Man met bizar dilemma: help!

Ultimatum

Het klinkt allemaal niet erg praktisch Je man is verliefd en niet voor rede vatbaar en heeft blijkbaar zijn verstand op 0 gezet. Wat moet je daar nou mee? Er zijn relaties die zoiets overleven maar dat vraagt wel veel zuchten, doorgaan met ademhalen en tactisch manouvreren. En ja, er moet toch een bepaalde concensus te vinden zijn en daar zijn er wel 2 voor nodig.
Ik vraag me af of je man wel een initiatiefrijk figuur is en zomaar de kuierlatten gaat nemen. Misschien wel als die vriendin hem vraagt en dan is ie weg. Daar kun je op wachten. En misschien gaat de verliefdheid wel weer over en komt hij tot het besef dat hij zomaar goud uit zijn handen laat vallen op jacht naar een onbereikbaar soort geluk, want uiteindelijk zit geluk in jezelf. Je man kan met zijn egocentrische gedrag een hoop stukmaken en ik denk dan ook dat je vooral goed op jezelf moet passen en deze situatie even rustig laten bezinken. Misschien heb je zelf wel iemand nodig een betrouwbare therapeut die je kan helpen je gedachten op een rijtje te krijgen hierover. En het lijkt me handig om toch te zorgen dat je zo snel mogelijk financieel onafhankelijk wordt en zelf je gezin boven water kunt houden want er kunnen hier buiten je wensen om keuzes gemaakt worden waar je dan wel de consequenties van draagt. En misschien moet je hem wel een ultimatum stellen: zij eruit of ik eruit, ik zou me toch te goed voelen voor zo'n man die van 2 walletjes eet en geen rekening houdt met het gelukt van zijn gezin.

Zij eruit of ik eruit.

Aansluitend op AnneJ:
Als hij zo graag de babytijd over wil doen, dan moet hij er ook helemaal voor gaan en bij haar intrekken. Want hij moet toch ook de doorwaakte nachten, het gebrek aan privacy en andere stresstoestanden met een baby meemaken? Tegelijkertijd zou hij met jou kunnen "latten" of in ieder geval bij jou over de vloer komen vanwege de kinderen. Probeer het op zulke momenten vooral gezellig te houden. Wedden dat hij gaat terugverlangen naar de rust en orde van een gezin met schoolkinderen? Het is een gok, maar dat zijn andere opties net zo goed. Je moet wel bereid zijn hem zijn fysieke ontrouw te vergeten.

Nou ja...

hij heeft de babytijd zo gemist....

Klinkt mij in de oren als een inventief bedachte gigantische l#lsmoes!!!
Laat hem er maar fiks op rekenen dat die paniekaanvallen net zo goed, ooit weer terugkomen. Hij probeert nu weg te lopen voor zijn verantwoordelijkheden, zijn kinderen blijven echter echt zijn kinderen. En laat hij maar flink oppassen met wat hij nog meer gaat missen als hij zo doorgaat.
Zit ie straks bij zijn vriendin met de baby op schoot te pruilen dat hij nu de4 puberteit van zijn kinderen mist..... bleeeeeeeeeeeeeh
Deze man probeert te vluchten. maar hij realiseert zich niet dat hij zijn makken meeneemt. Dat ze hooguit even verstopt blijven door de euforie van het nieuwe.

En... arme jij.Het enige wat je kunt doen is hem duidelijke grenzen geven en aangeven dat je dit niet accepteert. En vergeet hem vooral niet te vertellen dat hij straks weer een ander deel van zijn kinderen gaat missen. Hij lost het echt niet op door nu naar een ande gespreid bedje te rennen.

Smoes

Klinkt voor mij ook als een smoes. Je man is verliefd en bedenkt van alles om zijn acties te rechtvaardigen.

Je kunt inderdaad niet veel meer dan je grenzen aangeven. En daar ook naar handelen. Dan houd je in ieder geval je zelfrespect. Accepteer zijn smoezen in ieder geval niet.

Dit is makkelijker gezegd dan gedaan weet ik uit ervaring.

Veel sterkte

Verantwoordelijkheid

En wat zegt hij als je hem confronteert met zijn verantwoordelijkheid en het trauma voor zijn -al bestaande- kinderen, die nu op jonge leeftijd hun vader 'verliezen' (hij gaat dan wel niet dood, maar hij vertrekt)? Als zijn ouders zijn overleden toen hij zelf vader werd, was hij dus een volwassen man. Zijn eigen kinderen moeten hem al vanaf jonge leeftijd missen! Wat zou dat met hen doen?? Zij kunnen niet hun jeugd overdoen. Hij heeft kennelijk zijn hoofd er niet bij gehad bij hun geboorte, laat hij zijn hoofd er dan nu WEL bijhouden!

