: hij kan nog 1x de kans krijgen 100% eerlijk te zijn. Maar als hij op dat moment er toch een soort van om heen zou draaien of ontkennen terwijl TO er geen goed gevoel bij houdt, dan zou ik zijn ex vragen hoe het zit. Als nu al duidelijk is dat hij haar vanaf begin af aan heeft bedrogen (ik heb miss niet goed gelezen) ja: nu uitmaken.
Ik heb ooit ook in positie gezeten dat ik wist dat iemand vreemdging. Dan zal ik dat niet uit mijzelf zeggen maar er niet om liegen als het me gevraagd zou worden. Hier is het anders: het gaat om TO haar leven. En dat van de eventuele. ex
Wat hem in mijn optiek het meest te verwijten valt vanuit het oogpunt van de relatie die TO met hem heeft of wil hebben, is dat hij haar al langere tijd met boosheid en ‘ik kan er niet tegen’ heeft afgeweerd om de status van hun relatie open en eerlijk te bespreken. Het maakt voor mij eigenlijk bijna niet meer uit wat daar achter zit.
Ik snap niet hoe jij nog steeds een relatie met hem hebt, terwijl zijn vrouw bijna 1,5 jaar geleden weer bij hem is ingetrokken.
Op dat moment had jij al moeten zeggen: Ik zet de relatie on hold. Na jouw scheiding kijken we verder.
Het maakt helemaal niet uit of zij het wel of niet weet. Hij houdt jou aan het lijntje.
Mijn advies is daarom: stop ermee. Zodra de scheiding definitief is, kijken jullie verder. En dan graag bewijs van de scheiding.
Of wil je echt zo doorgaan als nu, als zij er wel vanaf weet?
Of hoop je dat zij het oppakt en een ander voor jou beslist.
MRI schreef op 15-03-2023 om 14:54:
[..]
Ja je hebt gelijk: het is de verantwoordelijkheid van de vreemdganger. Maar die staan er nou niet direct om beken openheid van zaken te geven. Dus de vraag is meer: zou je het na anderhalf jaar van een vreemde willen horen, of na zeven jaar van je eigen man omdat je er achter bent gekomen en hij niet langer zijn spelletje kan spelen?
Dat is de vraag vanuit degene die bedrogen wordt. Maar dat is niet degene die hier de vraag stelt. Zij zit in een heel andere positie en heeft een andere agenda.
Het lijkt misschien allemaal wat scherpslijperig maar deze TO zou dat helemaal niet tegen de “ex” gaan vertellen om die een dienst te bewijzen. Ze doet dat om haar eigen redenen, namelijk om duidelijk te krijgen wat de status van haar eigen relatie tot haar “vriend” is. En ik stel dat ze zichzelf voor de gek houdt als ze denkt dat die vrouw daar antwoord op kan geven. De enige die daar antwoord op kan geven is die man en met zijn langdurige gedraai en gemanipuleer heeft hij daar eigenlijk al antwoord op gegeven. Dat is in ieder geval zoals ik het zie. Die man wordt toch geen betrokken, betrouwbare partner meer als hij haar er al anderhalf jaar van heeft afgehouden om eerlijk en open te bespreken wat de aard van hun relatie is? Of zie jij dat nog wel gebeuren?
Ik zou puur kijken naar wat jij wilt, verder met een man die (voorlopig) niet gaat scheiden, die een gezin met kinderen heeft waar je misschien een hoop overhoop haalt als je met zijn (ex?) vrouw gaat praten.
Heeft hij de waarheid toen verteld of was hij de vreemdganger die zijn huwelijk op het spel heeft gezet? Kleurt hij het verhaal in zijn voordeel?
Wat wil jij? Ben jij veel jonger, wil je een gezin stichten, is die wens er niet of heb je zelf al kinderen?
Maak zelf een keuze, niet makkelijk en sowieso voor iemand pijnlijk.
Je buikgevoel klopt in de zin dat het niet pluis is. Hij is waarschijnlijk min of meer uit 2 walletjes aan het eten. En je hebt geen contact nodig met de andere vrouw om het te weten. Als je die man de moeite waard vind (en hij jij ook) dan moet je de relatie on hold zetten, en tegen hem zeggen luister, het zit niet goed, ik welkom je terug in mijn leven als jij single bent. Als hij het doet: goed, dan heeft hij voor jou gekozen. Als hij het niet doet, dan weet je genoeg.
Als je verder de vrouw wil informeren doe dat, maar niet onder het mom van "ik moet duidelijkheid". Want die duidelijkheid heb je in feite al.
Sini
Nog los van de andere vrouw wel of niet inlichten en hem voor het blok zetten zij of jou kun je je ook afvragen of je met iemand samen wil zijn die je niet kunt vertrouwen en die mensen bedriegt.
Mija schreef op 15-03-2023 om 15:08:
[..]
Dat is de vraag vanuit degene die bedrogen wordt. Maar dat is niet degene die hier de vraag stelt. Zij zit in een heel andere positie en heeft een andere agenda.
Het lijkt misschien allemaal wat scherpslijperig maar deze TO zou dat helemaal niet tegen de “ex” gaan vertellen om die een dienst te bewijzen. Ze doet dat om haar eigen redenen, namelijk om duidelijk te krijgen wat de status van haar eigen relatie tot haar “vriend” is. En ik stel dat ze zichzelf voor de gek houdt als ze denkt dat die vrouw daar antwoord op kan geven. De enige die daar antwoord op kan geven is die man en met zijn langdurige gedraai en gemanipuleer heeft hij daar eigenlijk al antwoord op gegeven. Dat is in ieder geval zoals ik het zie. Die man wordt toch geen betrokken, betrouwbare partner meer als hij haar er al anderhalf jaar van heeft afgehouden om eerlijk en open te bespreken wat de aard van hun relatie is? Of zie jij dat nog wel gebeuren?
Nee dat zie ik anders: juist omdat een vreemdganger er om heen zal draaien, is de enige die echt antwoord kan geven op de vraag of hij dubbel spel speelt, de (ex) vrouw. Maar... ik ben het met je eens dat als er al zoveel gedraai en gedoe is, het er in feite niet meer toe doet hoe het nou echt zit: hij lijkt geen betrouwbare partner en in die zin is gewoon afkappen wellicht het beste voor TO.
MRI schreef op 16-03-2023 om 10:54:
[..]
Nee dat zie ik anders: juist omdat een vreemdganger er om heen zal draaien, is de enige die echt antwoord kan geven op de vraag of hij dubbel spel speelt, de (ex) vrouw. Maar... ik ben het met je eens dat als er al zoveel gedraai en gedoe is, het er in feite niet meer toe doet hoe het nou echt zit: hij lijkt geen betrouwbare partner en in die zin is gewoon afkappen wellicht het beste voor TO.
Of de (ex) vrouw zit op haar manier vol wrok (of verdriet) en zegt daarom dat hij liegt en zij nog wél een relatie hebben. Deze lees ik nl nergens terug en heb ik in mijn omgeving toch serieus meegemaakt.
Ik ben team relatie stoppen, puur en alleen al vanwege zijn boosheid en rukcommunicatie.
