Relaties Relaties

Relaties

Mijn vader is alcoholist

Beste allemaal,

Ik ben 26 jaar oud en ik woon nog thuis bij mijn ouders en jongere broer (20). Ik kom uit een turks gezin. Al een tijdje ervaar ik veel emotionele stress door de situatie thuis. Mijn vader is alcoholist en drinkt dagelijks meerdere blikken bier. Het lijkt wel alsof hij constant dronken is. Hij is altijd boos, lijkt nooit tevreden en zoekt voortdurend conflict. Het is alsof wij nooit goed genoeg voor hem zijn, wat enorm uitputtend is voor ons allemaal. Ik heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal hier moest delen, maar ik heb het gevoel dat ik nu geen andere keuze heb.

Gisterenavond was weer zo'n avond. Mijn vader kwam dronken thuis van een borrel op zijn werk. Hij was zo dronken dat hij niet eens meer wist wie hem thuis had gebracht. Toen ik thuis kwam, zag ik hem zitten, zijn handen in zijn haar, helemaal in de war en paranoïde. Hij begon te praten over de regering en dat hij moest nadenken, maar de zinnen die hij zei waren onbegrijpelijk. Het was duidelijk dat hij verward was en in een compleet andere wereld zat.

Ik liep naar binnen en vroeg mijn moeder wat er aan de hand was. Ze was zichtbaar gestrest en boos omdat hij weer in zo'n toestand was. Mijn vader begon haar te beschuldigen van allerlei dingen, zoals dat ze vreemd zou gaan en dat we allemaal tegen hem waren. Dit was niet het eerste keer dat hij zulke beschuldigingen maakte. Het escaleerde snel, zoals altijd, en ik zag hoe de situatie uit de hand liep. Hij begon tegen mijn moeder te schreeuwen en te zeggen dat ze maar moest weggaan als ze hem zo niet accepteert.

Op dat moment stapte ik in, omdat ik niet wilde dat mijn moeder alleen was in deze situatie. Hij begon me te beledigen, zei dat ik niks voorstelde en noemde me allerlei scheldwoorden. Toen ik iets tegen hem zei over zijn gedrag, werd hij boos en zei dat ik niet zo tegen hem mocht praten. Hij begon te schreeuwen en te vloeken, en uiteindelijk duwde hij me weg. Ik stond daar met een gevoel van machteloosheid en angst, maar ik bleef kalm en zei dat we niet fysiek zouden gaan vechten. Hij wilde me slaan, maar miste. Uit reflectie sloeg ik hem terug. Mijn moeder heeft hem toen tegengehouden, en gelukkig kwam mijn tante ook snel naar ons toe toen ze het geschreeuw hoorde.

Ondanks alles is het nu zo dat mijn vader ons de schuld geeft van wat er is gebeurd. Hij noemt mij een “hoer” en vertelt iedereen wat voor slecht persoon ik zou zijn. Hij heeft geen idee wat hij die avond allemaal heeft gezegd of gedaan, omdat hij zo dronken was. We hebben uren buiten met hem gepraat, maar het blijkt dat hij altijd ontevreden is en nooit respect heeft voor ons. Hij is ook een complottheorist, en dat is het enige onderwerp waar we het over mogen hebben, anders begint hij weer te schreeuwen en ruzie te maken. Het is zo moeilijk om met hem te communiceren, omdat hij altijd in zijn eigen wereld leeft.

Dit is helaas niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. We leven al een lange tijd in een constant gestresst huis door het gedrag van mijn vader. Het is alsof hij de hele negatieve energie van het huis bepaalt. Hij is altijd boos op de regering, of omdat een bepaald persoon op het internet iets heeft gezegd, en dat beïnvloedt ons allemaal. We zijn allemaal radeloos en weten niet meer wat we moeten doen. Mijn moeder probeert hem te steunen, maar het is een ondankbare taak, en ik voel me vaak de enige die voor haar en mijn broer probeert te zorgen.

