Moeder vriendje hoort kind uit
Tja, wat moet ik hier nou weer mee. Mijn kind is beneden-gemiddeld, maar niet zwakbegaafd. Dit uit zich in o.a. veel te goed van vertrouwen en de waarde van 'vriendschappen' fors overschatten. En in nog meer dingen, maar die doen er nu niet toe.
Nu heb ik ontdenkt dat de moeder van een vriendje waar hij heel graag komt en zich heel erg thuis voelt hem consequent uithoort, een paar keer ook over dingen waarvan ik haar had aangegeven bepaalde dingen niet te willen prijsgeven: dat deze haar niet aangingen. Ik geloof niet dat er verder iets met die informatie gebeurt, maar dat neemt niet weg dat mijn bijna zwakbegaafde kind op slinkse wijze wordt uitgehoord. O.a. met uitspraken als 'je kunt mij wel vertrouwen' en 'het is nodig dat ik dat weet.' Mijn kind gaat daarin mee. Daarnaast merk ik dat meningen als feiten worden gebracht en mijn kind daarin meegaat en naar handelt. Dat wil ik allemaal niet. Uiteraard wordt het ontkend door de betreffende moeder, maar bij tijd en wijle komt het gewoon uit. Ik zou het liefst de vriendschap willen verbieden, maar dat vind ik voor mijn kind weer zo sneu. Aan de andere kant, deze moeder is niet bereid onze privacy te respecteren en te stoppen mijn kind te beinvloeden. En bij mijn kind valt in deze echt geen winst te behalen. Wat zouden jullie hiermee doen?
Confrontatie
Ik denk dat de beste manier om dit de kop in te drukken is door de bewuste moeder met deze feiten te confronteren en aangeven dat je daar niet ven gediend bent.
Respecteert ze je niet dan toch de boel afhouden. Op deze manier is het toch ook niets en wordt je zoontje gewoon gebruikt onder het mom van vriendschap. Ik zou dit echt niet accepteren.
Niet accepteren
Ik zou de moeder vertellen wat je te weten bent gekomen en dat je hier absoluut niet van gediend bent (weet je het zeker trouwens?? Want het is natuurlijk heel vervelend om haar valselijk te beschuldigen).
Als de vriendschap met het vriendje verder goed is, zou ik dit proberen in stand te houden. Laat de afspraken bij jullie thuis plaatsvinden of nodig het vriendje uit gezellig ergens samen naartoe te gaan. Hou je zoon in elk geval weg bij moeders-vriendje.
n@nny
Ja, 100 procent zeker
....in een gesprek waar kind bij was en ik benoemde dat iedere familie zo zijn geheimpjes heeft, zo ook wij, zei kind schaapachtig dat ze al onze geheimpjes kent, maar dat ze te vertrouwen is. Ze gaf toen met een rode kop toe dat ze 'het gevraagd had omdat ze dat moest weten ivm haar eigen kind.' Het ging echt om iets wat haar geen moer aan ging. Ik heb al gezegd dat als ze dingen wilde weten ze dit aan mij moest vragen. Houdt echter vol dat er geen kwaad in zit en kind haar nu eenmaal vertrouwd.
Kind heeft thuis uit de doeken gedaan hoe dit gegaan is. Denk aan de trant: moet ik weten anders weet ik niet of je hier nog kunt spelen als je me niet vertrouwt. Daarnaast is er op mijn kind ingepraat over andere mensen, waar kind in mee is gegaan. Toen ik haar daarop aansprak was het enige wat ze wist te vertellen dat die andere mensen ook gewoon echt niet deugen, dus dat ze prima achter actie van mijn kind stond (het hare piepte er weer mooi tussenuit, ze lieten het mijne de vuile was doen). Inderdaad in-en-in-vals, maar als ouder van een kind waar iets mee is ben je al lang blij dat het vriendjes heeft. Maar dit is misbruik. Ik weet dat dit niet kan, echt niet kan, wil dit vriendje wel voor kind, maar niet die rotkanten erbij.
Niet meer daar
Hm, heel vervelend! En zo bewust. Ik zou mijn kind sowieso nirt meer daar laten spelen, dan maar bij jullie (natuurlijk jammer van het adresje, maar aan zo iemand wil je je kind wrs toch nirt blootstellen). Of je moet hem kunnen uitleggen dat die moeder niets mag weten. Punt.
Gelijk, maar.....
Je hebt helemaal gelijk als je zegt niet meer daar. Ik weet dat ook, maar ik heb meer kinderen. Betreffende kind heeft zeer veel aandacht nodig, het is opletten dat anderen niet tekort komen. Vandaar dat het heel fijn is dat hij af en toe mag gaan spelen op plek waar hij zich fijn voelt. De balans is nu gelijk, vriendje komt net zo vaak hier. Speelpartij kost energie omdat zoon in helemaal vertrouwde omgeving meer wangedrag vertoont dan bij een ander. (Niet beginnen over hulp hiervoor, overal al geweest, alleen maar de put in geholpen.)
