Man investeert in alle relaties
Behalve de onze. Vanavond ben ik ontzettend boos weg gegaan met het gevoel om nooit meer terug te keren. Dit is het derde weekend op rij at hij vrijdagavond, zaterdagmiddag, zaterdagavond,zondagmorgen en weer later op de middag weg is. Feestjes, iemand helpen, sport. Het wordt altijd later dan gepland etcik ben meer type huismus en ik voel me meer babysit dan vrouw van. Ondertussen doe ik alle trekken in het weekend, kook, was, strijk, etc. Toen ik vanmiddag met tranen in de ogen zei dat ik de weekends niet meer leuk vind, doordeweeks gaat het ook vaak zó, schoot hij meteen in de verdediging. Ik zeur, ik gun hem niks onderneem zélfnooit iets, ik heb altijd een vrije dag door de week, ik ben gewoon gestresst, moet ingesteld worden.
Ik ben zó ongelofelijk woest, een etentje met ons tweeen heeft hij twee x geannuleerd. Ik lig nu op onderkant en het doet hem geen donder. Ik ben er zó ontzettend klaar mee...
Jij volgend weekend weg
boek nu in ieder geval een lang weekend in een huisje volgend weekend voor jezelf of in een hotel in een leuke stad (of jeugdherberg, of ga logeren ergens bij iemand. Dan staat dat maar vast en heeft hij een vijftal dagen om te regelen dat hij het weekend alles doet wat nodig is voor kinderen en huishouden. En daarna maar eens proberen of er serieus gepraat kan worden want dit schiet natuurlijk niet op.
Hou moed en plan strategisch om het op zijn agenda te krijgen!
Angela
Herkenbaar
Ik heb ook zo'n uithuizige man. Dat is altijd zo geweest, maar ik ben me er pas aan gaan storen toen we kinderen kregen en er toch iemand thuis moest zijn. Meestal was ik dat.
Hoe wij het oplossen: praten en zelf ook tijd opeisen. Het klinkt kinderachtig maar een hele tijd geleden heb ik hem een brief geschreven met wat ik er van vond en hoe ik het zag. Met daarin ruimte en tijd voor hem om aan zijn bezigheden toe te komen, maar ook ruimte en tijd voor mij, en ruimte en tijd voor ons gezin en ons samen. Recht uit het hart, met daarbij ook waar ik me zorgen om maakte: dat we uit elkaar groeien, dat onze kinderen geen band met hem opbouwen. Dat heeft hem wel aan het denken gezet.
Maar eerlijk is eerlijk, bij ons gaat het met ups en downs. Ik heb me redelijk verzoend met zijn uithuizig zijn, maar ik eis ook dat hij zijn aandeel in huis pakt, het huishouden, dat hij tijd voor de kids maakt en dat ik tijd voor mezelf heb. Daarin ben ik nu redelijk dwingend. Hij pakt het wel goed op omdat hij weet dat ik dan oook niet loop te zeuren over zijn sport en bezigheden.
Tijd voor ons samen schiet er meestal bij in, maar we gaan wel eens een weekendje samen weg, en tijdens de vakanties vinden we elkaar altijd wel zo'n beetje terug.
Het is niet mijn ideale situatie, maar goed genoeg voor nu. Het is een totaal pakketje hè, met ook de negatievere eigenschappen. Maar praten over wat je dwars zit en hoe het voor jou voelt en wat jij zou willen, dat moet kunnen.
Ik ben zelf uithuizig
Ik ben zelf regelmatig op pad. Mijn man is ook meer een huismus. Maar toen ik laatst 3 zaterdagen weg was en vrijdagavond was voor hem de maat vol. Ook mijn oudste dochter mopperde op mij. Ik voelde me echt schuldig en heb plechtig beloofd de komende weekenden niets voor mezelf in te plannen. Ik snap niet dat je man het niet snapt. Ik vind het idd een goeie om wat weekenden zelf in te plannen. Kijken wat hij daarvan vindt
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Suus
"Ik snap niet dat je man het niet snapt"
Maar wanneer begin jij het dan te snappen? Pas als de ander je er op wijst? Dat maakt mij dus kriegel. Als het al ingepland is, is het al een verplichting.
Gaat er dan pas een belletje rinkelen als 'de maat vol is' of 'oudste mopperde' ?
Karen
"Maar wanneer begin jij het dan te snappen? Pas als de ander je er op wijst?"
Hoe moet je er anders achter komen?
Ja inderdaad
Ik vind het zelf namelijk geen probleem als hij zijn eigen dingen doet. Dat doet hij heel weinig, maar als hij het doet is echt een weekend met vrienden of een week. Vind ik echt niet erg. Dan regel ik ook wel weer wat leuks.
Ik heb meer losse afspraken en ik heb inderdaad pas door dat het hen teveel wordt als ze het
Ik heb het pas door als ze het vertellen. Tsja wat dat betreft ben ik net een vent met impliciete boodschappen heb ik het niet door. Waarom zou je daar kriegel van worden? Fijn toch als je het serieus neemt. Ik kan me je kriebeligheid voorstellen al er niet naar je geluisterd wordt, of je wordt niet serieus genomen. En dat is geloof ik het geval als ik je verhaal lees.
