meer kinderen

Zo snel mogelijk

Gefeliciteerd met je dochter! Dit lijkt me wel een relevante vraag aan het begin van een relatie. Echter lijkt het me ook verstandig om te kijken hoe de relatie verloopt alvorens het plan praktisch uit te voeren. Je bent nog maar net bevallen. Kijk eerst eens hoe het loopt met de kinderen die jullie nu hebben.

hoezo niet?

Waarom zou je dat niet gewoon vragen? Natuurlijk mag dat. Hij kan drie dingen zeggen:

Nee, ik wil geen kinderen meer
Ja, ik wil wel kinderen met jou als jij daar weer klaar voor bent
Ik wil misschien nog kinderen met jou maar we zijn nog te kort bij elkaar om dat zeker te weten.

Nou dan weet je wat je te doen staat: bij optie 1 hem lozen als je echt nog meer kinderen wil en bij optie 3 vraag je wanneer hij het wel weet.

tante sidonia

Wat is het nu? Ze moet er over praten maar nog wel wachten maar het is wel vreemd dat ze er niet over praat?

Eens met tante Sidonia

Is de waarde van de vriendschap dan zo klein, dat ze hem loost als hij met drie kinderen om hem heen geen 4de meer ziet zitten?
Maakt het voor dit nieuwe gezinnetje wat uit dat de 2 kinderen van hem niet biologisch gezien van haar zijn, en andersom? Is het niet al een hele kunst (en groot rijkdom) om met zijn vijven een warm nest te vormen?
Als het geluk van TS af hangt van de geboorte van een gezamenlijke baby, vraag ik mij af of ze wel de juiste prioriteiten aan een relatie stelt.
Het klinkt mij dus ook vreemd in de oren, dat TS denkt aan stoppen. Alsof het een zak aardappelen is.
Als haar vriend dit draadje zou lezen, kan hij zich best afvragen of deze relatie wel toekomst heeft...grrr..

tja

En dan zegt vriend ja graag, maar over een jaartje of zo. En als het dan zo ver is, hoeveel je van elkaar houdt, ziet hij het ineens niet meer zitten.
Ik zou het misschien voorzichtiger vragen. Of hij er in principe voor open staat. Je weet nooit hoe het verhaal dan verder gaat.
En dan hopelijk houdt hij de optie open. Maar er zijn geen garanties in het leven. Op dit gebied.
Ik heb het 2x uitgemaakt vanwege gebrek aan kinderwens. Beide keren waren de heren wel positief maar als puntje bij paaltje kwam ging het toch niet door. De eerste keer heb ik daar een heel circus voor uit de kast gehaald, per slot langdurige relatie. De tweede keer heb ik er, ondanks huwelijk, snel een eind aan gemaakt.

extra uitleg voor barvaux

Er over praten...ja
Even wachten.....met dat kindje
Vreemd....ja dat ze dit hier vraagt en niet gewoon met vriend bespreekt!

Snappeevoux?

vreemd..

Ik heb gewoon geen zin om slapende honden wakker te maken. Ben op t moment zo onzeker al wat. En had gewoon even wat advies nodig. Soms heb je dat wel eens. Het is ook absoluut niet zo dat ik zijn kinderen niet accepteer. Dont get me wrong. Ik heb ze alleen nog nooit ontmoet. Omdat hij niet heeft vertelt dat hij samenwoont en een vriendin heeft die zwanger was en bevallen is. Dus over zijn kinderen kan ik niks zeggen, omdat ik niet weet hoe dat afloopt etc.

Maar iig bedankt voor de reacties.
Ik wacht het nog lekker af. Eerst maar mijn wondertje waar ik van ga genieten.

p.s.

Ik bedoelde ook niet. Dat ik meteen linea direct zwanger wil worden asjeblieft zeg. Voorlopig echt ff niet ben nog aan t bijkomen van de eerste bevalling.

Gewoon plannen voor de toekomst. Als je samenwoont. Is dat niet meer dan logisch dat je verder denkt dan morgen lijkt mij..

samenwoont

Kijk dat je samenwoont is nieuw (hoe moet ik me dat trouwens voor me zien, zijn kinderen weten dat niet, wanneer ziet hij ze dan?).

M.i. zijn dat dingen die groeien, je laat eens terloops een opmerking vallen. Je probeert aan te voelen hoe een ander er in staat. Ik wil wel/niet (nog) een kind is ook niet per definitie een vaststaand feit. Je groeit er in.

Ik heb in het begin van mijn relatie wel gehad over wel/niet kinderen, maar bv niet over hoeveel. Had je het me dan gevraagd had ik 1 gezegd, het zijn er meer geworden. Was best jammer geweest als partner de relatie daar op stuk had laten lopen.

ehm..

Hoe gaat je vriend eigenlijk met zijn kinderen om als hij ze niet eens vertelt dat hij samenwoont? En waarom heb je ze nog nooit ontmoet?

Ik zou niet weten waarom zoiets niet bespreekbaar is eigenlijk (al is het goed om te bedenken dat aan uitspraken over wel of niet kinderen en hoeveel enz. verder geen enkele rechten kunnen worden ontleent. Iedereen kan zich altijd op ieder moment weer bedenken) maar ik vind een relatie van 5 maanden wel heel pril om überhaupt al aan kinderen te denken. Ook erg pril om al samen te gaan wonen trouwens, zeker als er kinderen bij betrokken zijn...

