Moeilijk kerstfeest door familieproblemen
Hallo,wij hebben gisteren zoals zoveel kerstavond gevierd.Alleen is het bij ons een heel ongemakkelijke situatie geworden doordat mijn zus geen contact meer wil met mijn moeder maar wel nog met ons (mijn broer en ik en onze kinderen)…Mijn moeder probeerde constant te aandacht van mij zus te vragen maar mijn zus negeerde haar wat voor een heel ongemakkelijke situatie zorgt.
Mijn zus is toen ze klein was misbruikt door mijn grootvader,ongeveer 35 jaar geleden.Er is geen vervolging gekomen mijn ouders hebben mijn zus daar niet meer laten slapen maar dit was het dan ook een beetje.12 jaar geleden heeft ze uiteindelijk nog klacht neergelegd en heeft hij alles toegegeven waarschijnlijk om zijn geweten te zuiveren ofzo want hij heeft altijd gezegd dat mijn zus loog.Wegens verjaring heeft hij geen straf meer gekregen.Mijn moeder vond het allemaal wel erg en heeft het contact op een laag pitje gezet maar wil af en toe nog blijven gaan voor haar moeder.Mijn broer en ik hebben het contact met onze grootouders volledig verbroken.Mijn zus kan het niet plaatsten dat mijn moeder is blijven gaan weliswaar miniem maar toch…Ik begrijp haar volledig maar samen feesten en elkaar negeren zorgt voor zeer veel spanning.Op 1 of andere manier voel ik me ook schuldig en verantwoordelijk voor de situatie en weet ik niet goed hoe ik ermee moet omgaan.Ik hou van mijn moeder maar ze heeft de situatie niet goed aangepakt.Ze had met mijn grootouders moeten breken.Maar zij wil dit niet voor haar moeder.
Ik zou het liefst de feestdagen apart vieren want op deze manier heeft niemand er wat aan.Kerstavond met mijn broer en zus en dan nieuwjaar met mijn moeder en broer…Maar dan komt er sowieso een volledige breuk en dat maakt me ook wel verdrietig.En is het aan mij om dit te beslissen…?Mijn moeder heeft een zeer zware jeugd gehad en geen steun van thuis ook 2 tienerzwangerschappen ze is mentaal niet zo sterk dus ik wil haar ook niet laten vallen maar ze heeft het ons niet gemakkelijk gemaakt met jaren haar hoofd in het zand te steken…
Dit zal ik idd moeten doen want ik kan het niet oplossen jammer genoeg…Eigenlijk heb ik hier nog maar een klein deeltje verteld het wespennest is nog groter dan dit…
Natje1812 schreef op 25-12-2022 om 19:39:
Hoewel ik begrip heb voor mijn zus haar positie vind ik niet dat ze op alle vlakken correct is.Ze heeft ondertussen ook al enkele maanden geen contact meer met haar eigen dochter.Dit heeft niets met het misbruik te maken.Haar oudste dochter heeft een kindje dus ook haar kleinkindje ziet ze niet meer.Ze heeft tegenover haar eigen dochter niet gedaan wat ze moest vandaar de breuk met haar dochter,mijn moeder heeft ook hier altijd bijgesprongen bij de opvoeding.Ze neemt mijn moeder dingen kwalijk en terecht maar zonder haar gingen haar beide kinderen waarschijnlijk geplaatst worden.Ik vind haar op een manier toch hard voor mijn moeder maar ik vind het tegelijkertijd ook erg om dit te denken want mijn moeder heeft ook niet correct gehandeld.
Ik weet dat ik niet verantwoordelijk ben hiervoor maar het geeft me een slecht gevoel.Heel ons ouderlijk gezin valt uit elkaar en ik kan niet doen.
Dus als ik het goed begrijp heeft je zus een kleinkind dus ze is een oma. Jullie opa heeft je zus misbruikt en jullie moeder en de rest van de familie hebben dit niet goed aangepakt en dit drukt een stempel op de familie.
Je bent verdrietig omdat het ouderlijk gezin uit elkaar valt maar met zoveel generaties die betrokken zijn wat noem je dan precies je ouderlijk gezin? Ben jij dat niet zelf en je zus met haar gezin? Jullie zijn ouders, het ouderlijk gezin voor jullie kinderen. Moet daar niet de focus liggen?
onbegrijpelijk dat je moeder nog contact wil met haar vader. In zo'n situatie hoor je 100% voor je dochter te kiezen. En jij voor je zus.
Mijn ouderlijk gezin bedoel ik mijn moeder (mijn vader is gestorven) mijn broer mijn zus en mezelf … We hebben ondertussen ook onze eigen gezinnen.