Het ergste is dat mijn vader therapie altijd afwijst. Hij heeft geen interesse in hulp en ziet niet in dat zijn gedrag ons allemaal schade toebrengt. Schreeuwen tegen je vrouw en kinderen is blijkbaar zijn manier van omgaan met problemen, en dat is de situatie waarin we ons al jaren bevinden.

Ik ben al geruime tijd bezig om voor mezelf een eigen woning te regelen, maar het is bijna onmogelijk in de huidige woningmarkt. Dit leven is echt ondraaglijk voor mij geworden. Ik ben op, mentaal en emotioneel. Ik wil gewoon weg uit deze situatie, maar weet niet hoe.

Als iemand zich herkent in deze situatie of ervaringen heeft met het omgaan met een alcoholistische ouder, zou ik het enorm waarderen als je wat advies of steun kunt bieden. Ik voel me zo alleen in dit alles en ik ben echt op zoek naar manieren om verder te gaan en mezelf te beschermen.

Geen alcoholistische vader, maar een alcoholistische partner hier Ik ben inderdaad 'gevlucht'. Maar dat is, zeker in de huidige woningmarkt, niet eenvoudig.
Je zou contact kunnen opnemen met een lokale Al-Anon organisatie:

Al-Anon Familiegroepen - Al-Anon Nederland

Veel mensen kennen wel de AA, Anonieme Alcoholisten, een zelfhulpgroep voor mensen met alcoholproblemen. Maar er is dus ook een groep voor partners/kinderen van alcoholisten. Want dat samenleven met iemand met een alcoholprobleem ook op jou zijn weerslag heeft, dat is duidelijk. Sterkte!
(zijspoor: ik las laatst dat er in Nederland meer dan 1 miljoen mensen een alcoholprobleem zou hebben. Ik dacht toen gelijk: dat zijn er dan dus meer dan 2 miljoen - omdat ik er van uit ga dat iedere alcoholist IEMAND in zijn omgeving heeft die daar een probleem mee heeft)

Mijn moeder heeft zich letterlijk dood gedronken en mijn advies is toch ook al is het geen eigen woning om ergens anders te gaan wonen. Afstand nemen is het enige wat je kan doen. 

Inderdaad, ga naar de Al-Anon. 
Je kunt ook een afspraak maken bij de huisarts en vragen wat daar mogelijk is voor jou, voor je vader, en vergeet je ook moeder niet.

Kun je je moeder ook alvast op een wachtlijst voor een woning zetten? Hopelijk is het niet nodig, maar het is voor-het-geval-dat.

En als je de volgende keer nou eens wat van zijn wartaal en gedrag opneemt met een filmpje? Zodat hij later kan zien wat zijn gedrag is, wat hij nu namelijk bagatelliseert omdat hij het zich helemaal niet meer herinnert. Misschien is de schaamte zo groot dat hij zich beter gaat inhouden en anders is het misschien sowieso handig om te hebben, als bewijs voor wie/wat dan ook.

Jouw ouders maken hun eigen keuzes. Jouw vader door te drinken. Jouw moeder door in die situatie te blijven. Absoluut geen makkelijke keuze. Maar jij moet voor je eigen welzijn en veiligheid Jouw keuzes maken. Wat je kunt doen is de volgende keer veilig thuis bellen. Bij jullie is sprake van huiselijk geweld en daar is hulp voor mogelijk. Bijvoorbeeld een huisverbod met daarbij gedwongen hulpverlening voor jouw ouders. 

Kijk daarnaast naar huisvesting voor jezelf. Neem contact op met het wijkteam in jouw gemeente. Er zijn soms opvangplaatsen voor jongeren in moeilijke thuissituaties. En kijk ook naar Bijvoorbeeld een studentenhuis, appartement delen (misschien met je broer). En ga actief reageren op woningen. 

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.