Jippox

Je bent niet de enige.

Ik ben me alleen maar aan het verbazen in dit draadje, maar dat zegt waarschijnlijk meer over mij (ouderwets/traditioneel, inderdaad eerst getrouwd toen pas kinderen en nog steeds getrouwd met de vader van mijn kinderen) dan over TS .

Maar jee:
- 5 maanden een vriend en al samenwonen
- een kind van een andere man (3 weken oud)
- je vriend heeft kinderen die jij niet kent
- zijn kinderen weten niet dat hij samenwoont
- en alweer denken aan een volgend kind met deze vriend die je nog niet lang kent en met wie je nog niet lang samenwoont.

Oef, ingewikkeld hoor . Ik hoop dat alles in de toekomst verder goed gaat.

Mijn advies:
wel rustig over je kinderwens praten, maar vooral nog wachten tot je tenminste een jaar verder bent (en dan nog steeds met hem samenwoont en alles zo goed gaat dat je nog een kind met hem wilt, en je zijn kinderen kent, en als ze ook (hopelijk al enige tijd!) bij jullie komen, dat je weet dat dat goed gaat) voordat je uberhaupt aan een volgend kind begint.

En nog wat vragen:
Waarom weten zijn kinderen niet dat hij samenwoont?
Is hij officieel nog niet gescheiden?
Sinds wanneer woont hij niet meer bij zijn ex (dat neem ik aan)? En sinds wanneer wel bij jou? (oftewel: is hij van het ene bed naar het andere verhuisd? - is naar mijn idee een minder gunstig uitgangspunt voor een goede relatie)
Waarom heb jij zijn kinderen nog niet gezien?
Wanneer ga je die wel zien?

Geniet trouwens van je kleintje, hoop dat alles goed gaat!

sorry

Haaaj! Misschien had ik het even wat beter uit moeten leggen.
hij was eerst me huisgenoot en daar is uiteindelijk een relatie uit gegroeid. Vandaar t samen wonen. Hij ziet zijn kinderen wanneer het kan. Meestal als ik bij mijn moeder ben. Iig dat deed hij toen ik nog zwanger was. Nu heeft hij ze al ë een tijdje niet gezien. Wat ik heel erg vind maar ga geen dingen pushen.

Ind kindje van een andere vader. Sommige relaties zijn gedoemd te mislukken. De vader heeft totaal geen respect voor mij. En heeft t contact verbroken nadat hij te horen kreeg dat ik zwanger was.
De reden dat ik nu al er over nadenk over een volgende. Ja erg snel. Het gaat ook niet nu gebeuren haha want daar heb je intimiteit voor nodig en die is ver te zoeken. Dus eigenlijk heb ik de keuze al gemaakt.

Alsnog bedankt voor jullie antwoorden en reacties. Maar ik ben bang dat ook deze relatie gedoemd te mislukken is.
Gelukkig heb ik 1 ware liefde in me leven die constant blijft haha.

Suze ik zal nog wel even antwoord geven op je vragen.

Waarom weten zijn kinderen niet dat hij samenwoont?

Zijn kinderen weten dat hij samenwoont alleen niet met wie. Ja op een foto gezien.

Is hij officieel nog niet gescheiden?
nooit getrouwd geweest

Sinds wanneer woont hij niet meer bij zijn ex (dat neem ik aan)?
2009

En sinds wanneer wel bij jou? (oftewel: is hij van het ene bed naar het andere verhuisd? - is naar mijn idee een minder gunstig uitgangspunt voor een goede relatie)
september 2014

Waarom heb jij zijn kinderen nog niet gezien?
als ik dat eens wist -_-

Wanneer ga je die wel zien?
Ik hoop het nog steeds. Maar ik ben bang van niet.

Zoals ik al een stukje terug zei. Ik denk dat ik me om hele andere dingen druk maak dan hij. En bij mij wonen even makkelijk was en js geweest. Ik merk dat hij afstand neemt.

(Niet meer knuffelen, zoenen, ik slaap alleen, hij is weer naar zijn kamer verhuist waar die sliep toen hij nog huisgenoot was, hij gaat s ochtends weg en komt s nachts thuis. Dus het is nu 3 dagen geleden dat ik hem uvmberhaupt heb gesproken. Maar t ergste hij neemt afstand van me kindje. Zij zal hiervan weinig merken. Maar mij doet t heel erg pijn

bedankt suze

En suze bedankt voor je advies. Als t allemaal goed was gegaan. Had ik hier echt iets aan gehad.

Xx

brrr

Klinkt niet echt als een stabiele situatie voor een nieuw kindje, brr

ja maar

Blondje, dat klinkt niet als een lieve betrokken vader, je wil toch zeker (heel veel) meer voor je kind(eren)?
Kom op, je kunt het hoor! Pas bevallen, dat kan maken dat je je afhankelijk voelt en emotioneel/sentimenteel, maar je kunt die man nu niet gebruiken in je leven.