Mijn vrouw is verliefd op mijn beste vriend
Na 17 jaar is het over en sluiten, mijn vrouw zet een punt achter ons huwelijk. Niet totaal onverwacht, maar toch enigszins een verrassing. Ik ben niet de makkelijkste geweest, dat durf ik ronduit te zeggen.
Al en aantal jaren loopt het niet lekker en eigenlijk voelt het als een opluchting. Had jij de keus dan niet moeten maken dan? hoor ik de vraag al galmen. Ja, misschien wel, maar 1 van de aanleidingen tot haar besluit is een keus doe ik in 2011 zo hard heb doorgedrukt dat daar een onomkeerbare schade heeft gecreëerd.
Er is alleen 1 ding wat mij vreselijk pijn doet en ik niet weet wat ik hiermee aan moet. Of ik een passend antwoord krijg weet ik niet maar als ik niets vraag kom ik nergens.
Nadat zij mij vertelde dat ons huwelijk over is ben ik direct gaan malen. Is ze vreemd gegaan? Het ze een ander? Gelukkig kon zij mij hier na twee dagen eerlijk antwoordt op geven. 'Nee, ik ben niet vreemd gegaan, maar ik ben al wel een half tot 3/4 jaar verliefd. Dit is niet de aanleiding!' zei zij nog 'en hij weet het niet'. Dit blijkt mijn beste maat te zijn. Ik was laaiend! Maar binnen een paar tellen moest ik heel hard lachen, ik had dit dus niet zo gek gezien!! Had was dus niet een totale verrassing!
Ik heb toen de emotionele stoute schoenen aangetrokken en hem gebeld. Per slot van rekening wist hij al dat we uit elkaar gingen, dat had zij zelf verteld, maar ik geloofde het niet, ik moest zijn reactie zien. Zij wilde dit absoluut niet, maar ik had hier geen boodschap aan.
Ik heb hem het hele verhaal vgeteld en hem verteld dat zij gevoelens had voor een ander. Hij vroeg mij wie en mijn antwoordt was kort.
Het was duidelijk dat hij deze niet aan zag komen. Dit was, naast dat wij uit elkaar gingen, een totale verrassing!
Maar nu komt het "probleem" van dit verhaal. Dat zij verliefd wordt kan gebeuren. Ik roep al jaren: 'zolang je relatie goed zit sta je niet open voor iets anders' en die van ons was echt zo goed niet meer, dat wist ik ook. Maar het fijt dat zij dit doet bij mijn beste maat doet het meeste met mij. Het vertrouwen is spoorloos. Hij is goed hoor, ook voor onze kinderen. Ik heb wel eens gezegd 'als ik ze zou moeten toevertrouwen aan iemand dan is hij dat'. Maar onze vriendschap gaat hier onder lijden, dat weet je niet, maar ik ken mijzelf en zou niet weten hoe ik (dat doen we al jaren) samen en mannen weekend zouden moeten doen om maar als voorbeeld te nemen. Een biertje samen drinken, dat lukt nog wel denk ik, maar meer, ik weet het echt niet.
Mijn vrouw is hier heel ver in. Die heeft in haar hoofd de stap al genomen naar hem toe, zo voelt de manier van praten (als de scheiding achter de rug is dan ga ik wel door). Dit kan ik niet plaatsen, snap het wel, maar kan het niet plaatsen. Vooral omdat zij diegene was die zei 'je kan hier best in huis blijven totdat je iets anders hebt' (ik heb besloten weg te gaan).
Eind conclusie, ik weet het niet meer. Ik zie dat ze echt opleeft bij hem, al tijden. En heel oprecht, dat weet ze, dat gun ik haar echt! Maar ben nu waarschijnlijk mijn maat kwijt (hij weet niet wat hij hier mee aan moet dus een "keus"/stap heeft hij nog niet gezet). En het voelt niet of ik dit kan accepteren.
Het lijkt er sterk op dat als hij inderdaad kiest voor haar, ik dus beide kwijt ben. En ik kan er niet aan veranderen.