Mijn moeder heeft 2 tienerzwangerschappen gehad van een haar vorige man,aan 16 en 17 jaar…Ik ben later geboren en mijn biologische vader heeft mijn broer en zus geadopteerd.Hun vader was niet meer in de picture en wou ook geen contact.
Mijn zus is zelf jong zwanger geworden aan 18 jaar,…mijn moeder was dus al oma op haar 35 jaar … en had een achterkleinkind op haar 60 ste.Vandaar dat het een beetje een wespennest lijkt uiteraard.
Het nieuwjaarsfeest is normaal een moment dat we allemaal samen komen maar uiteraard ik kan dit niet aan elkaar lijmen,het groeit een beetje boven mijn hoofd…maar het is jammer want we hebben veel leuke feestdagen gehad samen.
Supermama82 schreef op 25-12-2022 om 20:44:
onbegrijpelijk dat je moeder nog contact wil met haar vader. In zo'n situatie hoor je 100% voor je dochter te kiezen. En jij voor je zus.
maar staat dat ergens, er staat dat ze contact met haar moeder wil toch?
Ze wil idd het contact met haar moeder niet verbreken maar haar vader,eigenlijk stiefvaderleeft ook wel nog dus ziet ze hem wel nog.
Natje1812 schreef op 25-12-2022 om 21:09:
Ze wil idd het contact met haar moeder niet verbreken maar haar vader,eigenlijk stiefvaderleeft ook wel nog dus ziet ze hem wel nog.
Ja ik begrijp ook niet dat ze zo'n man nog wil zien en zou als slachtoffer me ook verraden voelen.
Ze wil hem niet zien maar als ze haar moeder wil bezoeken moet ze hem erbij nemen.Ze wenst hem dood maar ze kan het niet laten om naar haar moeder te gaan…
Natje1812 schreef op 25-12-2022 om 21:22:
Ze wil hem niet zien maar als ze haar moeder wil bezoeken moet ze hem erbij nemen.Ze wenst hem dood maar ze kan het niet laten om naar haar moeder te gaan…
Oh ligt het zo... wat een dilemma voor haar, moeten kiezen voor haar moeder of haar dochter...
Ook weer een pleidooi voor het niet laten verjaren van dit soort misdaden.
Lexus schreef op 25-12-2022 om 22:02:
[..]
Oh ligt het zo... wat een dilemma voor haar, moeten kiezen voor haar moeder of haar dochter...
Ook weer een pleidooi voor het niet laten verjaren van dit soort misdaden.
Ik snap het toch niet goed. Die moeder/oma kan ook naar haar dochter toekomen. Of ze treffen elkaar buitenshuis. Dat is nog altijd een halfslachtige oplossing. Voor mij zou het ondenkbaar zijn dat ik in een relatie bleef met iemand die iemand seksueel had misbruikt, laat staan een kind en in dit geval je bloedeigen kleindochter. Maar goed, die oma heeft toch die keuze gemaakt. Als haar dochter haar alleen zonder haar man zou zien, is in ieder geval de dader buiten beeld. Dat zou al een gebaar naar haar dochter, het slachtoffer van deze man, zijn geweest. TO schreef eerder dat moeder daar naartoe gaat om haar broers en zussen te zien. Kennelijk is ook daar geen andere oplossing voor. Kennelijk is die hele familie niet helemaal lekker dat ze gewoon zijn doorgegaan, business as usual. Kun je als brus voor je zus dan niet iets anders verzinnen dan dat ze naar het huis van de misbruiker van haar kind moet komen om je te zien? Ik ken natuurlijk de echte omstandigheden niet maar vanaf een afstand vind ik de signalen die aan dat misbruikte kind gegeven worden, dat het niet zo belangrijk is om er iets voor te veranderen, echt waardeloos. Klinkt als een nogal disfunctionele familie. Ben je mooi klaar mee Natje. Er zit niks anders op dan zelf helder te worden en je aan het ongezonde stuk te onttrekken.
En inderdaad Lexus, je zou willen dat die man gewoon nog kon worden aangeklaagd. Vreselijk dat hij er op alle fronten mee wegkomt. Zou het wel tot die familie doordringen dat dit serieus is als die man veroordeeld zou worden en de gevangenis in zou moeten?
Ik ga zelf niet meer naar die kant van de familie,ook mijn broer niet en mijn zus uiteraard ook niet maar breken met mijn moeder wil ik niet ondanks ze niet de juiste beslissing heeft genomen.Ze gaat zelf gebukt onder heel wat jeugdtrauma’s en praat daar niet over maar kan ook niet op een normale manier communiceren.Problemen worden in de doofpot gestoken en als je ze toch aanhaalt dan volgt er heel wat hysterie en drama.