Kind is van niveau dat hij denkt dat iemand te vertrouwen is omdat 'iemand zegt dat hij te vertrouwen is.' Denkt ook dat je met omo alle vlekken uit de was krijgt omdat reclame zegt 'omo wast door en door schoon.' Of was het vanwege de vanisch dat hij een keer een shirt door op de weg liggende olie had gehaald om 'dat trucje van tv na te doen'. Anyway, je snapt het niveau. Het is hem niet uit te leggen. Ik wil hem geen vriendschappen ontnemen, ik weet dat dit geen vriendschap is, maar hij ervaart het zo en dat was voor mij al heel belangrijk. Dat hij in ieder geval ervaart neit afgewezen te worden.
Maar….
lieve schat…je kind wordt emotioneel misbruikt door die moeder. Je laat het toch ook niet toe als hij lichamelijk misbruikt wordt? Waarom emotioneel dan wel? Erg jammer voor het contact met dat vriendje, maar dit zou voor mij echt een no-go zijn. Vriendje kan evt, bij jullie spelen, maar andersom dus NIET. Moeder weet dus dat jij het er niet mee eens bent. dus ze kan goed begrijpen dat je zoontje niet meer bij hun komt.
Maar nogmaals, iemand die alle ins en outs van mijn zoon zou willen/moeten weten omdat hij anders niet meer daar kan spelen??? Doei mevrouw…de groeten en de k…..s hoor. Daar zou ik mijn kind nog geen seconde willen achterlaten.
Eens met kerseboom
Had mijn reactie kunnen zijn. Toen ik het zo las dacht ik ook: een no-go.
Ik snap wel je gevoel dat je kind een speelkameraadje heeft en je het jammer zou vinden om dat te doorkruisen, maar niet ten koste van alles. Bescherm je kind en laat 'm elders niet als bron van info dienen.
Er zijn meerdere mogelijkheden om vriendschappen te sluiten voor je kind, school, sportverenigingen, buurthuizen enz. Kijk eens in een buurthuis bij je in de buurt, veel buurthuizen organiseren van alles voor kids.
Beperk de schade nu je nog kunt. Je kind is zich er niet van bewust, maar er komt een dag dat het vriendje zich wel bewuster is van de praktijken van zijn moeder en daar zelf een opvolging aan geeft? Wie weet wat de moeder tegen haar eigen kind zegt en wat er in huis besproken wordt? Brrr.....
Nee, ook niet
Ik snap je dilemma, maar het lijkt mij dat in dit geval niet alles even zwaar telt.
En verder snap ik eigenlijk niet zo goed wat je nou nog wil horen. Er spelen hier drie dingen:
1. Die moeder is fout bezig,
2. Je kind is een zorgenkind dat krap in de vriendjes zit en
3.Je kind drukt zwaar op het gezinsleven waardoor je blij bent als hij weleens ergens anders vertoeft.
Voor mij zou het eerste absoluut het zwaarste wegen. Het is een moeikoei, en ze heeft waarschijnlijk zeker een overduidelijke mening over je kind. Het lijkt me in ieder geval niet iemand die zeer discreet in het leven staat. En bovendien heeft ze echt een grens overschreden. Zou voor mij alle aanleiding zijn om ervoor te zorgen dat ze verder geen kwaad kan en mijn kind ver bij haar vandaan houden.
Het behouden van de vriendschap zou mijn 2e prioriteit zijn. En voor de rust thuis, tja ik weet niet hoor, maar om daarvoor mijn kind nou te overleveren aan "de wolven". Echt no way...
Ik zou dan ook niet een "Beetje Boos" zijn , maar razend.
Misschien
Moet je eens hetzelfde doen en vriendje uitgebreid ondervragen over de gang van zaken bij hem thuis. misschien valt dan het kwartje.
Jaymza
Eens met...
...kersenboom. Dit kan gewoon niet, niet door die moeder (wat een akelig mens!), maar ook niet door jou.
Dat je blij bent dat hij een vriendje heeft kan ik me voorstellen, maar ik zou hem daar niét meer laten spelen.
Reactie
Jullie hebben helemaal gelijk. Ik weet dit nog maar kort, deze ontdekking viel bij donderslag en beetje bij beetje komt er bij kind uit hoe dingen gegaan zijn. Ik moest even verwerken (en vooral even beseffen) dat dit echt zo is. Hier heeft het nooit naar uit gezien, kind kwam er podverdorie zo graag. Ik denk dat het net als met seksueel misbruik is, dingen gaan op zo'n spelende en terloopse manier, dat het kind er al diep in zit eer het beseft dat er iets mis is. Mijn kind heeft het in ieder geval niet beseft. Ik wil niet de indruk wekken dat ik kind maar ergens laat om er vanaf te zijn, zo is het niet. Ik denk dat ik gewoon niet wil dat dit zo is. En wil het zo ontzettend graag oplossen zonder te verbieden dat kind er nog heen gaat. Maar denk niet dat het kan. Inmiddels heb ik kind uitgelegd dat hij daar niet meer heen mag, ook waarom (uitgelegd aansluitend bij niveau). Vodn het goed, vraag is echter of is doorgedrongen wat onze beslissing is en wat deze voor hem betekend.
Beetje boos,
"Ik wil niet de indruk wekken dat ik kind maar ergens laat om er vanaf te zijn, zo is het niet."
Die indruk had ik niet hoor....het besef dat iemand jouw kind zo kan manipuleren komt hard aan.
Hij hoeft zijn vriendje niet te missen, alleen komt hij dan gewoon bij jullie thuis....de tijd zal uitwijzen hoe jouw zoon met het feit omgaat dat hij daar niet meer mag spelen
