Relaties
creabea
14-03-2015 om 22:20
Mijn ouders zijn niet leuk
naar aanleiding van een ander draadje start ik een nieuwe:
Ik heb niet meer zo'n klik met mijn ouders, feitelijk zijn we uit elkaar gegroeid sinds ik ben gaan studeren (zij hebben een lage opleiding). Wederzijdse bezoeken zijn nooit zo gezellig; als we daar komen hebben mijn ouders het te druk om te praten (met koffiezetten, of iets anders wat m.i. geen tijd hoeft te kosten) en andersom komen ze vaak op ongelegen momenten (vooral bij verjaardagen, zie andere draadje). Ze willen ook nooit wat, geen wandelingetje, geen spelletje, ze willen niet blijven eten...
Zelfs bellen komt ongelegen; of ze bellen als we er overdag niet zijn (en dan krijg ik het commentaar dat onze telefoon het niet doet, want we zijn niet bereikbaar), of ze bellen rond etenstijd, kinderbedtijd, of overdag als ik thuis werk. Dan krijg ik weer het verwijt dat ik geen tijd voor ze heb en dat wij zo 'druk bezet' zijn. Andersom lijk ik regelmatig te bellen tijdens een tv-programma dat persé gekeken moet worden....
Verder hebben we niet veel gespreksstof, of altijd hetzelfde. Mijn vader is de laatste jaren nogal een chagrijnige man geworden die overal iets op aan te merken heeft, niks is goed. Dus ook als je zelf iets leuks denkt te melden, wordt dat regelmatig afgekraakt. Mijn moeder praat wel heel veel, maar vertelt feitelijk niks en als je haar iets vertelt lijkt ze het niet belangrijk te vinden even naar anderen te luisteren.
Echt geinteresseerd in de kleinkinderen lijken ze ook niet want ze luisteren niet echt naar wat we te vertellen hebben en ze tonen hun liefde door het geven van grote kado's en geld. Laatst hadden de kinderen hun rapport laten zien aan opa en oma en zonder erin gekeken te hebben kregen ze elk 20 euro met de mededeling "mooi rapport hoor!" (mooie kaft?). Kado's geven vinden ze wel heel belangrijk, maar daarmee slaan ze nogal eens de plank mis doordat ze niet weten wat de kinderen leuk vinden en ondanks verlanglijstjes (alhoewel dat tegenwoordig iets beter gaat, nadat ik op voorhand een veel te duur en ongepast kado heb laten ruilen).
Kortom, ik heb het eigenlijk een beetje gehad met mijn ouders. Vooral het negatieve gezeur over alles en het geklets zonder inhoud, daar kan ik niet meer zo goed tegen. Ik vind het ook heel jammer dat ik mijn ouders niet meer leuk vind. Herkenbaar, of heeft iemand tips?
Wilgenkatje-
23-03-2015 om 11:48
twee uurtjes per maand
Tja, dat is niet veel (ik zou er als moeder best verdrietig van worden...).
Wonen jullie ver van elkaar vandaan?
Is het een idee om af en toe een dagje uit te verzinnen? Naar de dierentuin? Het openluchtmuseum in Arnhem? Het museum van de twintigste eeuw in Hoorn? Naar de Efteling? Er moet toch iets te verzinnen zijn om wat schwung in jullie contact te brengen.
Wilgenkatje-
23-03-2015 om 11:51
hoe praat te over je kinderen
Dat verschilt nogal per gezin, wat 'gewoon' wordt gevonden. Ik heb een goeie vriendin die geregeld in mijn oren l*llige opmerkingen over haar gezinsleden maakt. Dat is daar gewoon. Als ik het zou doen, zouden ze hier thuis erg raar opkijken. Mijn vriendin houdt veel van het hele cluppie, maar de verbale kant van de relatie is nogal ruig.
Ook heb ik een goeie vriendin die nooit kan nalaten prijzend en lovend over haar kinderen te praten - het andere uiterste.
Het is maar net wat je gewend bent, al is taal krachtiger dan je vaak beseft.
creabea
23-03-2015 om 12:18
twee uurtjes per maand
mijn reactie was op die van Sanne, die even twee uurtjes uitzat bij haar schoonouders en dan weer door ging. Aangezien wij op 1.5 uur rijden wonen en niet elke week even kunnen langsgaan, kan ik het niet maken om maar twee uurtjes langs te komen.
