Midlifecrisis?
hoi allen, ik zit met iets en na lang twijfelen wil ik toch eens anoniem mijn verhaal doen.
Ik ben nu 14 jaar getrouwd, zelf 35, man is 40.
We hebben 1 dochter en waren altijd gelukkig, en nog steeds eigenlijk maar ik ben ergens achter gekomen vorig jaar…
Een collega van mij zei op een dag tegen mij zo jouw man had t wel gezellig he dit wknd! Dus ik huh? Ze zei dat ze hem was tegengekomen in een club waar ze vaak uitgaat. Ik bedoel dus echt met een dj en een hoop dansende mensen. Dit vind ik echt geen ramp , in mn jongere jaren deed ik dat uiteraard ook en zo heb ik mijn man ook leren kennen maar toen we onze dochter kregen 8 jaar geleden stopte dat wel. Mijn man ging nog wel eens wat drinken met vrienden en ik ook met vriendinnen. Ik ben gaan kijken op instagram bij die club, mensen filmen en posten dat en taggen die club en bijna elke maand zie ik hem daar dus in die videos dansen en plezier hebben. Verder is hij totaal niet bezig met andere vrouwen ofzo maar ik vind t toch raar dat hij dit stiekem doet! Ik vroeg hem natuurlijk een paar keer waar hij was geweest en dan noemde hij alles behalve die club. Ik voel me best ongemakkelijk hierbij en ik haat leugens en geheimen. Had dit echt niet verwacht en heb hem toch geconfronteerd begin dit jaar. Hij ontkende dit. Ik liet hem de videos zien en hij kon natuurlijk niet langer ontkennen. We hebben gepraat en hij gaf aan dat hij gewoon plezier maakt en thats it maar zich er wel voor schaamde naar mij toe en t daarom achterhield. Hij zei t toen niet meer te doen maar heb hem toch weer betrapt in die videos. Tuurlijk wil ik geen gek zijn die instagram afstruind als hij weg is maar toch doe ik t. Ik weet niet goed wat ik ermee aanmoet en wat ik hiermee wil bereiken maar ben benieuwd naar reacties. Heeft hij een midlifecrisis? Of is dit normaal? Mn vertrouwen is eigenlijk ook best beschadigd nu en voel me er heel naar door.
Hope83 schreef op 25-04-2024 Hij gaf ook aan wel heel veel spijt te hebben maar dat hij t echt niet durfde op te biechten, waarom? Schaamte, zijn leeftijd, omdat hij een vader is… tja kan ik ergens ook wel begrijpen maar eerlijkheid vind ik enorm belangrijk en zeker over zoiets groot, mss is t voor sommige niet groot maar voor mij wel.
Ik vind het ook groot hoor. Zéker omdat jouw man het wéér stiekem deed ná jullie gesprek. Ik hoop dat er geen stiekeme dingen meer volgen.
Xxx
Hope83 schreef op 25-04-2024 om 12:49:
bedankt voor al jullie (verschillende) reacties! Wel fijn om t van andere te horen wat ze ervan vinden. We hebben gisteren nog eens een gesprek hierover gehad en hij beloofd t nu eerlijk te zeggen als hij de behoefte heeft om te dansen in een club. Daar heb ik vrede mee. Hij gaf ook aan wel heel veel spijt te hebben maar dat hij t echt niet durfde op te biechten, waarom? Schaamte, zijn leeftijd, omdat hij een vader is… tja kan ik ergens ook wel begrijpen maar eerlijkheid vind ik enorm belangrijk en zeker over zoiets groot, mss is t voor sommige niet groot maar voor mij wel.
Als jij je hier niet prettig bij voelt, is dat oké. Het is jullie huwelijk, niet dat van anderen. En je mag daarin je eigen grenzen en afspraken hebben. Wel kun je misschien met elkaar onderzoeken waarom het niet goed voelt voor jou, bijvoorbeeld doormiddel van relatietherapie.
Ik heb mijn man lange tijd heel vrij gelaten. Omdat ik wist dat het gezinsleven hem heel zwaar viel en hij het nodig had hier af en toe aan te ontsnappen. Helaas werd het uitgaan steeds frequenter, ging hij alleen naar feesten voor aandacht van vrouwen en kreeg hij een affaire. Signalen wuifde ik weg omdat ik hem wilde vertrouwen. En intussen was er ook geen normaal gesprek meer te voeren want hij loog alles bij elkaar (maar ik had helaas lange tijd nergens bewijs van). Inmiddels hangt ons huwelijk aan een zijden draadje en is het nog de vraag of wij elkaar weer terug gaan vinden.
Terugkijkend zou ik willen dat wij eerder oog hadden gehad voor de verbinding tussen ons. Om te ontdekken welke behoeften we beiden hebben en hoe we deze met of zonder elkaar konden invullen maar de verbinding daarbij met elkaar in stand houden.
Ik denk dat jouw openingspost al een beetje aangeeft hoe jij erin staat. Dansen en uitgaan in clubs is voor jou iets van vroeger. Voor jongeren en jij bent daar nu te oud en volwassen voor. Wellicht hecht je meer waarde aan huiselijkheid en het ouderschap. Daar is niets mis mee. Maar hij heeft deze uitlaatklep wel nodig. En voelt jouw oordeel waarschijnlijk wel.
Liegen over zoiets onnozels is gewoon foute boel. Niet durven uit schrik voor de reactie? Zijn we kleine kinderen? Wees toch gewoon eerlijk. Wees een man. Dat is voor iedereen het duidelijkst en het gemakkelijkst. En minder egoïstisch.
Ruzie maken, dat mag he, dan weet elkeen van de ander hoe er over bepaalde zaken gedacht wordt.
”Nee ze , mama, ik heb dat eeeeecht niet gedaan, ik heb geen koekje gepakt” (terwijl de chocolade nog rond de mond hangt..) … hoe kinderachtig. Ik zou mij daar meer over opwinden dan over al de rest.
ik snap er ook echt niks van dat hierover gelogen moet worden. Ik zou het ook heel raar vinden als mijn man naar een club zou gaan en ik daar niks vanaf zou weten, ik zou hem dan ook niet meer vertrouwen als je al over zoiets liegt