Tis moeilijk te begrijpen en als ik het zo allemaal opschrijf is het idd best hallucinant.Gelukkig kan ik hier met mijn man goed over praten en moet ik beseffen dat ik geen 40 jaar van trauma’s kan oplossen jammergenoeg.
Natje1812 schreef op 26-12-2022 om 10:36:
Ik ga zelf niet meer naar die kant van de familie,ook mijn broer niet en mijn zus uiteraard ook niet maar breken met mijn moeder wil ik niet ondanks ze niet de juiste beslissing heeft genomen.Ze gaat zelf gebukt onder heel wat jeugdtrauma’s en praat daar niet over maar kan ook niet op een normale manier communiceren.Problemen worden in de doofpot gestoken en als je ze toch aanhaalt dan volgt er heel wat hysterie en drama.
Tis moeilijk te begrijpen en als ik het zo allemaal opschrijf is het idd best hallucinant.Gelukkig kan ik hier met mijn man goed over praten en moet ik beseffen dat ik geen 40 jaar van trauma’s kan oplossen jammergenoeg.
Nee, jij kunt dat inderdaad niet oplossen. Je kunt alleen voor je eigen gezonde reacties en relaties gaan. Dat het bij jou stopt. Dat is al moeilijk zat Natje! Fijn dat je er net je man over kan praten. Dat helpt om het helder te zien en je eraan te onttrekken. Sterkte!
Een ingewikkelde en pijnlijke situatie. Ik snap de loyaliteit naar je (door haar levenservaringen) beschadigde moeder. Maar ik snap je zus ook heel goed. Zij heeft natuurlijk vanaf toen steun, vertrouwen en liefde gemist. Zij is ook beschadigd. Haar eigen verdriet en beschadiging legt de dynamiek van het hele gezin bloot en dat zal tot pijnlijke, boze taboe-reacties hebben geleid.
Sorry dat het nog niet helemaal duidelijk is. Je schrijft dat je biologische opa gestorven is. Is de huidige man van je oma biologisch verwant aan een van de (klein)kinderen die je noemde?
En weet je zeker dat deze man maar 1 slachtoffer heeft gemaakt? Dat zou heel bijzonder zijn. Dit soort daders maakt meestal heel veel slachtoffers.
Hallo,
vanmorgen heb ik een gesprek gehad met mijn moeder en ze zei dat ze al 6 jaar totaal heeft gebroken met haar ouders.Ik wist dat zelfs niet maar mijn zus wel,toch beweerde ze dat mijn moeder wel nog ging.Ik dacht dat mijn moeder ging maar miniem maar ze heeft dus blijkbaar wel volledig gebroken en ziet haar zus en broer apart.Ze zei dat mijn zus dit weet en dat ze haar heeft gezegd dat ze het fout heeft aangepakt in de tijd en dat ze 100% achter mijn zus staat.Ze zei dat ze de tijd niet meer kan terug keren jammergenoeg maar dat het haar ook teveel aan het worden is en dat het dan beter is om geen contact meer te hebben dan altijd maar het geduw en getrek en de ruzies keer op keer…
En om nog te antwoorden op de laatste vraag mijn (stief) grootvader heeft geen biologische band met geen van de kinderen en of kleinkinderen.
Natje1812 schreef op 26-12-2022 om 13:54:
Hallo,
vanmorgen heb ik een gesprek gehad met mijn moeder en ze zei dat ze al 6 jaar totaal heeft gebroken met haar ouders.Ik wist dat zelfs niet maar mijn zus wel,toch beweerde ze dat mijn moeder wel nog ging.Ik dacht dat mijn moeder ging maar miniem maar ze heeft dus blijkbaar wel volledig gebroken en ziet haar zus en broer apart.Ze zei dat mijn zus dit weet en dat ze haar heeft gezegd dat ze het fout heeft aangepakt in de tijd en dat ze 100% achter mijn zus staat.Ze zei dat ze de tijd niet meer kan terug keren jammergenoeg maar dat het haar ook teveel aan het worden is en dat het dan beter is om geen contact meer te hebben dan altijd maar het geduw en getrek en de ruzies keer op keer…
En om nog te antwoorden op de laatste vraag mijn (stief) grootvader heeft geen biologische band met geen van de kinderen en of kleinkinderen.
Dat is dan toch wel eigenaardig en enigzins oneerlijk van je zus. Anderen straffen of in een kwaad daglicht stellen terwijl je is verteld hoe of wat, dat vind ik wel kwalijk.
Vervelend dat jij tussen alle informatie in hangt.
