Moeder/zoon relatie

zoiets komt niet uit de lucht vallen

het lijkt me goed dat je iemand zoekt die je helpt de geschiedenis die hieraan vooraf ging te duiden.

Is er in het verleden iets gebeurd?

Wrs heeft jullie relatie al langere tijd onder spanning gestaan. Heeft hij daarover wel eens iets geventileerd?
Hoe is de relatie tussen zijn vriendin en hem?
Hoe is de relatie tussen jullie twee?
Kortom is er iets wat aanleiding hiernaar gegeven heeft?

Je zou aan kunnen geven dat je zijn wens respecteert. Je zou kunnen vragen of hij bereid is om af en toe (eens in het half jaar oid) een teken van leven te geven middels een telefoontje, een kaartje oid. Als hij daartoe bereidt is, is dat een teken dat hij nu rust nodig heeft.
Laat in ieder geval weten dat de deur bij jou/ jullie altijd open staat voor het geval hij/ hun jou nodig hebben.

Sterkte!

Moeder/zoon

Bedankt voor jullie reactie, erg gewaardeerd. Twee jaar geleden op zijn verzoek goeie gesprekken gehad en alles was 'opgelost, vergeten en vergeven' . Tot ik in juli een mail van hem heb gekregen dat hij na ons gesprek van 2 jaar geleden een 'nep' relatie met me heeft, en als ik vanaf nu een moeder/zoon relatie wilde dat ik naar zijn pijpen moet dansen en dat er dan emotionele klappen zouden vallen. Heb hem uitgelegd dat ik beter verdien dan dat en dat hij maar eens er over moet nadenken. De ellende is dat mijn deur uiteraard altijd op een kier staat (dat ook betekend dat ik erg vatbaar ben voor zijn acties) kaarten stuur ik inderdaad voor hun verjaardagen en een trouwpartij ligt al klaar om te sturen. Professionele hulp heb ik aan gedacht, zodat IK wat rust krijg, maar dat is niet te betalen. Daar mijn zoon in het buitenland woont (tot juli heel veel FaceTime/Skype contact gehad) is het onmogelijk om met ze'n tweetjes op theraphy te gaan.
Tjaaaa en nu?????? Ten einde raad....

terug naar af

Als een volwassen persoon mailt dat hij zelf vindt dat het nep is zoals het nu gaat, dan mag hij inderdaad de eerste zijn die het weer oppakt.

Ik zou de Urslau tactiek uit #3 doen: mailen dat je graag van hem hoort wat je dan zou moeten doen en dat bij jou de deur altijd open staat voor een relatie die gebaseerd is op wederzijds waarderen. En verder wacht je af. En dan vermoed ik dat het helaas lang kan duren, maar dan blijft je hopelijk bespaart dat je weer alles uit de kast haalt en weer de deur in je gezicht krijgt.

gr Angela

Moeder/zoon

@angela67. Er zijn al heel wat mails over en weer gegaan. De bal ligt nu inderdaad bij hem. Ruim 2 maanden is het stil (en dat vreet aan mij) Hij gaat volgende maand trouwen waar ik niet bij mag zijn. Dat alleen al is voor mij een bevestiging dat onze relatie niet meer te redden valt. Want je verteld me toch niet dat hij bijvoorbeeld 1 maand na zijn huwelijk mij belt/mailt van....... Ohh ja ma, sorry maar ik heb toch besloten je in mijn leven toe te laten........
Tja..... Dan ben ik bang dat hij in de hoogste boom mag gaan hangen van mij.
@urslau. Vraag 1 al beantwoord. Vraag 2 (relatie tussen zijn vriendin en hem) hij doet alles maar dan ook alles wat ze zegt. Zij heeft duidelijk de broek aan in huis. Toen ik in maart bij hun op vakantie was had ik echt medelijden met hem, maar wijselijk mijn mond gehouden daar moeders zich niet moeten mengen in relaties tussen hun kind en partner. Vraag 3, antwoord daarop is duidelijk. Vraag 4, ik neig te zeggen dat de aanleiding weleens zijn vriendin kan zijn.
Het is en blijft moeilijk deze situatie.