Dat zou inderdaad wel zuur zijn, als zij rechtstreeks naar hem rent. Ik denk ook niet dat het mijn beste vriend zou blijven, of in ieder geval zou de vriendschap wel een tijd op een lager pitje komen.
Ik merk aan mijzelf dat ik dit tegen haar en mijzelf gebruik. Het bemoeilijkt het regelen van zaken. In ieder geval vanuit mijn kant.
Daarbij komt dat zij hier verder met niemand over wilt praten, ze houdt dit echt onder de pet. Steeds meer mensen vertellen we dat we uit elkaar gaan (het is nu een kleine week geleden) maar niemand weet dat zij (in mijn ogen) vreemd is gegaan (al zit het maar zo diep tussen de oren). Zelfs haar ouders niet.
Ik mag het wel vertellen maar zonder naam en toenaam en tegen een klein clubje mensen. Maar zo werkt dat niet!
Als ik wel hierover zou praten zou door de zaken nog meer verslechteren, dat is ondertussen wel duidelijk.
Lastig...
Dat het je beste vriend is, is niet toevallig. Het huwelijk rammelt, men zoekt al dan niet bewust aandacht, troost of wat dan ook bij een ander en dat gebeurt dan meestal bij mensen met wie je toevallig regelmatig contact hebt. Een collega, een huisvriend, een goede kennis... Bij jouw vrouw was het je beste vriend. Verliefdheid is slecht tegen te houden, het pleit voor je vrouw dat ze haar gevoelens niet in seks heeft omgezet. Maar wat gaat je vriend doen? Is de liefde wederzijds? Zo ja, wat is hij dan van plan en begrijpt hij dat hij jou daarmee kwetst? Praat erover, het zullen geen hele leuke gesprekken worden maar met wat geluk behoud je wel de vriendschap.
Je gaat veel te hard
Je vriend wist nergens van en is verbaasd dat je vrouw verliefd op hem is.
Ondertussen zie je al allerlei scenario's over hoe dat zal gaan.
Vergeet niet het scenario: vriend heeft geen interesse, wil hier niets mee. Nu maak je jezelf gek.
Natuurlijk moet je niet aan iedereen vertellen dat je vrouw verliefd is op je vriend. Ze is toch niet echt vreemd gegaan en het is niet wederzijds. Dan gaat dat anderen niets aan.
Is je vrouw zo'n goddelijk wezen dat de mannen die zij "een blik waardig keurt" als bosjes voor haar vallen zelfs al willen ze niet?
Ik bedoel: wie zegt dat hij nu ook voor haar valt? Lijkt me vrij wanhopig en kinderlijk: ik ben op jou. Oke, dan ben ik ook op jou.
Verder zou het voor mij, indien vriend toehapt, op alle gebieden klaar zijn vwb vriendschap. Dat wil niet zeggen dat je elkaar te lijf moet gaan, noch dat je onbeleefd hoeft te doen, maar ik zou hem nooit meer in vertrouwen nemen.
ooit....
In een grijs verleden was ik degene waar de man van mijn vriendin verliefd op werd. Had ik op dat moment gezegd, "kom, laten we gaan" , dan was hij mee gegaan....
Maar........ Als er 1 ding is in een vriendschap wat ik verwacht, dan is dat, dat je van elkaars partners afblijft. Hoe verliefd of die ander ook is.
Ik ben er toen heel zwart/wit in geweest, :"nee, ik wil niets met jou, jij bent de man van mijn vriendin". En "Jij gedraagt je normaal en netjes als ik in de buurt ben, doe je dat niet dan stop ik met langskomen en komt de vriendschap tussen jouw partner en mij op een laag pitje te staan. Ik wil niet degene zijn die ervoor zorgt dat jullie huwelijk op de klippen loopt.
Voor mij is het heel simpel, ik verwacht dat mijn vrienden voor mij kiezen, en niet voor mijn partner. Zo kies ik ook voor mijn vrienden, en niet voor hun partners.
De voornaamste reden dat ik hier over schrijf is omdat ik merk dat ik het kwijt wil maar dit niet kan zonder dat ik schade creëer.