We gaan af en toe wel een dagje weg met opa en oma hoor, we hebben ze ook wel eens verleid om op bezoek te komen op ons vakantieadres (waren we speciaal naar Duitsland op vakantie gegaan, dat is nog een land dat ze wel aandurven). Maar dat van die vakantie was alweer een paar jaar terug en meer dan een uitje enigszins in de regio zit er tegenwoordig niet in, lijkt het. Komt ook bij dat de wederzijdse ergernissen van mijn ouders ook bij een uitje opspelen (mijn moeder te plakkerig naar vreemde mensen, mijn vader te in zichzelf gekeerd).
Maar goed, misschien vinden zij het wel normaal hoor (bedacht ik net). Vroeger kwam ik maar 1x per 2 maanden bij opa en oma's en ik heb nog nooit wat leuks gedaan met opa en oma en zij kwamen ook bijna nooit op mijn verjaardag. Dus in die zin doen we al relatief veel met mijn ouders.
creabea
23-03-2015 om 12:33
praten over je kinderen
Nu ik me ervan bewust ben, probeer ik ook meer positief te praten over mijn kinderen en over hun interesses; ook de dingen die ik helemaal niet interessant vindt (computerspelletjes, daar probeer ik wel enthousiasme voor op te brengen. Niet dat mijn ouders alleen maar negatief waren (dat zeker niet), maar de dingen die voor mij echt belangrijk zijn, die waarderen zij niet zo en daar kunnen ze zich ook niet echt inleven. En vanaf de middelbare school lieten ze me in bepaalde opzichten best wel een beetje links liggen. En dat van hoe je op de foto komt, dat is wel herkenbaar. Mijn moeder zei altijd dat ik verkeerd keek op de foto, bijvoorbeeld.
Maar mijn kinderen om alles de hemel inprijzen, dat zal mijn manier ook niet worden. Ik heb heel lieve buren, maar hoe geweldig hun nakomelingen wel niet zijn, dat is ook weer wat veel van het goede. De jongste telg is pas 1,5, maar volgens haar opa en oma is het kind heel sociaal, begaafd, kan ze al zwemmen, tekenen, fantastisch bouwen met duplo etc. En volgens mij is het een vrij gemiddelde dreumes, die een krijtje kan vasthouden en drie blokken op elkaar kan zetten
Katniss
23-03-2015 om 13:14
2 uur per maand?
Ik weet niet of ik dat red. Ik zie ze op verjaardagen, een keer of 8 per jaar een paar uur. Verder met Kerst en drie keer per jaar om ze naar het ziekenhuis te brengen. En natuurlijk het jaarlijkse weekend weg, wat mijn vader heeft verzonnen als traditie. 'Gewoon' op bezoek doe ik nooit.
Tafelpoot
23-03-2015 om 13:16
Kracht van taal
Allevier hebben we een tik meegekregen van deze woorden, inmiddels zijn we met z,n drieën en hebben het achter ons gelaten. Het contact met mijn ouders is redelijk, ze zijn allebei een eind in de zeventig. Als we bepaalde onderwerpen mijden,is het best gezellig.
Het is inderdaad wat je gewend bent, zo noemt een vriendin van mij haar zoon steevast rotjong , ook waar hij bij is. Dit is gewoon lief bedoeld ( ze is een leuke moeder) maar ik zou dat nooit tegen mijn kinderen zeggen..
Die van mij worden ook niet continu de hemel in geprezen hoor , maar ik zeg wel regelmatig dat ik van ze hou.
Evanlyn
23-03-2015 om 14:06
Oeps...
Ik heb ook van die fantastische kinderen die van alles en nog wat heel goed kunnen, en bovendien ook erg lief, mooi en sterk zijn. Ik zal me wat matigen...
Kaaskopje
23-03-2015 om 16:38
Beetje lui hierin
Ik ben niet zo'n visite-ganger. Schoonvader zouden we vaker moeten bezoeken. Het is zo jammer dat hij niet bij ons in de buurt woont. Dan zou een kort bezoekje heel wat makkelijker gaan. Als we er nu zijn is het na een uurtje 'op', maar ja om dan al weg te gaan is dan weer zonde van de reis. Dan ben je net zo lang onderweg als dat je er zit. Mijn zus zie ik echt amper, de oudste althans. De andere zus vaker, maar dat contact is sowieso hechter. Maar hier is twee uur per maand dus lang niet altijd gangbaar wat mijn schoonvader betreft. Mijn ouders wonen niet in Nederland en ik heb er geen contact mee. Had ik dat wel, dan zou het misschien een keer per jaar geweest zijn. De ervaring (van mijn zus) heeft geleerd dat zo'n bezoek op ruzie uitloopt of op zijn minst op kromme tenen.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.