Midlife

Ja, mijn gevoel zegt ook dat hij verliefd is en dat hij zijn 'plan' al heeft getrokken (hij probeert haar nu ook uit de 'loep' te halen door tegen zijn familie te zeggen dat zij er niets mee te maken heeft en hij haar nu niet ziet....klopt, ze mailen.....
Hij heeft al een keer gezegd dat hij wel zijn oude leven goed wil afsluiten en hoopt dat we vrienden blijven. Ik heb hem al duidelijk gemaakt dat hij dat op zijn buik kon schrijven. Verder heeft hij ook geroepen dat hij het niet meer wist en dat hij een half jaar weg wil.
Hij heeft al zoveel geroepen maar hij doet niets. (sterker nog, vanavond ging hij weg en gaf nog luchtkusjes...)
Zijn (oudere) broers zijn nu op hem aan het inpraten dat hij verantwoordelijkheden heeft en dat hij ook deze tijd met zijn bestaande kids gaat missen (want wie zegt dat het lukt om een 'kind' te maken en wie zegt dat hij gelukkig met de moeder wordt...) Hij geeft toe dat hij in een midlife crisis zit maar IK kan hem echt niet bereiken (buiten het feit dat hij verbaal heel sterk is en ik niet).
Zo raar om te ervaren dat een lieve, gezellige familie man die minder werkte om zo veel mogelijk bij de kinderen te kunnen zijn nu dus ws voor een nieuw leven gaat kiezen.
Ik probeer sinds vanmiddag (na 2 maanden) wat meer afstand (gevoel) te nemen. Geen kus meer geven, grote afstand, richt me compleet op de kids, praat wel tegen hem maar meer als 'vreemde'. Morgen verdiepen in 'wat-als' en ik heb wel een baan (ik verdien zelfs meer!) maar niet extra om een huis erbij te huren. (en ik begreep ook dat juist ik, met hoogste inkomen, niet het huis uit moet gaan omdat ik dan mijn eigen glazen ingooi)
Nooit verwacht dat ik ooit met zoiets zou worden geconfronteerd. Dacht echt samen oud te worden!
< don't know>

Kinderen

Ik begrijp jouw pijn en jouw verwarring. Het is vreselijk als je maatje waarmee je oud dacht te worden zo de weg kwijt raakt en onbereikbaar is. Jij bent machteloos en kunt alleen je eigen plan trekken.
Voor je kinderen is dit een onvoorstelbare boodschap. Papa vindt hen niet goed genoeg en wil met een andere vrouw een "beter" gezin stichten. Los van alle pijn en teleurstelling waar je zelf doorheen moet, moet dit je dwars door je ziel snijden. En dit is niet iets waar kinderen wel overheen groeien, dit is een boodschap die bepalend zal zijn voor de rest van hun leven. Bescherm je kinderen tegen de verwarring van hun vader!

Andersom

Je schrijft dat je tegen hem praat als tegen een vreemde, geen kus meer etc.

Doe het andersom!! Laat hem zien wat je nog betekent in zijn leven, de moeder van zijn kinderen, iemand met wie hij het goed had/heeft, vrij de sterren van de hemel...

Hier had ik een midlifecrisis en ondertussen woon ik alleen. Had mijn vriend mij ook maar een beetje ingepalmd met bloemen, chocola, wat verwennerij dan waren we nog samen geweest. Klinkt simplistisch want de problemen waren niet weg door het eten van chocola maar mijn MLC ging over aandacht, voelen dat je nog LEEFT als je in die gevarenleeftijd komt. Het idee in het beste geval de komende 40 jaar zo te moeten verder doen was het ergste wat ik kon bedenken.

Na een aantal jaren gaat een relatie kabbelen en ziet het er ogenschijnlijk uit alsof we hebben waar we naar streven in de maatschappij: mannetje, vrouwtje, huis, kindjes, vooral geen ander in het spel en nog wat van die randvoorwaarden maar dat is SAAI!

Dus mijn advies: beslis of jij hém nog wilt en ga ervoor, laat je niet verleiden om vervelend te doen, zonder je grenzen te laten overschrijden uiteraard. Geen logeerpartijen bij haar om te zien hoe het ginder voelt (ik zeg maar wat), duidelijk aangeven hoe je je erbij voelt vanuit IK, niet verwijten want hoe hij zich voelt, daar moet hij zelf uitkomen.

Vecht ervoor, hij zit in de knoop met zichzelf en ik zeg niet dat je er blij moet van worden maar zo'n periode is ook voor de persoon zelf niet altijd even leuk. Plan een activiteit samen, blijf 'in beeld'.

Succes!

K.dootje

Ben je er blijer van geworden nu je gestopt bent met je relatie? Ik geloof best dat je je relatie leuker kunt krijgen door het steken van extra aandacht daarin, maar zodra er een derde in het spel is, is het eigenlijk een gelopen race. Dan zou het mijn eer te na zijn om extra veel de leuke echtgenote uit te hangen. Als mijn partner het anders leuker denkt te krijgen, moet hij dat maar gaan uitzoeken (en dan gaat bij mij de deur dicht).

