Moeilijk schoonfamilie/zus
Hi all,
Ik heb 8 jaar relatie met mijn lieve partner.
Zoals je in de titel leest, heb ik een hele moeilijke schoonfamilie (bemoeizuchtig, voelen zich superieur en doen
volgens eigen zeggen nooit iets verkeerds om "status" hoog te houden (typisch kenmerkend van partners Indiaas cultuur).
Laatst heb ik moeder en dochter uitgenodigd voor etentje bij ons thuis. Manlief en ik hadden driegangendiner gemaakt en waren de hele dag bezig geweest om te zorgen voor gastvrijheid.
Dochter boven de 30, had haar laatste hap tiramisu niet eens op en pakte al gelijk haar laptop. Ja echt, dit had ze meegenomen!
binnen 5 min moest ze naar huis gaan om administratief taak te regelen met een vriendin want die was dan beschikbaar (voor de duidelijkheid, dit was geen spoed).
De sfeer werd schimmig en ik heb niet gereageerd. Lopend naar de voordeur viel het haar ook op dat het een vreemde afscheid werd, waarop ze zei: "sorry dat het zo moet gaan, maar me vriendin in het buitenland kan me vandaag helpen.
Dit is overigens niet de eerste keer dat ze zo abrupt weggaat. Dit gebeurt iedere keer dat ze hier is. Haar moeder brengt der tussentijds weg of gaat ook met haar mee, omdat ze geen auto kan rijden. Bij het bezichtigen van onze mooie nieuwe huis, was ze na letterlijk 5 min weg. Ik vermoed dat haar gedrag uit jaloezie komt, want verder heeft ze geen reden om zich zo te gedragen.
Mijn vraag:
Ik wil haar voor de allereerste keer bellen om terug te komen op wat er is gebeurd, hoe het bij mij overkomt en hoe ik mij daarbij voel. Ook checken of dit klopt en of ze het herkent.
Zouden jullie het ook zo aanpakken?
Ik ga zelden een conflict aan in familiesfeer, ik deel meer mee dan dat ik een ruzie aan ga.
Ik zou ze simpelweg niet meer uitnodigen voor een zelfgemaakt 3-gangen diner en er zelf minder tijd aan besteden. Volgnd keer take away.
En verder zou ik concluderen dat mijn verwachtingen moeten worden aangepast.
Als ze zegt: sorry dat het zo moet, dan zou je kunnen reageren dat je dat idd erg jammer vindt en dan een stilte laten vallen en doei.
Wat vindt je partner van het gedrag van zijn zus? En wat denkt hij dat erachter zit?
Ik zou me overigens zo weinig mogelijk aantrekken van schoonzus. Als zij onbeleefd doet, zegt dat meer over haar dan over jou. Inderdaad volgende keer maar makkelijk doen met het eten en vooral niet te vaak uitnodigen.
O, en niet gaan bellen. Als zij dit inderdaad doet uit minachting of omdat ze een hekel aan je heeft speel je haar alleen maar in de kaart (want dan weet ze dat het je dwars zit). Als ze gewoon een beetje vreemd is (daarom: wat vindt je partner ervan?) dan kan je alsnog bij een volgende keer zeggen dat je hoopt dat ze niet weer zo snel weg hoeft want dat je dat een beetje ongezellig vindt.
dank jullie wel voor de snelle reacties. Ik besluit om inderdaad niet te gaan bellen.
Ik zou ook zeker niet bellen, want al zou het jaloezie zijn, dit gaat schoonzus natuurlijk nooit toegeven.
In het vervolg zou ik schoonmoeder gewoon zelf gaan ophalen en thuisbrengen, of dit je partner laten doen! Even aankijken of (schoon)zus dan nog zelf langskomt of überhaupt interesse toont in haar broer/jullie. Nu kan zij haar moeder ‘gebruiken’ en deze is weer van haar dochter afhankelijk vwb vervoer, dat zou ik dus als eerste uit elkaar trekken en zien hoe dat verloopt.
oh, en probeer niet zoveel voor hen in te vullen en wellicht je verwachtingen bij te stellen.Hoe denkt jouw partner hierover?
Wat je ook gaat doen, heel belangrijk is hóeje de boodschap brengt. Ga dat eerst voor jezelf oefenen, door op te schrijven wat welk gedrag met jou doet. Bijvoorbeeld, "als je bij ons komt eten en je neemt je laptop mee, krijg ik het gevoel dat je ons niet belangrijk vindt. Klopt dat?" Als je "klopt dat" erachter kan zetten, heb je vaak een redelijk eerlijke vraag en een redelijk goede verwoording van wat het met je doet. En in ieder geval een opening voor een gesprek. Maar ik zou 't eerst gaan oefenen voor jezelf.