Indirect heb ik al schade gecreëerd door hem voor dit fijt te stellen. Ik zet hem voor het blok maar besefte dat later pas. Misschien heb ik dat wel gedaan om bevestiging te krijgen dat het inderdaad alleen maar van haar kant kwam.
Ik weet het niet op dit moment en weet ook niet wat ik hier mee moet.
De tip die Iron Jock gaf is misschien wel de beste, praat met hem. Nu gaat zij dit morgenavond al doen, wat mij dan al weer een naar gevoel geeft terwijl dat misschien geen aanleiding toe is.
DoubleB
Het hele gedoe met je vriend is niet je grootste probleem. Dat is de slechte relatie met je vrouw. Als je het met haa eens bent en denkt dat dat niet zal veranderen, dan is de volgende stap dat jullie die relatie beëindigen. Wat zij daarna doet of wat jij daarna doet, dat is voor het regelen van de echtscheiding niet van belang.
Of je vriendschap met de vriend daarna doorgaat, ook dat is nu niet aan de orde. je vrouw kan ook verliefd zijn juist omdat de relatie slecht is ('ik wil weg'). Het kan zijn dat de vriend geen relatie wil, het kan zelfs zijn dat zij na de scheiding geen relatie wil.Nogmaals: dat is niet jouw grootste probleem. Je grootste probleem is dat je nu op een goede manier moet zorgen dat de relatie met je vrouw doorgaat of stopt. Al het andere is afleiding van wat echt moeilijk is. Stop daarmee.
Haal ook uit je hoofd dat je het op een of andere manier toch 'ze is vreemd gegaan' kunt noemen, zodat je voor jezelf een excuus hebt om zielig te zijn. Ga niet die kant op. Sta op, neem verantwoordelijkheid voor de relatie met je vrouw en zorg dat je dat zo goed mogelijk afhandelt.
Tsjor
Het punt van uit elkaar gaan is al bereikt. Zover zijn we al sinds een paar dagen.
Ik gaf het eerder al aan, misschien zie ik wel teveel beren op de weg. De acceptatie dat we uit elkaar gaan is er, dat kan ons beide verder laten gaan.
mmmmm
Ik zou wel willen weten of er inderdaad niet meer speelt en of het wederzijds is. Ik had hem allang gebeld als ik jou was. Maar goed ik kan het niet inschatten en je moet oppassen dat je niet ook hun huwelijk kapot maakt als blijkt dat hij zich van geen kwaad bewust is. Dus het is wel belangrijk dat dit snel boven tafel komt en inderdaad is het niet heel slim om dit aan de grote klok te hangen als de vriend in kwestie hier verder geen rol in heeft.
Maar goed iets in mij zegt dat er blijkbaar meer aan de hand is. Je zal de eerste niet zijn. Een vriendschap erna is vrijwel niet te doen heb ik in mijn omgeving gezien.
Maar voor het zover is zou ik als ik jou was wel de onderste steen boven willen hebben.
Sterkte
DoubleB
Je vrouw doet het heel erg netjes. Ja ze heeft gevoelens voor je vriend maar ze heeft er niks mee gedaan, ze heeft het je vriend zelfs niet eens vertelt. Ze is dus absoluut niet vreemdgegaan. Ze beëindigd nu eerst haar relatie met jou voordat ze verdere stappen zet. Jij bent degene die het open gooit naar je vriend toe. Ik snap niet wat er zou moeten veranderen in jullie vriendschap, hij heeft je niks misdaan. En ook al gaat hij in de toekomst wel wat aan met jouw ex dan hoeft dat mijns inziens nog steeds geen gevolgen voor jullie vriendschap te hebben.
mmm
Ben het eens met Yvonne. Wat heeft je vrouw nou zo verkeerd gedaan? In haar wederzijds ongelukkige huwelijk is ze verliefd geworden, toevallig op jouw vriend. Niks mee gedaan, niet eens hem verteld.
enne..
In mijn gelukkige huwelijk ben ik ook wel eens (een beetje) verliefd geweest op een vriend van mijn man. Niks mee gedaan, aan niemand verteld. Waaide over. Ach ja, je wordt geen robot omdat je toevallig getrouwd bent.