Pas op

met ineens werk maken van een relatie, zoals geadviseerd door k-dootje. Toen hier de bom was gebarsten en mijn ex na een paar weken ineens had van;oeps, ging hij ineens werk maken van mij. Brrr, ik werd er echt kriegel van en wilde niet meer thuis komen. Zat steeds aan me, bleef 'gezellig' wachten tot ik thuis kwam om dan gezellig samen naar boven..... dacht het niet.
Doe dat soort dingen alleen als je echt weet dat dat het is en dat je het gaat redden.

Update

Sinds gisteren is hij weg: ik heb hem gevraagd te gaan voor 1 week want hij had weer gezegd te willen scheiden, ik was degene waar hij zich aan irriteerde, en ik kan het gewoon niet geloven, het doet zo'n pijn! Dus nu is hij ergens anders en ik mis hem zo! Hij is wel heel fel: hij wil nu dat ik volgende week een week weg. Ik vind het zo oneerlijk: hij wilde toch scheiden?!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Egocentrisch

Het klinkt of je man vind dat hij hier gewoon eerlijk bezig is en geen rekening hoeft te houden met jou gevoel. Door jou ook een week weg te sturen en jij accepteert dat bevestig je hem in dat idee. Zou ik dus niet aan beginnen. Ook geeft het een verkeerd idee aan de buitenwereld alsof je het ermee eens bent dat hij zijn grenzen verlegd want hij doet het met jou instemming. Ik zou hier toch zelf een keuze gaan maken. Of stoicijns melden dat jij niet weggaat want het is zijn zaak hij zet jou in de hoek en de kinderen erbij en hij is degene die hier zijn verantwoordelijkheid moet nemen en weg moet gaan. Je kunt nog een hele tijd kat en muis spelen hier maar je kunt ook zelf de stekker eruit trekken. Zet een ander slot op de deur en regel een advocaat en een voorlopige voorziening waarin hij jou en de kinderen in het huis moet laten. Mogelijk dat hij dan per direct naar zijn vriendin vertrekt. Overleg goed met je advocaat of je in het huis kunt blijven en hoe je nu verder kunt gaan. Er zijn meer opties afhankelijk van je mogelijkheden. Je kunt ook vragen aan familie of je tijdelijk met de kinderen in kunt wonen tot je zelf geregeld hebt op eigen benen te kunnen staan. Laat je goed adviseren. Ik kan me voorstellen dat je nogal geschokeerd bent door de hele situatie maar dit soort dingen gaat niet vanzelf weg. Belangrijk is om helder te krijgen wat je zelf wilt, dus mogelijk kun je de zaak nog iets rekken. Maar niet door zelf weg te gaan.

Samen of alleen

Overigens wil hij dat je met of zonder kinderen een week weggaat? Wat is dan de positie van vriendin? Kun je er tegen als zij in je huis komt? Met of zonder kinderen? Denk je dat hij mogelijk een slot op de deur zet? Heb je wel toegang tot een gezamenlijke rekening? Of kan hij je per acuut zonder financien achterlaten? Kun je lenen bij familie totdat dit soort zaken rechtgezet zijn? Ik zou me toch ineens een hoop zaken gaan afvragen. En verder zou ik steun zoeken bij familie en vrienden want echt overleg is hier niet mogelijk dus je bent in een kwetsbare positie. Ik wens je heel veel sterkte. Maar ik denk dat je er spijt van krijgt als je nu niet je rug recht houdt. Dan wordt je in een positie gemanouvreerd dat je steeds meer mee moet buigen zonder dat je er zelf iets aan hebt laat staan je kinderen.

Poot stijf houden.

In zijn logica is het natuurlijk: hij moet van jou een week weg en als tegenprestatie moet jij dat dan ook doen. Maar het is geen gelijkwaardige situatie want jij bent niet met een ander aan het rommelen. Dus laat je niet onder druk zetten.

K"dootje

Vrouwen willen veroverd worden; mannen willen veroveren.

Tja

Ik zei wel degelijk: als je er nog voor wil gaan en daar ging ik vanuit afgaand op het verhaal van - .

Het is ook maar advies, tenslotte is geen enkele situatie gelijk. Mijn mening is dat we vanuit dit forum alleen maar kunnen proberen het zo ruim mogelijk te zien zodat de persoon in kwestie misschien op ideeën komt.

@Cato en ze komen nog van Mars en Venus ook... ik ken zat mannen die graag veroverd worden en ik ben een vrouw die graag op jacht gaat... ergens op aarde weten we elkaar dan te vinden, schitterend toch, al die variatie.

Niet weggaan

Och arme jij wat een rot situatie. Maar ga niet weg!! Je huis is je basis. Je hoeft niet weg. Als jij het hoogste inkomen hebt, is het inderdaad meer waarschijnlijk dat jij er mag blijven wonen. Je man moet maar een kamer zoeken. Neem contact op met een advocaat. Vraag een voorlopige voorziening. Ander slot op de deur en kies voor jezelf. Hij is jou niet waard. Je kunt gelukkig zijn zonder hem.
Sterkte

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.