Heftig

Ik snap dat je er heftige gevoelens bij hebt. Toch adviseer ik je om een wat neutralere houding te gaan aannemen. Nu al bedenken dat hij de hoogste boom in mag als hij het voor jou verpest heeft om bij zijn huwelijk te zijn, is niet handig maar wraakzuchtig.
Neutraler is het je verwachtingen laag te houden. Wat er ook gebeurt, het moment dat hij toenadering zoek of reageert op jou toenadering is hij welkom en wordt er, zonder voorwaarden en met vergeving van jezelf en de ander, opnieuw contact aangegaan.
Als je de conflicten uit het verleden en ressentiment over wat jij vind dat jou rechten zijn, meeneemt naar de toekomst met je zoon, geef ik je niet veel kans om de relatie te herstellen.

als jij als moeder

zegt dat hij in de hoogste boom mag hangen, dan heeft de jongen wat mij betreft groot gelijk! Dat zeg je toch niet, om geen enkele reden?!

Daarnaast verbaas ik mij over jouw opmerking met zijn tweetjes op therapie. Denk je dat hij dat wel zou willen als ie naast je woonde? Een vent van in de dertig gaat niet met zijn moeder in therapie. Ik vraag me daardoor ook wel af hoe reeel jouw kijk op de situatie is.

Ik schat zo in dat je een moeder bent die veel moeite heeft / gehad met loslaten. Een kind moet dan wel op een bepaald moment afstand creeren om de ruimte voor zichzelf te pakken.

De opmerking over de dominante vriendin geeft mij dan weer een beetje het gevoel dat jij het wel gemakkelijk vindt om de schuld daar maar neer te leggen zodat je niet kritisch naar je eigen houding hoeft te kijken.

Als ik jou was en je wilt nog iets redden dan zou ik afstand houden. Zeg of laat weten dat je het heel erg vindt en jij ervoor openstaat om erover te praten, nu of later als hij er aan toe is. Daarna is het een kwestie van afwachten. Misschien beurt het je op te weten dat de meeste volwassen kinderen uiteindelijk toch het liefst weer contact willen. Breken met je ouders is echt best heel zwaar. Zelfs als er situaties als misbruik en/of mishandeling aan vooraf zijn gegaan.
Maar dan moet je er wel voor open staan om met zijn feedback aan de gang te gaan. En ik zou zeker iemand zoeken een professional om dit mee te delen.

wat apart

Je geeft die vriendin de schuld van het feit dat jij en je zoon nu ruzie hebben. Maar hij is nu ook al 2 jaar 'clean', heeft een baby en wil met de moeder van zijn kindje trouwen. Misschien heeft die vriendin juist wel een hele goede invloed op hem!

'Dan ben ik bang dat hij in de hoogste boom mag gaan hangen van mij.'

Dat snap ik niet. Blijkbaar mag je zoon niet doen wat zijn vriendin zegt of vraagt, maar moet hij zich wel precies aan jouw eisen en voorwaarden houden. Dat is toch geen goede basis voor een relatie met je kind(eren)?

Moeder/zoon

AnnaJ je hebt helemaal gelijk. Moet echter die 'neutrale knop' nog vinden.

Moeder/zoon

ik dacht dat dit forum mij zou opluchten maar na de reactie van Nimbo en Miraya denk ik er anders over. Het hele verleden kennen jullie niet en zo te lezen vinden jullie mij een slechte moeder. Gelukkig weet ik beter.
Maar om inderdaad professionele hulp in te roepen is geen slecht plan.

het gaat om wat je nu schrijft

het gaat niet om het verleden, Von, het gaat om de woorden die je nu nog (steeds?) kiest. Als je op deze manier nog op hem reageert (en 'm zo iets toewenst, al is het uit frustratie), dan is het inderdaad voor je eigen gemoedsrust (en die van je zoon) beter dat je dat probeert onder controle te krijgen.
gr Angela