man heeft (vermoedelijk) spijt van scheiding: hoe afstand te bewaren

Soms

is de aanval de beste verdediging. Je hebt het idee dat hij wel weer terug wil (wat me niet zou verbazen, hij klinkt als een man die niet graag op zichzelf is aangewezen), dus als je hem weer spreekt, en hij begint over de mislukte nieuwe relatie of zijn nieuwe leven, zeg dan direct of via een omweg dat je tevreden bent zo, dat je rust hebt, dat je je fijn voelt in je nieuwe bestaan.

Met een beetje mazzel schrikt hij genoeg van dit antwoord op zijn (nog) niet gestelde vraag dat hij zelf voorzichtiger wordt.

En anders zul je gewoon moeten besluiten het contact terug te schroeven. Beperk het tot een praatje bij het halen en brengen.

afstand

Hou het vooral zakelijk. Contact gaat over de kinderen en over 'zakelijke' dingen, niet meer over gevoelens of over hem, of over jullie. Dat zou ik dus ook echt allemaal afkappen. Als hij (over zichzelf) wil praten zou ik alleen maar zeggen dat jij daar niet meer beschikbaar voor bent. Dat hij dat met iemand anders moet doen. Ik zou dan heel duidelijk tegen hem zeggen: "ik wil dit niet".
Ik denk ook dat het verstandig is om niet veel dingen 'samen als gezin' te doen. Juist om verwarring te voorkomen, niet alleen bij je kinderen (die ongetwijfeld hopen dat hun ouders toch weer samen komen) maar vooral ook bij je ex.
En verder vooral werken aan je eigen leven zonder je ex. Maak het voor jezelf (en je kinderen) zo leuk en prettig mogelijk. Creëer nieuwe gezinsrituelen, alleen voor jou en je kinderen. Bouw nieuwe contacten op die losstaan van je ex, met mensen die hem niet kennen. En beperk zo mogelijk je omgang met mensen die wel veelvuldig met je ex in contact zijn. Zo krijg je vanzelf steeds meer afstand.

Om te beginnen

Print je eerste post uit en hang die boven je bed. Er staat zoveel waars in, ik hoop dat je die gedachte kunt vasthouden.
Ik denk dat je hier misschien hulp bij moet zoeken. Je maakt nu zo'n ommekeer in denken door, ik denk dat wat hulp bij het beklijven hiervan je wel verder zou kunnen helpen.

Het is toch ook wel een portret, die ex van jou. Het bezit van de zaak is het einde van het vermaak?

Hoi vastberaden

Ik ben heel erg blij voor je dat je alles op de rails hebt.
Je bent een periode van intens verdriet en rouw doorgekomen.
En het gaat goed met je.

Je zou er goed aan doen om heel erg duidelijk tegen hem te zijn als het ook maar enigszins aan de orde komt.
Geen ramen en deuren op een kier zetten.

zeg maar, sorry, ik heb om je gerouwd, mijn liefde voor jou is gestorven op het moment dat je hier de deur uitging en dat heb ik verwerkt.
Over de kinderen houden we contact, en verder, het ga je goed.

Je bent een sterke vrouw, en je weet dat je het redt en kunt!

knap van je

Ik heb destijds intensief je postings gevolgd. Wilde vaak reageren maar heb mij steeds afzijdig gehouden omdat het dicht bij mij kwam.
Dus lees deze posting ook zo als je wilt.

Ik heb mij destijds verbaasd over de snelheid van de beslissing en de uitvoering Je eerste posting half oktober ofzo meen ik, uit elkaar gaan begin december of nog eerder. Ik heb ook eerdere draadjes van je opgezocht en jullie problemen bleken al heel lang te spelen. Misschien dat daardoor de kogel ook zo snel door de kerk ging. Je man laat zich zien als een groot kind. Jij was zo verdrietig en wanhopig. Dat raakte mij, omdat ik het zo goed in kon voelen. Je had al zoveel van je eigen ik ingeleverd. Was al zo over je grenzen gegaan. Ik vind het fijn dat je nu zo duidelijk je grens aan kunt geven. En blijkbaar over je 'verslaving' aan hem heen bent. Je lijkt je bevrijd te voelen. Wat ontzettend mooi dat je uit je wanhoop opgestaan bent en je sterkte kan laten zien. Geweldig!

Het volgende kan verkeerd op je overkomen. Zo is het niet bedoeld. Vergeet het dan en lees het nooit meer over.

Man komt op de koffie. En al snel. Dit kon ook nooit goed gaan. Een keiharde leerschool voor hem. Misschien vervalt hij (en zou jij uiteindelijk dit ook weer doen) in het zelfde patroon als jullie toch weer samen verder zouden willen. De kans is groot. Heel groot. Voor jou zou het alles stuk maken wat je nu hebt opgebouwd.

Maar zeg nooit nooit. Jij hebt heel veel geleerd. Hij gaat misschien heel veel leren. (wie weet) Het zou kunnen dat hij eindelijk gaat reflecteren. Dat hij gaat leren zijn gedrag te veranderen. Uit spijt, uit liefde voor jou, uit liefde voor zijn kinderen, uit alledrie (en ja , het kan ook uit gemakzucht zijn maar dat gaat hij niet lang volhouden).
Je moet er niet aan denken. Je zou wel gek zijn als je hier nu ook maar enigszins voor open zou staan. Je zou zijn en jouw proces alleen maar beperken.
Laat hem de vrijheid deze weg te volgen. Bewaar afstand in jullie beider belang en probeer verder te laten gebeuren wat er gebeurt.
Bouw verder aan je eigen leven. Laat je niet belemmeren. Maar laat 'nooit' je ook niet belemmeren in de toekomst.

Ik heb bewondering voor je. En ik weet hoe het leven anders kan lopen dan je eerder stellig dacht. Ik wens je heel veel zelfstandigheid, zelfvertrouwen én moois toe.

"Desnoods"

Mocht je het lastig vinden om zo hard het in zijn gezicht te zeggen kun je misschien zeggen dat je je hebt voorgenomen dat je 1 jaar minimaal deze situatie wilt handhaven. Dat snelle beslissingen nu echt uit de boze zijn. Dat dat goed is voor jou en de kinderen, due rust en duidelijkheid. En dat áls dit jaar een wending zóu nemen dat er iets tussen jullie samen kán gebeuren, je de boot zal afhouden, want: rust en voorspelbaarheid het allerbelangrijkste.
Na een jaar is de status quo hopelijk zo sterk dat de verdere afwijzing makkelijker is.
Ik kan me nl voorstellen dat nu "nooit" zeggen echt wel een hobbel is.

Enne, sterkte natuurlijk!