moeder
Ik enigste dochter, 58 jaar, 3 oudere broers met een moeder in een verzorgingstehuis van 84.
ik heb zelf borstkanker gehad en door de intensieve behandelingen arbeidsongeschikt. Ik werktte voorheen 40 uur per week.
ik ben getrouwd en heb een lieve uitwonende dochter van 33 jaar.
mijn moeder zuigt mij fysiek en mentaal helemaal leeg.
Ze is erg egoistisch en toch zorg ik al meer dan 35 jaar voor haar. Eigenlijk sinds mijn vader stierf in 1989.
het is echter nooit goed genoeg, en frequent genoeg.
Ze probeert me constant een schuldgevoel aan te praten.
Ik doe haar finacieen., was, doktersbezoeken, verjaardagsbezoeken en kleding inkoop.
meerdere malen heb ik aangegeven, in de afgelopen jaren dat ik het niet allemaal alleen kan. zij vind echter dat een dochter dat nou eenmaal moet doen.
Ik ga met lood in mijn schoenen naar haar toe. Vaak heeft mijn man me er op gewezen, dat ik voor mezelf moet opkomen.
Ik loop hier vaak op vast helaas.
voorbeeld.
Zij vind een ziekenhuisafspraak van mij, lang niet zo belangrijk als het pinnen van geld voor haar. Dat pinnen kan op een ander moment volgens mij. zij denkt daar anders over.
en zo zijn er talloze verwijten:
ik doe niks goed
ik kom niet vaak genoeg
1 keer per week haar was doen is niet voldoende
winkelen voor kleding doe ik al niet meer. ten eerste omdat het fysiek te zwaar is voor mij om haar in kleine pashokjes uit en aan te kleden. En achteraf is de kleding, eenmaal gekocht toch weer niet goed.
hoe kan ik hier mee omgaan?
Pfoe, wat een klus om na zoveel jaren de bakens te verzetten. Maar echt doen hoor!!! Je hebt veel goede suggesties gekregen, ga ermee aan de slag. Ook zonder gezondheidsproblemen zou je niet jarenlang als manusje van alles moeten opdraaien. Je bent een van de vier kinderen die je moeder kreeg. Allevier kunnen ze iets betekenen op haar oude dag, het is hoog tijd dit helder te bespreken en uit te voeren!
